၂၀၁၂သည္ မၾကာမီအခ်ိန္အတြင္း ေလာကကို လက္ျပႏႈတ္ဆက္ရေပေတာ့မည္။ ေနာင္မည္သည့္အခါတြင္မွ ျပန္လည္ေတြ႕ဆံုရေတာ့မည္မဟုတ္။ ျပန္မဆံုႏိုင္ေသာ ထာ၀ရခြဲခြာျခင္းမ်ဳိးျဖင့္ ေလာကတြင္းမွ မထြက္ခါခင္အထိ လက္က်န္အခ်ိန္ကာလပိုင္းမ်ားကို တတ္ႏိုင္သေလာက္ ဖက္တြယ္ထားလိုဟန္ရွိေသာ ၂၀၁၂သည္ နာရီသံတစ္ခ်က္ခ်က္ၾကားတြင္ အိုမင္းရင့္ေရာ္သည္ထက္ ရင့္ေရာ္လာေခ်ၿပီ။ သခၤါရတရားသည္ သက္မဲ့ျဖစ္ေသာ ခုႏွစ္သကၠရာဇ္ကိုပင္ အလြတ္မေပး။
သကၠရာဇ္တစ္ခု ကုန္လြန္ႏႈတ္ဆက္သြားတိုင္း သကၠရာဇ္သစ္တို႔က အဆင္သင့္ေစာင့္ေနၾကသည္။ ႏွစ္ေဟာင္း၏ အသက္တန္းသံုးေလးလအလိုကတည္းက ႏွစ္သစ္ႀကဳိမည့္ ျပကၡဒိန္တို႔က ပလူပ်ံသလိုထြက္ေပၚလာၾက၏။ အေဟာင္းကိုပစ္၍ အသစ္ကိုမင္ေသာ လူတို႔၏ မတည္ၿမဲေဖာက္ျပန္ေသာ သေဘာထားကို ၂၀၁၂သည္ ရင္နာနာႏွင့္ သည္းခံခဲ့ရရွာေပမည္။ သူသည္လည္း ညီေတာ္ ၂၀၁၁ကို ထို႔နည္းႏွင္ႏွင္ ေလာကတြင္းမွ ေမာင္းႏွင္ထုတ္ခဲ့သည္ မဟုတ္ပါလား။ ၀ဋ္သည္ လည္တတ္လြန္းေပစြ။
၂၀၁၁ခုႏွစ္၏ အသက္တန္းကုန္ဆံုးခ်ိန္ကို စိတ္မရွည္စြာေစာင့္ဆိုင္းခဲ့စဥ္က ေႏွးေကြးလြန္းလွေသာ နာရီလက္တံမ်ားသည္ မိမိကို ႏႈတ္ဆက္မည့္အခ်ိန္တြင္ ျမန္လြန္းေနသည္ဟု ၂၀၁၂ မခ်ိတင္ကဲ ေတြးမိသည္။ အုိင္းစတိုင္း၏ ရီေလတီဗတီသီအိုရီ မွန္ကန္ေၾကာင္းကို အသက္ႏွင့္ရင္း၍ သက္ေသျပေနရသည့္ႏွယ္ ခံစားလာရျပန္၏။ နာရီစကၠန္႔တံ၏ ခ်က္ခနဲ ခ်က္ခနဲေရြ႕လ်ားမႈႏွင့္အတူ ၂၀၁၂၏ လက္က်န္အသက္တန္းသည္ တို၍တို၍လာေနေခ်ၿပီ။ မည္သည့္အရာကိုမွ ဆုပ္ကိုင္ထားရန္ မစြမ္းသာေသာ အနတၱသေဘာကို ဆင္ျခင္မိရျပန္သည္။ လူသားတို႔၏ ဘ၀ႏွင့္ အသက္တန္းကို စိုးမိုးခ်ဳပ္ကိုင္ထားႏိုင္စြမ္းေသာ သကၠရာဇ္တစ္ခုသည္ပင္ မိမိ၏ အသက္တန္းကို ဆုပ္ကိုင္ထားရန္ မစြမ္းႏိုင္။ ေလာကသည္ တရားမွ်တျခင္းျဖင့္ တန္ဆာဆင္အပ္ေသာ အျမတ္ႏိုးဆံုး ရတနာပင္ ျဖစ္ေပသည္တကား။
ေလာက၏ တရားမွ်တျခင္းသေဘာ အစိုးမရျခင္းသေဘာကို မဆင္ျခင္ႏုိင္ေသာ လူသားတို႔ကား ကုန္လြန္ေတာ့မည့္ ၂၀၁၂ကို လြမ္းေမာတသရန္ေ၀းစြ။ လက္ျပႏႈတ္ဆက္ရန္ပင္ အေလးမမူ။ ေကာင္းမည္ ဆိုးမည္ မေ၀ခြဲႏိုင္ေသးသည့္ လာလတၱံ႕ေသာ၂၀၁၃ ႏွစ္သစ္ကို ႀကဳိဆိုရန္သာ အားသန္ေနၾကသည္။ ႏွစ္သစ္သည္ ေကာင္းျမတ္ျခင္းမ်ားကို ယူေဆာင္လာႏိုးႏိုးျဖင့့္ လည္တဆံ့ဆံ့ ေစာင့္စားေနၾကေသာ လူသားတို႔သည္ ကုန္လြန္သြားေတာ့မည့္ ၂၀၁၂ ႏွင့္အတူ မိမိတို႔၏ အသက္ရွင္သန္ခြင့္တစ္ႏွစ္ ကုန္ဆံုးသြားေၾကာင္း သိမွသိၾကပါေလစ။ ေနာက္ျပန္လွည့္ခြင့္မရေသာ ဘ၀၏ အခ်ိန္ကာလတစ္ခု ကုန္လြန္ျဖတ္သန္းသြားၿပီး ေသဆံုးျခင္း ပန္းတိုင္ကို တေရြ႕ေရြ႕နီးလာေၾကာင္းကို အာရုံမ၀င္စားေသာ လူသားတို႔သည္ ဘ၀ဟူသည္ကို ပန္းတိုင္အေရာက္ အေျပးၿပဳိင္ရသည့္ မာရသြန္ေျပးပြဲဟု မွတ္ယူေနၾကဟန္တူ၏။ ဒီဇင္ဘာ ၂၁ ရက္ေန႔တြင္ ကမၻာပ်က္မည္ဟူသည့္ မေရရာေသာ ခန္႔မွန္းခ်က္ႀကီးကို အစိုးရိမ္ႀကီးၿပီး အလန္႔ႀကီးလန္႔ခဲ့ၾကေသာ လူသားတို႔သည္ အသက္တစ္ႏွစ္ႀကီးရင့္ၿပီး မိမိတို႔၏ ဘ၀အဆံုးေရာက္ရန္ တစ္ႏွစ္ပိုနီးလာျခင္းဟူသည့္ ေသခ်ာေသာ နိယာမတရားကို ေၾကာက္လန္႔ျခင္းအလ်ဥ္းမရွိ။ လူသားသည္ မေသခ်ာ၊ မေရရာမႈမ်ားကိုသာ အေလးဂရုျပဳတတ္လြန္းေသာ သတၱ၀ါတစ္မ်ဳိးပင္ ျဖစ္ေနျပန္၏။
နာရီလက္တံသည္ တစ္ခ်က္ခ်က္ သြားေန၏။ ညဥ့္သည္လည္း တျဖည္းျဖည္း ရင့္ေရာ္လာေနသည္။ ႏွစ္ဦးႀကဳိရန္ စုေ၀းေနၾကေသာ လူစုလူေ၀းမ်ားထံမွ “ တစ္ဆယ္ . . . ကိုး . . . ရွစ္ . . . ခုနစ္ . . .” ဟူသည့္ ေျပာင္းျပန္ေရတြက္သံတို႔ သံၿပဳိင္ထြက္လာၾကျပန္သည္။ ၂၀၁၂၏ ရွင္သန္ခြင့္သည္ စကၠန္႔ပုိင္းအတြင္း ကုန္ဆံုးေပေတာ့မည္။ “ ေျခာက္ . . . ငါး . . . ေလး . . . သံုး . . . ” ေရတြက္သံတို႔ ပိုိမိုက်ယ္ေလာင္လာၾကသည္။ အနတၱလူသားသည္ အနိစၥတရားကို ဥေပကၡာျပဳရန္ အဆင္သင့္ျဖစ္ေနၾကၿပီတကား။ “ ႏွစ္ . . . တစ္ . . .” ၂၀၁၂ သည္ ေနာက္ဆံုးထြက္သက္ကို ပင္ပန္းႀကီးစြာ မႈတ္ထုတ္လိုက္သည္။ “ Happy new year ” ဟူသည့္ က်ယ္ေလာင္သည့္ ႀကဳိဆိုသံကို ၂၀၁၂ ၾကားမသြားႏိုင္ေတာ့။ သကၠရာဇ္တစ္ခု၏ ရွင္သန္ျခင္း မွတ္တမ္းတစ္ခုသည္ သမိုင္းမွတ္တမ္းျဖစ္သြားေခ်ၿပီ။
၂၀၁၃ သည္ ျပန္လည္ႏုပ်ဳိလာေသာ နာရီသစ္ႏွင့္အတူ ေလာကတြင္းသို႔ ႏုပ်ဳိလတ္ဆတ္စြာ ၀င္ေရာက္လာ၏။ ႏွစ္ေဟာင္းညတစ္ည၏ နိဂုံးသည္ ႏွစ္ဦးေန႔သစ္တစ္ခု၏ နိဒါန္းႏွင့္အတူ ညႈိးေရာ္ေပ်ာက္ကြယ္ သြားျပန္ေလၿပီ။ မၾကာမီ လင္းေရာင္ပ်ဳိ႕လာလိမ့္မည္။ အရုဏ္တက္လာလိမ့္မည္။ ေလာကသည္ ျပန္လည္ဆန္းသစ္လာလိမ့္ဦးမည္မွာလည္း ေျမႀကီးလက္ခတ္မလြဲ။ သို႔ေသာ္ . . . လူသားတို႔၏ အသက္တန္းသည္ကား ျပန္လည္ႏုပ်ဳိျခင္းသို႔ ဦးတည္ျခင္းငွာ မစြမ္းႏိုင္။ အိုမင္းရင့္ေရာ္ျခင္းဘက္သို႔သာ တေရြ႕ခ်င္း ဦးတည္လ်က္။ ျပန္လည္မရႏိုင္ေတာ့ေသာ ႏုပ်ဳိျခင္းမ်ား၊ နာရီ၊ ရာသီ၊ အမွတ္တရမ်ားသည္ကား ၂၀၁၂ႏွင့္အတူ သမိုင္းျဖစ္သြားေလၿပီ။ သမိုင္းသစ္ကို အိုမင္းရင့္ေရာ္ျခင္းမ်ားျဖင့္ ေရးၾကေလဦးမည္မွာ မုခ်။
နာရီလက္တံသည္ တစ္ခ်က္ခ်က္ သြားေနျပန္ေလသည္။ ႏွစ္ဦးျဖစ္ေသာ ၂၀၁၃သည္လည္း အိုမင္းရင့္ေရာ္ျခင္းဆီသို႔ ဦးတည္လ်က္ပင္ ရွိေခ်သည္တကား။ ။
သကၠရာဇ္တစ္ခု ကုန္လြန္ႏႈတ္ဆက္သြားတိုင္း သကၠရာဇ္သစ္တို႔က အဆင္သင့္ေစာင့္ေနၾကသည္။ ႏွစ္ေဟာင္း၏ အသက္တန္းသံုးေလးလအလိုကတည္းက ႏွစ္သစ္ႀကဳိမည့္ ျပကၡဒိန္တို႔က ပလူပ်ံသလိုထြက္ေပၚလာၾက၏။ အေဟာင္းကိုပစ္၍ အသစ္ကိုမင္ေသာ လူတို႔၏ မတည္ၿမဲေဖာက္ျပန္ေသာ သေဘာထားကို ၂၀၁၂သည္ ရင္နာနာႏွင့္ သည္းခံခဲ့ရရွာေပမည္။ သူသည္လည္း ညီေတာ္ ၂၀၁၁ကို ထို႔နည္းႏွင္ႏွင္ ေလာကတြင္းမွ ေမာင္းႏွင္ထုတ္ခဲ့သည္ မဟုတ္ပါလား။ ၀ဋ္သည္ လည္တတ္လြန္းေပစြ။
၂၀၁၁ခုႏွစ္၏ အသက္တန္းကုန္ဆံုးခ်ိန္ကို စိတ္မရွည္စြာေစာင့္ဆိုင္းခဲ့စဥ္က ေႏွးေကြးလြန္းလွေသာ နာရီလက္တံမ်ားသည္ မိမိကို ႏႈတ္ဆက္မည့္အခ်ိန္တြင္ ျမန္လြန္းေနသည္ဟု ၂၀၁၂ မခ်ိတင္ကဲ ေတြးမိသည္။ အုိင္းစတိုင္း၏ ရီေလတီဗတီသီအိုရီ မွန္ကန္ေၾကာင္းကို အသက္ႏွင့္ရင္း၍ သက္ေသျပေနရသည့္ႏွယ္ ခံစားလာရျပန္၏။ နာရီစကၠန္႔တံ၏ ခ်က္ခနဲ ခ်က္ခနဲေရြ႕လ်ားမႈႏွင့္အတူ ၂၀၁၂၏ လက္က်န္အသက္တန္းသည္ တို၍တို၍လာေနေခ်ၿပီ။ မည္သည့္အရာကိုမွ ဆုပ္ကိုင္ထားရန္ မစြမ္းသာေသာ အနတၱသေဘာကို ဆင္ျခင္မိရျပန္သည္။ လူသားတို႔၏ ဘ၀ႏွင့္ အသက္တန္းကို စိုးမိုးခ်ဳပ္ကိုင္ထားႏိုင္စြမ္းေသာ သကၠရာဇ္တစ္ခုသည္ပင္ မိမိ၏ အသက္တန္းကို ဆုပ္ကိုင္ထားရန္ မစြမ္းႏိုင္။ ေလာကသည္ တရားမွ်တျခင္းျဖင့္ တန္ဆာဆင္အပ္ေသာ အျမတ္ႏိုးဆံုး ရတနာပင္ ျဖစ္ေပသည္တကား။
ေလာက၏ တရားမွ်တျခင္းသေဘာ အစိုးမရျခင္းသေဘာကို မဆင္ျခင္ႏုိင္ေသာ လူသားတို႔ကား ကုန္လြန္ေတာ့မည့္ ၂၀၁၂ကို လြမ္းေမာတသရန္ေ၀းစြ။ လက္ျပႏႈတ္ဆက္ရန္ပင္ အေလးမမူ။ ေကာင္းမည္ ဆိုးမည္ မေ၀ခြဲႏိုင္ေသးသည့္ လာလတၱံ႕ေသာ၂၀၁၃ ႏွစ္သစ္ကို ႀကဳိဆိုရန္သာ အားသန္ေနၾကသည္။ ႏွစ္သစ္သည္ ေကာင္းျမတ္ျခင္းမ်ားကို ယူေဆာင္လာႏိုးႏိုးျဖင့့္ လည္တဆံ့ဆံ့ ေစာင့္စားေနၾကေသာ လူသားတို႔သည္ ကုန္လြန္သြားေတာ့မည့္ ၂၀၁၂ ႏွင့္အတူ မိမိတို႔၏ အသက္ရွင္သန္ခြင့္တစ္ႏွစ္ ကုန္ဆံုးသြားေၾကာင္း သိမွသိၾကပါေလစ။ ေနာက္ျပန္လွည့္ခြင့္မရေသာ ဘ၀၏ အခ်ိန္ကာလတစ္ခု ကုန္လြန္ျဖတ္သန္းသြားၿပီး ေသဆံုးျခင္း ပန္းတိုင္ကို တေရြ႕ေရြ႕နီးလာေၾကာင္းကို အာရုံမ၀င္စားေသာ လူသားတို႔သည္ ဘ၀ဟူသည္ကို ပန္းတိုင္အေရာက္ အေျပးၿပဳိင္ရသည့္ မာရသြန္ေျပးပြဲဟု မွတ္ယူေနၾကဟန္တူ၏။ ဒီဇင္ဘာ ၂၁ ရက္ေန႔တြင္ ကမၻာပ်က္မည္ဟူသည့္ မေရရာေသာ ခန္႔မွန္းခ်က္ႀကီးကို အစိုးရိမ္ႀကီးၿပီး အလန္႔ႀကီးလန္႔ခဲ့ၾကေသာ လူသားတို႔သည္ အသက္တစ္ႏွစ္ႀကီးရင့္ၿပီး မိမိတို႔၏ ဘ၀အဆံုးေရာက္ရန္ တစ္ႏွစ္ပိုနီးလာျခင္းဟူသည့္ ေသခ်ာေသာ နိယာမတရားကို ေၾကာက္လန္႔ျခင္းအလ်ဥ္းမရွိ။ လူသားသည္ မေသခ်ာ၊ မေရရာမႈမ်ားကိုသာ အေလးဂရုျပဳတတ္လြန္းေသာ သတၱ၀ါတစ္မ်ဳိးပင္ ျဖစ္ေနျပန္၏။
နာရီလက္တံသည္ တစ္ခ်က္ခ်က္ သြားေန၏။ ညဥ့္သည္လည္း တျဖည္းျဖည္း ရင့္ေရာ္လာေနသည္။ ႏွစ္ဦးႀကဳိရန္ စုေ၀းေနၾကေသာ လူစုလူေ၀းမ်ားထံမွ “ တစ္ဆယ္ . . . ကိုး . . . ရွစ္ . . . ခုနစ္ . . .” ဟူသည့္ ေျပာင္းျပန္ေရတြက္သံတို႔ သံၿပဳိင္ထြက္လာၾကျပန္သည္။ ၂၀၁၂၏ ရွင္သန္ခြင့္သည္ စကၠန္႔ပုိင္းအတြင္း ကုန္ဆံုးေပေတာ့မည္။ “ ေျခာက္ . . . ငါး . . . ေလး . . . သံုး . . . ” ေရတြက္သံတို႔ ပိုိမိုက်ယ္ေလာင္လာၾကသည္။ အနတၱလူသားသည္ အနိစၥတရားကို ဥေပကၡာျပဳရန္ အဆင္သင့္ျဖစ္ေနၾကၿပီတကား။ “ ႏွစ္ . . . တစ္ . . .” ၂၀၁၂ သည္ ေနာက္ဆံုးထြက္သက္ကို ပင္ပန္းႀကီးစြာ မႈတ္ထုတ္လိုက္သည္။ “ Happy new year ” ဟူသည့္ က်ယ္ေလာင္သည့္ ႀကဳိဆိုသံကို ၂၀၁၂ ၾကားမသြားႏိုင္ေတာ့။ သကၠရာဇ္တစ္ခု၏ ရွင္သန္ျခင္း မွတ္တမ္းတစ္ခုသည္ သမိုင္းမွတ္တမ္းျဖစ္သြားေခ်ၿပီ။
၂၀၁၃ သည္ ျပန္လည္ႏုပ်ဳိလာေသာ နာရီသစ္ႏွင့္အတူ ေလာကတြင္းသို႔ ႏုပ်ဳိလတ္ဆတ္စြာ ၀င္ေရာက္လာ၏။ ႏွစ္ေဟာင္းညတစ္ည၏ နိဂုံးသည္ ႏွစ္ဦးေန႔သစ္တစ္ခု၏ နိဒါန္းႏွင့္အတူ ညႈိးေရာ္ေပ်ာက္ကြယ္ သြားျပန္ေလၿပီ။ မၾကာမီ လင္းေရာင္ပ်ဳိ႕လာလိမ့္မည္။ အရုဏ္တက္လာလိမ့္မည္။ ေလာကသည္ ျပန္လည္ဆန္းသစ္လာလိမ့္ဦးမည္မွာလည္း ေျမႀကီးလက္ခတ္မလြဲ။ သို႔ေသာ္ . . . လူသားတို႔၏ အသက္တန္းသည္ကား ျပန္လည္ႏုပ်ဳိျခင္းသို႔ ဦးတည္ျခင္းငွာ မစြမ္းႏိုင္။ အိုမင္းရင့္ေရာ္ျခင္းဘက္သို႔သာ တေရြ႕ခ်င္း ဦးတည္လ်က္။ ျပန္လည္မရႏိုင္ေတာ့ေသာ ႏုပ်ဳိျခင္းမ်ား၊ နာရီ၊ ရာသီ၊ အမွတ္တရမ်ားသည္ကား ၂၀၁၂ႏွင့္အတူ သမိုင္းျဖစ္သြားေလၿပီ။ သမိုင္းသစ္ကို အိုမင္းရင့္ေရာ္ျခင္းမ်ားျဖင့္ ေရးၾကေလဦးမည္မွာ မုခ်။
နာရီလက္တံသည္ တစ္ခ်က္ခ်က္ သြားေနျပန္ေလသည္။ ႏွစ္ဦးျဖစ္ေသာ ၂၀၁၃သည္လည္း အိုမင္းရင့္ေရာ္ျခင္းဆီသို႔ ဦးတည္လ်က္ပင္ ရွိေခ်သည္တကား။ ။
( ၂၀၁၂ ခုႏွစ္ ည ၁၁ နာရီ ၃၀ မိနစ္ )
