“ ဦးဟန္ၾကည္နဲ႔ ဘာသာေရးသမား . . . ”

ဦးဟန္ၾကည္တို႔ တိုင္းျပည္ႀကီးမွာ ဘာသာေရးသမားေတြ မ်ားလာလိုက္တာ...

ကိုယ့္ထက္ငယ္တဲ့ကေလးကလည္း ဘုရားနဲ႔ တရားနဲ႔၊ ကိုယ္္နဲ႔ရြယ္တူေတြကလည္း ဘုရားနဲ႔ တရားနဲ႔၊ ကိုယ့္ထက္ႀကီးတဲ့လူေတြကလည္း ဘုရားနဲ႔ တရားနဲ႔ခ်ည္း...ခုနစ္ႏွစ္သားရဟႏၲာေတြ မ်ားေနတာေၾကာင့္ ဦးဟန္ၾကည္ခမ်ာ ဟိူလူ႔လက္အုပ္ခ်ီရမွာလိုလို သည္လူ႔ပဲ ထိုင္ဦးခ်ရမွာလိုလိုျဖစ္ၿပီး အေနအထိုင္ခက္လွေခ်ရဲ႕ဗ်ာ...သို႔ေပမင့္ အခ်င္းခ်င္း ထိုင္ဆဲေနၾကတာနဲ႔ စာၾကည့္ရင္ေတာ့ တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ အျပန္အလွန္တရားေဟာေနၾကတာက လူျမင္လို႔ပိုေကာင္းတာေပါ့ေလ...အင္း တစ္ခါတစ္ခါ တရားျငင္းရင္း ဓမၼႏၲရာယ္ေတြျဖစ္ၿပီး ထသတ္ကုန္ၾကတာကေတာ့ မေရွာင္လြဲသာတဲ့ ေဘးထြက္ဆိုးက်ဳိးကိုးဗ်...

ေဖာင္းပြလြန္းေနတဲ့ သူေတာ္ေကာင္းစာရင္းကို ၾကည့္ရင္း ေသာ္တာေဆြရဲ႕ စာသားကိုေတာင္ တစ္ခါတစ္ခါ သတိရမိပါေသးရဲ႕...၀တၳဳတစ္ပုဒ္ထဲမွာ ေသာ္တာေဆြက သူ႔ျမာကေလးကို ေျပာတဲ့စကားပါ...ဘာတဲ့... “ ကိုေဆြ အခု အရက္မေသာက္ေတာ့ဘူး ဘာသာေရးလုပ္ေနတယ္...ဘုရားရွိခိုးရင္ တစ္ရပ္ကြက္လံုးၾကားေအာင္ ေလာ္စပီကာတပ္ၿပီး ရွိခိုးတယ္...မနက္ခင္းမွာ ေရဒီယိုကေန ပရိတ္ႀကီးလႊင့္တဲ့အခ်ိန္က်ရင္ နားကိုဂြမ္းဆို႔ၿပီး မိုင္ကုန္တင္ဖြင့္တယ္... ” ဆိုပဲ... ;) ဟဲ ဟဲ...ဦးဟန္ၾကည္တို႔လည္း သည္ပုတ္ထဲက သည္ပဲပါပဲဗ်ာ...

ဦးဟန္ၾကည္ ထမင္းရွာစားေနတဲ့ ေဒသမွာဆိုရင္ ဘာသာေရးသမား ဘာမ်ားသလဲမေမးနဲ႔...သို႔ေပမင့္ လုပ္သမွ်အလုပ္ကေတာ့ ေသာက္တလြဲခ်ည္း…အလွဴပြဲမွာ ဘီယာဘူးေတြကိုင္ မူးရူးခုန္ေပါက္ၿပီး ကၾကခုန္ၾကတာကိုက ထံုးစံ…အရက္ဆိုင္မွာလည္း သာသနာ့အလံႀကီးလႊင့္ထားလိုက္တာမွ ဟူးဟူးကိုထလို႔… ;) ခ်ဲေပါက္လို႔ အလွဴေပးတယ္ဆိုတာမ်ဳိးကလည္း ရွိေသးတာရယ္…ဘုန္းဘုန္းေပးတဲ့ သံုးသံုးေလး ဆိုတာမ်ဳိးကေတာ့ မျမင္ခ်င့္အဆံုး…ေျပာရရင္ေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ တရားပြဲအမ်ားဆံုးေဒသလို႔ေတာင္ နာမည္တပ္လို႔ ရေကာင္းပါရဲ႕...သို႔ေပမင့္ ပင့္သမွ် ဓမၼကထိကေတြၾကည့္လိုက္ရင္ ျဖဴျဖဴသန္႔သန္႔ ခန္႔ခန္႔ေခ်ာေခ်ာေတြခ်ည္း...မည္းမည္းတံုးတုံး ဦးဟန္ၾကည္ခမ်ာ သည္ဘက္နယ္မွာ ငါမ်ား ဘုန္းႀကီး၀တ္ရင္ ဆြမ္းမွ ၀ေအာင္စားရပါ့မလားလို႔ေတာင္ ေတြးၿပီး ေၾကာက္မိတဲ့အထိ... :P လူမ်ားကလည္း သည္လိုခ်ည္းကိုးဗ်...မင္းကြန္းဆရာေတာ္ႀကီး ခပ္ငယ္ငယ္ပဥၹင္းပ်ဳိဘ၀တုန္းကေတာင္မွ ရိုးႀကီးေဂါင္ဂင္နဲ႔ ပိန္ပိန္ရုပ္ဆိုးဆိုးဆိုေတာ့ တကာ တကာမ ရွားပါးၿပီး ဆြမ္းကြမ္းကိစၥ အေတာ္ေလး ခ်ဳိ႕တဲ့ခဲ့ရွာတယ္ဆိုသကိုး...အင္း သာသနာ့အာဇာနည္ေတာင္ ရူပပါရမီနည္းရင္ ေခါင္းေခါင္းပါးပါး ျဖစ္ရေသးတာ ဦးဟန္ၾကည္လို သာမေညာင္ညကေတာ့ ပို႔ဆြမ္းမလာ ခံဆြမ္းမရျဖစ္ၿပီး ခ်က္ဆြမ္းခ်ည္း ဘုဥ္းေပးရမွာ ေသခ်ာတယ္ဗ်ဳိ႕...

ကိုယ္ေတြ႕ကို ေျပာရရင္ေတာ့ ပါးစပ္က ဘုရားခ်ည္း စြတ္တေနတဲ့လူမ်ားဟာ အေတာ္ေၾကာက္ဖို႔ေကာင္းသကိုး...သို႔ေပမင့္ တကယ့္ဘာသာေရးသမားေတြကိုေတာ့ မဆိုလိုဘူးေပါ့ဗ်ာ...ဦးဟန္ၾကည္ ႀကံဳဖူးသမွ်ကိုပဲ ေဖာက္သည္ခ်တာပါ...ႀကံဳခဲ့ဖူးတဲ့ မိတ္ေဆြတစ္ေယာက္ကေတာ့ တကယ့္စံပဲကိုး...သူ႔ပါးစပ္ကထြက္သမွ်စကားက ဘုရားနဲ႔လြတ္တယ္ဆိုတာ ခပ္ရွားရွား...ညေနတိုင္း တရားသြားထိုင္တာလည္း ၀တ္မပ်က္...ဒါတင္ဘယ္ကလိမ့္တုန္း...သူေမြးထားတဲ့ လက္ေတာက္ေလာက္ သူ႔သားသမီးေလးေတြကိုေတာင္ သူတရားထိုင္တဲ့အခါ ေခၚသြားၿပီး တရားအထိုင္ခိုင္းေသးတာရယ္...ေအာင္မယ္ေလး မူႀကဳိအရြယ္သူ႔ကေလးေတြ တရားထိုင္ေနတဲ့အေၾကာင္းကိုမ်ား လူထူထူရွိရင္ အားပါးတရ ၀င့္ႁကြားေသးတာကလား...သို႔ေပမင့္ တရားအထိုင္ေတာ္တဲ့ သူ႕ကေလးေတြကေတာ့ ရန္ျဖစ္လိုက္ပဟဲ့ဆိုရင္ သူတို႔ခ်ည္း...ဘယ္ကေလးကို ေဆာ္ထည့္လိုက္ပဟဲ့ဆိုရင္လည္း သူတို႔...ေမတၱာလက္နက္ အစြမ္းထက္ ဟက္တက္ကြဲသတည္းဆိုတာမ်ဳိး ထင္ပါရဲ႕…ဟဲ ဟဲ ;)

ကိုယ့္လူဘာသာေရးသမားလည္း ဘာထူးလည္း...တစ္ဖက္သားကို မႈိခ်ဳိးမွ်စ္ခ်ဳိး ေျပာတဲ့ေနရာမွာ ႏိုးတူး...လူတစ္ေယာက္ အရက္မူးေနတာမ်ား မျမင္မိေလနဲ႔ သည္လူ႔ပါးစပ္နဲ႔ေတြ႕ရင္ အရွင္လတ္လတ္ ငရဲျပည္ေရာက္ၿပီသာမွတ္...ဒါတင္ ဘယ္ကလိမ့္တုန္း...သူမ်ား၀ယ္ထားတဲ့ ပစၥည္းမ်ားဆိုရင္ ဘာတစ္ခုမွ အေကာင္းမေျပာတာ သူ႔ဗီဇ...မင့္ပစၥည္းက အင္ႀကီးပါကြာ...မင့္မို႔ညာေရာင္းလိုက္တာပါ ဘာျဖစ္ ညာျဖစ္ဆိုတာ သူ႔လက္သံုးစကား...ဟဲ ဟဲ...ကိုယ့္လူ ဘာသာေရးသမားႀကီးက ေဘာလံုးပြဲေလာင္းတဲ့ေနရာမွာေတာ့ ထိပ္တန္းဗ်ဳိ႕...ေလာင္းျပန္ရင္လည္း သူတကာလို ခပ္ေအးေအးေလာင္းတာ မဟုတ္ဘူးရယ္...သူနဲ႔ဆန္႔က်င္ဘက္ေလာင္းတဲ့လူကို မခံခ်ိမခံသာျဖစ္ေအာင္ တခ်ိခ်ိနဲ႔ ထိုင္ကလိေသးတာရယ္...သူ႔မွာ နိဗၺာန္လက္မွတ္မ်ား ရၿပီးၿပီလားေတာ့ မသိေပါင္ဗ်ာ…သို႔ေပမင့္ က်န္တဲ့ဘာသာ၀င္မ်ားကိုေတာ့ သူမ်ားကိုးကြယ္တဲ့ ဘာသာနာမည္ေရွ႕ကေန ေသာက္ ( ၾကားေကာင္းေအာင္ေျပာတာရယ္…တကယ္က စလံုးနဲ႔ အသံထြက္သဗ် ) တပ္ၿပီး ေခၚေတာ္မူတာကိုး…ေကာင္းပါေလ့ဗ်ာ…

တရားထိုင္သက္ကေလးရင့္လာေတာ့ ကိုယ့္လူ ဘာလုပ္တယ္ထင္လည္း ခ်ဲေရာင္းပါေလေရာဗ်ား...ေၾသာ...ကိုယ့္လူ တရားေပါက္ၿပီး တစ္ေယာက္ပါးသြားတာကိုး... ;) သူ႔ဘာသာသူ ခ်ဲပဲေရာင္းေရာင္း ကၽြဲပဲေမာင္းေမာင္း ဦးဟန္ၾကည္နဲ႔ မဆိုင္ဘူးလို႔ေတာ့ မထင္ေလနဲ႔...သင္းက စားရတဲ့အခ်ိန္မွာသာ ကိုယ့္ကို သတိမရတာကိုး ခ်ဲဒိုင္ခံလို႔ ႏွစ္ခြင္ေလာက္ ေကာ့ေနေအာင္ထိၿပီး အေႁကြး၀ိုင္းလာေတာ့ ဦးဟန္ၾကည္ဆီေျပးလာပါေလေရာ...ဆရာရယ္ ပိုက္ဆံေခ်းပါေပါ့...ဦးဟန္ၾကည္တို႔ မဒမ္ၾကည္တို႔ဆိုတာကလည္း အေပၚေရသာတင္းတာရယ္ အတြင္းသားက ခပ္ႏုနုဆိုေတာ့လည္း မရွိတဲ့ၾကားက သနားစိတ္ကေလး ဦးထိပ္ရြက္ၿပီး ရွိတဲ့ေရႊကေလးေတြ ေပါင္ၿပီး အတိုးမဲ့ေငြေခ်းေပးလိုက္ပါေလေရာဗ်ား...သူ႔အမ်ဳိးေတြက အေၾကာင္းသိမို႔ မကူညီတာကို သည္က သူေတာ္ေကာင္းေမာင္ႏွံက အေၾကာင္းမသိဘဲ သနားေတာ္မူလိုက္တာကိုးဗ်…ေသြးမေတာ္သားမစပ္ႀကီး အခုလို ကူညီေပးတာ ေက်းဇူးတင္လိမ့္မယ္ေတာ့ မထင္ေလနဲ႔ ကိုယ့္ဆရာေရ...မဒမ္ၾကည္ကိုယ္တိုင္ ေရႊဆိုင္လိုက္သြားၿပီး ေရႊေပါင္ေပးတဲ့ပိုက္ဆံကို လက္ခံေနတဲ့ သေကာင့္သားမိန္းမရဲ႕ မ်က္ႏွာေပးက အေၾကာင္းမသိတဲ့အျပင္လူက ၾကည့္လိုက္မယ္ဆိုရင္ ေႁကြးရွင္မ်က္ႏွာေပးမ်ဳိးနဲ႔ကိုးဗ်…ဒါတင္ဘယ္ကလိမ့္တုန္း…တစ္ပတ္ေလာက္ပဲၾကာမယ္လို႔ ကတိေပးၿပီး ေခ်းေတာ္မူသြားတဲ့ ေငြသံုးသိန္းခမ်ာ ႏွစ္ႏွစ္ေလာက္ၾကာေအာင္ ေတာင္းယူရပါေရာလား...

စီးပြားေရးကေလး နာလန္ျပန္ထလာေတာ့လည္း ကိုယ့္လူက ဦးဟန္ၾကည္ကို သတိမရဘူးကိုး...မေပးႏိုင္ေသးတဲ့အေၾကာင္း ဖုန္းေလးဆက္ၿပီး ညာထားရင္လည္း ဦးဟန္ၾကည္ေျဖသာပါရဲ႕...အခုေတာ့ ေအာက္အီးလည္းမျမည္ အြတ္အြတ္လည္း အသံမေပးဘဲ ေနစိမ့္တာဆိုေတာ့ လြန္ေပသေပါ့ဗ်ာ...ကိုယ့္မွာေတာ့ အေႁကြးသြားေတာင္းရတာေတာင္ ခမ်ာမ်ားကို အားနာလို႔ သံုးလမွတစ္ခါေလာက္ ကိုယ္ထင္သြားျပရရွာတယ္...အင္း အတိုခ်ဳပ္ေျပာရရင္ေတာ့ ကိုင္း မရတဲ့အဆံုးေတာ့ လွဴလိုက္တာေအးပါတယ္လို႔ လင္မယားႏွစ္ေယာက္တိုင္ပင္ၿပီး လက္က်န္ေငြတစ္သိန္းကို မေပးနဲ႔ေတာ့လို႔ ေျပာလိုက္ရပါေလေရာ...စာရင္းခ်ဳပ္လိုက္ေတာ့ မဒမ္ၾကည္ရဲ႕ လက္ေကာက္တစ္ကြင္း အေပါင္ဆံုးျဖစ္သြားေလသတည္းေပါ့ဗ်ာ...ေၾသာ္ သူ႔ကိုေပါင္ေပးလိုက္တာဆိုေတာ့ သူပဲအတိုးသတ္မယ္လို႔ကတိေပးၿပီး အေပါင္လက္မွတ္ယူထားလိုက္သကိုး...သင္းက အတိုးမသတ္ဘဲ ခပ္တည္တည္ေနလိုက္ေတာ့ ပလံုစြပ္ေပါ့ဗ်ာ...အႏွီကတည္းက ဘုရားစကား ခပ္မ်ားမ်ားေျပာတဲ့လူဆိုရင္ ခပ္လန္႔လန္႔...

ဦးဟန္ၾကည္က ကိုယ့္ဘာသာခ်ည္း ဖိတြယ္ေနတယ္လို႔လည္း မထင္ေလနဲ႔…အေတြ႕အႀကံဳအရေျပာရရင္ေတာ့ ဘာသာတိုင္းလိုလို ထူးမျခားနားခ်ည္း…ဦးဟန္ၾကည္၀ယ္ထားတဲ့ ေျမကြက္ကေလးေတြကို ပတ္တီးခ်သြားတာကလည္း မဒမ္ၾကည္တို႔ဘာသာက ဘာသာေရးသမားကိုး…က်န္တဲ့ဘာသာ၀င္ေတြလည္း ထို႔နည္းလည္းေကာင္းပါပဲေလ…ေျပာျပေနရင္ ကုန္ႏိုင္ဖြယ္မရွိလို႔ သည္အတိုင္းပဲ ထားၾကပါစို႔ရဲ႕…ေအာင္မယ္…သည္လူေတြက ဘုရားသြားေက်ာင္းတက္ေတာ့ ဘာမွန္ၾကသလဲမေမးနဲ႔…ေပါင္းမၾကည့္ရင္ေတာ့ အေၾကာင္းသိစရာကို မရွိတာရယ္…အျပင္ပန္းၾကည့္လိုက္ရင္ေတာ့ ထိုင္ကန္ေတာ့ခ်င္စရာႀကီး…စကားေျပာၾကည့္လိုက္ရင္ ကိုးကြယ္ခ်င္စရာျဖစ္လာပါေလေရာ…အဲ ထဲထဲ၀င္၀င္ ေပါင္းသင္းယွက္ႏြယ္ၾကည့္မွ ဇာတိေတြ ျပလာေတာ့တာကိုး…သို႔ေပမင့္ အႏွီလို သိလိုက္တဲ့အခ်ိန္ကလည္း ကိုယ့္ဆီကေန ခပ္ထူထူႀကီးလွီးယူသြားတဲ့အခ်ိန္မ်ဳိးျဖစ္ေနတာကေတာ့ ဆိုးတာေပါ့ေလ…ကိုယ္ကလည္း ဘုရားမ်က္ႏွာနဲ႔ ယံုမိေပသကိုး…ခက္တာက ဦးဟန္ၾကည္ ယံုမွတ္လို႔ ပံုအပ္မိတဲ့ ဘာသာေရးသမားေတြက ေသာႏုတၳဳိလို လူတန္းစားေတြခ်ည္း ျဖစ္ေနတာကေတာ့ ကိုယ့္ကံကိုက ဆိုးရွာလြန္းလို႔ထင္ပါရဲ႕…

ေသာႏုတၳဳိလို႔တင္စားလိုက္တာက က်န္တဲ့အေၾကာင္းေၾကာင့္ေတာ့ မဟုတ္ေပါင္ဗ်ာ…ဆဒၵန္ဆင္မင္းဇာတ္ေတာ္ထဲမွာ အႏွီမုဆိုးကုိ ဆင္မင္းက သတ္ဖို႔ ႏွာေမာင္းနဲ႔ရစ္ၿပီးပင့္ယူလိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာ ဆင္မင္းရဲ႕အစြယ္ေပၚကို အသင့္ယူလာတဲ့ သကၤန္းတင္ေပးလိုက္တယ္ ဆိုကိုး…သကၤန္းျမင္သြားတဲ့ ဆင္မင္းက ေဒါသေလွ်ာ့လိုက္ေလေတာ့ သင္းအသက္ခ်မ္းသာတာေပါ့ေလ…တကယ္ေတာ့ သည္မုဆိုးသေကာင့္သား သကၤန္းေဆာင္ထားတာ ဘုရားကို ၾကည္ညဳိလို႔မွ မဟုတ္ဘဲကိုး…ကိုယ္လုပ္ခ်င္ရာလုပ္ရေအာင္ ကိုယ့္ကို သူမ်ားအထင္ႀကီးေအာင္ အေရၿခံဳထားတဲ့သေဘာမ်ဳိးထင္ပါရဲ႕…ဦးဟန္ၾကည္ရဲ႕ ေဘာ္ဒါႀကီးမ်ားကလည္း အႏွီလို လူစားေတြ ျဖစ္မယ္ထင္ပါရဲ႕…သူရို႕ပါးစပ္က ဘုရားစကား တရားစကားခ်ည္း မိုးမႊန္ေနေတာ့ က်န္တဲ့လူေတြက ယံုၾကရွာတာကိုး…သည္ေတာ့လည္း ႏႊာလို႔ႏႊင္လို႔ လြယ္တာေပါ့ေလ…ဘုရားေတြခမ်ာ သင္းတို႔လုပ္ပံုနဲ႔ ပ်က္လိုက္တဲ့ နာမည္ေတြ…အားနာဖို႔ေတာင္ ေကာင္းပါရဲ႕…

ဦးဟန္ၾကည္ ဖတ္ဖူးတဲ့ ေရွးစာေတြထဲက ဆိုရိုးတစ္ခုကေတာ့ “ သဖန္းသီးကို ဖ်က္ေသာပိုးသည္ သဖန္းသီးတြင္းတြင္ ေန၏ ” လို႔ ဆိုထားသကိုး…အင္း အခုလည္း သည္အတိုင္းခ်ည္းေပါ့…ဟိုဘာသာ သည္ဘာသာနဲ႔ ေတာေျပာေတာင္ေျပာ ေလွ်ာက္ေျပာေနၾကေပမင့္ သူ႔ဘာသာ ကိုယ့္ဘာသာ ဘာသာတိုင္းနီးပါး သဖန္းသီးကိန္း ဆိုက္လုဆိုက္ခင္ျဖစ္ေနတာေတာ့ သတိမထားမိၾကဘူးကိုးဗ်…တုတ္တစ္ျပက္ ဓားတစ္ျပက္နဲ႔ အျပင္လူလွည့္ရမ္းေနတုန္းမွာ အိမ္တြင္းသူခိုးက ပညာေပးသြားလို႔ တက္တက္ေျပာင္ခါနီးမွ သိၾကမယ္ထင္ပါရဲ႕…အႏွီေတာ့လည္း လက္ညွဳိးေတြ ထပ္ထိုးၿပီး ဆက္သတ္ၾကေပါ့ဗ်ာ…ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဘုရားေတြကို ေခါင္းစည္းတပ္ၿပီး ဘုရားနာမေတာ္ေအာက္မွာ လုပ္စားၾကတဲ့လူေတြကေတာ့ ယံုမွတ္လို႔ ပံုအပ္ၾကတဲ့လူေတြရဲ႕ စည္းစိမ္ေတြကို မ်က္မ်က္ကေလးခံစားေနရင္းနဲ႔ ဘာသာ၀င္ အခ်င္းခ်င္းလက္ညွဳိးထိုးၿပီး ေဆာ္ပေလာ္တီးၾကတဲ့  သတ္ပြဲေတြကိုလည္း အရသာခံၿပီးၾကည့္ၾကရင္းနဲ႔ ဇိမ္ေတြ႕ေနၾကဦးမွာ ျမင္ေယာင္ပါေသးရဲ႕…

ဦးဟန္ၾကည္ကေတာ့ တစ္ခါေသဖူး ပ်ဥ္ဖိုးနားလည္ ေနာက္တစ္ခါထပ္ေသေတာ့ ေနာက္တစ္ခါထပ္နားလည္နဲ႔ ပ်ဥ္ဖိုးေတြ နားလည္ရပါမ်ားလြန္းေတာ့လည္း သစ္ဆိုင္ေထာင္လို႔ရေလာက္ေအာင္ေတာင္ ပ်ဥ္ဖိုးေတြ ေနာေက်ေနၿပီမို႔ ကိုယ့္အနားမွာ ဘုရားစကား ခပ္မ်ားမ်ားေျပာတဲ့လူေရာက္ေနၿပီဆိုရင္ ေက်ာထဲကပဲ ယားသလိုလို ေခါင္းေတြပဲ က်ိန္းသလိုလို ပိုက္ဆံအိတ္ပဲ ပူလာသလိုလို ခံစားမိရပါသဗ်ား…။     ။

“ ( ဘာသာေရးကို ကာဗာယူၿပီး ) လူအခ်င္းခ်င္း လွည့္ပတ္ျခင္း…ကင္းရွင္းၾကပါေစ… ”