Monday 28 November 2011

အခ်စ္ဆိုတဲ့ မဆလာ . . .

“ ပညာရွာစဥ္
အသည္းနန္းပလႅင္မွာ
အခ်စ္ဘုရင္ကို နန္းမတင္ႏွင့္ ”
ဦးဟန္ၾကည္တို႔ ေက်ာင္းသားဘ၀တုန္းက စာသင္ႏွစ္ကုန္ခါနီးလို႔ Autograph ေတြ အျပန္အလွန္ေရးၾကတဲ့အခါတိုင္းမွာ မၾကာခဏဆိုသလို ျမင္ရ၊ ေတြ႕ရတဲ့ ကဗ်ာစာသားေလး တစ္ပိုင္းတစ္စပါ။ ဦးဟန္ၾကည္တို႔တစ္ေတြလည္း အႏွီ အခ်စ္ဘုရင္လက္ထဲမွာ ဘ၀ထီးနန္းကို ေစာေစာစီးစီးမအပ္ရဖို႔ နည္းေပါင္းစံုနဲ႔ ကာကြယ္ခဲ့ရပါရဲ႕။ ဒါေၾကာင့္လည္း ဒုကၡသုကၡကင္းကင္းနဲ႔ လူငယ္ဘ၀ကို ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ ျဖတ္သန္းႏိုင္ခဲ့တာ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီေန႔ေခတ္လူငယ္ေတြမွာေတာ့ ေမြးကတည္းက အခ်စ္ကို အိမ္ေရွ႕စံရာထူးေပးထားသလားထင္မွတ္ရေလာက္ေအာင္ လူမွန္းသူမွန္းသိတာနဲ႔တၿပဳိင္နက္ အသည္းပလႅင္ထက္မွာ ေမာင္မင္းႀကီးသားက အခန္႔သာစံျမန္းပါေတာ့တယ္။

လူငယ္ဘ၀ဆိုတာ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္၊ ခင္ခင္မင္မင္ သြားၾကလာၾက၊ စၾကေနာက္ၾကရမွ ပီျပင္တဲ့အရသာကို ခံစားႏိုင္မွာပါ။ ဦးဟန္ၾကည္တို႔ လူငယ္ဘ၀ကလည္း စိတ္တူကိုယ္တူ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ သြားလိုက္လာလိုက္၊ လည္လိုက္ပတ္နဲ႔ က်က်နနကို ကုန္ဆံုးေစခဲ့တာမို႔ ထိုက္တန္တဲ့လူငယ္ဘ၀ကို တင္းျပည့္ၾကပ္ျပည့္ရခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီဘက္ေခတ္လူငယ္ေတြခမ်ာ ျဖဴစင္ပြင့္လင္းၿပီး အင္မတန္မွေပ်ာ္စရာေကာင္းတဲ့ လူငယ္ဘ၀ကို ေစာေစာစီးစီး ဆံုးရႈံးေနၾကရတာျမင္ရတဲ့အခါ စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိပါရဲ႕။ ေက်ာင္းေနတဲ့ေက်ာင္းသားအရြယ္မွာ မလိုအပ္ဘဲ စာသင္ခ်ိန္ေတြယူလြန္းတဲ့ ေက်ာင္းေတြေၾကာင့္ မိုးလင္းမိုးခ်ဳပ္ ေက်ာင္းစာနဲ႔ အခ်ိန္ကုန္လြန္ရလို႔ ကစားခ်ိန္၊ လည္ခ်ိန္ပတ္ခ်ိန္နည္းရတဲ့ၾကားမွာ ကိုကို၊ ေမာင္ေမာင္၊ ခ်စ္မမ၊ ခ်စ္ညီမ ေတြနဲ႔ ခ်စ္ရည္လူးဖို႔ အင္တိုက္အားတိုက္ ႀကဳိးပမ္းေနၾကရျပန္တာေၾကာင့္ ျပန္မရတဲ့ လူငယ္ဘ၀ေတြဟာ ဗုံမဟုတ္၊ ပတ္မဟုတ္နဲ႔ အလဟႆျဖစ္ကုန္ၾကပါေတာ့တယ္။

လူအပါအ၀င္ သတၱ၀ါတိုင္းမွာ ဆန္႔က်င္ဘက္လိင္ကို စိတ္၀င္စားစိတ္ဟာ သေႏၶအရ၊ ဗီဇထဲမွာ ေမြးကတည္းက ရွိေနခဲ့ၿပီးသားပါ။ ဥာဏ္ရည္နိမ့္ပါးတဲ့ တိရစၧာန္ေတြက ဖိုမစပ္ယွက္ရာမွာ သူတို႔ရဲ႕ ဗီဇကို အသံုးခ်ၾကေပမယ့္ ဦးေဏွာက္အဖြံ႕ၿဖိဳးဆံုး လူသားေတြကေတာ့ အခ်စ္၊ ေမတၱာဆိုတဲ့ အကြယ္အကာတစ္ခုေအာက္မွာ ဗီဇစိတ္ကို ေဖာက္ခြဲၾကေလ့ရွိပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္လဲ Love is disguised in sex လို႔ အေနာက္တိုင္းသားေတြက ဆိုၾကတာ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ ဒီကိစၥဟာ ဗီဇကိုအရင္းခံၾကတာမို႔ စြဲလမ္းေစတဲ့ အရာတစ္ခုလည္း ျဖစ္ပါရဲ႕။ ဒါေၾကာင့္လဲ အသိဥာဏ္က ဗီဇစိတ္ကို အေကာင္းဆံုး ထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္တဲ့ အရြယ္မေရာက္ေသးခင္မွာ ဗီဇစိတ္ကို လႊတ္ေပးလိုက္မိရင္ေတာ့ ေသာက္ေလေသာက္ေလငတ္မေျပတဲ့ ဒီတဏွာေတာမွာ ပက္လက္ေျမာမွာေသခ်ာပါေတာ့တယ္။

ကိုယ့္ကိုယ္ကို ထိန္းခ်ုဳပ္ႏိုင္သူေတြအတြက္ အခ်စ္ဆိုတာ တြန္းအားတစ္ခုျဖစ္ပါတယ္။ ဘ၀ကို အေကာင္းဆံုးပဲ့ကိုင္ထိန္းေက်ာင္းဖို႔ လိုအပ္တဲ့ စိတ္ဓာတ္ခြန္အားေတြကို အဲဒီအခ်စ္ဆီက ရပါလိမ့္မယ္။ ကိုယ့္ကိုယ္ကို မထိန္းခ်ုဳပ္ႏိုင္သူေတြအတြက္ အခ်စ္ဟာ အဖ်က္သမား ရန္သူစစ္စစ္ျဖစ္ပါတယ္။ စိတ္ဓာတ္ေပ်ာ့ည့ံမႈ၊ ယံုၾကည္ခ်က္က်ဆင္းမႈေတြကို အခ်စ္လို႔ ေခါင္းစဥ္မွားတပ္ၿပီး ေတြေ၀ရႈံးနိမ့္မႈေတြနဲ႔ ဘ၀ရဲ႕တန္ဖိုးေတြ ပ်က္သုဥ္းရပါလိမ့္မယ္။ အခ်စ္အတြက္ အသက္ကိုစြန္႔မယ္ဆိုတဲ့ “ ရင္ၿငိမ္းပြင့္ ” ေနာက္ကိုလိုက္္ရဖို႔လည္း မ်ားပါတယ္။ ဥပမာေပးရရင္ အခ်စ္ဟာ မီးနဲ႔တူလွပါရဲ႕။ အသံုးခ်တတ္သူေတြရဲ႕လက္ထဲမွာ အေကာင္းဆံုးအသံုး၀င္ၿပီး ဘ၀တန္ဖိုးကို ျဖည့္စြက္ေပးမွာျဖစ္ေပမယ့္ အသံုးမခ်တတ္သူေတြရဲ႕လက္ထဲမွာေတာ့ ဘ၀ပ်က္၊ စီးပြားပ်က္ေအာင္ ေလာင္ကၽြမ္းလိမ့္မယ္ မဟုတ္ပါလား။

အခ်စ္ဟာ သိပ္သည္းလွ်ဳိ႕၀ွက္မႈမ်ားစြာနဲ႔ ဖြဲ႕စည္းထားတာမို႔ လူ႕ဘ၀ရဲ႕ ထူးဆန္းအံ့ၾသဖြယ္ရာေတြထဲမွာ ထိပ္ဆံုးမွာေနရာယူထားတဲ့ စိတ္ခံစားခ်က္လည္း ျဖစ္ပါေသးတယ္။ ကုသိုလ္ရေစမယ့္ ေမတၱာစိတ္ကအစထားလို႔ ညစ္ႏြမ္းေစတဲ့ တဏွာေလာဘစိတ္အထိ အမ်ဳိးအစားေပါင္းမ်ားစြာ သရုပ္ခြဲႏိုင္တဲ့ ဒီအခ်စ္စိတ္ကို ဘ၀အတြက္ အေထာက္အပံ့ျဖစ္ေအာင္ သံုးဖို႔အေရးဟာ အေျပာမလြယ္သလို အလုပ္လည္းခက္လွပါရဲ႕။ အခ်စ္ဆီကရမယ့္ ေကာင္းက်ုဳိးနဲ႔ ဆိုးက်ဳိးဟာလည္း အလႊာပါးပါးေလးပဲ ကြာျခားတာကလား။ ေခါင္းနဲ႔ပန္းလို ေက်ာခ်င္းကပ္ေနတဲ့ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာရဲ႕ မ်က္ႏွာစာႏွစ္ဖက္ကို ဥာဏ္မမီဘဲ ကံအားကိုးနဲ႔ ဗလာခ်ီၿပီး ဇြတ္တိုးလိုက္မိရင္ အက်ဳိးနည္းဖို႔က ရာႏႈန္းေတာ္ေတာ္မ်ားလွပါတယ္။
  ဥာဏ္မခိုင္၊ ကံကိုင္လို႔တိုးရင္ျဖင့္
ဆိုးက်ဳိးေတြ ေတာင္လိုပံုပါလို႔
ခ်စ္ေမွာ္ရုံတဏွာေၾကာမွာ
နစ္ေျမာကာ ေခြယိုင္ႏြမ္းေႁကြေလ်ာ့
နည္းေပါ့ကိုယ္က်ဳိး ”
( ဟန္ၾကည္ )
ဒါေၾကာင့္ ဆႏၵကို အသိဥာဏ္ခၽြန္းမအုပ္ႏိုင္ေသးခင္မွာ အခ်စ္ဆိုတဲ့ မာယာေတာနဲ႔ ခပ္ကင္းကင္းေနတာ အေကာင္းဆံုးပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

 
“ အခ်စ္ဆိုတာ မဆလာနဲ႔တူတယ္ ” လို႔ ဦးဟန္ၾကည္က ဥပမာေပးခ်င္ပါတယ္။
ဘ၀နဲ႔တူတဲ့ ၾကက္သားဟင္းတစ္ခြက္မွာ အခ်စ္နဲ႔တူတဲ့ မဆလာျဖဴးလိုက္ရင္ အင္မတန္မွ အရသာရွိၿပီး ထူးျခားေကာင္းမြန္သြားမွာ မလြဲပါ။ ၾကက္သားနဲ႔ မဆလာဟာ လိုက္ဖက္ညီလွသလို အခ်စ္နဲ႔ဘ၀ဟာလည္း အညီညြတ္အသင့္ေတာ္ဆံုး အတြဲအဖက္မဟုတ္ပါလား။ မဆလာမပါတဲ့ ၾကက္သားဟင္းဟာ ေပါ့ပ်က္ပ်က္ႏို္င္သလို အခ်စ္မပါတဲ့ဘ၀ဟာလည္း ေျခာက္ေျခာက္ေသြ႕ေသြ႕ႏုိင္မွာ ေသခ်ာပါရဲ႕။


http://cdn.sailusfood.com/wp-content/uploads/2006/06/spicy_chicken_masala_curry.JPG
အရသာရွိလွတဲ့ ၾကက္မဆလာဟင္း ...
ဒါေပမယ့္ မဆလာမပါတဲ့ ၾကက္သားဟင္းဟာ အနံ႔အရသာ အားနည္းတာကလြဲလို႔ သူ႕ခ်ည္းပဲ စားလို႔ျဖစ္ႏိုင္ပါေသးတယ္။ ဒါေပမယ့္ ၾကက္သားမပါတဲ့ မဆလာကိုေတာ့ သူ႕ခ်ည္းပဲစားလို႔ မျဖစ္ႏိုင္ပါ။ မဆလာခ်ည္းစားလိုက္မိရင္ ရင္ပူပါလိမ့္မယ္။ အဲဒီလိုပဲ အခ်စ္မပါတဲ့ ဘ၀ဟာ ေပါ့ပ်က္ပ်က္ႏိုင္ေကာင္းႏိုင္မွာျဖစ္ေပမယ့္ ရပ္တည္လို႔ေတာ့ ရႏိုင္ပါေသးရဲ႕။ ဘ၀မပါတဲ့ အခ်စ္ကေတာ့ အရသာမေတြ႕ဘဲ ရင္ပူရုံပဲ ရွိပါလိမ့္မယ္။ ကိုယ့္ေရွ႕ကလူေတြ၊ ကိုယ့္ပတ္၀န္းက်င္ကလူေတြကိုၾကည့္ပါ ဘ၀မပါတဲ့ အခ်စ္၊ ၾကက္သားမပါတဲ့ မဆလာေၾကာင့္ ပူေလာင္ခံစားေနၾကရတာေတြ တစ္အုပ္တစ္မႀကီးေတြ႕ရပါလိမ့္မယ္။ ဒါဟာ concept, hypothesis မဟုတ္ပါ။ ထာ၀ရမွန္ကန္ခ်က္ Theory ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
 
 
http://www.finecooking.com/assets/uploads/posts/5347/ING-garam-masala-2_sql.jpg
မဆလာရဲ႕ ပါ၀င္ပစၥည္းေတြ ...
 
အဲဒီ Theory ကို ေကာင္းေကာင္းသေဘာမေပါက္ဘဲ ယုန္မရခင္ သံပုရာရွာသလို ဘ၀ကို ခိုင္ခုိင္မာမာ မတည္ေဆာက္ႏို္င္ေသးဘဲ အခ်စ္ကို စမ္းသပ္မိရင္ေတာ့ -
“ အခ်စ္ဆိုတာ ပူေလာင္တဲ့ မီးေတာက္ငယ္တစ္ခု …
ဘယ္သူမျပဳ မိမိမႈ … စဥ္းစားၾကည့္ပါအခု … ”
ဆိုတဲ့ လွ်ံထြန္း(ျမန္မာစာ)ရဲ႕ သီခ်င္းကို တစ္ေယာက္တည္းေအာ္ဆိုရင္း အခ်စ္ရဲ႕ က်က်နန ျပစ္ဒဏ္ေပးမႈကို လွလွပပႀကီး ခံစားရုံပဲ ရွိပါေတာ့တယ္။ အခ်စ္ေၾကာင့္ ပူေဆြး၀မ္းနည္းတယ္ ဆိုတဲ့ေနရာမွာလည္း ဗိုက္ထဲမွာ အစာရွိဦးမွျဖစ္တာမို႔ ဘ၀က ခိုင္ခိုင္မာမာမရွိတဲ့အခါမွာ ၀မ္းေရးအတြက္ ရုန္းရင္းကန္ရင္းနဲ႔တင္ အခ်စ္ရဲ႕ေျခရာ အလြမ္းလည္း သက္ဆိုးရွည္ရွာေတာ့မယ္ မဟုတ္ပါ။

တကယ္ေတာ့ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာဆိုတာ လူသားေတြသာ ရယူပိုင္ဆိုင္ခြင့္ရွိတဲ့ ေလာကရဲ႕ အမြန္ျမတ္ဆံုးလက္ေဆာင္တစ္ခုပါ။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီလက္ေဆာင္ကို တန္ဖိုးထားတတ္ဖို႔ကလည္း အင္မတန္မွ အေရးႀကီးလွပါတယ္။ ျခေသၤ့ဆီဟာ သိဂႌေရႊခြက္နဲ႔မွပဲ ထိုက္တန္တာပါ။ ထို႔နည္းတူ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာဟာလည္း ထိုက္တန္တဲ့ တည္ေဆာက္မႈ၊ ႀကဳိးစားအားထုတ္မႈေတြနဲ႔ ထံုမႊမ္းထားတဲ့ ဘ၀အိမ္မွာပဲ တည္တံ့ခိုင္ၿမဲပါလိမ့္မယ္။ ဆင္းရဲျခင္းက အိမ္ေရွ႕တံခါးက ၀င္ေရာက္လာရင္ေတာ့ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာခမ်ာ အိမ္ေနာက္ေဖးေပါက္ကေန ခုန္ခ်ထြက္ေျပးရမွာ ေသခ်ာပါရဲ႕။ ဒါေၾကာင့္ အခ်စ္ကိုမွ ဘ၀ထင္ၿပီး၊ အခ်စ္ကိုပဲ ကိုးကြယ္ခ်င္တဲ့ ဦးဟန္ၾကည္တို႔ရဲ႕ မ်ဳိးဆက္သစ္ေတြအတြက္ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာရဲ႕ မွန္ကူကြက္ေအာက္မွာ သိမ္ေမြ႕ၾကည္သာတဲ့ သိဂၤါရ ရသကို ညံ့ည့ံသက္သက္ ခံစားရႏိုင္ေစဖို႔ ဘ၀ကို အရင္တည္ေဆာက္ပါလို႔ ေျပာလိုက္ခ်င္ပါတယ္။

တကယ္လို႔မ်ား ဘ၀ကို မတည္ေဆာက္ႏိုင္ေသးခင္၊ ဘ၀ပန္းတိုင္ကို မျမင္ႏိုင္ေသးခင္မွာ အခ်စ္ဘုရင္ကို နန္းတင္ခ်င္စိတ္၀င္လာခဲ့ရင္ေတာ့ မီးဖိုေဆာင္ထဲက မဆလာတစ္ထုပ္ကို ေရေဖ်ာ္ၿပီး ေသာက္ၾကည့္လိုက္ဖို႔ပဲ အႀကံေပးလိုက္ခ်င္ပါရဲ႕။               

21 comments:

စံပယ္ခ်ိဳ said...

ဟုတ္တာေပါ႔ဆရာေရ
ဘ၀ကုိခုိင္ခုိင္မာမာ မတည္ေဆာက္ႏုိင္ပဲ
အခ်စ္ဆုိတာ မရွိသင္႔ပါဘူး
ငယ္ေသးတဲ႔အရြယ္ေတြ ပုိျပီးသိသင္႔တယ္
မတ္မတ္ရပ္ႏုိင္တဲ႔အရြယ္ေတြကေတာ႔စဥ္းစား
တဲ႔သူေတြမ်ားပါတယ္....
ခင္ခင္မင္မင္ jasmine

ahphyulay said...

အမယ္...
အခ်စ္အေၾကာင္း အက်ယ္ခ်ဲ ႔ေနပါလား..၊
ကြ်န္ေတာ္က အခ်စ္ကိုေတာ ့ ရိုးရိုးေလး
“ ဆား ” နဲ ့ပဲ ႏိႈင္းခ်င္တယ္၊ ဆားက အေန
ေတာ္နဲ ့ အေတာ္ေလးေနႏိုင္ရင္ ဟင္းေကာင္း
တစ္ခြက္ ၿဖစ္လာႏိုင္ေပမဲ ့ ေထာမသတ္
အဆံုးမရွိ အလြန္အကြ်ံ ခ်စ္လာရင္ေတာ ့
တစ္ေန ့မွာ ဟတ္ၾကီး“ထိ” ၿပီး အေနမေတာ္
ေတာ ့တဲ ့ ဘဝၾကီးၿဖစ္လာႏိုင္မွာမို ့ပါပဲ။
အမွန္က အစ္ကို ေၿပာသလို အခ်စ္ကို
ကိုယ္က ကြန္ထရိုးလုပ္ႏိုင္ဘို ့လိုတယ္၊
အခ်စ္က ကိုယ္ ့ကို ကြန္ထရိုးလုပ္ခြင္ ့
မရွိေစခ်င္ဘူး၊ လိုသေလာက္ပဲ ခ်စ္ဖို ့..၊
ထပ္ခ်စ္ဖို ့ က်န္ေသးရင္လည္း အကုန္ထုတ္
ၿပီးခ်စ္မၿပဘို ့ ပါပဲ။ ထင္တာေၿပာၾကည္ ့တာ
ပါေနာ္..။

...အလင္းစက္မ်ား said...

အဲ့သည္ အခ်စ္။ မေျပာခ်င္တဲ့ အခ်စ္။ စိတ္မ၀င္စားခ်င္ေယာင္ ေဆာင္ထားတဲ့ အခ်စ္။ ရူးခ်င္ေယာင္ ေဆာင္ထားလုိက္ေတာ့တဲ့ အခ်စ္။ ခ်စ္တတ္ေပမယ့္ မခ်စ္ခ်င္ေတာ့တဲ့ အခ်စ္။ ဆရာေရ မွီးေကာင္ေပါက္ေတြကို ထိန္းရ ခ်ဳပ္ရ ခက္သလိုပဲ က်ေနာ္တုိ ့ လို မအို၊ မ ပ်ဳိေတြ အတြက္လည္း အင္း..... အသိဥာဏ္နဲ ့ ယဥ္ေနရေသးပါ ေၾကာင္းဗ်ာ။

blackroze said...

ၾဆာေရးထားတာကို ၏ သည္ မလြဲ
ေထာက္ခံပါသည္...
အခ်စ္သည္မဆလာနွင့္တူေသာေၾကာင့္
ရင္မပူရေအာင္..
ၾကက္သားနွင့္သာတြဲဖက္စားသံုးသင့္ပါသည္..

ကုိကုိေမာင္(ပန္းရနံ႔) said...

ဆရာေရ...
ဥပမာေလးေရာ စာအေရးအသားေကာ ေကာင္းေပမဲ့ သူႀကီးက ကုလားအစားအစာျဖစ္တဲ့ မဆလာကုိ နဲနဲေလးမွ မႀကိဳက္တဲ့အတြက္ မဆလာမပါတ့ဲ ၾကက္သားဟင္းကုိ ပုိႀကိဳက္မိတယ္။
ဒီမွာေနရတာ အဂၤလန္ဆုိေပမဲ့ အစားအစားေတြက ကုလားျပည္ျဖစ္ေနသလုိပါဘဲ။ ေနရာတုိင္းမွာ ကုလားဆုိင္ေတြရွိတယ္ေလ။ အင္းးး သူတုိ႔ရွိလုိ႔လဲ အစားအေသာက္ေတြ ဟင္းသီးဟင္းရြက္ေတြ ေစ်းေပါေပါနဲ႔ စားေနရတာကလား။

ဥပမာျဖစ္တဲ့ မဆလာနဲ႔ ခ်က္ထားတဲ့ ၾကက္သားကုိ မႀကိဳက္ေပမဲ့ ဥပေမယ်ျဖစ္တဲ့ ဘ၀ႏွင့္အခ်စ္ ညီတူက်မႈကိုေတာ့ လုံး၀ ေထာက္ခံပါတယ္။

အခ်စ္နာက်ေနတဲ့သူေတြ မ်ားမ်ားဖတ္သင့္တဲ့ ပို႔စ္ေလးဘဲ ဆရာေရ့။။

ခင္မင္လွ်က္
တဂ်င္းမီး

ညိမ္းႏိုင္ said...

ဟုတ္လိုက္ေလဆရာရယ္..ကေလးေတြအတြက္ေတာ့
အင္မတန္မွ မွန္လွတဲ့ သီဝရီပါပဲ....၊အဲ.....ကၽြန္ေတာ္
တို႕အတြက္ကေတာ့ ေဖ်ာ္ေသာက္ခ်င္ပါတယ္ဆိုတာ
ေတာင္မွ မဆလာကရွိေတာ့ဘူးရယ္ဗ်...၊အဲ့လိုက်ဘယ္
လိုလုပ္ရမတုန္းဟင္....:)))))

mstint said...

ဦးဟန္ၾကည္ရဲ႕ စာေကာင္းေပေကာင္းေတြကို ခုေခတ္အေတာင္မစံုေသးတဲ့ လူငယ္ေတြ ဖတ္ေစခ်င္လိုက္တာ။
ေပးထားတဲ့ ဥပမာေလးေတြကလည္း မွတ္ေလာက္စရာပဲ။ ေခတ္တိုးတက္လာတာရဲ႕ ဆိုးေမြေကာင္းေမြေတြကို ခြဲျခမ္းစိတ္ျဖာမႈအားနည္းေတာ့ ကိုယ္လုပ္တာမွန္သမွ် အမွန္လို႔ထင္ေနၾကတယ္ေလ။
စိတ္ဓာတ္အစဥ္ၾကည္လင္ေအးျမပါေစကြယ္။

ေမတၱာျဖင့္
အန္တီတင့္

AH said...

ဟုတ္ပ ဟုတ္ပ ေထာက္ခံပါသည္ ဆရာဦးဟန္ၾကည့္... ငယ္တုန္း ကစားေပါ့ေနာ့္... သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါး၊ ခ်စ္သူ ရည္းစားဆိုတာက တယ္အခ်ိန္ကုန္တဲ့ ကိစၥကိုး... ကြ်န္ေတာ္ငယ္ငယ္တုန္းကဆုိ ရြာရိုးကိုးေပါက္ သူငယ္ခ်င္းတစ္သိုက္နဲ႕ ေမ်ာက္ရံႈးေအာင္ ေဆာ့တာကို ပဲ သေဘာက်တယ္။ အင္း အသက္၊ ပညာ၊ ဥစၥာ၊ အသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္းခုိင္မာမႈ႕ စတဲ့ အခ်က္ကေလးေတြ နဲ႕ ခ်ဥ္းခ်ိန္ျပီးေတာ့ ခ်စ္သူရည္းစား ထားရင္ေတာ့ အေကာင္းဆံုးေပါ့ေလ...

ခင္မင္စြာျဖင့္
AH

San San Htun said...

အမွန္ပဲ ဦးဟန္ၾကည္...

မဒမ္ကိုး said...

မွန္လိုက္ေလ ဆရာရယ္ .အမွန္ေတြေပါ႔
ဆရာၾကားလိုက္သလားေတာ႕မသိဘူး
ပါကစၥတန္က အမ်ိဳးသမီးကေတာ႕ မဆလာကိုေဖ်ာ္မေသာက္ပဲ ေယာက်ာ္းကိုသတ္ ေပါင္သားနဲ႕မဆလာႏွပ္ ခ်က္စားလိုက္သတဲ႕..
ဆရာမဆလာေဖ်ာ္ေသာက္လို႕ ေျပာတာကိုသူရင္ပူမွဆိုးလို႕ အသားေရာလိုက္တယ္ထင္ပါ႔ ၾဆာရယ္ း)

ခင္တဲ႕
မဒိုးကန္

သတုိး said...

မွတ္သားသြားပါတယ္ ဆရာ။
သတုိးတုိ႔လည္း ခုထိ မဆလာမပါတဲ့ ၾကက္သားခ်ည္း ႀကိတ္၀ါးေနပါေၾကာင္း (ဤကား ေၾကာ္ျငာ) း)

ေန၀သန္ said...

ေၾသာ္... အခ်စ္ဋီကာ ... ဒႆနဆရာၾကီးရယ္... မဆလာတစ္ထုပ္ေလာက္ ေန၀သန္႕ကို ရွာ၀ယ္ေပးပါလားကြယ္... :P

ခင္မင္လ်က္
ေန၀သန္

Cameron said...

က်န္တာေတာ့မသိဘူး ဆရာ...။ ၾကက္သားဟင္းမဆလာကိုေတာ့ စိတ္၀င္စားတယ္..။

မအိမ္သူ said...

ဟုတ္ပါ့ဆရာရယ္ ဒီေခတ္လူငယ္ေလးေတြကို ၾကည့္ၿပီး တကယ္ကိုရင္ေလးတယ္။ အားလံုးက အတုျမင္ အတတ္သင္ေတြ ျဖစ္ေနၾကတာ။ မူလတန္းကေလးကအစ ရည္းစားထားတဲ့ေခတ္ ျဖစ္ေနေတာ့ ဘယ့္ႏွယ္လုပ္ၾကရပါ့မလဲဘဲ စဥ္းစားေနမိေတာ့တယ္။

ေခ်ာ(အစိမ္းေရာင္လြင္ျပင္) said...

ဦးဟန္ၾကည္ေရ..
ပိုစ္႕ေလးက သိပ္ကိုေကာင္းတာဘဲ.. ခုေခတ္ကေလးေတြ မ်ားမ်ားဖတ္ေစ႕ခ်င္တယ္..
ဥပမာေပးေလးကလည္း ေကာင္းလုိက္တာ
ေက်ာင္းဆရာရယ္လို႔ မေျပာရဘူး။။
ဆရာေျပာသလို ၾကက္သားခ်ည္းစားရင္လည္း စားလို႔မေကာင္း ပ်င္းဖို႔ေကာင္းသလို၊ မဆလာခ်ည္းစားရင္လည္း အရသာရွိမွာမဟုတ္ေတာ႔ ေကာင္းေကာင္းေလး တဲြဖက္စားသင္႕လွပါတယ္.
ဒီပို္စ္႕ေလးအတြက္ ေက်းဇူးဆရာဟန္ေရ..

Maung Myo said...

ဗို္က္နာေနလ္ို႕ပါဆရာရယ္ မဆလာေတာ့ေရေဖ်ာ္မေသာက္ပါရေစနဲ႔ း)


သိပ္ကို သိပ္ပံနည္းက်တဲ့ ေတြးေတာမႈပဲဆရာေရ့ ၾကိဳက္တယ္ ျပီးေတာ့ က်ေနာ္တို႕လို လူပ်ိဳမသိုး တသုိးေလးေတြအတြက္လည္း ဒီမဆလာက လံုး၀ သိုးသြားဖို႔ ျဖစ္ေစတာလည္း အမွန္ပဲ ။

ဘယ္သူမျပဳမိမိမႈ စဥ္းစားၾကည့္ပါအခု :P

ေႏြေတးရွင္ (မင္းဧရာ) said...

ေကာင္းလိုက္တဲ့ ဥပမာ ေလးဗ်ာ.....
ဒီေန႔ည စာေတြေလွ်ာက္ဖတ္လာ လိုက္တာ ဆရာ့ အနားမွာ ေနာက္ဆံုးပါဘဲ မ်က္လံုးေတြက်ိန္းစပ္ေနေပမယ့္လို႔ က်ိန္းလိုက္ရက်ိဳးလည္းနပ္ပါေပတယ္ဗ်ာ။

Unknown said...

ေကာင္းလိုက္တဲ့ ဥပမာ ေပးေလ
ေလးစားပါတယ္ဆရာ...
....
မစလာေတာ့ ေျဖာ္မေသာက္ ဖူးေသးဘူးဆရာ
ငရဳပ္ေကာင္းေတာ့.. ေနမေကာင္းျဖစ္တုန္း
ကေသာက္ဖူး.. ေတာ္ေတာ္ပူတာ ဆရာေရ..း )p
ခင္မင္ေလးစားလွ်က္
(ဒုတိယ)

ေမာင္သီဟ said...

ၾဆာ႔မာဆလာဟင္းခြက္ကုိ ပုံႏွိပ္စာအုပ္ေတြေပၚေရာက္ေစခ်င္တယ္ၾဆာ
ကေလးေတြဒီလိုစာမ်ဳိးမ်ားမ်ားဖတ္ဖုိ႔လိုတယ္
အေနာ္တုိ႔ဆုိ ၂၃ ၂၄ေလာက္ထိ အခ်စ္ဆုိတာ ဗလာ အထုမွ ဟိဟိ း) း)

ေမာင္ဘႀကိဳင္

ဆူးသစ္ said...

ကိုဟန္ၾကည္ရဲ႕ေစတနာကို ေလးစားပါတယ္ဗ်ာ။ စာေတြအရ တပည့္ေတြနဲ႕အေနနီးေနေတာ့ဒီေန႕ေခတ္လူငယ္ေတြကို ပိုၿပီးအနီးကပ္ျမင္ေနရလို႔ထင္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႕တားႏိုင္သေလာက္၊ ေျပာႏိုင္သေလာက္ တားၾကည့္၊ ေျပာၾကည့္ၾကတာေပါ့ဗ်ာ။ လွ်ံထြန္းကေတာ့ သွ်ံထြန္းလို႔ စာလံုးေပါင္းတယ္ထင္ပါတယ္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ေလးစားပါတယ္။ ကိုဟန္ၾကည္မွာ စာေရးဟန္တစ္ခုရွိေနလို႔ အဲဒီအေရးေလးကို ထပ္ၿပီးထိန္းထားပါလို႔ အႀကံျပဳပါရေစ။

အိမ့္ခ်မ္းေျမ့ said...

ပညာေပးပို့စ္မွာ ကဗ်ာေတြ... ဥပမာေတြ ထိထိမိမိနဲ ့
လူငယ္ေတြကိုယ္စား ေက်းဇူးတင္မိပါရဲ ့

ခင္မင္လွ်က္...

ႀကဳိက္ရင္ေပါ့ေလ . . .

Powered By Blogger