ႏွေမ်ာစိတ္ရဲ႕ ေ၀းေ၀းမွာ . . .

၁၇।၆।၂၀၁၀ ၾကာသပေတးေန႔ကေတာ့ ကိုယ့္ဘ၀မွာ အထူးျခားဆံုးေန႔ပါ။

ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ ဘ၀မွာ သူမ်ားဆီက တန္ဖိုးအႀကီးဆံုးလက္ေဆာင္ရဖူးတဲ့ေန႔ျဖစ္လို႔ပါပဲ။ အခါတိုင္းႏွစ္ေတြကလည္း ကိုယ္သင္ေပးလို႔ ဆယ္တန္းေအာင္သြားတဲ့ ေက်ာင္းသားေလးေတြက ကိုယ့္ကိုေက်းဇူးတင္ေၾကာင္းျပတဲ့အေနနဲ႔ တစ္ခုခုေတာ့ ၀ယ္ကန္ေတာ့ေလ့ရွိပါတယ္။ တန္ဖိုးႀကီးတာေတြ မ၀ယ္ၾကဖို႔လည္း ကိုယ္ကႀကိဳမွာထားေလ့ရွိပါတယ္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ကိုယ့္ကေလးေတြရဲ႕ေအာင္ျမင္မႈကို ဂုဏ္ယူ၀င့္ႂကြားၿပီး တျမတ္တႏိုးတန္ဖိုးထားပါတယ္။ သူတို႔ပစၥည္းေလးေတြျမင္တိုင္း ပီတိျဖစ္ရသလို ေနာင္လာမယ့္ကေလးေတြအတြက္လည္း ေအာင္ျမင္ေအာင္ႀကိဳးစားေပးရမယ္ဆိုတဲ့အသိကို ျဖစ္ေစပါတယ္။

ဒီႏွစ္ေအာင္စာရင္းထြက္ေတာ့ ကိုယ့္ေက်ာင္းသားအားလံုးနီးပါး ေအာင္ၾကတာကိုေတာ့ ကိုယ္ႂကြားထားလို႔ သိၿပီးေလာက္ပါၿပီ။ အားလံုးနီးပါးကလည္း သူမ်ားေတြအထင္ႀကီးမထားႀကတဲ့ေက်ာင္းသားေလးေတြ ျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ သူတို႔ေရာ၊ သူတို႔မိဘေတြပါ ကိုယ့္ကိုအင္မတန္ေက်းဇူးတင္ရွာၾကပါတယ္။ သူတုိ႔ေပ်ာ္ၾကတာျမင္ရတဲ့ ေဘးလူေတြပါ အေပ်ာ္ေတြကူးစက္ၿပီး ေပ်ာ္ၾကပါတယ္။ ေပ်ာက္ဆံုးေနတဲ့ ကိုယ္ပိုင္ဂုဏ္သိကၡာကို ျပန္ရွာေတြ႕ၾကတဲ့ ကေလးေတြကေတာ့ ေပ်ာ္လုိက္ၾကတာ မိုးမျမင္ေလမျမင္ပါပဲ။ ဒီစာေရးေနတဲ့ အခ်ိန္အထိဆိုပါေတာ့။

၁၇ ရက္ေန႔ညေနက ေက်ာင္းသားတစ္အုပ္ ကိုယ့္အိမ္ကိုေပါက္ခ်လာၾကပါေလေရာ။ ဆယ္ေယာက္အုပ္ဆိုေတာ့ တအုပ္တမႀကီးေပါ့။ ဒီတိုင္းလာၾကတာ မဟုတ္ဘူး။ ဆရာ့ကိုကန္ေတာ့ဖို႔ဆိုၿပီး ေရခဲေသတၱာတစ္လံုးပါ သယ္လာၾကေလရဲ႕။ တန္ဖိုးကလည္း တစ္သိန္းခြဲ၊ ႏွစ္သိန္းနီးပါးေလာက္ရွိတာဆိုေတာ့ ကိုယ့္မွာလက္ခံရအခက္၊ မခံရအခက္ပါ။ ဒါေပမယ့္ အားလံုးကညီညီညြတ္ညြတ္စု၀ယ္လာၾကတာဆိုေတာ့ လက္မခံလို႔လည္း မရေတာ့တာေၾကာင့္ ကန္ေတာ့ခံရပါေတာ့တယ္။ သူတို႔ဆရာ ဦးကပ္စီးက မီတာခတက္မွာ၊ အေအးဖိုးကုန္မွာ စိုးတာေၾကာင့္ ေရခဲေသတၱာမ၀ယ္တာကို ကေလးေတြ မေက်နပ္လို႔ထင္ပါရဲ႕။ တစ္ခါတည္း ခ်ည္ၿပီး၊ တုပ္ၿပီးပါပဲ။ ကိုယ့္ကိုဘာမွ အသိမေပးဘဲလုပ္လာၾကတာေလ။ ဒီပစၥည္းကေတာ့ ကိုယ္ရဖူးတဲ့ ကန္ေတာ့ပစၥည္းေတြထဲမွာ တန္ဖိုးအႀကီးဆံုးပါပဲ။ ပစၥည္းတန္ဖိုးထက္ ကေလးေတြရဲ႕သိတတ္မႈကို ပိုၿပီးေက်နပ္မိပါတယ္။

ဒီေန႔ေတာ့ ကေလးေတြကေတာင္ တန္ဖိုးႀကီးႀကီး၀ယ္ကန္ေတာ့ေသးတာ ကိုယ္ကလည္းမႏွေမ်ာေတာ့ပါဘူးေလ ဆုိၿပီး လိုအပ္တဲ့ safe guard တို႔ voltage stablizer တို႔ထြက္၀ယ္ၿပီး အေအးေလးဘာေလးပါထြက္၀ယ္လိုက္တယ္။ ၀ယ္ၿပီဆိုမွေတာ့ ဘရိတ္အုပ္လို႔မရတ့ဲအက်င့္ေၾကာင့္ ေျခာက္ေသာင္းေက်ာ္ေက်ာ္ေတာ့ ေျပာင္ပါေလေရာ။ ဒါေပမယ့္ ႏွေမ်ာတဲ့စိတ္က တစ္စက္ကေလးေတာင္ မေပၚတာကိုယ့္ကိုယ္ကိုေတာင္ အံ့ၾသမိေသးတယ္။ ျပန္စဥ္းစားမိေတာ့ ေပ်ာ္တဲ့စိတ္၊ ဂုဏ္ယူတဲ့စိတ္က ႏွေမ်ာတတ္တဲ့ ပင္ကိုစိတ္ကို အႏိုင္ရသြားတာျဖစ္မယ္လို႔...