Friday, 19 November 2010

ၿငိမ္းခ်မ္းေရး . . .

တထိတ္ထိတ္တလန္႔လန္႔ေနရတယ္ ဆိုတဲ့စကားလံုးကို
၀ထၳဳေရးတဲ့အခါမွာ ထည့္သံုးျဖစ္ဖူးပါတယ္။ အခုမွ ကိုယ္တိုင္ႀကံဳရပါတယ္။

စိတ္ရင္းအမွန္ကို ေျပာရရင္ ဘယ္သူမွ မထိတ္လန္႔ေစခ်င္ပါ။ ဆင္းရဲတာကို လူေတြခံႏိုင္ခ်င္ခံႏိုင္ၾကပါလိမ့္မယ္။ ထိတ္လန္႔တုန္လႈပ္ေနရတာကိုေတာ့ ဘယ္သူမွခံႏိုင္မွာမဟုတ္ပါ။ ေၾကာက္လန္႔တၾကားစားရတဲ့ ဟင္းေကာင္းတစ္ခြက္ထက္ တဲကုပ္ေလးထဲမွာ ေအးေအးလူလူစားရတဲ့ ငါးပိရည္တစ္ခြက္ဟာ ပိုအရသာရွိပါလိမ့္မယ္။

တကယ္ဆိုရင္ လူ႔အသက္တန္းဟာ တိုလြန္းပါတယ္။ ကိုယ္တို႔ျမန္မာလူမ်ဳိးေတြရဲ႕ အသက္တန္းက ပိုလို႔ေတာင္တိုပါေသးတယ္။ ပံုမွန္က်န္းမာေရးရွိတဲ့ အမ်ဳိးသားတစ္ေယာက္ရဲ႕ အသက္တန္းဟာ ၆၀ျဖစ္ၿပီး အမ်ဳိးသမီးတစ္ေယာက္ရဲ႕ အသက္တန္းဟာ ၆၅ႏွစ္ပဲရွိတာပါ။ တိုးတက္လာတဲ့ ေခတ္နဲ႔လိုက္ေလ်ာညီေထြေအာင္ ေရာဂါဆန္းေတြကလည္း မ်ားသထက္မ်ားလာေနပါတယ္။ ဒါတင္မကေသးဘဲ သဘာ၀ေဘးဆိုး၊ ကပ္ဆိုးေတြကလည္း ဒီဘက္ဆယ္စုႏွစ္ပိုင္းမွာ ပိုမ်ားလာေနပါတယ္။ ကမၻာႀကီးလည္း က်န္းမာေရးသိပ္မေကာင္းေတာ့ပါ။

ဒီအေျခအေနမ်ဳိးမွာ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ အာဃာတေတြ ရန္ၿငိဳးေတြ ခ၀ါခ်လို႔ ကမၻာ့က်န္းမာေရးကို ၀ိုင္း၀န္းတာ၀န္ယူသင့္ပါတယ္။ တကယ္လို႔သာ ေဘးဆိုး၊ ကပ္ဆိုးႀကီးေတြဆိုက္လာရင္ လူမ်ဳိးမေရြး၊ ဘာသာမေရြး ေသေဘးနဲ႔ ႀကံဳၾကမွာ မလြဲပါ။ ဒီေလာက္အေနအထားဆိုးႀကီးမွာ အစြဲအမ်ဳိးမ်ဳိးနဲ႔ တိုက္ေနခိုက္ေန၊ သတ္ျဖတ္ေနၾကတာေတြကို ျမင္ရၾကားရတိုင္း ရင္ထဲမွာမေကာင္းပါ။

ကမၻာႀကီး ၿငိမ္းခ်မ္းသင့္ပါၿပီ...


No comments:

ႀကဳိက္ရင္ေပါ့ေလ . . .

Powered By Blogger