မေန႔ညက
၂နာရီေက်ာ္ေလာက္မွာ ကိုယ့္အိ္မ္ေဘးကို ငွက္ေပ်ာဖူး ၆လံုးေလာက္ က်ပါတယ္.
တစ္ညလံုး ေကာင္းေကာင္းမအိပ္ရဲပါ။ ဘာရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ ဒီလိုလုပ္သလဲဆိုတာလည္း မသိေတာ့ပါ။ ကံေကာင္းေထာက္မလို႔ ငွက္ေပ်ာဖူးေတြက မကြဲတာပါ။ အိမ္တစ္အိမ္ကေတာ့ ေခါင္မိုးေပါက္သြားပါတယ္။ ျခင္ေထာင္ကိုျဖတ္သြားတဲ့ ငွက္ေပ်ာဖူးက ေျမႀကီးထဲ၀င္သြားတာ ကံေကာင္းလို႔ မကြဲတာလို႔ ေျပာပါတယ္။ မကြဲတဲ့ ငွက္ေပ်ာဖူးေတြကို မနက္မိုးလင္းေတာ့ တပ္ကလာၿပီး သက္စြန္႔ဆံဖ်ား ရွင္းေပးရပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္မ်ား မၿငိမ္းခ်မ္းေအာင္ လုပ္ေနၾကသလဲဆိုတာ မေတြးတတ္ေတာ့ပါ။ ကိုယ့္အေနနဲ႔ကေတာ့ လူတန္းစားအားလံုး ၿငိမ္းၿငိမ္းခ်မ္းခ်မ္းနဲ႔ ေပ်ာ္ရႊင္ေနတာကိုပဲ ျမင္ခ်င္ေတြ႕ခ်င္ပါတယ္။
အားလံုးေအးေအးခ်မ္းခ်မ္းျဖစ္သြားရင္ ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားေတြလည္း တက္တက္ႁကြႁကြနဲ႔ ပညာသင္ႏိုင္ၿပီး တိုင္းျပည္တိုးတက္ေအာင္ လုပ္ႏိုင္မွာမလြဲပါ။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကိုကိုယ္တိုင္ မစြမ္းႏိုင္တာေၾကာင့္ ေမတၱာပို႔ ဆုေတာင္းရုံပဲ တတ္ႏိုင္ပါတယ္။ ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္းျဖစ္ၾကရင္ ကေလးေတြရဲ႕ ပညာေရးကို ဒီထက္ပိုၿပီး ႀကဳိးစားေပးဖို႔ေတာ့ ရည္ရြယ္ထားပါတယ္။
ေနာက္လဆန္းမွာ လူမ်ဳိး၊ ဘာသာမေရြး ဆင္းရဲသားကေလးေတြကို အခမဲ့ပညာသင္ေပးေနတဲ့ ဘုန္းေတာ္ႀကီးသင္ ပညာေရးေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းကို စာသင္ခံုေတြလွဴဖို႔ စီစဥ္ေနပါတယ္။ ခံု၂၀၀န္းက်င္ေလာက္ေတာ့ ရမယ္လို႔မွန္းထားပါတယ္။ ေက်ာင္းသားသစ္၊ ေဟာင္းေတြရဲ႕ ကုသိုလ္တစ္၀က္၊ ကိုယ့္ကုသုိလ္တစ္၀က္ပါ။ ဒီထက္မက လွဴခ်င္ပါေသးတယ္။ ကိုယ္က ပညာေရးနယ္ပယ္ကဆိုေတာ့ ပညာေရးနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ဌာနေတြကို လွဴတာပဲ ပိုအားသန္ပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ ပညာေရးဆိုတာ တိုင္းျပည္တိုးတက္ဖို႔ အေျခခံအုတ္ျမစ္ျဖစ္တာေၾကာင့္ ပညာေရးမွာလွဴျခင္းဟာ တိုင္းျပည္ကို အလုပ္အေႁကြးျပဳျခင္းလို႔ျမင္တာေၾကာင့္လည္း ပါပါတယ္။
ဘယ္သူေတြဘာပဲ လုပ္ၾကပါေစ။ ကိုုယ္တို႔ပညာတတ္ေတြအေနနဲ႔ က်ရာတာ၀န္မွာ တာ၀န္ေက်ပြန္ေအာင္ ေဆာင္ရြက္ၾကရင္ျဖင့္ မေ၀းေတာ့တဲ့ အနာဂတ္မွာ ကိုယ္တို႔တိုင္းျပည္ ေရႊေရာင္လႊမ္းလိမ့္မယ္လို႔ ယံုၾကည္ရင္း ဒီတစ္ညေတာ့ အိမ္နဲ႔အေ၀းမွာ အိပ္လိုက္ရပါေၾကာင္း။ ။
၂နာရီေက်ာ္ေလာက္မွာ ကိုယ့္အိ္မ္ေဘးကို ငွက္ေပ်ာဖူး ၆လံုးေလာက္ က်ပါတယ္.
တစ္ညလံုး ေကာင္းေကာင္းမအိပ္ရဲပါ။ ဘာရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ ဒီလိုလုပ္သလဲဆိုတာလည္း မသိေတာ့ပါ။ ကံေကာင္းေထာက္မလို႔ ငွက္ေပ်ာဖူးေတြက မကြဲတာပါ။ အိမ္တစ္အိမ္ကေတာ့ ေခါင္မိုးေပါက္သြားပါတယ္။ ျခင္ေထာင္ကိုျဖတ္သြားတဲ့ ငွက္ေပ်ာဖူးက ေျမႀကီးထဲ၀င္သြားတာ ကံေကာင္းလို႔ မကြဲတာလို႔ ေျပာပါတယ္။ မကြဲတဲ့ ငွက္ေပ်ာဖူးေတြကို မနက္မိုးလင္းေတာ့ တပ္ကလာၿပီး သက္စြန္႔ဆံဖ်ား ရွင္းေပးရပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္မ်ား မၿငိမ္းခ်မ္းေအာင္ လုပ္ေနၾကသလဲဆိုတာ မေတြးတတ္ေတာ့ပါ။ ကိုယ့္အေနနဲ႔ကေတာ့ လူတန္းစားအားလံုး ၿငိမ္းၿငိမ္းခ်မ္းခ်မ္းနဲ႔ ေပ်ာ္ရႊင္ေနတာကိုပဲ ျမင္ခ်င္ေတြ႕ခ်င္ပါတယ္။
အားလံုးေအးေအးခ်မ္းခ်မ္းျဖစ္သြားရင္ ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားေတြလည္း တက္တက္ႁကြႁကြနဲ႔ ပညာသင္ႏိုင္ၿပီး တိုင္းျပည္တိုးတက္ေအာင္ လုပ္ႏိုင္မွာမလြဲပါ။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကိုကိုယ္တိုင္ မစြမ္းႏိုင္တာေၾကာင့္ ေမတၱာပို႔ ဆုေတာင္းရုံပဲ တတ္ႏိုင္ပါတယ္။ ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္းျဖစ္ၾကရင္ ကေလးေတြရဲ႕ ပညာေရးကို ဒီထက္ပိုၿပီး ႀကဳိးစားေပးဖို႔ေတာ့ ရည္ရြယ္ထားပါတယ္။
ေနာက္လဆန္းမွာ လူမ်ဳိး၊ ဘာသာမေရြး ဆင္းရဲသားကေလးေတြကို အခမဲ့ပညာသင္ေပးေနတဲ့ ဘုန္းေတာ္ႀကီးသင္ ပညာေရးေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းကို စာသင္ခံုေတြလွဴဖို႔ စီစဥ္ေနပါတယ္။ ခံု၂၀၀န္းက်င္ေလာက္ေတာ့ ရမယ္လို႔မွန္းထားပါတယ္။ ေက်ာင္းသားသစ္၊ ေဟာင္းေတြရဲ႕ ကုသိုလ္တစ္၀က္၊ ကိုယ့္ကုသုိလ္တစ္၀က္ပါ။ ဒီထက္မက လွဴခ်င္ပါေသးတယ္။ ကိုယ္က ပညာေရးနယ္ပယ္ကဆိုေတာ့ ပညာေရးနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ဌာနေတြကို လွဴတာပဲ ပိုအားသန္ပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ ပညာေရးဆိုတာ တိုင္းျပည္တိုးတက္ဖို႔ အေျခခံအုတ္ျမစ္ျဖစ္တာေၾကာင့္ ပညာေရးမွာလွဴျခင္းဟာ တိုင္းျပည္ကို အလုပ္အေႁကြးျပဳျခင္းလို႔ျမင္တာေၾကာင့္လည္း ပါပါတယ္။
ဘယ္သူေတြဘာပဲ လုပ္ၾကပါေစ။ ကိုုယ္တို႔ပညာတတ္ေတြအေနနဲ႔ က်ရာတာ၀န္မွာ တာ၀န္ေက်ပြန္ေအာင္ ေဆာင္ရြက္ၾကရင္ျဖင့္ မေ၀းေတာ့တဲ့ အနာဂတ္မွာ ကိုယ္တို႔တိုင္းျပည္ ေရႊေရာင္လႊမ္းလိမ့္မယ္လို႔ ယံုၾကည္ရင္း ဒီတစ္ညေတာ့ အိမ္နဲ႔အေ၀းမွာ အိပ္လိုက္ရပါေၾကာင္း။ ။
1 comment:
ငွက္ေပ်ာဖူးဟင္းခ်က္စားရန္ လက္ေဆာင္ပို႔ျခင္းျဖစ္၏
Post a Comment