“သနပ္ခါး မလိမ္းရဘူးတဲ့ဗ်ာ....”
- “ ပါးျပင္မွာ xxx သနပ္ခါးေလးနဲ႔ xxx ခ်စ္စရာေကာင္းလိုက္တာကြာ xxx ” သေဘာက်မိတဲ့ သီခ်င္းေအးေအးေလးတစ္ပုဒ္ပါ။ စာေရးသူကိုယ္တိုင္သနပ္ခါးႀကိဳက္သူပါ။ ငယ္ငယ္ကဆိုရင္ စာေရးသူရဲ႕ ဖခင္ျဖစ္သူက စာေရးသူ ၈ တန္းေလာက္ထိ သူ႔ေပါင္ေပၚမွာ ပက္လက္လွန္ခိုင္းၿပီးေက်ာင္းသြားကာ နီးတိုင္း သနပ္ခါးလိမ္းေပးေလ့ရွိပါတယ္။ မ်က္ႏွာတစ္ျပင္လံုးအျပည့္လိမ္း ပါးႏွစ္ဖက္ေပၚမွာ ပါးကြက္ႀကီး ႏွစ္ကြက္၊ ႏွာတံပါထူထူတားေပးေသးတာ။ ၿပီးရင္“ပါးစပ္ဟ” ဆိုၿပီး သနပ္ခါးကိုလက္ညိဴးနဲ႔အျပည့္ ေကာ္ၿပီး ပါးစပ္ထဲထည့္ေပးတာပဲ။ စာေရးသူတို႔ ေမာင္ႏွစ္မကေတာ့ အေဖ့ကိုေၾကာက္တာနဲ႔ ဘာမွမေျပာဘဲ ပါးစပ္ထဲ သနပ္ခါး၀င္တာနဲ႔ တန္းၿပီးၿမိဳခ်လိုက္ၾကတာပါပဲ။ သနပ္ခါးရဲ႕ခါးသက္သက္နဲ႔ ဆိမ့္တဲ့အရသာကို ေနာက္ေတာ့လဲ ႀကိဳက္သြားတာပါပဲ။
- စာေရးသူသနပ္ခါးႀကိဳက္ပံုကေတာ့ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားဘ၀တစ္ေလၽွ်ာက္လံုး ေန႔စဥ္သနပ္ခါးလိမ္းတာပါပဲ။ ငယ္ငယ္ကလို သနပ္ခါးဘဲၾကားေတာ့ မဟုတ္ေတာ့ဘူးေပါ့။ ခပ္ပါးပါး၊ ညီညီ လိမ္းတာပါ။ ဒါေတာင္ တစ္ခါတစ္ခါ ထူသြားရင္သူငယ္ခ်င္းေတြက သတိေပးရေလ့ရွိပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ ward ထဲမ၀င္ခင္ အၿမဲသတိေပးတတ္တဲ့ ေက်ာ္ထက္ေအာင္ကို သတိရလွ်က္ပါ။
- ငယ္ငယ္ကေတာ့ ဖခင္ႀကိီးကိုေၾကာက္လို႔သာ သနပ္ခါးေန႔စဥ္လိမ္း၊ ေန႔စဥ္စားခဲ့ရတာပါ။ ဘာေတြ ေကာင္းက်ဳိးရွိမွန္း မသိခဲ့ပါဘူး။ အခုအရြယ္ရလာမွ ကိုယ့္ကိုယ္ကို သတိထားမိတယ္။ တကယ္ဆို စာေရးသူ ကိုယ္တိုင္က အသားမျဖဴပါ။ ဒါေပမယ့္ သူတကာေတြလိုအသားညိဳပံုနဲ႔မတူဘဲ စိုစိုျပည္ျပည္ ရွိပါတယ္။ ဒီေတာ့မွ ငယ္ငယ္ကသနပ္ခါးလိ္မ္းခဲ့တာေတြ ျပန္ေတြးမိၿပီး အေဖ့ကိုေတာင္ေက်းဇူး တင္မိ ျပန္ေရာ။
- တကယ္ေတာ့ သနပ္ခါးဆိုတာ ျမန္မာလူမ်ဳိးေတြအတြက္ အေကာင္းဆံုး၊ အသင့္ေတာ္ဆံုး အလွျပင္ပစၥည္းပါ။ သူ႔သဘာ၀က ေႏြရာသီမွာ ေခၽြးေလး တစိုစိုနဲ႔ သိပ္အသားေအးေစပါတယ္။ ေဆာင္းရာသီမွာက်ေတာ့ ေႏြးေနျပန္ေရာ။ ၿပီးေတာ့ မ်က္ႏွာကအဆီေတြကိုလည္း စုပ္ယူတဲ့သဘာ၀ ရွိပါေသးတယ္။ အနံ႔သင္းသင္းေလး ကလည္း လိမ္းသူေရာ ေဘးလူပါရင္ေအးေစပါတယ္။ ညဘက္ေတြမွာ သနပ္ခါးမဖ်က္ဘဲ အိပ္မိလည္း ျပႆနာမရွိပါဘူး။ မနက္မိုးလင္းရင္ မ်က္ႏွာဟာပိုၿပီး ႏုညံ့ျဖဴစင္ ေနတာေတြ႔ရပါဦးမယ္။ ေစ်းႀကီးေပး၀ယ္ ထားရတဲ့ မိတ္ကပ္မ်ားက်ေတာ့ အဲဒီလိုမ်ားမဖ်က္ပဲ အိပ္မိလို႔ ကေတာ့ မ်က္ႏွာက ေခၽြးေပါက္ေတြ ပိတ္ၿပီး တင္းတိပ္ေတြက်ပါလိမ့္မယ္။ ၿပီးေတာ့ ပါးျပင္ကိုလွခ်င္ေဇာနဲ႔ အတင္းဖိၿပီး မိတ္ကပ္ေတြဆြဲဆြဲလူးတာေၾကာင့္ အရြယ္မတိုင္ခင္ ပါးရည္တြန္႔ပါလိမ့္ဦးမယ္။ ၿပီးေတာ့ သနပ္ခါးဆိုတာ ဓာတုပစၥည္းလံုး၀မပါတဲ့ သဘာ၀ မဟုတ္လား။ သူ႔ထက္ေကာင္းတာ ဘာမ်ားရွိဦးမွာလဲ...။
- သနပ္ခါးဋီကာခ်ဲ႕ေနတာနဲ႕ အခုထိလိုရင္းမေရာက္ေသးပါဘူး။ ေတာ္ၾကာ ေရႊျပည္နန္းမိသားစုထဲကမ်ား စာေရးသူရဲ႕ post ကိုဖတ္မိရင္ ေၾကာ္ျငာခေတြမ်ား ရေနပါဦးမယ္။
- စာေရးသူရဲ႕တာ၀န္အရ နယ္စပ္ေဒသတစ္ခုကိုေရာက္ပါတယ္။ ထံုးစံအတိုင္းနယ္စပ္ပီပီ စီးပြားေရး ျဖစ္ထြန္းတဲ့ေဒသေပါ့ေလ။ တစ္ၿမိဳ႕လံုး ဆိုင္ကယ္တ၀ီ၀ီ၊ ကားတစည္စည္နဲ႔ အားရစရာႀကီးေပါ.။ အထက္တန္းေက်ာင္းႀကီးကလည္း ေလးထပ္ေက်ာင္းေဆာင္ႀကီး၊ ဟီးဟီးကိုထလို႔ေပါ.။ ျမင္ရျမင္ရ ဘ၀င္ကိုက် ေနတာေပါ့။ ဒါေပမယ့္ စာေရးသူၾကာၾကာ ဘ၀င္မက်လိုက္ရပါဘူး။ ျမင္တတ္လြန္းတဲ့ မ်က္စိက ျမင္ပါေလေရာ။ ဘာသြားျမင္လဲဆိုေတာ့ လားလား... ဒီၿမိဳ႕က ေက်ာင္းသူေလးမ်ားေပါ့ဗ်ာ။ ပါးျပင္မွာ သနပ္ခါးေလးေတြနဲ႔ ဆိုတာ တစ္ေယာက္မွ မေတြ႕မိေၾကာင္းပါ။ အထက္တန္းေက်ာင္းသူ ေတြျဖစ္လို႔ေနမွာပါဆိုၿပီး မူလတန္းေက်ာင္းသူ ေလးေတြ ၾကည့္ျပန္ေတာ့လည္း ထူးမျခားနားပါပဲ။
- မဟုတ္ေသးပါဘူူးဆိုၿပီး ရင္းႏွီးေနတဲ့ ေက်ာင္းသူေလး တစ္ေယာက္ကိုေမးမွပဲ အေၾကာင္းစံုသိရပါေလေရာ။ဒီေက်ာင္းက ဆရာမေတြက ေက်ာင္းသူေလးေတြ သနပ္ခါးလိမ္းရင္ ဆူပါ၊ ဆဲပါသတဲ့ဗ်ား။ ပါးစပ္ေပါက္ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ဆရာမမ်ားကေတာ့ လင္လိုခ်င္လို႔ သနပ္ခါးလူးတာလားလို႔ ေမးပါသတဲ့။ ဒီေတာ့ စာေရးသူက မင္းတို႔ေတြ ေက်ာင္းသူစိတ္ေပ်ာက္ၿပီး၊ အရပ္စိတ္၀င္မွာစိုးလို႔ ေနမွာပါလို႔ေျပာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူးတဲ့။ မ်က္ႏွာမွာ မိတ္ကပ္ေတြ ျပာေနေအာင္ လူးထားတဲ့ ေက်ာင္းသူေတြကိုက်ေတာ့ ဘာမွမေျပာဘူးတဲ့။ ဒီေတာ့ စာေရးသူလဲ ဒါျဖင့္ဘာေၾကာင့္
သနပ္ခါးမလူးရတာလဲဆိုေတာ့ ေတာသူေတြနဲ႔တူလို႔ပါတဲ့ဗ်ား။ သနပ္ခါးေလးမ်ားလိမ္းၿပီး ဆံပင္ေလးမ်ား စည္းထားလို႔ကေတာ့ ဟုိေကာင္မလယ္ထဲကတက္လာတာလား။ အခုခ်က္ခ်င္းသနပ္ခါးဖ်က္စမ္းလို႔ အမိန္႔ေပးေတာ့တာပါပဲတဲ့။ ဆရာမတစ္ေယာက္တစ္ေလေနမွာပါဆိုေတာ့ ဘယ္ဟုတ္မလဲ၊ တစ္ေက်ာင္းလံုးပဲတဲ့။
- ဒီေတာ့ ေရငန္ေသာက္၊ မ်က္ေျခာက္စားၿပီး လူျဖစ္လာတဲ့ အညာသားစာေရးသူ ေဒါေဖာင္းၿပီေပါ့။ စဥ္းစားၾကည့္ေလ။ ေတာသူေတာင္သားျဖစ္ေတာ့ ဘာမ်ားျပႆနာရွိလို႔လဲ။ ေတာသားေတြသာ မရွိရင္ စားစရာဆန္ေတာင္ရွိမွာမဟုတ္ဘူးေျပာရင္ ႀကီးက်ယ္တယ္ထင္မွာေပါ့။ တကယ္ေတာ့ ေတာသားေတြသာ မရွိရင္ ျမန္မာျပည္မွာ ဘုန္းႀကီးနဲ႔ စစ္သားေတာင္ရွိမွာ မဟုတ္ဘူး။ စဥ္းစားၾကည့္ေလ။ ဘယ္သူေတြ စစ္ထဲ၀င္ၾက၊ ဘုန္းႀကီး၀တ္ၾကသလဲဆိုတာေပါ.။
- တိုင္းၿပည္ရဲ႕ ပညာေရး ေခါင္းေဆာင္ေတြ ြြျဖစ္တဲ့ ဆရာမေတြပါးစပ္က ဒီလို လူတန္းစားခြဲျခားတဲ့ စကားမ်ဳိးထြက္တာ စာေရးသူစိတ္မေကာင္းပါ။ ကေလးေတြရဲ႕ အနာဂတ္အတြက္လည္း မေကာင္းပါ။ တကယ္ေတာ့ သနပ္ခါးက စာသင္တာမွ မဟုတ္တာပဲ။ ဦးေဏွာက္ကစာသင္တာပဲ မဟုတ္လား။
- စာေရးသူလည္း ေဒါသနဲနဲထြက္သြားတာနဲ႔ အဲဒီေက်ာင္းသူေလးကိုေတာင္ ျပန္ေမးမိေသးတယ္။ အဲဒီ ဆရာမေတြကိုယ္တိုင္ေရာ ေတာသူေတာင္သားေတြနဲ႔ ကင္းရဲ႕လားလို႔။ ဟုတ္တယ္ေလ။ ျမန္မာ့လူဦးေရရဲ႕ ၇၅% ေက်ာ္ဟာေတာမွာေနၾကတာပဲမဟုတ္လား။
- မဂၤလာပါ ဆရာမတို႔ေရ..... ရင္ထဲမွာ တအံုေႏြးေႏြးျဖစ္ေနခဲ့တာေတာ့ ေရးခ်လိုက္ရလို႔ ေပါ့သြားပါၿပီ။ ငယ္ငယ္ကစာသင္ေပးခဲ့တဲ့ ဆရာႀကီး၊ ဆရာမႀကီးေတြကိုေတာင္ သတိရမိပါေသး။
- တပည့္မရွား၊ တစ္ျပားမရွိ
- ပီတိကိုစား၊ အားရွိပါ၏ ...ဆိုတဲ့ ဆရာေတြေပါ့ဗ်ာ၊
- အခုေတာ့လည္း အိပ္မက္ေတြလို၊ ပံုျပင္လိုလိုေတြ ျဖစ္ကုန္ၿပီေပါ့ေလ ...
2 comments:
ျမန္မာျပည္ရာသီဥတုနဲ ့ သနပ္ခါး က အလိုက္ဖက္ဆံုးပါပဲ ...
ကိုယ္တိုင္လည္း အျမဲလိမ္းပါတယ္ ။
ဒါကို လိုက္ပိတ္ပင္တဲ့ ေက်ာင္းနဲ ့ ဆရာမေတြ ရွိေနတယ္ဆိုတာ အ့ံပါရဲ ့ ေနာ္ ။
ဟုတ္ရဲ႔ ဗ်ာ...ရန္ကုန္ဆိုတာလဲ ၿမန္မာၿပည္က ထြက္ၾကည္႔ရင္ ေတာသာသာေပါ့....ေတာသူ..ေတာင္သား ဆန္ေတာ့ ဘာၿဖစ္သတုန္းဗ်....ၿမန္မာၿပည္က ဗိုလ္ေအာင္ဆန္း၊ဆင္၀ါးေနာ္ တို႔ ဆိုတာ ေတာသူေတာင္သား ေတြေပါ့...။
Post a Comment