မိုးခါးေရေပါတဲ့အရပ္မွာမွ
အ၀ီစိတြင္းတူးခ်င္ခဲ့တဲ့ေကာင္ပါ…
ဆူးေတာထဲကလတစ္စင္း
အလင္းမေပးႏုိင္ရင္ေတာင္
အေ၀းကေႏွာင္ဖြဲ႕မိတယ္…
ဒဏ္ရာေတြနဲ႔ဘ၀
သံသရာဟန္ခ်က္ညီမွ်ဖို႔
ကံၾကမၼာလံွခ်က္ေတြလည္း ေက်နပ္မိပါရဲ႕…
အေရာင္မမည္းေပမယ့္
တစ္ေကာင္တည္းဘ၀မို႔
ေရွာင္လႊဲမရတဲ့လမ္း
ေအာင္ပြဲမရခင္ႏြမ္းလွၿပီ…
ေနပူအလာေနရိပ္ကေစာင့္မိသူရဲ႕အျဖစ္
ႏွစ္ႏွစ္ခုရဲ႕ၾကားမွာ
ေခတ္တစ္ခုျခားခဲ့ေတာ့
တရားနဲ႔မေျဖႏုိင္
အမွားဘြဲ႕ေတြနဲ႔ေနထိုင္ရင္း
အေ၀းကလမင္းကိုလြမ္းတယ္… ။ ။
ဟန္ၾကည္
No comments:
Post a Comment