ဒီရက္ပတ္ေတြမွာ က်န္းမာေရးျပန္ေကာင္းလာတာေၾကာင့္ ေနရထိုင္ရတာ လန္းလန္းဆန္းဆန္း ရွိလာတယ္။ ၾကားေနက်အသံေတြေတာင္ နား၀င္ပီယံရွိေနသလိုလို။ ျမင္ေနက်မ်က္ႏွာေတြေတာင္ ပိုခ်စ္စရာေကာင္းေနသလိုလို။ စားေနက်ထမင္းေတာင္ ပိုအရသာရွိေနသလိုလို ခံစားရပါတယ္။
က်န္းမာေရးရဲ႕ အေရးပါပံုကို ကိုယ့္လူနာေတြကို မၾကာမၾကာေျပာျပျဖစ္ေပမယ့္ ဘယ္ေလာက္အေရးပါတယ္ဆိုတာကိုေတာ့ ကိုယ္တိုင္မက်န္းမာမွဘဲ သိရပါေတာ့တယ္။
က်န္းမာေရးနဲ႔ လြတ္လပ္ေရးဆိုတာ ေလလိုပါပဲ။ ရေနတုန္းက တန္ဖိုးထားရေကာင္းမွန္းမသိဘဲ ဆံုးရႈံးသြားမွဘဲ တန္ဖိုးရွိမွန္းပိုသိရတာပါ။ ေလကိုေန႔စဥ္ရွဴေနရေပမယ့္ ဘယ္ေလာက္အေရးပါတယ္ဆိုတာ လူတိုင္းမသိၾကပါ။ ႏွာေစးတဲ့အခါ၊ ႏွာေခါင္းပိတ္ေနတဲ့အခါ၊ အဆုပ္က်န္းမာေရးမေကာင္းလို႔ အသက္ေကာင္းေကာင္းမရွဴႏိုင္တဲ့ အခါမ်ဳိးေရာက္မွ ေလဟာဘယ္ေလာက္ထိ အေရးႀကီးမွန္းသိလာရပါတယ္။ က်န္းမာေရးလည္း ဒီလိုပါပဲ၊ က်န္းမာေနလို႔ သြားႏိုင္လာႏိုင္ေနတုန္းကေတာ့ က်န္းမာေရးရဲ႕အရသာကို ကိုယ္ေကာင္းေကာင္းမသိခဲ့ရိုးအမွန္ပါ။ မက်န္းမမာလည္းျဖစ္လာေရာ အရင္က်န္းမာခ်ိန္က ဘ၀ရဲ႕အရသာေတြကို လြမ္းလိုက္တာ မေျပာပါနဲ႔ေတာ့။
မက်န္းမာေနတဲ့အခ်ိန္မွာ
ဘာလုပ္လုပ္၊ ဘာစားစား အရသာမရွိတဲ့အျပင္ ဘ၀ႀကီးမွာရွင္သန္ေနရတာ၊ အလုပ္လုပ္ေနရတာပါ အႏွစ္သာရမဲ့ေနသလိုပါ။ တစ္ခါတစ္ေလမွာ အလုပ္လုပ္ေနရင္းနဲ႔ ဘယ္ေလာက္လုပ္လုပ္ တစ္ေန႔ေသမွာပဲေလဆိုတဲ့ အေတြးဆိုးႀကီး၀င္လာရင္ အလုပ္ကိုစြမ္းတမန္လုပ္ခ်င္စိတ္ေတာင္ ကုန္သလို၊ ခမ္းသလို ျဖစ္သြားပါေလေရာ။ ပညာရွင္တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ဘယ္လိုအေနအထားမ်ဳိးမွာပဲျဖစ္ျဖစ္ တိုင္းျပည္နဲ႔လူမ်ဳိးအေပၚ တာ၀န္ေက်ရမယ္ဆိုတဲ့ အေတြးကို မ၀င္၀င္ေအာင္ရိုက္ထည့္ၿပီး ျပန္ျပန္ေမာင္းႏွင္ရတာလဲ အခါခါပါ။
မက်န္းမာတဲ့ အေတာအတြင္းမွာ
စာေတြေရးေနျဖစ္တယ္။ အခ်ိန္ရရင္ ရသလိုကိုယ့္ပညာေတြ၊ ဗဟုသုတေတြကို ျဖန္႔ေ၀ေပးဖို႔ ႀကိဳးစားျဖစ္ပါတယ္။ ကိုယ္ေသသြားခဲ့ရင္ ကိုယ္ေလ့လာထားသမွ် ကိုယ့္ေနာက္ကို အလဟႆအပါမခံႏိုင္ပါ။ အမ်ားအတြက္မဟုတ္ႏိုင္ရင္ေတာင္ အနည္းစုအတြက္ေလာက္ကေတာ့ အက်ဳိးရွိေအာင္လုပ္သြားခ်င္ပါတယ္။ အဲဒီအေတြး၀င္လာတာ၊ ကိုယ့္တာ၀န္ကို ပိုသိလာတာေတြကေတာ့ မက်န္းမာျခင္းရဲ႕ အျမတ္ေတြပဲ ျဖစ္မယ္ထင္ပါရဲ႕။
ႏွလံုးအေျခအေနကို ECG ဆြဲၾကည့္ဖို႔ စိတ္ကူးရွိေပမယ့္ ေလာေလာဆယ္ေတာ့ မအားေသးပါ။ ဒါ့အျပင္ ရင္ဘတ္လည္း အရင္လိုမေအာင့္ေတာ့သလို ႏွလံုးခုန္တာလဲ ပံုမွန္ျပန္ျဖစ္သြားတာေၾကာင့္ ေကာင္းသြားၿပီလို႔ ခပ္ေဖာ့ေဖာ့ေလးေတြးထားပါတယ္။ အရာရာကို အေကာင္းျမင္စိတ္၊ ခ်စ္တဲ့စိတ္နဲ႔ၾကည့္ႏိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစားေနတာလည္း ေတာ္ေတာ္ေလးေတာ့ ခရီးေပါက္ေနပါၿပီ။
မက်န္းမာရာကေန ရလာတဲ့ စိတ္ဓာတ္ခြန္အားေတြ၊ အေတြးအျမင္ေတြကို ခိုင္မာေအာင္တည္ေဆာက္ၿပီး စာေတြဆက္ေရးပါ့မယ္။ ဖတ္တဲ့သူနည္းေနေသးတဲ့ ဘေလာ့ေလးသာသာျဖစ္ေပမယ့္ ဖတ္သူတစ္ေယာက္စီအတြက္ အက်ဳိးရွိႏိုင္သမွ်ရွိေအာင္ ႀကိဳးစားေပးမယ္လို႔ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ထားပါတယ္။
အားလံုး က်န္းမာရႊင္လန္းႏိုင္ၾကပါေစ...
က်န္းမာေရးရဲ႕ အေရးပါပံုကို ကိုယ့္လူနာေတြကို မၾကာမၾကာေျပာျပျဖစ္ေပမယ့္ ဘယ္ေလာက္အေရးပါတယ္ဆိုတာကိုေတာ့ ကိုယ္တိုင္မက်န္းမာမွဘဲ သိရပါေတာ့တယ္။
က်န္းမာေရးနဲ႔ လြတ္လပ္ေရးဆိုတာ ေလလိုပါပဲ။ ရေနတုန္းက တန္ဖိုးထားရေကာင္းမွန္းမသိဘဲ ဆံုးရႈံးသြားမွဘဲ တန္ဖိုးရွိမွန္းပိုသိရတာပါ။ ေလကိုေန႔စဥ္ရွဴေနရေပမယ့္ ဘယ္ေလာက္အေရးပါတယ္ဆိုတာ လူတိုင္းမသိၾကပါ။ ႏွာေစးတဲ့အခါ၊ ႏွာေခါင္းပိတ္ေနတဲ့အခါ၊ အဆုပ္က်န္းမာေရးမေကာင္းလို႔ အသက္ေကာင္းေကာင္းမရွဴႏိုင္တဲ့ အခါမ်ဳိးေရာက္မွ ေလဟာဘယ္ေလာက္ထိ အေရးႀကီးမွန္းသိလာရပါတယ္။ က်န္းမာေရးလည္း ဒီလိုပါပဲ၊ က်န္းမာေနလို႔ သြားႏိုင္လာႏိုင္ေနတုန္းကေတာ့ က်န္းမာေရးရဲ႕အရသာကို ကိုယ္ေကာင္းေကာင္းမသိခဲ့ရိုးအမွန္ပါ။ မက်န္းမမာလည္းျဖစ္လာေရာ အရင္က်န္းမာခ်ိန္က ဘ၀ရဲ႕အရသာေတြကို လြမ္းလိုက္တာ မေျပာပါနဲ႔ေတာ့။
မက်န္းမာေနတဲ့အခ်ိန္မွာ
ဘာလုပ္လုပ္၊ ဘာစားစား အရသာမရွိတဲ့အျပင္ ဘ၀ႀကီးမွာရွင္သန္ေနရတာ၊ အလုပ္လုပ္ေနရတာပါ အႏွစ္သာရမဲ့ေနသလိုပါ။ တစ္ခါတစ္ေလမွာ အလုပ္လုပ္ေနရင္းနဲ႔ ဘယ္ေလာက္လုပ္လုပ္ တစ္ေန႔ေသမွာပဲေလဆိုတဲ့ အေတြးဆိုးႀကီး၀င္လာရင္ အလုပ္ကိုစြမ္းတမန္လုပ္ခ်င္စိတ္ေတာင္ ကုန္သလို၊ ခမ္းသလို ျဖစ္သြားပါေလေရာ။ ပညာရွင္တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ဘယ္လိုအေနအထားမ်ဳိးမွာပဲျဖစ္ျဖစ္ တိုင္းျပည္နဲ႔လူမ်ဳိးအေပၚ တာ၀န္ေက်ရမယ္ဆိုတဲ့ အေတြးကို မ၀င္၀င္ေအာင္ရိုက္ထည့္ၿပီး ျပန္ျပန္ေမာင္းႏွင္ရတာလဲ အခါခါပါ။
မက်န္းမာတဲ့ အေတာအတြင္းမွာ
စာေတြေရးေနျဖစ္တယ္။ အခ်ိန္ရရင္ ရသလိုကိုယ့္ပညာေတြ၊ ဗဟုသုတေတြကို ျဖန္႔ေ၀ေပးဖို႔ ႀကိဳးစားျဖစ္ပါတယ္။ ကိုယ္ေသသြားခဲ့ရင္ ကိုယ္ေလ့လာထားသမွ် ကိုယ့္ေနာက္ကို အလဟႆအပါမခံႏိုင္ပါ။ အမ်ားအတြက္မဟုတ္ႏိုင္ရင္ေတာင္ အနည္းစုအတြက္ေလာက္ကေတာ့ အက်ဳိးရွိေအာင္လုပ္သြားခ်င္ပါတယ္။ အဲဒီအေတြး၀င္လာတာ၊ ကိုယ့္တာ၀န္ကို ပိုသိလာတာေတြကေတာ့ မက်န္းမာျခင္းရဲ႕ အျမတ္ေတြပဲ ျဖစ္မယ္ထင္ပါရဲ႕။
ႏွလံုးအေျခအေနကို ECG ဆြဲၾကည့္ဖို႔ စိတ္ကူးရွိေပမယ့္ ေလာေလာဆယ္ေတာ့ မအားေသးပါ။ ဒါ့အျပင္ ရင္ဘတ္လည္း အရင္လိုမေအာင့္ေတာ့သလို ႏွလံုးခုန္တာလဲ ပံုမွန္ျပန္ျဖစ္သြားတာေၾကာင့္ ေကာင္းသြားၿပီလို႔ ခပ္ေဖာ့ေဖာ့ေလးေတြးထားပါတယ္။ အရာရာကို အေကာင္းျမင္စိတ္၊ ခ်စ္တဲ့စိတ္နဲ႔ၾကည့္ႏိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစားေနတာလည္း ေတာ္ေတာ္ေလးေတာ့ ခရီးေပါက္ေနပါၿပီ။
မက်န္းမာရာကေန ရလာတဲ့ စိတ္ဓာတ္ခြန္အားေတြ၊ အေတြးအျမင္ေတြကို ခိုင္မာေအာင္တည္ေဆာက္ၿပီး စာေတြဆက္ေရးပါ့မယ္။ ဖတ္တဲ့သူနည္းေနေသးတဲ့ ဘေလာ့ေလးသာသာျဖစ္ေပမယ့္ ဖတ္သူတစ္ေယာက္စီအတြက္ အက်ဳိးရွိႏိုင္သမွ်ရွိေအာင္ ႀကိဳးစားေပးမယ္လို႔ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ထားပါတယ္။
အားလံုး က်န္းမာရႊင္လန္းႏိုင္ၾကပါေစ...
No comments:
Post a Comment