ဆင္းရဲျခင္း လြတ္ကင္းေအာင္ . . .

ညေနပိုင္းက
ဘေလာ့တစ္ခုကို အလည္သြားရင္း ျမန္မာလူမ်ဳိးေတြ ဘာေၾကာင့္ဆင္းရဲေနၾကသလဲဆိုတဲ့ ေခါင္းစဥ္နဲ႔ ဆရာေတာ္တစ္ပါးက သံုးသပ္ခ်က္ ၁၂ခ်က္ေပးထားတာကို ျပန္လည္ေ၀ငွေပးလို႔ ဖတ္ခဲ့ရပါတယ္။
ဆရာေတာ္ေထာက္ျပထားတဲ့ အခ်က္ေတြထဲမွာ အႀကဳိက္ဆံုးအခ်က္ကေတာ့-

ျမန္မာလူမ်ဳိးေတြဟာ ဘာသာေရးမွာ သဒၶါတရားထက္သန္သေလာက္ လုပ္ငန္းလုပ္ကိုင္တဲ့ေနရာမွာ သဒၶါတရားနည္းတယ္
ဆိုတဲ့အခ်က္ပါ။

ကိုယ္အပါအ၀င္ အမ်ားစု သတိမထားမိတဲ့ အခ်က္ပါ။ ကိုယ္တို႔လူမ်ဳိးအက်င့္က ဆရာေတာ္ေျပာသလို တကယ္လဲဟုတ္ပါတယ္။ ဘုရား၊ ေက်ာင္း၊ ကန္ေတြမွာ သိန္းေပါင္းေထာင္ခ်ီလွဴေလ့ရွိတဲ့ သူေဌးႀကီး တစ္ခ်ဳိ႕ဟာ သူတို႔အိမ္က အိမ္ေဖာ္၊ အလုပ္သမားေတြကိုက်ေတာ့ ကၽြန္လိုဆက္ဆံၿပီး ညံ့ေပ့ဆိုတဲ့ စားစရာေတြကိုပဲ ေကၽြးတာ ေတြ႕ဖူးပါတယ္။ ေစ်းထဲက ဆိုင္ရွင္တစ္ခ်ဳိ႕ဟာ မနက္မိုးလင္းတာနဲ႔ ပရိတ္ႀကီး၊ စီးပြားတက္မယ့္ဂါထာေပါင္းမ်ားစြာကို အသံခပ္က်ယ္က်ယ္ရြတ္ၿပီး ႁကြလာတဲ့ရဟန္းသံဃာေတာ္ေတြကို အမြန္တျမတ္လွဴေပတန္းေပမယ့္ ဆိုင္မွာေစ်းလာ၀ယ္တဲ့ သူေတြအေပၚမွာေတာ့ ႀကံဳရင္ႀကံဳသလို လွီးတာ၊ ရိတ္တာ၊ ႏႊာတာ၊ လွီးတာ မျမင္ခ်င့္အဆံုး ျမင္ေနရတာပါပဲ။

တကယ္ဆိုရင္ လုပ္ငန္းလုပ္ရာမွာပါ သဒၶါတရားေလးထားသင့္ပါတယ္။ ၀ယ္သူပဲျဖစ္ျဖစ္၊ အလုပ္အပ္သူကိုပဲျဖစ္ျဖစ္ ေစတနာအျပည့္၊ သဒၶါတရားအျပည့္နဲ႔ ေရာင္းခ်၊ ၀န္ေဆာင္မႈေတြေပးၾကရင္ လုပ္ငန္းေအာင္ျမင္၊ ေရာင္းပန္းလွၿပီး စီးပြားေရးအဆင္ေျပမွာ မလြဲပါ။

ဆရာေတာ္ ေထာက္ျပထားတဲ့ ေနာက္တစ္ခ်က္ကိုလည္း သေဘာက်မိပါတယ္။

ျမန္မာလူမ်ဳိးေတြဟာ ပ်င္းရိတဲ့အကုသိုလ္ကို ေရာင့္ရဲေက်နပ္တဲ့ ကုသိုလ္ထင္ၿပီး အလုပ္မႀကိဳးစားဘဲေနၾကတယ္။

ေသြးထြက္ေအာင္မွန္တဲ့ အေတြးပါ။ ကိုယ္တို႔လူမ်ဳိးက ကိုယ့္ဖာသာ ပ်င္းလို႔အလုပ္မလုပ္တာကို တို႔ကေတာ့ ေလာဘမႀကီးေပါင္၊ ရတာေလးနဲ႔ပဲ ေရာင့္ရဲၿပီး တရားေတာ္နဲ႔ အညီေနတာပဲ ဆိုတဲ့လက္သံုးစကားနဲ႔ ကိုယ္ပ်င္းတာကို ပ်င္းတယ္၀န္မခံဘဲ ရွင္ေတာ္ဘုရားကိုပါ အမႈတြဲထဲပါေအာင္ ဆြဲထည့္တတ္တဲ့ လူမ်ဳိးပါ။ အဲဒီလိုလူမ်ဳိးေတြမ်ားလြန္းတဲ့ ကိုယ့္တိုင္းျပည္မွာ ဘ၀တိုးတက္ရာတိုးတက္ေၾကာင္း ႀကိဳးႀကိဳးစားစားနဲ႔ ရွာေဖြေနတဲ့လူေတြမွာ အကုသိုလ္ေကာင္၊ ေလာဘအိုးေတြအျဖစ္ သမုတ္ခံရေတာ့တာပါ။

တကယ္ေတာ့ ဘာသာေရးဆိုတာ
လူေတြကို ေလာကီ၊ ေလာကုတ္ႏွစ္ျဖာ အက်ဳိးျပဳဖို႔ ဘုရားေတြ၊ ဖန္ဆင္းရွင္ေတြက ခ်မွတ္ထားတဲ့ လမ္းစဥ္ျဖစ္ပါတယ္။ ဘယ္ဘုရား၊ ဘယ္ဘာသာကမွ ဘာသာေရးလုပ္ရင္ ဆင္းဆင္းရဲရဲေနရမယ္လို႔ သတ္မွတ္ခ်က္မထားပါ။ ဘာသာေရးသမားမွန္ရင္ ဆင္းရဲရမယ္ဆိုလို႔ကေတာ့ ေလာကမွာ ဘယ္သူမွဘာသာေရး လုပ္ၾကေတာ့မယ္မထင္ပါ။ ရွင္ေတာ္ဘုရားက ၀ိသမေလာဘမထားဖို႔ ေဟာၾကားခဲ့ေပမယ့္ ေလာကီလူသားေတြမို႔ သမေလာဘေတာ့ ထားခြင့္ရွိပါတယ္။ အတၱကိုေလွ်ာ့ၿပီး အမ်ားအက်ဳိးျပဳဖို႔ ေငြကိုႀကိဳးႀကိဳးစားစား ရွာေနျခင္းဟာလည္း ကုသုိလ္ေကာင္းမႈျပဳျခင္းလို႔ ကိုယ္တို႔ျမန္မာလူမ်ဳိးေတြ ဘယ္ေတာ့မ်ားမွ နားလည္လာမွာပါလိမ့္။