Sunday 24 July 2011

လူငယ္ႏွင့္ အားကစားစိတ္ဓာတ္ . . .

ဒီေန႔ေခတ္ ေက်ာင္းသားလူငယ္ေတြနဲ႔ ေန႔စဥ္ထိေတြ႕ေနရတာေၾကာင့္ ဦးဟန္ၾကည္ဆီမွာ ေက်ာင္းသားလူငယ္ေတြနဲ႔ပတ္သက္ရင္ ေျပာစရာေတြ တသီတတန္းႀကီး ရွိလို႔ေနတတ္ပါတယ္။ ျမင္သေလာက္ေျပာၿပီး၊ ေျပာသေလာက္ တိုက္တြန္းေပးမွ တိုးတက္မယ္လို႔ ကိုယ့္ခံယူခ်က္နဲ႔ကိုယ္ ရွင္သန္ေနတဲ့ ဦးဟန္ၾကည္ကေတာ့ လူငယ္ေရးရာေဆာင္းပါးေတြကို မေမာႏုိင္၊ မပမ္းႏိုင္ ေရးေနဦးမွာ ေသခ်ာပါတယ္။

ဒီေန႔ေခတ္ လူငယ္ေတြကို ေလ့လာလိုက္ရင္ အလြယ္တကူနဲ႔ အရႈံးေပးတဲ့စိတ္က သူတို႔ေတြရဲ႕ အတြင္းပိုင္းသ႑ာန္မွာ ႀကီးစိုးေနတာ သိသာလြန္းေနပါတယ္။ ထင္သာျမင္သာတဲ့ အခ်က္က အလြယ္တကူ စိတ္ဓာတ္က်လြယ္၊ စိတ္ပ်က္လြယ္က်တာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဘယ္ေလာက္ပဲ စိတ္ဓာတ္ခိုင္မာတယ္လို႔ ထင္ထားမိေပမယ့္ အခက္အခဲႀကီးႀကီးမားမားနဲ႔ သံုးေလးခါေလာက္ ရင္ဆိုင္မိၾကရင္ ေခါင္းငိုက္စိုက္ခ်ၿပီး မ်က္ႏွာငယ္ေလးေတြနဲ႔ မိုးမိထားတဲ့ ၾကက္ေပါက္စကေလးေတြလို သနားစရာေလးေတြ ျဖစ္ကုန္ၾကပါေတာ့တယ္။ အဲဒီအခါမ်ဳိးမွာ ဦးဟန္ၾကည္တို႔ဆရာေတြက သူတို႔ေလးေတြ စိတ္ဓာတ္တက္ႁကြေအာင္ တပင္တပန္း ႀကဳိးစားေပးရပါေတာ့တယ္။ ပံုမွန္အေျခအေနမ်ဳိးမွာေတာင္ စိတ္ဓာတ္ကို ျမွင့္တင္ေပးဖို႔ ခက္လွတဲ့ ဒီကေလးေတြကို အဲဒီလို စိတ္ဓာတ္က်ေနတဲ့ အခ်ိန္မ်ဳိးမွာ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာကို ျပဳျပင္ေပးရတဲ့အလုပ္ဟာ အေျပာမလြယ္သလို၊ အလုပ္လည္း ခက္လြန္းတဲ့အေၾကာင္း အေတြ႕အႀကံဳေပါင္းမ်ားစြာက သင္ေပးထားတာေၾကာင့္ ဦးဟန္ၾကည္တစ္ေယာက္ ေနာေက်ေနေအာင္ သိၿပီးသား ျဖစ္ေနပါေတာ့တယ္။

ဒီကေလးေတြကို မေမာႏိုင္မပမ္းနိုင္ တရားေဟာရင္း၊ စိတ္ဓာတ္တက္ႁကြေအာင္ အားေပးရင္းကေန တစ္ခုစဥ္းစားမိပါတယ္။ ပညာေရးမွာ သင္ေထာက္ကူ ရွိသလို စိတ္ဓာတ္ေရးမွာေရာ သင္ေထာက္ကူပစၥည္း မရွိသင့္ဘူးလားဆိုတဲ့ အေတြးပါ။ တကယ္ေတာ့ ပညာေရးအလုပ္ဟာ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာကို ျပဳစုပ်ဳိးေထာင္ၿပီးမွ ရုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာ ရလာဒ္ေကာင္းေတြရေအာင္ လုပ္ယူရတာ ျဖစ္တာေၾကာင့္ ေက်ာင္းသားေတြရဲ႕ စိတ္ဓာတ္ကို အေကာင္းဆံုး ျမွင့္တင္ေပးႏိုင္ဖို႔ဆိုတာဟာ ပညာသင္ၾကားေရးရဲ႕ အဓိကမူျဖစ္တယ္ဆုိတာ ေသခ်ာပါတယ္။ ဒီေတာ့ ကေလးေတြကို အလြယ္တကူ စိတ္ဓာတ္မက်ေအာင္ ဘာေတြလုပ္ေပးသင့္ပါသလဲ။ ဘယ္လို သင္ေထာက္ကူပစၥည္း(စိတ္ကိုေထာက္ပံ့ေပးမွာ ျဖစ္တာေၾကာင့္ စိတ္ေထာက္ကူပစၥည္းလို႔လည္း ေခၚလို႔ရနိုင္ေကာင္းမယ္ ထင္ပါတယ္) ေတြကို သံုးသင့္ပါသလဲ?

အထိေရာက္ဆံုးနဲ႔ အေကာင္းဆံုးနည္းလမ္းကေတာ့ ကေလးေတြကို အားကစားစိတ္ဓာတ္ရွိေအာင္ ေလ့က်င့္ေပးျခင္းပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အားကစားသမားေကာင္းတစ္ေယာက္မွာ ရွိသင့္ရွိထိုက္တဲ့ အားကစားစိတ္ဓာတ္ဆိုတာ အႏိုင္ရေအာင္ အၿမဲတမ္းႀကဳိးစား ကစားသလို၊ အရႈံးနဲ႔ေတြ႕ႀကံဳရရင္လည္း စိတ္ဓာတ္က်မသြားဘဲ ေနာက္တစ္ပြဲအတြက္ အဆင္သင့္ျဖစ္ေအာင္၊ ျပန္ၿပီးအႏုိင္ရေအာင္ ႀကဳိးစားတဲ့ စိတ္ဓာတ္ျဖစ္ပါတယ္။ ဘယ္အားကစားသမားကမွ ပြဲတစ္ပြဲရႈံးသြားတာေၾကာင့္ စိတ္ဓာတ္က်ၿပီး ကိုယ့္ကိုယ္ကို သတ္ေသတယ္လို႔ မၾကားဖူးပါ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းေျပာဖူးတဲ့ “အေကာင္းဆံုးကိုလည္း ေမွ်ာ္လင့္တယ္၊ အဆိုးဆံုးျဖစ္လာရင္လည္း ရင္ဆိုင္ဖို႔ အဆင္သင့္ပဲ”ဆိုတာ အားကစားစိတ္ဓာတ္ပါ။ အဲဒီလို စိတ္ဓာတ္မ်ုဳိးရွိထားရင္ ဘာမဆို ရင္ဆုိင္ဖို႔ ခြန္အားေတြ၊ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ ႀကံ႕ခိုင္မႈေတြ ျပည့္၀လာမွာျဖစ္တာေၾကာင့္ အခက္အခဲတိုင္းကို ရင္ဆိုင္ရာမွာ အညံ့ခံမယ့္စိတ္၊ စိတ္ဓာတ္လြယ္လြယ္နဲ႔ က်တဲ့ အက်င့္ဆိုးေတြလည္း ၀င္လာမွာ မဟုတ္ေတာ့ပါ။ ဒါေၾကာင့္ အားကစားစိတ္ဓာတ္ဟာ ေက်ာင္းသားေတြအတြက္သာမက ေလာကမွာ ရွင္သန္ရပ္တည္ေနထိုင္ဖို႔အတြက္ပါ အင္မတန္ အေရးပါတဲ့စိတ္ဓာတ္လို႔ ရည္ညႊန္းရရင္လည္း မွားမယ္မထင္ပါ။

ဒီေတာ့ အားကစားစိတ္ဓာတ္ရွိတဲ့ ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္မွာ ဘယ္လိုအက်ဳိးေက်းဇူးေတြ ခ်က္ခ်င္းလက္ငင္းရမလဲဆိုတာကို အရင္ေလ့လာၾကပါစို႔…


(၁) အခက္အခဲကို မေၾကာက္ဘူး

အားကစားသမားေကာင္းတစ္ေယာက္ဟာ ၿပဳိင္ဘက္ေကာင္းဆိုတာ ကိုယ့္အရည္အေသြးကို တုိးတက္ေအာင္ ပံ့ပိုးေပးမယ့္သူလို႔ပဲ ျမင္ပါတယ္။ ၿပဳိင္ဘက္ေကာင္းနဲ႔ ယွဥ္ၿပဳိင္ၿပီး အႏိုင္ယူရျခင္းကို ကစားသမားတိုင္း တန္ဖိုးထားၾကပါတယ္။ ဘယ္အားကစားသမားမွ ကိုယ့္ထက္ အဆမတန္ညံ့တဲ့လူကို အသာစီးကေန စိတ္ႀကဳိက္အႏိုင္ယူရတာကို ဂုဏ္ယူရိုးထံုးစံမရွိပါ။ ဥပမာေျပာရရင္  ျမန္မာေဘာလံုးသင္းက ေျခစစ္ပြဲတစ္ခုမွာ ေဘာလံုးဆိုလို႔ အလံုးအျပားေတာင္ကြဲဟန္မတူတဲ့ “ဂူအမ္ႏိုင္ငံ” အသင္းကို ၂၆ ဂိုး၊ ဂိုးမရွိ နဲ႔ႏိုင္ခဲ့တာကို ဘယ္ကစားသမားကမွ ဂုဏ္မယူသလိုမ်ုဳိးပဲ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ တကယ္လို႔သာ ျမန္မာအသင္းက “ဘရာဇီးအသင္း”ကို သေရက်ေအာင္ပဲ ကန္နိုင္မယ္ဆိုရင္ေတာင္ အင္မတန္ဂုဏ္ယူစရာေကာင္းမယ္ မဟုတ္ပါလား။

ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္မွာသာ အားကစားစိတ္ဓာတ္ရွိရင္ ဘယ္ေလာက္ခက္ခဲတဲ့ ပုစၧာကိုမွ ေၾကာက္ေတာ့မွာ မဟုတ္ပါ။ ဒီေနရာမွာ ထူးခၽြန္တဲ့ ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္က ပုစၧာခက္ေလ သူအစြမ္းျပခြင့္ရေလလို႔ ယူဆၿပီး ေပ်ာ္ေနမွာျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သာမန္ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္ကေတာ့ ခက္တဲ့ပုစၧာနဲ႔ေတြ႕ရင္ မ်က္ႏွာငယ္ပါလိမ့္မယ္။ တကယ္လို႔သာ သူ႔မွာသာ အားကစားစိတ္ဓာတ္ရွိရင္ အဲဒီပုစၧာကုိတြက္ႏိုင္ရင္ သူအမ်ားႀကီး တိုးတက္လာလိမ့္မယ္လို႔ ေတြးၿပီး ေပ်ာ္ေပ်ာ္ႀကီးတြက္ပါလိမ့္မယ္။ အဲဒီလိုပဲ ခက္ခဲတဲ့က်က္စာတစ္ပုဒ္ကိုလည္း သူ႕အရည္အေသြးကို တိုးတက္ေအာင္လုပ္ေပးမယ့္အရာလို႔ပဲ ျမင္ၿပီး ေၾကာက္ေတာ့မွာမဟုတ္ပါ။


(၂) အလြယ္တကူ အရႈံးမေပးဘူး

အားကစားသမားေကာင္းတစ္ေယာက္ဟာ ၿပဳိင္ပြဲထဲကို ေရာက္ၿပီဆိုရင္ ဘယ္ေလာက္ေကာင္းတဲ့ၿပဳိင္ဘက္နဲ႔ေတြ႕ေနပါေစ ကိုယ္စြမ္းဥာဏ္စြမ္းရွိသေလာက္ေတာ့ ယွဥ္ၿပဳိင္ပါလိမ့္မယ္။ တစ္ဘက္အသင္းသားကိုၾကည့္ၿပီး မႏိုင္ေလာက္ဘူးထင္တာေၾကာင့္ မၿပဳိင္ခင္ အရႈံးေပးသြားတဲ့ ကစားသမား တစ္ေယာက္မွ မရွိပါ။ ေဘာလံုးပြဲေတြမွာဆုိရင္လည္း ေျခစြမ္းခ်င္း အဆမတန္ကြာေနေပမယ့္ ပြဲသိမ္းခရာမႈတ္ခ်ိန္အထိ အရိုးေၾကေၾက၊ အေရခမ္းခမ္း ႀကဳိးစားကစားၾကတာမ်ဳိးဟာ အားကစားေလာကမွာ ေတြ႕ေနက်ျမင္ကြင္း ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီလို ကစားရင္းနဲ႔ပဲ ကစားသမားေတြ တိုးတက္လာၾကတာပါ။ ဒါေၾကာင့္လဲ ထိုင္းႏိုင္ငံအသင္းဟာ ကိုယ့္ထက္အဆမတန္ ေျခစြမ္းသာတဲ့ “မန္ခ်က္စတာ ယူႏိုက္တက္” “လီဗာပူး” စတဲ့ အသင္းေတြကို ဖိတ္ၿပီး ေျခစမ္းပြဲေတြကန္ၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။

အားကစားစိတ္ဓာတ္ရွိတဲ့ ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္ဟာ ဘယ္ေလာက္ခက္ခဲတဲ့ ပုစၧာပဲျဖစ္ျဖစ္ မရမခ်င္းတြက္ပါလိမ့္မယ္။ အလြယ္တကူနဲ႔ အရႈံးေပးၿပီး လက္ေလွ်ာ့မွာ မဟုတ္ပါ။ ဒီပုစၧာကို ရေအာင္တြက္ႏိုင္ရင္ သူ႔အတြက္ အျမတ္လို႔ ယူဆမွာျဖစ္ၿပီး တကယ္လို႔ ဘယ္လိုမွ တြက္လို႔မရရင္လည္း သူစိတ္ဓာတ္က်သြားမွာမဟုတ္ဘဲ တြက္လိုက္ရတာ အျမတ္ထြက္တယ္လို႔ပဲ ယူဆဦးမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ သူ႔မွာရွိတဲ့ အားကစားစိတ္ဓာတ္က အလြယ္တကူ လက္ေလွ်ာ့ရမွာကို ရွက္လာေအာင္ ပံ့ပိုးေပးေနတာေၾကာင့္ ဘယ္အခက္အခဲမဆို ရင္ဆိုင္ရဲလာမွာ မလြဲပါ။


(၃) အရႈံးနဲ႔ရင္ဆိုင္ရရင္လည္း စိတ္ဓာတ္က်ၿပီး လက္ေလွ်ာ့မသြားဘူး

ဘယ္ေလာက္ေကာင္းတဲ့ ေဘာလံုးသင္းပဲျဖစ္ျဖစ္ မရႈံးဖူးတဲ့ အသင္းရယ္လို႔ သမိုင္းေၾကာင္းတစ္ေလွ်ာက္ မရွိခဲ့ဖူးပါ။ ကမၻာ့အေကာင္းဆံုးအသင္းလည္း တစ္ပြဲတစ္ေလေတာ့ ရႈံးေလ့ရွိပါတယ္။ ဒီပြဲကို ရႈံးရေကာင္းလားဆိုတဲ့ အေတြးနဲ႔ ေဘာလံုးေလာကကေန ႏႈတ္ဆက္ၿပီးထြက္သြားတဲ့ ကစားသမားလည္း မရွိခဲ့ပါ။ သူ႔အေနနဲ႔ ရႈံးသြားတဲ့ပြဲကေန သင္ခန္းစာေတြယူၿပီး ေနာက္တစ္ပြဲအတြက္ အားသစ္အင္သစ္ေတြ ျပန္ေမြးေလ့ရွိပါတယ္။ ရႈံးသြားတဲ့အတြက္ က်သြားတဲ့ စိတ္ဓာတ္ကုိ အားအင္သစ္၊ မခံခ်င္စိတ္ေတြျဖစ္ေအာင္ ပံုစံအျမန္ဆံုးေျပာင္းၿပီး ေအာင္ျမင္မႈဆီကို ေရွးရႈၾကပါတယ္။ အဲဒီလို အျမန္ဆံုး ပံုစံေျပာင္းႏိုင္တဲ့ ကစားသမား၊ အသင္းဟာ ေအာင္ျမင္မႈ အမ်ားဆံုးရတဲ့ အသင္း၊ ကစားသမား ျဖစ္လာတာ မဆန္းပါ။ လက္ရွိအခ်ိန္မွာ ကမၻာ့အေကာင္းဆံုးေဘာလံုးသမားလို႔ အမ်ားက သတ္မွတ္ထားတဲ့ “ Lionel Messi ”  မက္ဆီဟာ Copa America ဖလားပြဲမွာ ေျခစြမ္းမျပႏိုင္သလို သူ႔အသင္း အာဂ်င္တီးနားဟာလည္း ပါရာေဂြးကို အရႈံးေပးၿပီး အိမ္ျပန္ေစာခဲ့ပါတယ္။ မက္ဆီကိုလည္း ေဘာလံုးေလာကတစ္ခုလံုးက ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ေ၀ဖန္တာခံရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေနာက္ႏွစ္ေဘာလံုးရာသီျပန္စတဲ့အခါမွာ သူ႔အသင္း ‘ Barcelona ’ မွာ တက္တက္ႁကြႁကြ ေျခစြမ္းျပန္ျပေနတဲ့ မက္ဆီကို ျပန္ျမင္ရဦးမွာျဖစ္ပါတယ္။ ႏုိင္ငံလက္ေရြးစင္အသင္းမွာလည္း သူစြမ္းသေလာက္ ထပ္ႀကဳိးစားဦးမွာ ေသခ်ာပါတယ္။ အဲဒီစိတ္ဓာတ္ဟာ အားကစားသမားေတြရဲ႕ သိသာျမင္သာတဲ့ စိတ္ဓာတ္ေကာင္း ျဖစ္ပါတယ္။

ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္ကို အားကစားစိတ္ဓာတ္ေတြ ထည့္ေပးႏိုင္ရင္ ဒီေက်ာင္းသားဟာ အရႈံးနဲ႔ႀကံဳရင္ တုန္လႈပ္သြားမွာ မဟုတ္ဘဲ ေနာက္တစ္ခါထပ္ၿပီး ႀကဳိးစားဖို႔၊ ေနာက္တစ္ခါအခြင့္အေရးကို စိတ္အားထက္ထက္သန္သန္နဲ႔ ေစာင့္ေနေတာ့မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ပုစၧာတစ္ပုဒ္ကို ပထမတစ္ေခါက္တြက္လို႔ အေျဖမရခဲ့ရင္လည္း စိတ္ပ်က္သြားမွာ မဟုတ္ဘဲ ေနာက္တစ္ခါ ျပန္တြက္ဖို႔ အဆင္သင့္ျဖစ္ေနမွာ ေသခ်ာပါတယ္။ စာေမးပြဲတစ္ခါက်သြားခဲ့ရင္လည္း လက္ေလွ်ာ့သြားမ်ာ မဟုတ္ဘဲ ေနာက္တစ္ခါ ေအာင္ျမင္ေအာင္ ေျဖႏိုင္ဖို႔ ဆက္ႀကဳိးစားေနမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
 “ လဲရင္ျပန္ထ၊ ဒါဘ၀ပဲ ” ဆိုတဲ့ ေဆာင္ပုဒ္ႀကီးကို အပ္ေၾကာင္းထပ္ေအာင္ ရြတ္ျပၿပီး ဦးဟန္ၾကည္တို႔တစ္ေတြက သူတို႔ကို အားေပးေနစရာလည္း လိုေတာ့မွာ မဟုတ္တာ ေသခ်ာပါတယ္။


(၄) ေလ့က်င့္ခန္းဆင္းေနရခ်ိန္မွာလည္း တက္ႁကြေနတယ္

အားကစားသမားေကာင္းတစ္ေယာက္ဟာ ေအာင္ျမင္မႈရဖို႔ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ေလ့က်င့္ရမယ္ဆိုတဲ့ အသိကို သူ႔ႏွလံုးသားထဲမွာ သံမႈိရိုက္ထားသလို စြဲၿမဲယံုၾကည္သူ ျဖစ္ပါတယ္။ ေလ့က်င့္ခန္းဆင္းရတဲ့ အခ်ိန္ေတြဟာ သူ႔ဘ၀ကို ေအာင္ျမင္မႈပန္းတိုင္ဆီကို တစ္ျဖည္းျဖည္းနီးလာေအာင္ ပို႔ေပးေနတယ္လို႔လဲ လက္ခံထားၾကပါတယ္။ ဒီေနရာမွာ လက္ေ၀ွ႔ေက်ာ္ “ Muhammad Ali ” “မိုဟာမက္အလီ” ေျပာတဲ့ စကားကို ျပန္ၿပီးညႊန္းရပါလိမ့္မယ္။ သူေျပာတာက “ I hated every minutes of training. But I said to myself, suffer now, and live a whole life as a champion ” တဲ့။ ျမန္မာလို ျပန္ျပရရင္ “ ေလ့က်င့္ခန္းဆင္းရတဲ့ စကၠန္႔တိုင္းကို ငါသိပ္မုန္းတာပဲ။ ဒါေပမယ့္ ငါ့ကိုယ္ငါေျပာမိတယ္။ ေလ့က်င့္ခန္းေၾကာင့္ ဆင္းရဲပင္ပန္းတဲ့ဒဏ္ကို အခု ခံစားလိုက္မယ္ကြာ ၿပီးရင္ေတာ့ ငါ့တစ္သက္လံုးခ်န္ပီယံ အျဖစ္နဲ႔ ေနသြားမယ္ ” လို႔ ေျပာတာပါ။ မွန္ပါတယ္။ သူတို႔ဟာ မရင္းႏွီးဘဲ ဘာမွမရႏိုင္တာကို နားလည္ၾကသူေတြပါ။ ပင္ပန္းတဲ့အခါတိုင္းမွာ ေအာင္ျမင္မႈကို ႀကိဳေတြးၿပီး အပန္းေျဖတတ္ၾကသူေတြလည္း ျဖစ္ပါေသးတယ္။

ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္မွာ အားကစားစိတ္ဓာတ္ ရွိေနခဲ့ရင္ စာသင္တဲ့အခ်ိန္၊ ေလ့က်င့္ခန္းလုပ္ရတဲ့ အခ်ိန္၊ စာက်က္ရတဲ့ အခ်ိန္တိုင္းကို သူ႔ဘ၀ေအာင္ျမင္ဖို႔အတြက္ ရင္းႏီွးရတယ္လို႔ လက္ခံပါလိမ့္မယ္။ ဒီအလုပ္ေတြကိုမလုပ္ဘဲ ဘယ္လိုနည္းနဲ႔မွ ေအာင္ျမင္မႈရမွာမဟုတ္တာကိုလည္း ယံုၾကည္ထားပါလိမ့္မယ္။ သူ႔ဘ၀ ေအာင္ျမင္မႈအတြက္ ဘယ္လိုျဖတ္လမ္းနည္းကိုမွလည္း သံုးမွာမဟုတ္ေတာ့ပါ။ ဦးဟန္ၾကည္တို႔ငယ္ငယ္ကလည္း သူမ်ားေတြ ပြဲသြားၾကည့္ေန၊ ရုပ္ရွင္သြားၾကည့္ေန၊ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ ေလွ်ာက္လည္ေနခ်ိန္ေတြမွာ စာၾကည့္ေနရတိုင္း ကိုယ့္ကိုယ္ကို အားေပးရင္း ဂုဏ္ယူစိတ္ေတြ ေမြးယူခဲ့ရပါတယ္။ “ ငါ အခုလို ႀကဳိးစားေနတဲ့အတြက္ တစ္ေန႔မွာ အဲဒီပြဲသြားေနတဲ့ေကာင္ေတြထက္ အမ်ားႀကီးျမင့္တဲ့ ဘ၀ကို ပိုင္ဆိုင္ႏိုင္လိမ့္မယ္၊ ဒါေၾကာင့္ ငါအခုလို တပင္တပန္းႀကဳိးစားေနရတာဟာ တန္တယ္ ” လို႔ အၿမဲေတြးျဖစ္ပါတယ္။ သူတို႔အေလလိုက္သလို ကိုယ္မလုပ္ရတဲ့အတြက္လည္း တစ္ခါမွ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ယူႀကဳံးမရ မျဖစ္ခဲ့သလို၊ အခုထိလည္း သူမ်ားေတြနည္းတူ ျဖစ္သလို မေနခဲ့မိတာကို ေက်နပ္ေနတုန္းပါ။ အဲဒါဟာ အားကစား စိတ္ဓာတ္ရဲ႕ အက်ဳိးေက်းဇူးပဲ မဟုတ္ပါလား။


စာႁကြင္း။     ။

ဒီပို႔စ္မွာေတာ့ အားကစားစိတ္ဓာတ္ရွိျခင္းရဲ႕ အက်ဳိးေက်းဇူးေတြကိုပဲ တင္ျပသြားမွာျဖစ္ၿပီး အားကစား စိတ္ဓာတ္ရွိေအာင္ ဘယ္လိုပ်ဳိးေထာင္ေပးမယ္ဆိုတာကိုေတာ့ ေနာက္ပို႔စ္တစ္ခုက်မွပဲ ဆက္ေရးပါေတာ့မယ္။ ဘေလာ့ပို႔စ္ေတြရဲ႕ သဘာ၀အရ ပို႔စ္ရွည္လြန္းရင္ စာဖတ္သူ ညည္းေငြ႕သြားၿပီး ကိုယ္ေပးခ်င္တဲ့ အခ်က္အလက္ကို မ်က္ေစ့လွ်မ္းသြားတတ္တာ သတိထားမိတာေၾကာင့္ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ ခပ္ငယ္ငယ္ကၾကားဖူးတဲ့ ဆရာေတာ္တစ္ပါးရဲ႕
“ ေဆးလိပ္ဆုိ, တို၊ ဟင္းခ်ဳိ, ခ်ဳိ၍၊ တရား, တိုမွ၊လူႀကဳိက္ၾက၏ ” ဆိုတဲ့ 
ေလးလံုးစပ္လကၤာေလးကို ေျပးသတိရမိတာေၾကာင့္ စာဖတ္တဲ့သူအႀကဳိက္ ပို႔စ္တိုတိုေလးျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစားၿပီး ေရးလိုက္ရပါေၾကာင္း။

12 comments:

Maung Myo said...

က်ေနာ့္ တူအၾကီးေကာင္ကေတာ့ ျမိဳ႕နယ္လက္ေရြးစင္ ျပည္နယ္ လက္ေရြးစင္ေတာင္ ပါဖူးတယ္ ၾဆာေရ့ 16 ႏွစ္ေအာက္တုန္းကေတာင္ ျမန္မာ့လက္ေရြးစင္ ဒီေကာင္ျဖစ္လိုက္ေသးတယ္ ဒါေပမယ့္ စာေမးပြဲက်ေတာ့ ခဏခဏက်တယ္ဗ် ခု ၁၀ တန္းမေအာင္ပဲ ေဘာလံုးပဲလိုက္ကန္ေနေတာ့တယ္ စိတ္ဓာတ္ကေတာ့မာတယ္ ဆရာေျပာမွ သတိထားမိေတာ့တာ ။

ျမစ္က်ဳိးအင္း said...

ကေလးဘဝထဲက အနိင္မခံအရံႈးမေပးစိတ္ဓါတ္ သြင္းထားနိင္ရင္ ဘဝတေလွ်ာက္လံုး ထိုက္တန္တဲ့အက်ဳိး ရလဒ္ေတြ ခံစားသြားရမွာပါ။

...အလင္းစက္မ်ား said...

လဲက်ျပန္ထ ဒါဘ၀ပါပဲ....။ ဆရာသမားေတြ အေရးႀကီးသလို အမိအဖေတြလည္း အေရးႀကီးပါတယ္။ ကာယကံရွင္လူငယ္ကေတာ့ အေရးအႀကီးဆံုးပါပဲ...။ ေလာေလာဆယ္ေတာ့ ဘ၀ အေမာေတြ ေျပဖုိ ့ရာ အေျပးေလ့က်င့္ေနပါတယ္။ :) စိတ္ဖိစီးမႈ ေလ်ာ့ပါတယ္။ ကေလးေတြလည္း ဒါမ်ဳိး လုပ္ေပးသင့္သလားလို ့ပါ။

ဟန္ၾကည္ said...

အလင္းစက္ေရ...
ဆရာ့တပည့္ေတြကေတာ့ ငပ်င္းေတြျဖစ္ေနတာမို႔ အေျပးေလ့က်င့္ခိုင္းဖို႔ အဆင္ေျပမယ္မထင္ဘူး...စာမရရင္ေတာ့ က်န္းမာေရးေကာင္းေအာင္ အေပၚထပ္ကေန ေအာက္ထပ္ကို ေလွကားအတိုင္း အတက္အဆင္း လုပ္ခိုင္းတယ္...အားကစား စိတ္ဓာတ္၀င္လာေအာင္က ေတာ္ေတာ္လုပ္ယူရဦးမယ္...အခုထိ သိပ္အားမရခ်င္ေသးဘူး...

ေန၀သန္ said...

အားကေတာ့ ရမွာမဟုတ္ဘူး.. ဆရာဦးဟန္ၾကည္... ဒီလိုကိုျဖစ္ေအာင္ ဒီလိုကို ဖန္တီးထားေတာ့.. တႏိုင္တပိုင္နဲ႕ ျပန္ဆယ္ယူဖို႕ေတာ့ အေတာ္ကိုခက္ခဲမယ္... ဒါေပမယ့္ ဆယ္ဖို႕ၾကိဳးစားေနတဲ့သူေတြကို အျမဲအားေပးေထာက္ခံေနမယ္.. ကိုယ္ကိုယ္တိုင္လည္း ၾကံဳရင္ၾကံုသလို ဆယ္ေနပါဦးမယ္.....

ခင္မင္လ်က္
ေန၀သန္

Anonymous said...

အားကစားရဲ႕ အက်ဳိးေက်းဇူးက စိတ္ဓါတ္ကုိ တကယ္ႀက႕ံခုိင္ေစတာအမွန္ပါ၊က်ေနာ္နုိင္ငံျခားမွာ လက္ေတြ႕ႀကဳံခဲ႕ဘူးလုိ႕ ၀င္မန္႕ခ်င္သြားတယ္၊က်ေနာ္ကရန္ကုန္သား ဘြဲ႕ရ ပညာတတ္ပါ၊ အစုိးရဌာန မွာ အရာရွိေပါက္စလုပ္ေနရင္း၁၉၈၉ေလာက္မွာ နုိင္ငံျခားအလုပ္လုပ္ဖုိ႕ထြက္ခဲ႕ပါတယ္၊က်ေနာ္တုိ႕ အခ်ိန္တုန္းက Spass မရွိပါဘူး၊EP ဘဲရွိတယ္၊ကုိ္ယ္႕ဘြဲ႕က EP လဲမရႏွဳိင္ေတာ႕ WP ေပါ႕။ အဲဒီမွာ General Worker နဲ႕စခဲ႕ရတာ၊ က်ေနာ္နဲ႕အတူပါလာတာက လယ္သမား၂ေယာက္ ၊တကယ္႕ကုိ အႀကမ္းသမားေတြ၊လုပ္ရတာက သေဘၤာက်င္းေသးေသးေလးမွာ အေထြေထြ ၊ေတာ္ေတာ္ပင္ပန္းတာဗ်ဳိ႕။ညေနျပန္လာရင္ က်ေနာ္႕မိတ္ေဆြလယ္သမား ၂ေယာက္ အိမ္အတက္ ဓါတ္ေလွခါးမွာ မတ္တတ္ေတာင္ မရပ္ႏွုိင္ရွာဘူး၊ထုိင္ျပီးလုိက္ရတာ။က်ေနာ္ဆုိေရာက္ျပီး ၂လမွာ ေပါင္၂၀က်သြားတယ္။အိမ္ကလူေတြဆုိ ဓါတ္ပုံႀကည္႕ျပီး စိတ္မေကာင္းျဖစ္လြန္းလုိ႕ ျမန္မာျပည္ေတာင္ျပန္လာခုိင္းတယ္။ အဲဒီလူေတြဆုိ က်ေနာ္႕စိတ္ဓါတ္ကု္ိအံ႔ႀသႀကတယ္၊သူတုိ႕ေတာင္က်ေနာ္႕ေလာက္ဒဏ္မခံႏွုိင္လုိ႕။ က်ေနာ္အဲဒီဒဏ္ေတြကုိ အလုပ္ႀကမ္းသမားေတြထက္ စိတ္ဓါတ္ပုိခုိင္ခဲ႕တာ အားကစားသမားတစ္ေယာက္မုိ႕ပါ။က်ေနာ္ ေဘာလုံးသမားတစ္ေယာက္အေနနဲ႕ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ေလ႕က်င္႕ခဏ္းေတြလုပ္ခဲ႕ဘူးတယ္၊အားကစားတကယ္လုပ္ဘူးတဲ႕သူတုိင္းသိမွာပါ၊(တကုိယ္ေရ ေလ႕က်င္႕ခန္းကုိ မဆုိလုိပါ) ျပဳိင္ပြဲ၀င္ဖုိ႕ တကယ္႕ေလ႕က်င္႕ခန္းေတြ ဘယ္ေလာက္ျပင္းျပင္းလုပ္ခဲ႕ႀကရတယ္ဆုိတာ၊အထူးသျဖင္႕ Team Work အေနနဲ႕လုပ္တဲ႕အားကစားေတြမွာ ကုိယ္႕ကုိကုိယ္ ညွာေနလုိ႕ မရတဲ႕အျပင္၊ အမ်ားနဲ႕တန္းတူလုပ္ရတာဆုိေတာ႕ ခုိေနလုိ႕မရပါ၊စိတ္ဓါတ္ကလဲ ကုိယ္တစ္ေယာက္ထဲ လုပ္ေနတာနဲ႕မတူေတာ႕ဘူး၊ အဲဒီအက်ဳိးေက်းဇူးေတြေႀကာင္႕ အလြယ္တကူ အရွံဳးမေပး၊အေလွ်ာ႕မေပးခ်င္ေတာ႕ဘူး၊အခုလူငယ္ေတြ အားကစားကုိ စိတ္၀င္စားေစခ်င္ပါတယ္၊ ဆရာဦးဟန္ႀကည္ရဲ႕ ပုိ႕စ္ကုိတကယ္သေဘာက် တုိက္ဆုိင္လုိ႕ ၀င္မန္႕တာေတာ္ေတာ္ေတာင္ရွည္သြားျပီ။

ေမဓာ၀ီ said...

ဒီပို႔စ္ေရာ အေပၚက ကြန္မန္႔ေတြေရာ ဖတ္ၿပီး ေတာ္ေတာ္ေလး အားရွိသြားတယ္ ဦးဟန္ၾကည္ေရ ..။ က်မက အခက္အခဲကို ေတြးေၾကာက္တတ္တယ္၊ အလြယ္တကူလဲ အ႐ႈံးေပးတတ္တယ္။ မျပိဳင္ခင္ကတည္းက စိုးရိမ္ စိတ္ပူၿပီး မၿပိဳင္ျဖစ္ေတာ့တဲ့ ပြဲေတြလဲ ဘ၀မွာ အမ်ားသား။
စိတ္ဓာတ္ကလဲ က်တတ္ေသးတယ္။
ဒါေၾကာင့္ ပို႔စ္တခုလံုးက က်မကို ဆံုးမေနသလိုပါပဲ။

မၾကာခင္ ပင္ပန္းမယ့္ လုပ္ငန္းခြင္ ၀င္ရေတာ့မွာမို႔ ေတြးၿပီး စိုးရိမ္ေနမိတဲ့ က်မ အေပၚက အေနာနိမတ္ရဲ႕ ကြန္မန္႔ေၾကာင့္လဲ အေတာ္ေလး အားတက္မိပါတယ္။ အားကစားစိတ္ဓာတ္ရွိဖို႔ေတာ့ ႀကိဳးစားရအံုးမယ္ ဆရာေရ ... ။

မင္းဧရာ said...

ေလးစားေလာက္စရာပါ.....
ပို႔စ္ နဲ႔အတူ comment ေတြကိုၾကည့္ျပီးေတာ့
စိတ္ဓာတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ ဆိုတာက တကယ္ကို အေရးၾကီးပါတယ္ ဘ၀ မွာက်ရွဳံးမွဳ႕ေပါင္းမ်ားစြာကို
ဘက္ျပဳိင္ႏိုင္တာ စိတ္ဓာတ္တစ္ခုပဲရွိတာပါ။

kokoseinygn said...

တန္ဖိုးရွိတဲ႔ စာေတြဖတ္သြားပါတယ္ဆရာ

ေတာက္ပၾကယ္စင္ said...

ဆရာေရ ရုတ္တရက္ ခရီးထြက္သြားလုိက္လုိ႔ သုံးရက္ေတာင္ ႀကာသြားတယ္။ ခုေလးတင္မွ ျပန္ေရာက္လုိ႔။

ဆရာေပးတဲ့ ဥပမာေလး သေဘာက်တယ္။ မုိးမိေနတဲ့ ႀကက္ကေလးေတြ။ "လဲက်ျပန္ထ၊ ဒါဘ၀ပဲ" အဲဒါေလးလည္း သေဘာက်တယ္။ စုိင္းထီးဆုိင္ သီခ်င္းေတာင္ သတိရမိသြားတယ္။ "တစ္ခါလဲရုံနဲ႔ အၿပီးထုိင္လုိက္ေတာ့မွာလား၊ အက်ဳိးရယ္မွ မဟုတ္ေသးတာ"။ ေနာက္ဆုံးေတာ့ စိတ္ဓာတ္ပဲ အေရးႀကီးတာ ဆရာေရ။

ဆရာလည္း က်န္းမာေပ်ာ္ရႊင္ပါေစဗ်ာ...

လသာည said...

ဆရာ.. တန္ဖိုးရွိတဲ့ စာမ်ားအတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ တရားတိုရင္ ပိုၾကိဳက္တဲ့အထဲ ကၽြန္မလည္းပါေပမယ့္ (^^) ေခါင္းစဥ္ေလးနဲ႔တင္ ေတာ္ေတာ္အႏွစ္ပါေနပါျပီ။ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္.. ဆရာ။

သူႀကီးမင္း (တုုံးဖလား) said...

ဆရာဟန္ၾကည္တုိ႔ကေတာ့ ေရးလုိက္ရင္ အႏွစ္ေတြခ်ည္းဘဲ။ အားကစားမလုပ္ျဖစ္တာလဲ ၾကာခဲ့ၿပီေလ။ အခ်ိန္ေလးရရင္ေတာ့ အားကစားထပ္လုပ္ဦးမယ္။ ဒါမွ အင္အားသစ္ ျပန္ေမြးဖြားလာမွာ မဟုတ္လား။

အင္းးးး ေနာက္ဆုိ ပုိ႔စ္တုိတုိေလးေရးမွ း)))

ခင္မင္လ်က္

ႀကဳိက္ရင္ေပါ့ေလ . . .

Powered By Blogger