Saturday 27 August 2011

ဘေလာ့ဂ္ေဒး - ၂ ( တက္ဂ္ပို႔စ္ ) . . .

 ဘေလာ့ဂ္အသက္ တစ္ႏွစ္သားေက်ာ္လာတဲ့ ေနာက္မွာေတာ့ 
အထိုက္အေလ်ာက္ မိတ္ေဆြအေပါင္းအသင္းေတြ ရလာခဲ့ပါၿပီ။ တစ္သီးပုဂၢလဘ၀နဲ႔ ကိုယ္ႀကဳိက္တာေတြကို ေရးခ်င္သလိုေရးေနခဲ့တဲ့ ဦးဟန္ၾကည္ကို အၿမဲကြန္မန္႔လာေပးေလ့ရွိတဲ့ ေလးစားရတဲ့ အစ္ကိုႀကီး ကိုေက်ာက္(ေရႊရတုမွတ္တမ္း) ကိုလည္း အခုအခ်ိန္အထိ ပို႔စ္တစ္ခုေရးတိုင္း သတိတရရွိေနဆဲပါ။ ဦးဟန္ၾကည္ လုပ္အားေပးေက်ာင္းဆရာဘ၀အေၾကာင္းေရးရင္  “ ကႀကီးေရးကသတ္ေက်ာက္ ” ၊ စာေမးပြဲေျဖတဲ့အခါ သူမ်ားတပည့္ေတြက အူၿပီးထြက္လာၿပီး ဦးဟန္ၾကည္တပည့္ေတြကေတာ့ မအူဘဲ ေဟာင္ၿပီးထြက္လာၾကတယ္ဆိုတဲ့အေၾကာင္းေရးလိုက္ရင္ “ ၀ုတ္၀ုတ္ေက်ာက္ ” စသည္ျဖင့္ က်က်နနဖတ္ၿပီး လွလွပပ ကြန္မန္႔ေပးေလ့ရွိတဲ့ ကိုႀကီးေက်ာက္ဟာ ဘေလာ့ရြာရဲ႕ ဗီတာမင္ပါပဲ။ တိုက္ပြဲေတြၾကားမွာ ဦးဟန္ၾကည္တစ္ေယာက္ ေျပးရလႊားရတဲ့အခါကလည္း စိုးရိမ္တႀကီးနဲ႔ ကြန္မန္႔လာေပးေလ့ရွိတဲ့ သံေယာဇဥ္ႀကီးတဲ့ ဘေလာ့ဂါအစ္ကိုႀကီးေက်ာက္၊ ေသမင္းကိုေတာင္ သေရာ္ရဲတဲ့ သူရဲေကာင္း အစ္ကိုႀကီးေက်ာက္ ေကာင္းရာသုဂတိေရာက္ပါေစလို႔ ဆုေတာင္းရင္း ဒီပို႔စ္ကေနပဲ ေလးစားသမႈနဲ႔ ဦးညြတ္လိုက္ပါရေစ။

ဘေလာ့ရြာနဲ႔ အသားက်လာတဲ့ ဒီဘက္ကာလမွာေတာ့ အေတာ္ေလးကို ေပ်ာ္ဖို႔ေကာင္းလာခဲ့ပါၿပီ။

အယူအဆ၊ ရပ္တည္မႈ၊ ခံစားခ်က္၊ ပညာအဆင့္အတန္း၊ လုပ္ငန္းသဘာ၀ေတြ မတူၾကေပမယ့္ စာေပကို ျမတ္ႏိုးၾကတဲ့၊ ၀ါသနာပါၾကတဲ့ မေရးရမေနႏိုင္ၾကသူခ်င္းတူၾကတာမို႔ ဘေလာ့ဂါ၊ ဘေလာ့ဂီအေပါင္းကိုလည္း ကိုယ့္ရဲ႕ညီအစ္ကိုေတာ္၊ ေမာင္ႏွမေတာ္ေတြအျဖစ္ ဦးဟန္ၾကည္သေဘာထားပါတယ္။ ေရးသမွ် ေငြရ၊ လုပ္သမွ် နံမည္ႀကီးတဲ့ offline က စာေရးဆရာတစ္ခ်ဳိ႕ထက္ေတာင္ ဘေလာ့ဂါေတြကို ေလးစားပါတယ္။ ကိုယ့္အခ်ိန္နဲ႔ေငြကို အကုန္ခံလို႔ နံမည္ႀကီးျခင္း၊ မႀကီးျခင္းကို အေရးမစိုက္ဘဲ စာေပ၀ါသနာတစ္ခုအတြက္ အပင္ပန္းခံၾကတာဟာ ဘေလာ့ဂါေတြပါ။ ဘေလာ့ဂါေတြေၾကာင့္ပဲ online မွာ စာေပဟာ သက္၀င္လႈပ္ရွားေနတာပါ။ ျမန္မာစာနဲ႔ အေ၀းမွာေနၾကရတဲ့ ျပည္ပေရာက္ျမန္မာေတြကို စာေပနဲ႔အဆက္အသြယ္မျပတ္ေအာင္ ေထာက္ပံ့ေပးေနတာ ဘေလာ့ဂါေတြပါ။ ျမန္မာစာေပကို တစ္ေထာင့္တစ္ေနရာကေန ပံ့ပိုးေနတာကလည္း ဘေလာ့ေတြပါပဲ။ ဒါေၾကာင့္ ဘေလာ့ေတြကို အသက္သြင္းေနၾကတဲ့ ဘေလာ့ဂါ၊ ဘေလာ့ဂီအေပါင္းကို ျမန္မာစာေပကိုယ္စား ဦးဟန္ၾကည္က ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္း ေျပာခ်င္ပါရဲ႕။

ဘေလာ့ဂါေတြ၊ ဘေလာ့ဂီေတြ စာလံုးေပါင္းသတ္ပံုေတြ မွားၾကတာကိုလည္း offline မွာ မၾကာမၾကာ ေ၀ဖန္သံေတြၾကားရပါတယ္။ ဦးဟန္ၾကည္လည္း စာလံုးေပါင္းသတ္ပံုအမွားေတြကို ျမင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အျပစ္လို႔မျမင္ပါ။ စာေပကို ခ်စ္ျမတ္ႏိုးတာ၊ စာေရးသားျခင္းကို ခံုမင္တာတစ္ခုထဲနဲ႔တင္ ဒါေတြကို ခြင့္လႊတ္ႏိုင္ပါတယ္။ ေရးရင္းနဲ႔ပဲ ေရးသားက်၊ စာဖတ္နာလာတဲ့အခါမွာ စာလံုးေပါင္းသတ္ပံုအမွားဟာ နည္းသထက္နည္းလာၿပီး ေနာက္ဆံုးမွာ အမွားကင္းသြားမယ္ မဟုတ္ပါလား။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ကေလးေတြ စာလံုးေပါင္းမွားတာကို ဦးဟန္ၾကည္တို႔ လူႀကီးေတြက ေစတနာနဲ႕၀ိုင္း၀န္းေထာက္မေပးၾကဖို႔ပဲ လိုတာပါ။ မွားမွာစိုးတာေၾကာင့္ မေရးၾကရင္ျဖင့္ ျမန္မာစာေပ ပိုလို႔က်ဆင္းသြားပါလိမ့္မယ္။

 ကဳိက္ျခင္းမႀကဳိက္ျခင္းကို အသာေဘးခ်ိတ္လို႔ စာေပခ်စ္သူခ်င္း ယိုင္းပင္းကူညီခ်င္တဲ့ ဆႏၵတစ္ခုကိုပဲ အရင္းခံလို႔ ဦးဟန္ၾကည္ကေတာ့ သတ္ပံုေလးေတြ ျမင္မေကာင္းေအာင္ မွားေနရင္ ေထာက္ျပျဖစ္ပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ စာတစ္လံုးေၾကာင့္ အရသာပ်က္သြားႏုိင္တဲ့ ကဗ်ာေတြမွာ ပိုၿပီးသတိထားေပးျဖစ္ပါတယ္။

အဲဒီလိုု သတ္ပံုေလးေတြျပင္ေပးဖို႔ တခုတ္တရနဲ႔ ေမတၱာရပ္ခံသူေတြထဲမွာ ညီငယ္ မင္းဧရာ က ေရွ႕တန္းကပါ။ ကဗ်ာေလးတစ္ပုဒ္ေရးၿပီးတိုင္း သူ႕ကြန္မန္႔ေဘာက္စ္မွာ သတ္ပံုမွားရင္ ျပင္ေပးၾကဖို႔ ကိုယ္တိုင္ပဲ ေတာင္းပန္ထားေလ့ရွိတာမို႔ မေလးစားဘဲ မေနႏိုင္ပါ။ သူေရးတဲ့ကဗ်ာေလးေတြက ေလးလံုးစပ္ကို အေျခခံထားၿပီး ရိုးသားမႈအျပည့္၊ ျမန္မာရန႔ံအျပည့္နဲ႔မို႔ ဦးဟန္ၾကည္အင္မတန္ ႀကဳိက္ပါတယ္။ ေလာေလာဆယ္ က်န္းမာေရးအေျခအေနေၾကာင့္ အနားယူေနတဲ့ ညီငယ္မင္းဧရာ အျမန္က်န္းမာပါေစေၾကာင္း ဆုေတာင္းေပးလိုက္ပါတယ္။

အသည္းကြဲတဲ့ကဗ်ာေတြပဲ အေရးမ်ားတဲ့ Jasmine ( ေတာင္ႀကီး ) ဆီကိုလည္း ဒီဘက္ပိုင္းမွာ ဦးဟန္ၾကည္ ေတာ္ေတာ္ေရာက္ျဖစ္ပါတယ္။ ဦးဟန္ၾကည္ရဲ႕ အသက္အရြယ္အရ အသည္းကြဲဖို႔မလြယ္ေတာ့ေပမယ့္ သူ႕ကဗ်ာေတြကို ခံစားရတာေတာ့ အရသာရွိပါတယ္။ သူကလည္း ကဗ်ာစာလံုးေပါင္းေတြျပင္ေပးတိုင္း ေက်ေက်နပ္နပ္ရွိသူမို႔ ျမန္မာစာေပကို အျမတ္တႏိုးရွိသူလို႔ ယူဆၿပီး အားရေက်နပ္သလို ကိုယ္ယံုၾကည္ရာ ကဗ်ာတစ္မ်ဳိးထဲကိုပဲ စိုက္လိုက္မတ္တပ္ေရးသူမို႔ ပိုလို႔ေလးစားမိပါတယ္။ ေရွးရိုးကဗ်ာေတြကိုပဲ အဖတ္မ်ားခဲ့တဲ့ ဦးဟန္ၾကည္တစ္ေယာက္ သူ႕ေက်းဇူးနဲ႔ပဲ ေမာ္ဒန္ဆန္ဆန္ကဗ်ာေတြကို ဖတ္ခြင့္ရေတာ့တာပါ။

ျမန္မာမႈကိုျမတ္ႏိုးၿပီး၊ ျမန္မာကဗ်ာဖြဲ႕နည္းေတြကို ပိုင္ပိုင္ႏိုင္ႏိုင္ရွိတဲ့အျပင္ ဘာသာေရးကိုပါ အာရုံစိုက္လွတဲ့ အစ္မ ေမဓာ၀ီ ဟာလည္း ဦးဟန္ၾကည္ရဲ႕ ေဖးဘရိတ္ဘေလာ့ဂါေတြထဲမွာ ထိပ္တန္းကပါ။ အစ္မေမဓာ၀ီေရးတဲ့ ရတုတစ္ခ်ဳိ႕ဆိုရင္ ႀကဳိက္လြန္းတာေၾကာင့္ က်က္ေတာင္ က်က္ထားလိုက္မိပါေသးတယ္။ အင္မတန္မွ ရွားပါးေနၿပီျဖစ္တဲ့ စေလဦးပုညရဲ႕ ဆဒၵန္ဆင္မင္း၀ထၳဳတစ္ပုဒ္လံုးကို တပင္တပန္းစာရိုက္တင္ေပးတဲ့ အစ္မေမဓာ၀ီက ကြန္မန္႔ေပးရင္လည္း ကဗ်ာေလးေတြ ကေျပာင္ေလးေတြနဲ႔ ေပးတတ္သူမို႔ သူ႔ဘေလာ့မွာ ဦးဟန္ၾကည္လည္း ကေျပာင္ကြန္မန္႔ေတြ သြားသြားေရးျဖစ္ပါတယ္။ ေလာေလာဆယ္မွာ အၿငိမ္းစားဘ၀ကေန ပင္စင္ယူၿပီး အလုပ္၀င္ေနရလို႔ စာေရးက်ဲ၊ အိမ္အလည္နည္းေနတဲ့ အစ္မေမဓာ၀ီရဲ႕ ပို႔စ္ေကာင္းေလးေတြကို ေမွ်ာ္လင့္ေနပါေၾကာင္း စကားလက္ဆင့္ကမ္းလိုက္ပါရေစ။

ဘိလပ္မွာေနၿပီး တုံးဖလားသူႀကီးအျဖစ္ ေက်ာ္ၾကားလွတဲ့ သူႀကီးမင္း ကိုကိုေမာင္ ( ပန္းရန႔ံ ) ကိုေတာ့ ကိုႀကီးေက်ာက္ဘေလာ့မွာ ကြန္မန္႔ေပးရင္း ဆံုျဖစ္ၾကပါတယ္။ ကိုႀကီးေက်ာက္ ေနာက္ဆံုးေရးသြားတဲ့ “ ေျခေထာက္ဆြဲသရဲ ” ပို႔စ္မွာ အရင္ဆံုးေရာက္သြားတဲ့အတြက္ ၀မ္းသာအားရနဲ႔ ကြန္မန္႔ေပးေနရင္းက တကယ္တန္းကြန္မန္႔တင္တဲ့အခါ သူႀကီးမင္းက စကၠန္႔၀က္ေလာက္ ဦးသြားတာမို႔ မွတ္မွတ္သားသားရွိေနပါတယ္။ ( သူႀကီးတို႔က အဲဒီလို ေျခသြက္လက္သြက္ရွိတာပါ… ) သူ႕ဘေလာ့ကိုသြားရင္း သူ႔ပံုျပင္ေတြကို နားေထာင္ရင္းက သူ႔ပရိတ္သတ္ျဖစ္မွန္းမသိျဖစ္ေနခဲ့တာ အခုအထိပါ။ သူေရးတဲ့ေၾကာင္ဖမ္းဆရာေတာ္ကေတာ့ တကယ့္ကို ရွားရွားပါးပါး အခန္းဆက္ ပံုျပင္မို႔ ဦးဟန္ၾကည္ရဲ႕ တပည့္ေတြကိုေတာင္ ေျပာျပယူရတဲ့အထိ ေျပာင္ေျမာက္လွပါရဲ႕။ အႏွီသူႀကီးမင္းက သူ႕ေမြးေန႔မွာ ဆုမြန္ေကာင္းေတာင္းေပးၾကသူေတြကို မႀကံဳစဖူး အကဲျဖတ္၊ အမွတ္ေပးၿပီး သူ႕ဖာသာသူ အဆင့္ေတြ သတ္မွတ္ၿပီး ဆုေရြးခ်ယ္ေပးျပန္ပါေသးရဲ႕။ ဦးဟန္ၾကည္ အေကာင္းစားေလးခမ်ာ သူႀကီးမင္းေပးသနားေတာ္မူတဲ့ ဒုတိယဆုကေလးကို အသာယူၿပီး မစားရမေသာက္ရနဲ႔ ျပန္ခဲ့ရပါတယ္။ သူ႕ကို စြံေအာင္လည္း ဆုေတာင္းေပးရေသးရဲ႕….ဦးဟန္ၾကည္ဟာ ရွိစုမဲ့စု အိမ္ရွင္မကို ေၾကာက္ေနရတယ္လို႔ လူႀကားထဲမွာ ေမာင္းထုလႊတ္လိုက္တာေၾကာင့္ ခ်စ္မွန္းမသိ၊ ေၾကာက္မွန္းမသိတဲ့ သူႀကီးေပပဲလို႔ ကိုယ့္ဖာသာ သတ္မွတ္ေပးလိုက္ပါတယ္။ လူပ်ဳိသိုးသူႀကီးမင္း သိၾကားမင္းေကာင္းမႈနဲ႔ စြံမွပဲ ဘယ္လိုေၾကာက္ျပ၊ ခ်စ္ျပမယ္ဆိုတာကို ေစာင့္ၾကည့္ဖို႔လည္း ဆံုးျဖတ္ထားလိုက္ပါရဲ႕။

အခုဒီပို႔စ္ကို ေရးဖို႔ တက္ဂ္လိုက္တဲ့ ကိုေအာင္(ပ်ဴႏိုင္ငံ) ကိုေတာ့ သိေနခဲ့တာ ဦးဟန္ၾကည္ ဘေလာ့စေရးစအခ်ိန္ကတည္းကပါ။ ဘေလာ့ဂါေတြအားလံုး ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ ေရးျဖစ္ၾကတဲ့ ဒီဘေလာ့ဂ္ေဒးတက္ဂ္ပို႔စ္အတြက္ အစျပဳသူ ကိုေအာင္ကို အားလံုးကိုယ္စား ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္း ေျပာခ်င္ပါေသးတယ္။ သူေရးတဲ့ သရဲအေၾကာင္းပို႔စ္ေတြကို အရသာရွိရွိ ဖတ္ခဲ့ရတာေတာ့ တကယ့္အမွတ္တရပါ။ ဒါေပမယ့္ တစ္ခါတစ္ေလမွာေတာ့ ကြန္မန္႔မေပးျဖစ္ပဲ တိတ္တိတ္ကေလးျပန္သြားမိတာေၾကာင့္ စာဖတ္သူတာ၀န္ မေက်သလို ျဖစ္သြားခဲ့ရင္လည္း ဒီပို႔စ္နဲ႔ပဲ ေတာင္းပန္ရေတာ့မွာပါ။ ဒီၾကားထဲမွာ “ပ်ဴႏိုင္ငံ” ဆုိတဲ့ သူ႔နံမည္က ထူးဆန္းလြန္းေနတာေၾကာင့္ ပိုလို႔ေတာင္ မွတ္သားမိပါေသးရဲ႕။ ဦးဟန္ၾကည္ကလည္း ေဒါက္တာသန္းထြန္းေရးတဲ့ “ပ်ဴေတြဘယ္ေပ်ာက္သြားသလဲ” ဆိုတဲ့ စာအုပ္ကို ဖတ္ၿပီးတကည္းက ပ်ဴဆိုရင္ အင္မတန္ စိတ္၀င္စားေနတဲ့အခ်ိန္နဲ႔ တိုက္ဆိုင္သြားတာေၾကာင့္လည္း ပါပါလိမ့္မယ္။ ပ်ဴေတြကို ဘေလာ့ဂ္ရြာမွာ ျပန္ေတြ႕ၿပီ၊ ကၽြန္ေတာ့္ကိုပါ တက္ဂ္လိုက္ေသးတယ္လို႔ ဆရာႀကီးေဒါက္တာသန္းထြန္းကို ၀မ္းသာအားရေျပာခ်င္ေပမယ့္ ဆရာႀကီးက မရွိရွာေတာ့ပါေလ။

အစ္မ ေရႊစင္ဦး ရဲ႕ဘေလာ့နဲ႔လည္း အကၽြမ္းတ၀င္ျဖစ္ေနခဲ့တာ ၾကာပါၿပီ။ ဒါေပမယ့္ ခပ္ငယ္ငယ္ကတည္းက စာအုပ္ေတြနဲ႔ပဲ ေပ်ာ္ခဲ့သူျဖစ္တာမို႔ သူတင္တဲ့စာအုပ္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ကိုယ့္မွာရွိၿပီး၊ ဖတ္ၿပီးျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ သူ႔ဘေလာ့ကို အေရာက္အေပါက္ ေတာ္ေတာ္နည္းပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကိုယ့္ယံုၾကည္ခ်က္၊ ကိုယ့္ခံယူခ်က္အတိုင္း၊ ကိုယ့္လမ္းေၾကာင္းအတိုင္း မယိုင္မလဲဘဲ ေလွ်ာက္ေနတဲ့ အစ္မေရႊစင္ဦးကိုလည္း မေလးစားဘဲ မေနႏိုင္ပါ။ ျပည္ပေရာက္ျမန္မာေတြအတြက္ သူတင္တဲ့၀ထၳဳေတြဟာ စိတ္အာဟာရေတြျဖစ္မွာ ေသခ်ာေနတာမို႔ ဆက္ၿပီး တင္ေစ ေရးေစေၾကာင္း တိုက္တြန္းလိုက္ပါတယ္။

ဦးဟန္ၾကည္ကို ဘေလာ့ေလာကမွာ ဇာတ္လိုက္ျဖစ္ေနၿပီလို႔ အခၽြန္နဲ႔မေတာ္မူလိုက္တဲ့ ညီငယ္ ေန၀သန္ နဲ႔ ဘေလာ့ေပၚမွာသိတာ ဒီဘက္ကာလေတြမွာပါ။ ဦးဟန္ၾကည္ကိုယ္တိုင္က ပညာေရးကို အင္တိုက္အားတိုက္ ႀကဳိးစားတဲ့သူေတြကို အလြန္အင္မတန္ ခ်စ္ခင္ေလးစားတာေၾကာင့္ သူေရးတဲ့စာေတြကို က်က်နနဖတ္ျဖစ္ပါတယ္။ သူေရးထားတဲ့ “ ျမန္မာျပည္မွလာသည္ ” ဆိုတဲ့ပို႔စ္ကိုဖတ္ၿပီး ေတာ္ေတာ္သေဘာက်သြားတာေၾကာင့္လည္း အသစ္တင္တိုင္း အေျပးအလႊားသြားဖတ္ေနက်ပါ။ သူက “ေျပာၾကမယ္ေဟ့ အတင္း” လုိ ပို႔စ္ေခါင္းစဥ္မ်ဳိးနဲ႔ စာဖတ္သူစိတ္၀င္စားေအာင္ ဆြဲေဆာင္ႏိုင္သူျဖစ္တာမို႔လည္း သေဘာက်မိသလို၊ အေရးအသားညက္ေညာတာေၾကာင့္လည္း သူ႔စာေတြကို ဦးဟန္ၾကည္ အင္မတန္ ခံတြင္းေတြ႕ပါတယ္။ ဒီဆရာေလးက ဦးဟန္ၾကည္ကို facebook မွာ add ပံုကိုလည္း ၾကည့္ပါဦး။ “ ဆရာဦးဟန္ၾကည္ နံမည္ႀကီးမို႔ အက္လိုက္ပါ၏ ”တဲ့။ ဦးဟန္ၾကည္ခမ်ာ ဘယ္ေနရာမွာ ကိုယ္နံမည္ႀကီးရွာပါလိမ့္လို႔ အေျပးအလႊားေတြးယူရတဲ့အထိ ေခါင္းေျခာက္သြားရပါေသးရဲ႕။ ညီေတာ္ေမာင္ေန၀သန္ ပညာေရး၊ က်န္းမာေရး၊ ဘာေရး၊ ညာေရးေတြပါ အဆင္ေျပပါေစေၾကာင္း ဘေလာ့ေဒးမွာ ဆုေတာင္းေပးလိုက္ပါရဲ႕ဗ်ား။

မအိမ္သူ ဆုိတဲ့ ျမန္မာဆန္ဆန္နံမည္နဲ႔ ခမာျပည္ကထြက္လာတဲ့ ၀ါေခါင္မိုး ဘေလာ့ကိုေတာ့ “ခမာေခါင္းေဆာင္ ပိုေပါ့ ” အေၾကာင္းေရးထားတာကို သြားဖတ္ရင္းက အခုအထိ ဖတ္ျဖစ္ေနတဲ့ ဘေလာ့ပါ။ သူ႕ေမြးေန႔မွာေတာင္ ကဗ်ာလက္ေဆာင္ ေပးျဖစ္ခဲ့ပါေသးတယ္။ သူက အေတြးေလးေတြလည္း ေကာင္းတဲ့ဘေလာ့ဂါပါ။ ဒါေပမယ့္ အိမ္ေထာင့္တာ၀န္ေတြေၾကာင့္ ပို႔စ္တစ္ခုတစ္ခုကို ရွည္ရွည္မေရးဘဲ ခပ္တိုတိုဘဲ ေရးတာလည္း မအိမ္သူရဲ႕စတိုင္လ္လို႔ ဆိုရပါလိမ့္မယ္။ ခမာယဥ္ေက်းမႈေတြအေၾကာင္းေရးဖို႔ တိုက္တြန္းထားတာကို ေလ့လာရဦးမယ္လို႔အေၾကာင္းျပၿပီး အခုအထိ မေရးျဖစ္ေသးတဲ့ အစ္မႀကီး မအိမ္သူကိုလည္း ဒီပို႔စ္နဲ႔ပဲ ထပ္ၿပီးသတိေပးလိုက္ပါရေစဦး။

ဦးဟန္ၾကည္ ေရးတဲ့ပို႔စ္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကိုလာဖတ္ေလ့ရွိသလို ဦးဟန္ၾကည္ရဲ႕ အက်င့္ေပါင္းမ်ားစြာကို လူတကာသိေအာင္ တက္ဂ္လိုက္ပါတဲ ခင္စရာ့ ညီမေတာ္ Anglehlaine ကိုလည္း ခ်န္ထားလို႔ ျဖစ္မယ္မထင္ပါ။ သူ႔ကိုခ်န္ထားျပန္ရင္လည္း ဒီထက္ပိုေကာင္းတဲ့ တက္ဂ္ပို႔စ္ေတြနဲ႔ တိုးမွာေၾကာက္ရပါေသးရဲ႕။

ဘေလာ့အဖတ္နာလွတဲ့ ဘုန္းဘုန္းေတာက္ ( ေတာက္ပၾကယ္စင္ ) ကိုလည္း အခုပို႔စ္မွာ ခ်န္ထားလို႔ ရစေကာင္းမွာမဟုတ္ပါ။ ဘုန္းဘုန္းေတာက္ရဲ႕ ခရီးသြားမွတ္တမ္းေလးေတြဖတ္ရတာ အရသာရွိပါတယ္။ ပန္းၿခံထဲကိုသြားတဲ့အေၾကာင္း ေရးတဲ့ပို႔စ္တစ္ခုမွာ သူမ်က္စိက်တဲ့ပန္းေလးေတြကို ရိုက္တင္ရင္း ပန္းၿခံတစ္ခုလံုးကုန္တဲ့အထိပါပဲ။ အခုေနာက္ပိုင္းမွာ ႏွလံုးသားအာဟာရစာစုေလးေတြကို ဘာသာျပန္ၿပီးတင္ေနတဲ့ ဘုန္းဘုန္းေတာက္က စာေရးေကာင္းပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အိႏၵိယမွာ ပညာသင္ယူတဲ့ အေတြ႕အႀကံဳေတြေရးဖို႔ တိုက္တြန္းထားတာ အခုထိ မေရးေသးပါ။

ဘေလာ့ဂါေတြနဲ႔ သူတို႔ရဲ႕ဘေလာ့ဂ္ေတြအေၾကာင္းကို ေရးရင္းက အလြန္အင္မတန္မွ ရွည္လ်ားတဲ့ပို႔စ္တစ္ခု ျဖစ္သြားျပန္တာေၾကာင့္ ထံုးစံအတိုင္း ေနာက္ဆက္တြဲကို ေမွ်ာ္ဖို႔ ေမတၱာရပ္ခံပါရေစဦး။ ဘေလာ့ဂါ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွစ္မေတြအေၾကာင္းကို စိတ္အားထက္သန္စြာနဲ႔ ေရးထားတာမို႔ က်န္ေနေသးတဲ့ ဘေလာ့ဂါေတြအေၾကာင္းကို မၾကာခင္မွာ ဆက္တင္ပါ့မယ္။     ။


25 comments:

မဒီခ said...

ခင္မင္စရာ ဘေလာ့ဂါေတြပါကလား .. ဘေလာ့ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ ကိုၾကီးေက်ာက္ရဲ့ကြန္မန္ ့ေလးေတြ သေဘာက်လို ့ သူ ့ေပ့ခ်္ေလးမွာ စာသြားသြားဖတ္တုန္ုး ျဗဳန္းဆို ေပ်ာက္သြားေတာ့ ကိုယ္ေတာင္ မ်က္ရည္စို ့လို ့ အခုထိ ဟာတာတာ ျဖစ္ေနရေသးတယ္ .. ဆက္ရန္ေလးကိုေစာင့္ေနပါရေစ ဆရာေရ ...

Maung Myo said...

က်ေနာ္လည္းမပါဘူး ေတာ္ျပီ အိပ္ေတာ့မယ္ ။

ညိမ္းႏိုင္ said...

တစ္ေယာက္ခ်င္းဆီကို ေသေသခ်ာခ်ာက်က်နနေရးထား
တာဖတ္လို့တယ္ေကာင္း....၊ထံုးစံမို့ ဆက္ရန္ကိုထံုးစံ
အတိုင္းေမ်ာ့ေနတယ္ဆရာေရ......:)))

mstint said...

ဘေလာ့ဂ္ေဒး တက္ဂ္ပို႔စ္ကို ဆက္အားေပးသြားတယ္ ဦးဟန္ၾကည္ေရ။ စာေတြဖတ္ရင္းေတြးမိတယ္ ဘေလာ့ဂ္ဂါဘဝကို ေရာက္ခဲ့တာေၾကာင့္ အခုလိုစာေကာင္းေပေကာင္းေတြ ဖတ္ခြင့္ရသလို မိတ္ေကာင္းေဆြေကာင္းေတြနဲ႔ ခ်စ္ခင္ရင္းႏွီးခြင့္ရခဲ့တယ္။ စိတ္ေပ်ာ္ရႊင္ ၾကည္ႏူးမႈကိုခံစားရတယ္။
စိတ္ဓာတ္အစဥ္ၾကည္လင္ေအးျမပါေစကြယ္။

ေမတၱာျဖင့္
အန္တီတင့္

မိုးယံ said...

ေနာက္ဆက္တြဲမွာမွ မပါလို႕ကေတာ့..ဟြင္းဟြင္း...ေနာက္တစ္တြဲ ဆက္ဖတ္မယ္လို႕..

ဘေက်ာက္ကေတာ့ အဲလို အမွတ္တရကို ျဖစ္ေနဦးမွာပါ... ပို႕စ္ေတြ႕ ေသခ်ာဖတ္ၿပီးသူ႕နံမည္ကို အဲဒီထဲကအတိုင္း ၊ ေခါင္းစဥ္အတိုင္း နံမည္ေပးတတ္တာေလး လြမ္းလိုက္တာ။

သူဂ်ီးမင္းအေၾကာင္းေတာ့ မေျပာနဲ႕ေတာ့.. ဘေက်ာက္ေရးသမွ် သူ႕ကို ဦးေအာင္မန္႕ႏိုင္ဖို႕ဆိုတာ မနည္း၊

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ေလ..ဇတ္လိုက္ေက်ာ္ ဆရာဟန္ၾကည္ ရယ္...ေမြးေန႕မွာ ဒုတိယ ရၿပီး ဘာမွ မစားရလို႕ စိတ္မေကာင္းမျဖစ္နဲ႕ ... ဒီေကာင္လည္း ပထမ ရၿပီး ေရေတာင္မေသာက္ရပါဘူးဗ်ာ..။

ေတာက္ပၾကယ္စင္ said...

"မဂၤလာပါဆရာ၊ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ဆရာ" ငယ္ငယ္တုန္းကေလ ဆရာအတန္းထဲ၀င္လာရင္ မတ္တပ္ရပ္ၿပီး လက္ပိုက္ကာ တစ္ၿပဳိင္ထဲ ဆုိရတယ္ေလ။ အခုလည္း မဂၤလာပါဆရာလုိ႔ ဦးစြာေျပာလုိက္ပါရေစ။

အေပၚက အနီေရာင္နဲ႔ စာႏွစ္ပိုက္က မွတ္သားစရာေကာင္းလွပါတယ္ဆရာ။ ဘုန္းဘုန္းက အဲဒီလုိေတာင္ မေတြးမိတာ အမွန္ပါ။

By names နဲ႔ဆုိေတာ့ ဘုန္းဘုန္းလည္း ခပ္ျဖန္းျဖန္းေလး တစ္ေခါက္ႀကည့္လုိက္တယ္။ ကိုယ့္နာမည္ကို အရင္ရွာႀကည့္လုိက္တာေပါ့။ ေတြ႕လည္းေတြ႕ေရာ I was very glad and happy when I had seen my name လုိ႔ ေျပာရေတာ့မယ္ဆရာ။ ၿပီးမွ လုံးေစ့ပါဌ္ေစ့ ေသေသခ်ာခ်ာ ျပန္ဖတ္လုိက္တယ္။ ရက္စြဲမပါလုိ႔။ ရက္စြဲပါလည္း ေသခ်ာဖတ္မလုိ႔။ ဘာျဖစ္လုိ႔လည္းဆုိေတာ့ ပုဂံပိုစ္လုိ ျဖစ္မွာစုိးလုိ႔ ေလးလပိုင္းတုန္းက သြားထားမွန္းမသိ။ အခုမွ သြားမွန္းမသိနဲ႔။

နာမည္ပါသြားၿပီဆုိေတာ့ ဒီညေတာ့ Sleep well ၿပီထင္ပါ့။

ဆရာေရ အိႏၵိယပညာေရးအေတြ႕အႀကဳံကို ဘယ္လုိ စရမွန္းမသိတာနဲ႔ ခုထိ မေရးျဖစ္ေသးတာပါ။ ဆရာတုိက္တြန္းထားတာကိုလည္း ႏွလုံးသားတစ္ေဒါင့္တစ္ေနရာမွာ လုံၿခဳံစြာ သိမ္းထားမိပါရဲ႕။

စကၤာပူမွာတုန္းက ခနက္ရွင္အရမ္းေကာင္း၊ အရမ္းျမန္လုိ႔ ဓာတ္ပုံေတြကို စိတ္ႀကိဳက္တင္ႏုိင္ခဲ့တယ္။ က်န္တဲ့မေလး၊ ထုိင္း၊ ကေမၻာဒီးယား၊ အိႏၵိယေတြမွာေတာ့ သူမသာ ကိုယ္မသာပါပဲ။ (အတူတူပဲလုိ႔ ဆုိလုိတာေနာ္)

သူမ်ားေတြ ခရီးသြားဓာတ္ပုံေတြ တင္ထားတာေတြ႕ရင္ အရမ္းစိတ္၀င္စားတယ္။ ဥပမာ အခု ဆရာတင္ထားတဲ့ ပုဂံကပုံေလးေတြဆုိရင္ ထပ္ခါထပ္ခါ ႀကည့္ျဖစ္တယ္။ အဲဒါေႀကာင့္ ဘုန္းဘုန္းလည္း ဘုန္းဘုန္းရဲ႕ခရီးသြားဓာတ္ပုံေတြကို တစ္ေယာက္တစ္ေလေတာ့ ႏွစ္သက္မိေနေလာက္ပါရဲ႕ဆုိၿပီး တင္လုိက္တာ။

အင့္ စာရွည္သြားပီ။ ေတာ္ဦးမွ။ အဆက္ကို ေမွ်ာ္ေနမယ္ေနာ္။ က်န္းမာေပ်ာ္ရႊင္ႀကပါေစ...

Angelhlaing(May everybody be happy and healthy! said...

အမွတ္တရ နာမည္ေလးပါလို႕ ေပ်ာ္ထွာေနာ္... ဘယ္ရမလဲ မပါလို႕ကေတာ့ တဂ္ပို႕စ္ေတြ တအားကိုတဂ္ပစ္မွာ...:):) အကိုေရ ေစာင့္ေမွ်ာ္အားေပးလွ်က္ပါလို႕..

blackroze said...

ဆရာေရ..

မီးမီး က်န္ေသးတယ္ေနာ္..
အပိုင္းဘယ္ေလာက္ဘဲရွည္ရွည္..
မီးကေတာ့လာအားေပးမွာဘဲ...

သူႀကီးမင္း (တုုံးဖလား) said...

အတိတ္ကုိ ေဆာင္ရေခ်ေသာ္...

ဆရာဟန္ၾကည္ဟူေသာ သူကုိ သတိထားမိသည္မွာ ၾကာခ့ဲေလၿပီ။ ဟုိနားသြားေတြ႔ ဒီနားသြားေတြ႔နဲ႔ သူ႔ေျခရာခ်ည္း ထပ္ေနသည္မုိ႔ ဒီလူက အေတာ္ စာဖတ္၀ါသနာပါသားဟု စိတ္တြင္း မွတ္ရုံသာ မွတ္ခဲ့၏။

အမွတ္မထင္ ဘေက်ာက္၏ ေျခေထာက္ကုိဆြဲ တြဲလြဲပုိ႔စ္ႏႈိက္ ႏွာတစ္ဖ်ား အသာျဖင့္ ပထမကြန္မင့္ ေနရာယူခဲ့မိသည့္အတြက္ ႀကံဖန္ၿပီး သူ႔အား အားနာမိလုိက္ေသး၏။

ထုိမွ ေနာက္တြင္ေတာ့ သူႀကီးမင္း၏ ပုိ႔စ္ေအာက္ႏႈိက္ ဘေလာ့လင့္ခ္ မပါသည့္ ဟန္ၾကည္ဟူေသာ ကြန္မင့္ေလးမ်ား မၾကာမၾကာ ေတြ႔လာရေလရာ ဒီလူ ဘေလာ့တစ္ခုခုမ်ား ရွိေလမလားဟူေသာ အသိျဖင့္ ဟန္ၾကည္ဟု ဂူးဂဲလ္အတြင္းႏႈိက္ ရုိက္ရွာၾကည့္လုိက္ရာ ဆရာဟန္ၾကည္၏ ေနကာမ်က္မွန္တပ္ထားၿပီး လြယ္အိတ္ကုိ စလြယ္သုိင္း လြယ္ထားသည့္ ဂုိက္ေပး ဆုိက္ေပးကာ ရုိက္ထားေသာ ဓါတ္ပုံႀကီးကုိ ဘြားကနဲ ျမင္လုိက္ရသည့္ခဏ ... အိမ္းးးးး ငါလုိ ေတာသားဂုိက္မ်ိဳးတစ္ေယာက္ေတာ့ ဘေလာ့ေလာကထဲ ၀င္ေရာက္လာေခ်ၿပီေကာ... ေကာင္းေလစြ.. ေကာင္းေလစြ။ ငါဘဲ ေတာပုိက်မလား သူဘဲ ေတာပုိက်မလား ဟူေရြ႔ စိတ္တြင္း ေတးမွတ္ထားမိေလေတာ့၏။

ထုိမွေနာက္တြင္ေတာ့ သူ႔ဘေလာ့ကိုယ္လည္ ကုိယ့္ဘေလာ့ သူလည္ျဖင့္ အေပးအယူမွ်တ သြားၾကကာ ဘေလာ့ေလာကေပၚႏႈိက္ ေတာသားလတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ႀကီး ႏွစ္ေယာက္ မီးကုန္ယမ္းကုန္ ေသာင္းက်န္းေနၾကေလေတာ့သတည္းေပါ့။ း))))

သတင္းအမွန္အကန္ ၾကားရသည္မွာ ဆရာဟန္ၾကည္သည္ သူ၏ မေဟသီကုိ ခ်စ္လြန္လြန္းေရြ႔ ေၾကာက္ခ်င္ေယာင္ ေဆာင္လာရာမွ ဟန္ေဆာင္လြန္လာၿပီး အမွန္တကယ္ ေၾကာက္သြားေတာ့သည္ ဟူသတ္။

သူႀကီးမင္း ခ်ီးျမွင့္သည့္ ဒုတိယဆုႀကီးကုိ ယူေဆာင္လာၿပီး အိမ္က မေဟသီအား ၿပဳံးၿပဳံးမိန္႔မိန္႔ႀကီးျဖင့္.. မဒမ္ေရ.... ငါ ဒုတိယ ရလာတယ္ဟ ဟူေရြ႔ မ်က္ႏွာ လုပ္ၾကည့္လုိက္ရာ....
မေဟသီက... ဟင္းးးးး ဒုတိယဘဲ ရခဲ့သလား။ မဒမ္တုိ႔က ပထမမွ ႀကိဳက္တာ။ ပထမမရရင္ အိမ္ျပန္မလာခဲ့နဲ႔လို႔ ေျပာထားတာ မမွတ္မိဘူးလား.... သြား.. သြား.. ဒီည အိမ္မွာ လာမအိပ္နဲ႔ဟူေရြ႔ ႏွင္ထုတ္လုိက္ေလရာ... မ်က္ႏွာ ငယ္ငယ္ျဖင့္ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္၏ အိမ္ႏႈိက္ သြားအိပ္ရေလသတ္။

သူငယ္ခ်င္းက မဒမ္နဲ႔ အဆင္မေျပလုိ႔ ဒီမွာ လာအိပ္တာလားဟု ေမးေလရာ ... ဟာ မဟုတ္ပါဘူး။ မဒမ္က ငါၿပီးရင္ ၿပီးတာပါဘဲ။ ကိစ္စမရွိပါဘူး။ ဒီည အိမ္မွာ ကြန္နက္ရွင္ သိပ္မေကာင္းလုိ႔ မင့္အိမ္မွာ အင္တာနက္ သုံးရင္း မင္းနဲ႔လဲ စကားေျပာရင္း ေအးေအးလူလူေနရေအာင္လုိ႔ ဒီမွာ လာအိပ္တာပါ ဟု မုသားမပါ လကၤာ မေခ်ာ ညာေျပာလုိက္ရေလသတတ္။

ပုိၿပီး ခုိင္မာသည့္ သတင္းမွာ ယခု ဘေလာ့ေဒး အမွတ္ ၂ ကို ထုိ သူငယ္ခ်င္းအိမ္ႏႈိက္ ေနထုိင္ရင္း သူ႔စကားနဲ႔ ညီေအာင္ ေရးလုိက္ရေသာ ဟူ၏။

ထုိအျဖစ္အပ်က္တုိ႔အား ကအစ အ အဆုံး သိရွိသည့္ မုိးယံသည္ ဆရာဟန္ၾကည္အား သနားသြားကာ.. ဆရာရယ္... အားမငယ္ပါနဲ႔။ ပထမဆုရလဲ ဘာမွ မထူးပါဘူး။ အဲဒီ သူႀကီးမင္း စုခ်တာကုိ.. အဲေလ.. ဆုခ်တာကုိ ပထမဆု အေနနဲ႔ က်ေနာ္ ရရွိခဲ့ေပမဲ့ ေရေတာင္ တုိက္ေဖာ္မရပါဘူး။ ျဖစ္ႏုိင္ရင္ ပထမဆုကုိ ဆရာ့ကုိ ေပးလုိက္ခ်င္ပါတယ္။ ဘာမွ သုံးစားလုိ႔လဲ မရဘူး။ ဒီလုိလုပ္ဆရာ.. အခု ၿပိဳင္ပြဲက ဆုတံဆိပ္ေတြက သုံးစားမရလုိ႔ ပထမဆုကုိ မယူခဲ့တာပါ၊ ေနာက္ဆုိရင္ ပထမဆုယူၿပီး မဒမ့္လက္ထဲ ဂြက္ကနဲ အပ္ပါ့မယ္ ဆုိၿပီး ဆရာ့ မေဟသီေလးကို နားသြားခ်ေခ်ဆရာ.. ဟူေရြ႔ ေဖ်ာင္းျဖလုိက္ရေသာ ဟူသတည္း။ ဟီး ဟီး ဟီး။

ကဲ... ဆရာဟန္ၾကည္ေရ...
စိတ္ေတာ္ေတာ့ မရွိလုိက္ပါနဲ႔ေနာ္။
သူႀကီးမင္းကေတာ့...
သိပ္ေပ်ာ္ေနတယ္။ ဟာ ဟ။

ခင္မင္လွ်က္

စံပယ္ခ်ိဳ said...

မသိေသးတဲ႔
ဘေလာ့ဂါေတြသိလုိက္တယ္
ဖိတ္ဖိတ္ မဖိတ္ဖိတ္ သြားလုိက္ဦးမယ္
ဆရာရဲ့ အပိုင္း ၂ကေတာ႔အရမ္းဖတ္ေကာင္း
တာပါပဲ...တတိယပုိင္းကုိေမွ်ာ္လွ်က္ပါရွင္။

ဟန္ၾကည္ said...

ကိုေမာင္မ်ဳိးရယ္...ဆႏၵေစာသကိုး...လာဖတ္မွာမွန္းသိလို႔ ေနာက္တစ္ပုဒ္ေစာင့္ဖတ္ေအာင္ ေသခ်ာခ်န္ထားတာကုိ စိတ္ေကာက္ေတာ္မူရသလား...ဒါမို႔ မစြံတာ...ဟား ဟား...

သူႀကီး -
ဟုတ္တာေတြ ေတာ္ေတာ္ေျပာတတ္ေနပါကလား...အိမ္ရွင္မနဲ႔ကို ျပန္တိုင္မွပဲ ျဖစ္ေတာ့မယ္နဲ႔တူတယ္...ေတာဘယ္သူပိုက်သလဲလို႔ေတာ့ မၿပဳိင္ေပါင္ဗ်ာ...ဦးဟန္ၾကည္တို႔က ၿပဳိင္လာရင္ အရႈံးေပးၿပီးသား...ဒါမ်ဳိးဆို သူႀကီးက ပထမ...ဟား ဟား...

KMC@ခ်င္းေလး said...

အသစ္ေလးေတြကိုလည္းမခြဲမျခားတတ္၊မာနမၾကီးတတ္တဲ့ ဆရာတို႔လိုစီနီယာၾကီးေတြေၾကာင့္က်ေနာ္တို႔အားတက္ေနခဲ့ တာပါဗ်ာ။အျမဲတမ္းဒီလိုခ်စ္ခ်စ္ခင္ခင္နဲ႔ေနသြားႏိုင္ၾကပါေစ လို႔ဘေလာ့ဂါေဒးမွာတိုင္တည္ဆုေတာင္းလိုက္ပါတယ္ဆရာ။
ေျပာမွားဆိုမွားရွိခဲ့ရင္ခြင့္လႊတ္ေပးဖို႔ေမတၱာရပ္ခံပါတယ္ဗ်ာ။ (ေလးစားစြာျဖင့္..KMC)

ေမဓာ၀ီ said...

ဦးဟန္ၾကည္ေရ ...
တကူးတက ဖိတ္မႏၲက ျပဳမွ လာဖတ္တာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဘေလာ့ေတြေပၚ မေရာက္အားေပမဲ့ ရီဒါထဲကေန တိတ္တခိုး ဖတ္ေနေၾကာင္းပါ။ အလုပ္ဘယ္ေလာက္ ပင္ပန္းပင္ပန္း မအိပ္ခင္ ပို႔စ္အသစ္တက္လာတာေလးေတြ ဖတ္လိုက္ရမွ အပမ္းေျပ အႏြမ္းေျပ သြားၿပီး ေနာက္တေန႔အတြက္ အားေတြရွိသြားေတာ့တာပဲ။

မအားလို႔ ကြန္မန္႔မေရးႏိုင္တာကိုေတာ့ ခြင့္လႊတ္ပါရွင္။
က်မကေတာ့ ခုခ်ိန္မွာ ကဗ်ာဥာဏ္ စာဥာဏ္ေတြလဲ ေ၀းေနသလို ျဖစ္ေနပါၿပီ။ ေရးႏိုင္တဲ့သူေတြကိုသာ အားက်ရင္းးးးး လက္ထဲေရာက္လာတဲ့ ကေျပာင္တပုဒ္ေတာ့ ခ်ေရးလိုက္ပါရေစအံုး ...

ဦးဟန္ၾကည္ ...
ျမဴးဟန္ခ်ီ အပီစာဖြဲ႔ပံုက
ထူးျပန္ၿပီ ဋီကာခ်ဲ႕ပါလို႔
ဇာတ္လမ္းပမာ ခန္းဆက္မ်ားစြာနဲ႔
တဂ္က်မ္းမဟာကို
လက္တန္းကာ စာစီကံုးတယ္
ဆံုးႏိုင္မွပဲ ... ။ ... ။

ကိုေဇာ္ said...

ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ လာဖတ္သြားပါတယ္ ဆရာေရ. . .
ဆက္ပါဦး။

ျမစ္က်ဳိးအင္း said...

ဆရာဟန္တို႔ကေတာ့ တြဲ အဲ... အတြဲေလးေတြ အခန္းဆက္ေလးေတြနဲ႔ စိတ္ရွည္ရွည္ ေရးနိင္တာပဲ။
ကုိယ္သိေနတဲ့သူေတြအေၾကာင္းဆိုေတာ့ ဖတ္ရင္းနဲ႔ သတိရမိ ျပံဳးမိတယ္။ ကိုၾကီးေက်ာက္ကေတာ့ ဘယ္သူမွ မေမ့နိင္ေသးၾကပါဘူး။ မေမ့နိင္ေလာက္ေအာင္လည္း ေန ထိုင္ ခဲ့တာကိုး။

ေခ်ာ(အစိမ္းေရာင္လြင္ျပင္) said...

Blog ေတြလည္း မ်ားလာသလို အားလံုးကလည္း သူ႕နည္းသူ႕ဟန္ေလးနဲ႔ ဖတ္လို႔ေကာင္းေနတာပါဘဲေနာ္
အသစ္ေတြအေဟာင္းေတြ အားလံုးကို စာလိုက္ဖတ္ရတာ အားလပ္ခ်ိန္ကို အသံုးခ်ျခင္း တစ္မ်ိဳးပါဘဲ။ ဘာလဲျဖစ္ျဖစ္ ဘေလာ႕ေလာကက ေပ်ာ္စရာေကာင္းပါတယ္ေနာ္ ဆရာ

ေန၀သန္ said...

ေၾသာ္.. .ဆရာဦးဟန္ၾကည္က အေသးစိတ္ကို ျဖည္းျဖည္းနဲ႕ ညွင္းညွင္းျပီး ေရးသကိုး... ဟိုမွာ ေမာင္မ်ဳိးေတာ့ စိတ္ေကာက္သြားေလရဲ႕... :D.. အိပ္ေတာ့မယ္ဆိုပဲ... ဟားဟား.. ေက်းဇူးပါ ဆရာေရ... ကၽြန္ေတာ့္စာေတြကို အခ်ိ္န္ကုန္ခံဖတ္ေပးတဲ့အတြက္.. း))

ခင္မင္လ်က္
ေန၀သန္

ကုိေအာင္(ပ်ဴႏိုင္ငံ) said...

ဦးဟန္ၾကည္ေရ၊ အခုလုိ က်က်နနနဲ႕ စီကာပတ္ကုံး ေရးေပးတာ ေက်းဇူးဗ်ဳိ႕၊ ေနာက္က်ရင္ ကိုေအာင္(သရဲႏုိင္ငံ)လုိ႕ က်ေနာ္ နာမည္ေျပာင္းရင္ ေကာင္းမယ္ .... :P
ဆက္ရန္ကုိ ေမွ်ာ္ေနမယ္ ....

မင္းဧရာ said...

ဆရာ......
ကၽြန္ေတာ္ ေရာက္တာေတာ္ေတာ္ေလးေနာက္ၾကသြားတယ္
သတိတရ ဆုေတာင္းေပးတဲ့အတြက္ ေက်းဇူးပါ ဆရာ။
ဘေလာက္ဒ္ေဒးပို႔စ္ ႏွစ္ပိုင္း လံုးကိုဖတ္သြားပါတယ္
က်ံေနေသးတဲ့ပိုစ့္ ေတြကိုေတာ့ အေၾကြးမွတ္ထားေပးအံုးေနာ္ ေနာက္ေန႔ေတြမွပဲ
လာျပီးဖတ္ေတာ့မယ္ဗ်ာ ဆရာက်န္မာေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ။

အလင္းသစ္ said...

ျပန္ေရာက္ေရာက္ခ်င္း ဖတ္ဖို႕စာေတြက တဂ္ပို႕စ္ေတြခ်ည္းပါပဲလား။။။
တဂ္ပို႕ေတြကို တစ္ခါတစ္ေလ ျပံဳးျပီး၊ တစ္ခါတေလ တခြိခြိ၊တဟိဟိနဲ႕ လိုက္ဖတ္ေနပါသည္။။
ဆရာ က်န္းမာပါေစ။။။

သဒၶါလိႈင္း said...

ဘေလာ့ေဒးအမွတ္တရပိုစ့္ေလးကို ၾကည္ႏူးစြာ ဖတ္ခဲ့ပါတယ္။ ဘေလာ့စာမ်က္ႏွာေလးတခုေပၚမွာ ရင္းႏွီးစြာနဲ႔ ဆက္လက္ရွင္သန္ၾကဖို႔ ေမွ်ာ္လင့္မိပါတယ္။
ခင္မင္ေလးစားလ်က္
သဒၶါလိႈင္း

Cameron said...

ေအာ္....အဆက္က်န္ေသးတာလားးး

ျမေသြးနီ said...

ဤေန႔ ဤရက္ ဤဘေလာ့ေဒးမွသည္ ဆက္လက္၍ စိတ္က်န္းမာ၊ ကိုယ္ခ်မ္းသာစြာျဖင့္ ဘေလာ့ဂ္ဂင္ ႏိုင္ပါေစေၾကာင္း ဆုမြန္ေခၽြခဲ့ပါ၏။

မအိမ္သူ said...

ဆရာ့ဘေလာ့ဂ္ကို ကိုႀကီးေက်ာက္ဘေလာ့ဂ္ကေန ရွာေတြ႔ခဲ့တာ။ အဲဒီမွာ ဘာေၾကာင့္ရယ္ေတာ့မသိ စစခ်င္းမွာ ဦးဟန္ၾကည္ ဆိုတဲ့နာမည္ကိုၾကည့္ၿပီး စဥ္းစားမိတာက အသားျဖဴျဖဴေဖြးေဖြး တရုတ္ႀကီးလို႔ ထင္မိတာပါ။ းP ။ ေနာက္မွတလြဲစီျဖစ္ေနေတာ့တယ္။ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ စဥ္းစားၿပီး ရယ္လိုက္ရတာ… :P ။ ဆရာ့ဘေလာ့ဂ္ကို ဟိုးအရင္ကတည္းက ဖတ္ဖူးပါတယ္။ တိတ္တိတ္ကေလးဖတ္ တိတ္တိတ္ကေလးပဲ ျပန္ျဖစ္ေနခဲ့တာပါ။ ဆရာေရးခိုင္းထားတာ မေမ့ပါဘူးဆရာေရ။ ခမာျပည္အေၾကာင္းေရးစရာေတြ အမ်ားႀကီးရွိပါေသးတယ္။ ရည္ရြယ္ထားတာေတြ ရွိေပမယ့္ အခ်က္အလက္ေလးေတြ ေသခ်ာေအာင္ စုေဆာင္းခ်င္လို႔ပါ။ သူမ်ားႏိုင္ငံအေၾကာင္းေရးတာဆိုေတာ့ တခုခုလြဲေခ်ာ္သြားရင္ မေကာင္းဘူးမဟုတ္လား။ ျဖည္းျဖည္းေတာ့ လာပါမယ္ဆရာ။

အျဖဴေရာင္နတ္သမီး said...

နာမည္မပါရင္ စိတ္ေကာက္မွာေနာ္..
ႀကိဳေျပာထားတယ္..
လာထား..အျဖဴေရာင္နတ္သမီး နာမည္ အခါ၁၀၀ေလာက္..း)

ႀကဳိက္ရင္ေပါ့ေလ . . .

Powered By Blogger