ဘေလာ့ဂ္ေဒး - ၃ ( တက္ဂ္ပို႔စ္အဆံုး ) . . .

ဦးဟန္ၾကည္ အၿမဲသြားေလ့ရွိတဲ့ ဘေလာ့ဂ္တစ္ခုက ေဒၚေခ်ာ(အစိမ္းေရာင္လြင္ျပင္) ရဲ႕ဘေလာ့ပါ။ facebook ေပၚမွာ မိတ္ေဆြဖြဲ႕ထားေပမယ့္ တရင္းတႏွီးစကားမေျပာျဖစ္ပါ။ သူ႔ဓာတ္ပံုထဲက ရႈတင္းတင္းဒီဇိုင္းကို လန္႔တာေၾကာင့္လည္း တစ္ေၾကာင္းပါပါတယ္။ သူေရးတဲ့ပို႔္စ္ေတြထဲက “ေနျပည္ေတာ္ဆဖာရီဥယ်ာဥ္သို႔” ကို အိမ္ရွင္မနဲ႔အတူဖတ္ရင္း စိတ္ပါသြားၾကတာေၾကာင့္ ဒီႏွစ္ေႏြရာသီက ေနျပည္ေတာ္ကို တစ္ပတ္ၾကာေအာင္ အပန္းေျဖခရီးသြားျဖစ္ၿပီး ဆဖာရီဥယ်ာဥ္အစစ္နဲ႔ နဖူးေတြ႕ဒူးေတြ႕ေတြ႕ေတာ့မွပဲ ပိုလို႔အမွတ္တရျဖစ္ေစခဲ့ပါရဲ႕။ ဟင္းခ်က္ေကာင္းလွတဲ့ ေဒၚေခ်ာနဲ႔ အိမ္နီးခ်င္းျဖစ္ဖို႔ မၾကာမၾကာလည္း ဆုေတာင္းမိပါေသးတယ္။ အိမ္နားသာနီးရင္ သူ႔အိမ္က ဟင္းန႔ံရတိုင္း ခပ္တည္တည္နဲ႔ ဧည့္သည္သြားလုပ္လို႔ ရမယ္လို႔ လိုရာဆြဲေတြးမိလို႔ပါ။ ေဒၚေခ်ာရဲ႕ ဘာဘာညာညာေတြက ရိုက္ထုတ္ေတာ့လည္း အနည္းဆံုးေတာ့ အေျပးက်င့္ၿပီးသားျဖစ္မယ္ မဟုတ္ပါလား။

ဆိုက္ပရပ္စ္ကၽြန္းမွာ စံျမန္းေတာ္မူတဲ့ အျဖဴေရာင္နတ္သမီး ကိုလည္း အေၾကာင္းသံုးပါး ေရြးမွာမဟုတ္တဲ့ သူ႕မ်က္ေစာင္းကို ေၾကာက္ရတာေၾကာင့္ ဒီပို႔စ္မွာ ခ်န္ထားလို႔မျဖစ္ပါ။ မ်က္ေစာင္းစာမိရင္ ဦးဟန္ၾကည္ရဲ႕ ေခ်ာကလက္ေရာင္ အသားအရည္ကေန သပိတ္ေရာင္ေပါက္သြားမွာ စိုးရိမ္ရတယ္ မဟုတ္ပါလား။ လြန္ခဲ့တဲ့ သံုးေလးညေက်ာ္ေလာက္ကပဲ “ဦးဟန္ၾကည္ႀကီး အသားေတြ ပိုမည္းပါေစေတာ္ ”လို႔ ဂ်ီေတာ့မွာ ႏႈတ္ခြန္းဆက္လိုက္တာကို ခံရၿပီးကတည္းက သူ႔ကိုေတာ့ လန္႔ရပါတယ္။ နတ္သမီးရဲ႕ဘေလာ့ကိုေတာ့ ဆိုက္ပရပ္စ္ကၽြန္းရဲ႕ အလွေတြ ဆီပရီယိုေတြရဲ႕ ရိုးရာယဥ္ေက်းမႈေတြကို သြားဖတ္ရင္းနဲ႔ အခုထိ ဖတ္ျဖစ္ေနပါရဲ႕။ ဒါေပမယ့္ ဒီနတ္သမီးက အခုတေလာ အလုပ္မ်ားတာရယ္၊ ဖ်ားတာရယ္ အေၾကာင္းျပၿပီး စာေရးက်ဲေနပါေတာ့တယ္။ ဘေလာ့ဂါသူငယ္ခ်င္းေတြရဲ႕ေမြးေန႔ေတြကို က်က်နန လုပ္ေပးေလ့ရွိတာလည္း အႏွီနတ္သမီးပါ။ ဦးဟန္ၾကည္ကေတာ့ ဧၿပီလမွာေရာက္မယ့္ သူ႔ရဲ႕ေမြးေန႔ကို နတ္သမီးကို ကန္ထရိုက္ေပးၿပီး Remy Martin နဲ႔ပဲက်င္းပခုိင္းရမလား၊ Hennessey နဲ႔ပဲ က်င္းပခိုင္းရမလား စဥ္းစားေနမိပါရဲ႕။

( နတ္သမီးက သူ႔နံမည္ကို အခါတစ္ရာျပည့္ေအာင္ ထည့္ရမယ္လို႔ ရာဇသံေပးပါတယ္။ နတ္သမီးနံမည္အေပၚမွာ ထပ္ညႊန္း ၁၀၀၀ တင္ၿပီး ဖတ္ေပးေတာ္မူၾကပါ )

ဒီလပိုင္းမွာ facebook မွာ မၾကာမၾကာဆံုျဖစ္တာကေတာ့ ကိုေဇာ္ ပါ။ သူ႔ဘေလာ့မွာ ထိပ္စည္းတင္ထားတဲ့ “ေရးတဲ့စာနဲ႔ စာေရးတဲ့သူကို မေရာေထြးေစခ်င္ပါ ”ဆိုတဲ့စာသားကို ဦးဟန္ၾကည္ အင္မတန္ႀကဳိက္ပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုရင္ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားဘ၀က အခ်စ္ကဗ်ာေတြ အေရးမ်ားတဲ့ ဦးဟန္ၾကည္ကို သူငယ္ခ်င္းေတြက ဘယ္ေကာင္မေလးကိုမ်ား ရည္ရြယ္ၿပီးေရးသလဲဆိုတာ မယံုသကၤာတဲ့အေမးေတြနဲ႔ မၾကာမၾကာအေမးခံခဲ့ရတာေၾကာင့္ ေရလဲနဲ႔သံုးခဲ့ရတဲ့ စကားလံုးျဖစ္ေနလို႔ပါ။ သူက facebook မွာ ဘေလာ့ဂ္ေဒးအေၾကာင္းေရးဖို႔ ဘေလာ့ဂါေတြကို တက္ဂ္ထားပါေသးတယ္။ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ေနတတ္တဲ့ ကိုေဇာ္က ခင္စရာေကာင္းတယ္လို႔ ဦးဟန္ၾကည္ကေတာ့ ျမင္ပါတယ္။ သူလုပ္ေပးထားတဲ့ “ ဘေလာ့ဂါမ်ားရဲ႕ ပို႔စ္မ်ား ” ဆုိတဲ့ ဆုိဒ္ကေလးက ဘေလာ့ဂ္ေလာကသားေတြအတြက္ အင္မတန္ အက်ဳိးမ်ားပါရဲ႕။ အဲဒီဆိုဒ္ကို သြားၾကည့္ၿပီး ဘာေတြအသစ္တက္သလဲဆိုတာ အသာေလးဖတ္လိုက္ရုံပါပဲ။ သူ႔ကိုေတာ့္ ဦးဟန္ၾကည္က ဘေလာ့ရြာရဲ႕ အက်ဳိးေတာ္ေဆာင္ လို႔ နံမည္ေပးခ်င္ပါရဲ႕။ အႏွီကိုေဇာ့္မွာက ဂ်ီေတာ့ခ္မိတ္ေဆြေပါင္း တစ္ေသာင္းေက်ာ္ရွိတာကေတာ့ စံခ်ိန္လို႔မ်ားဆိုရမလားမသိပါ။ ဂ်ီေတာ့ခ္မိတ္ေဆြ ၂၀ ျပည့္ေအာင္ေတာင္ ေလာက္ေလာက္လားလား မရွိရွာတဲ့ ဦးဟန္ၾကည္ကေတာ့ ကိုေဇာ္ရဲ႕ မိတၱဗလဋီကာ ေက်ပံုကို ၾသခ်ယူရပါရဲ႕။

ကိုျမစ္ ( ျမစ္က်ဳိးအင္း) ကိုေတာ့ “ကမၻာေျမမွာ ေဖ်ာ္ေျဖမႈေတြကုန္သြားရင္ေတာင္ က်န္ေနေစခ်င္တာ ရသစာေပပါ”ဆိုတဲ့ စာသားနဲ႔တြဲၿပီး မွတ္မိေနတဲ့ ဘေလာ့ဂါပါ။ သူလုပ္ေနတဲ့ အြန္လိုင္းေရႊ၀ထၳဳဆုကို ဦးဟန္ၾကည္ အင္မတန္မွ အားရသလို ႏိုင္သေလာက္လုပ္ေနတဲ့ သူ႔ကိုလည္း အင္မတန္ေလးစားပါတယ္။ ရသစာေပအတြက္ သူလိုလူေတြ အမ်ားႀကီးလိုပါတယ္။ သူ႕ကိုယ္သူ ဘႀကီးျမစ္လို႔ နံမည္တပ္ၿပီးေရးေလ့ရွိတဲ့ ကိုျမစ္က ပင္ကိုေရးအေရးေကာင္းသူျဖစ္လို႔ စာေပနယ္မွာ ေအာင္ျမင္ေစေၾကာင္း ဆုေတာင္းေပးလိုက္ပါတယ္။ သူက International Look မဂၢဇင္းမွာ က႑တစ္ခုကို တာ၀န္ယူၿပီး အြန္လုိင္းဘေလာ့ေတြေပၚက ဘေလာ့ဂါေတြကို offline မွာ ခ်ျပေနပါတယ္။ “အြန္လိုင္းမွာလည္း ပညာရွင္ေတြရွိေၾကာင္း ကၽြန္ေတာ္ခ်ျပခ်င္တာအစ္ကို”လို႔ တစ္ဖြဖြေျပာေလ့ရွိတဲ့ ကိုျမစ္ရဲ႕ ဆႏၵေတြ ျပည့္၀ပါေစလို႔ လႈိက္လႈိက္လွဲလွဲ ဆုေတာင္းေပးလိုက္ပါရေစ။

အျဖဴေလး ရဲ႕ ဘေလာ့ကိုေတာ့ မာန္(ေတာင္လံုးျပန္)ရဲ႕ ၀ထၳဳကို ႏွစ္ႏွစ္ၿခဳိက္ၿခိဳက္သြားဖတ္မိရင္းက ပို႔စ္အသစ္တင္တိုင္း ေရာက္ျဖစ္ေနပါတယ္။ အျဖဴေလးက ဘာသာေရးကိုလည္း ေလးေလးနက္နက္ သက္၀င္ယံုၾကည္သူျဖစ္တာေၾကာင့္ သံသရာနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ အေတြးအျမင္ေတြကို ဒီဘက္ကာလေတြမွာ မၾကာမၾကာတင္ေနပါတယ္။

ဘာသာေရးအသိရွိေပမယ့္ ေမ့ေမ့ေလ်ာ့ေလ်ာ့ ျဖစ္ေနေလ့ရွိတဲ့ ဦးဟန္ၾကည္ကို တရားကပ္ေအာင္ သတိေပးႏိုင္တဲ့ အေတြးအေခၚေကာင္းေကာင္းနဲ႔ အျဖဴေလးကိုလည္း ေက်းဇူးတင္ရမယ့့္ ဘေလာ့ဂါစာရင္းကေန ခ်န္ထားလို႔ မရစေကာင္းျပန္ပါ။

ဘေလာ့ရြာကို ေရာက္တာ မၾကာေသးေပမယ့္ ေရးအား၊ ဖတ္အား အင္မတန္ေကာင္းသူကေတာ့ အန္တီတင့္ ပါ။

ျပည္တြင္းမွာေနၿပီး ရသမွ်ကြန္နက္ရွင္ကေလးကို စိတ္ရွည္လက္ရွည္အသံုးခ်ၿပီး ပို႔စ္ေတြတင္ေနတဲ့ ဘေလာ့ဂါအန္တီတင့္ကိုလည္း ဦးဟန္ၾကည္ေလးစားပါတယ္။ အန္တီတင့္က သူ႔ေဖေဖအေၾကာင္း၊ သူလုပ္စားျဖစ္တဲ့မုန္႔ေတြအေၾကာင္း၊ ဘုရားသမိုင္းေတြအေၾကာင္းကို စီကာပတ္ကံုးေရးတတ္သူပါ။ ကိုယ္တိုင္က အင္ဂ်င္နီယာတစ္ေယာက္ျဖစ္တဲ့အျပင္ ဦးဟန္ၾကည္တို႔ထက္ အမ်ားႀကီးစီနီယာက်တဲ့အန္တီတင့္ရဲ႕ ေရွးျဖစ္ေဟာင္း ေအာက္ေမ့ဖြယ္ေလးေတြကို ဖတ္ရတာ အေမလူထုေဒၚအမာရဲ႕ “ အေမ့ေရွးစကား ” ကိုေတာင္ ျပန္သတိရသြားေစပါရဲ႕။ ဘေလာ့ဂါေတြထဲမွာ အသက္အႀကီးဆံုးျဖစ္ေကာင္းျဖစ္ႏိုင္တာေၾကာင့္ ခ်ီးက်ဴးမိတဲ့အျပင္ ဘေလာ့ဂ္အလည္သြားတဲ့ေနရာမွာ စံခ်ိန္တင္ရေလာက္ေအာင္ ဘေလာ့ဂ္အားလံုးနီးပါးကို ေရာက္ျဖစ္တဲ့ အန္တီတင့္တစ္ေယာက္လည္း ဆက္ၿပီးဘေလာ့ဂင္းႏိုင္ပါေစ။ ဦးဟန္ၾကည္ ရန္ကုန္ကိုအလည္လာျဖစ္ရင္လည္း အိမ္မွာဖိတ္ၿပီး မုန္႔လုပ္ေကၽြးႏိုင္ပါေစလို႔ ဆႏၵျပဳလိုက္ပါရေစ။

ဒီလပိုင္းမွာ ဦးဟန္ၾကည္ဆီကို မ်က္စိလည္လမ္းမွားၿပီး ေရာက္လာသူကေတာ့ မဒိုးကန္ (မဒန္ကိုး) ပါ။ သူ႕ဘေလာ့ကိုေရာက္တဲ့အခါမွာ ကိုရင္သာေပ်ာ့ ပါ အင္တိုက္အားတိုက္ေရးေနတာေတြ႕ရတာမို႔ တယ္လည္းညီတဲ့စံုတြဲလို႔ မုဒိတာပြားရပါတယ္။ သူ႔ဘေလာ့ကိုေတာ့ ရင္းႏွီးတာ သိပ္မၾကာေသးတာမို႔ ဦးဟန္ၾကည္ ေ၀ဖန္ခ်က္သိပ္မေပးႏိုင္ေသးပါ။ ေ၀ဖန္ခ်က္အေပးမွားရင္လည္း ကေလးကလားဆန္တယ္ဆိုတဲ့ စြပ္စြဲခ်က္နဲ႔ တရြတ္ဆြဲၿပီး ႏွက္ထည့္လိုက္မွာေၾကာက္ရေသးတယ္ မဟုတ္ပါလား။ လြန္ခဲ့တဲ့ ပို႔စ္သံုးေလးခုေက်ာ္ေလာက္က သူတင္လိုက္တဲ့ဘာသာေရးဆိုင္ရာ အေတြးအျမင္ပို႔စ္ေလးတစ္ခုကေတာ့ျဖင့္ ရင္ထဲကို ထဲထဲ၀င္၀င္ေရာက္သြားခဲ့တာမို႔ သတိတရေတာ့ ရွိေနပါရဲ႕။

ဘေလာ့ရြာက စံုတြဲေတြမွာ အားက်စရာ၊ ခ်စ္စရာေကာင္းလွတဲ့ ေနာက္တပ္စံုတြဲကေတာ့ ေငြလမင္းတို႔စံုတြဲလို႔ပါ။ ႏွစ္ေယာက္စလံုးစာအေရးအသားေကာင္းသလို တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ ဘယ္လိုခ်စ္ေၾကာင္း၊ သံေယာဇဥ္ႀကီးေၾကာင္း အျပန္အလွန္ေရးၾကတာေတြကိုဖတ္ရင္း ဦးဟန္ၾကည္ေတာင္ အသက္ေတာ္ေတာ္ျပန္ငယ္လာတယ္လို႔ ခံစားမိရပါတယ္။ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ အခ်စ္ပိုလြန္းၾကတဲ့ ဒီစံုတြဲကို ဦးဟန္ၾကည္ မၾကာမၾကာ ကြန္မန္႔ထဲမွာ ရန္တိုက္ေပးေလ့ရွိပါရဲ႕။ ဒါေပမယ့္ ဒီႏွစ္ေယာက္က ရန္ျဖစ္တာကိုလည္း ပို႔စ္ျဖစ္ေအာင္ ေရးႏိုင္သူေတြမို႔ ကုန္ၾကမ္းသြားေပးသလို ျဖစ္တာက မ်ားပါလိမ့္မယ္။ ကဖိုးေငြက သမိုင္းဆိုင္ရာ အခ်က္အလက္၊ အေထာက္အထားေလးေတြ၊ သိစရာ၊ မွတ္စရာေလးေတြကိုလည္း ေရးတတ္သူျဖစ္တာမို႔ ေလးလည္းေလးစားမိပါေသးတယ္။

ေနာက္ထပ္ဘေလာ့ဂါစံုတြဲျဖစ္တဲ့ ကိုရင္ေနာ္နဲ႔ မခင္ေလးငယ္ တို႔ရဲ႕ ဘေလာ့ကိုလည္း ဦးဟန္ၾကည္ ႏွစ္ႏွစ္ၿခဳိက္ၿခိဳက္ဖတ္ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ဘေလာ့ဂ္ရြာကို ေရာက္စအခ်ိန္က မၾကာမၾကာ စာသြားဖတ္ျဖစ္တဲ့ ေနရာေတြထဲမွာ သူတို႔ဘေလာ့လဲ ပါပါရဲ႕။ ဒီဘက္ကာလေတြမွာေတာ့ အဲဒီဘက္ကို မေရာက္ျဖစ္တာၾကာၿပီမို႔ ဒီစံုတြဲဆက္ေရးျဖစ္သလား၊ မေရးေတာ့ဘူးလား မသိေတာ့ပါ။ ဘေလာ့ဂါစံုတြဲေတြကို အားက်လာရင္း မဒမ္ဟန္ၾကည္ကိုပါ ဘေလာ့ရြာထဲေခၚဖို႔ စဥ္းစားမိတဲ့အထိ ဆြဲေဆာင္မႈရွိလွတဲ့ ဘေလာ့ဂါစံုတြဲဆိုတာ ဘေလာ့ရြာရဲ႕ က်က္သေရေဆာင္ ေတြ မဟုတ္ပါလား။

ကြန္မန္႔မေပး၊ ေျခရာမခ်န္ျဖစ္ခဲ့ေပမယ့္ အြန္လိုင္းစသံုးျဖစ္ကတည္းက အၿမဲတမ္းေရာက္ျဖစ္တဲ့ေနရာကေတာ့ ကိုပီတာရဲ႕ အေတြးပံုရိပ္မ်ား ပါ။ သူက ႏိုင္ငံတကာက ထူးျခားဆန္းျပားေလးေတြကို ရွာရွာေဖြေဖြေကာက္ႏုတ္ဘာသာျပန္ၿပီး စုစုေဆာင္းေဆာင္းနဲ႔တင္ျပတတ္သူမို႔ သူ႕ဘေလာ့ဂ္ေလးမွာ ဦးဟန္ၾကည္ မျမင္ဖူးခဲ့၊ မၾကားဖူးခဲ့သမွ်ေတြ ျပည့္ႏွက္ေနပါတယ္။ ကိုပီတာက ပံုညႊန္းတပ္တဲ့ေနရာမွာလည္း ဟာသဓာတ္ခံအျပည့္ရွိသူမို႔ သူ႔ပံုညႊန္းေလးေတြကို အရသာခံၿပီး ေပ်ာ္ေပ်ာ္ႀကီး ဖတ္ျဖစ္ပါတယ္။ ယူေအအီးႏိုင္ငံမွာ လုပ္တဲ့ ဆရာေအာ္ပီက်ယ္၊ ဆရာခ်စ္ဦးညဳိတို႔ရဲ႕ စာေပေဟာေျပာပြဲကိုလည္း အဓိက ၀ါယမစိုက္ထုတ္ခဲ့သူမို႔ ( သူကေတာ့ သူ႔ကိုယ္သူ TTMY ေတာက္တုိမယ္ရလို႔ပဲ ေခါင္းစဥ္တပ္ပါသတဲ့ )ကိုပီတာရဲဲ႕ စာေပသစၥာကို ေလးစားမိပါေသးတယ္။ ဘယ္ေလာက္ပဲ စိ္တ္ပ်က္၊ စိတ္ညစ္ေနပါေစ ကိုပီတာရဲ႕ဘေလာ့ဂ္ကို ေရာက္သြားတဲ့အခါတိုင္းမွာ အံ့ၾသရ၊ ရယ္ရတာနဲ႔တင္ စိတ္ညစ္ေျပသြားေလ့ရွိတာမို႔ ကိုပီတာကို ဘေလာ့ရြာရဲ႕ စိတ္ကုဆရာ လို႔ ဦးဟန္ၾကည္က ကင္ပြန္းတပ္ေပးခ်င္ပါရဲ႕။

ကြန္မန္႔ေဘာက္စ္ေရာ၊ စီေဘာက္စ္ပါ မရွိလို႔ ေျခရာခ်န္ခြင့္မရေပမယ့္ အၿမဲလိုလို သြားဖတ္ျဖစ္တဲ့ေနရာကေတာ့ ခင္မမမ်ဳိး ရဲ႕ဘေလာ့ဂ္ပါ။ သူက ပညာေရးနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ ေဆာင္းပါးေတြ၊ ပညာေရးစီမံခ်က္ေတြ၊ အယူအဆေတြကို အင္မတန္အေရးေကာင္းသူ ျဖစ္ပါတယ္။ ရသထက္ သုတဆိုင္ရာ အခ်က္အလက္ေတြကို ဦးစားေပးၿပီး ေရးေလ့ရွိတာေၾကာင့္ သူ႔ပို႔စ္ေတြက Term paper ဆန္ေနေပမယ့္ အေရးအသားက အင္မတန္ ရွင္းလင္းတာေၾကာင့္ အလြယ္နဲ႔ သေဘာေပါက္ေစပါတယ္။ ကိုယ္တိုင္က မအားမလပ္ျဖစ္ေနတဲ့ၾကားက ပညာေရးေလာကကို သံေယာဇဥ္ႀကီးလွတဲ့ ခင္မမမ်ဳိးက ပညာေရးေလာကသားေတြကိုလည္း အင္မတန္သံေယာဇဥ္ႀကီးသူလည္း ျဖစ္ပါေသးရဲ႕။ ဦးဟန္ၾကည္ ဖတ္ခ်င္လွတဲ့ ပညာေရးဆိုင္ရာ စာအုပ္စာတမ္းေတြရႏိုင္မယ့္ေနရာကိုလည္း လမ္းညႊန္ေပးခဲ့ဖူးတာမို႔ တိုးတက္ခ်င္လြန္းတဲ့ ဦးဟန္ၾကည္ရဲ႕ ေက်းဇူးရွင္စာရင္းထဲမွာ သူ႕ကို ထိပ္ဆံုးက မထည့္လို႔ ျဖစ္ကိုမျဖစ္ပါ။

ကိုၿငိမ္းနိုင္ ရဲ႕ဘေလာ့ဂ္ကိုေတာ့ သတိထားမိတာ သိပ္မၾကာေသးပါ။ မဒိုးကန္ရဲ႕ဘေလာ့မွာ ကြန္မန္႔ေလးေတြနဲ႔ ကလိတတ္လြန္းတာေၾကာင့္ သတိထားမိၿပီး လင့္ခ္ကေန သူ႔ဘေလာ့ဂ္ကို သြားလည္ျဖစ္မွ အေတြးသြက္သြက္၊ အေရးညက္ညက္နဲ႔ ဖတ္ခ်င္စရာေကာင္းတဲ့ ဘေလာ့ဂ္တစ္ခု ေကာက္ရလိုက္ပါေတာ့တယ္။ တစ္ခုခုဆိုရင္ အေတြးသန္လြန္းတဲ့ ဦးဟန္ၾကည္အတြက္ ေတြးေဖာ္ေတြးဖက္ တစ္ေယာက္ရလာသလို ခံစားရတာမို႔ မဖတ္မိလိုက္တဲ့ သူ႔ပို႔စ္အေဟာင္းေတြကိုလည္း အားရင္အားသလို သြားဖတ္ေနျဖစ္ပါတယ္။

ဒီရက္ပိုင္းမွာ ဦးဟန္ၾကည္ဆီကို ပံုမွတ္လိုလို စာလာလာဖတ္ေနတဲ့ Blackrose ကိုလည္း ခ်န္ထားလို႔မရျပန္ပါ။ အရင္ပို႔စ္မွာကတည္းက သူ႔ဘေလာ့ဂ္အေၾကာင္းကို ထည့္ေရးဖို႔ လာၿပီးသတင္းပို႔သြားတာမို႔ပါ။ သူ႕ဘေလာ့ဂ္နဲ႔ ရင္းႏွီးတာ သိပ္မၾကာေသးတာမို႔ ေ၀ဖန္ခ်က္ေတာ့ မေပးနိုင္ေသးပါ။ ဖတ္မိသမွ်ကေတာ့ သူ႔ခ်စ္ခ်စ္အေၾကာင္းေလးေတြ စီကာပတ္ကံုးေရးထားတာပါပဲ။ ခင္စရာေကာင္းတဲ့ “ပစ္ပစ္”ကေလး အစစအဆင္ေျပပါေစေၾကာင္း ဆုေတာင္းလိုက္ပါရဲ႕။

အခုလပိုင္းမွာ မိုးယံ ရဲ႕ဘေလာ့ဂ္ကိုလည္း ဦးဟန္ၾကည္ေရာက္ျဖစ္ေနပါတယ္။ သူ႔နံမည္ကို ျမင္ဖူးၾကားဖူးတာၾကာၿပီျဖစ္ေပမယ့္ အေရာက္အေပါက္ နည္းခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူႀကီးမင္း(ကိုကိုေမာင္)ရဲ႕ ေမြးေန႔ဆုေတာင္းအိုလံပစ္မွာ မစားရ၊ မေသာက္ရတဲ့ ပထမဆုႀကီးကို ဆြတ္ခူးသြားကတည္းက စိတ္၀င္တစားရွိမိတာေၾကာင့္ ဒီဘက္ကာလမွာ ပို႔စ္အသစ္တိုင္းလိုလို သြားဖတ္ျဖစ္ပါတယ္။ နတ္သမီးကေတာ့ သူ႔ဘေလာ့ဂ္မွာ မိုးယံ(ဗိုက္ပူ)လို႔ ခ်စ္စႏိုးနဲ႔ ၀ိေသသ ထိုးေပးထားပါရဲ႕။ မဒိုးကန္ကေတာ့ ေပတရာေပၚ ေရကူးတဲ့ မိုးယံလို႔ အမည္ေပးထားျပန္ပါေသးတယ္။ ဘာေၾကာင့္မ်ား အဲဒီလို ဂုဏ္ထူးေတြရခဲ့တယ္ဆိုတာကိုေတာ့ ကမိုးယံနဲ႔ေတြ႕မွပဲ ေမးရေတာ့မွာပါ။

ဘေလာ့ဂါေတြထဲက လူခ်င္းပါဆံုျဖစ္ၿပီး ရင္းႏွီးတာကေတာ့ ဘေလာ့ဂါမင္းသား လို႔ဆိုရမယ့္ ေမာင္မ်ုဳိး ပါ။ သူက ဦးဟန္ၾကည္ထက္ငယ္ေပမယ့္ ဘေလာ့ရြာမွာ စီနီယာျဖစ္တာမို႔ ကိုယ့္ထက္ ၀ါႀကီးတယ္လို႔ ဆိုရပါလိမ့္မယ္။ ေမာင္မ်ဳိးက သူ႔ေဆြမ်ဳိးေတြအေၾကာင္း၊ သူ႔အေၾကာင္းေတြကို စီကာပတ္ကံုးနဲ႔ ဖတ္ခ်င္စဖြယ္ျဖစ္ေအာင္ ေရးတတ္သူမို႔ သူူေရးတဲ့ မဲ့ေဆာက္ ကဗ်ာကတည္းက သူ႔ဘေလာ့ဂ္ကို အဲဒီအခ်ိန္ကစၿပီး အခုထိ ဦးဟန္ၾကည္ ဆက္တိုက္ဖတ္ျဖစ္ေနပါရဲ႕။သူ႔ပံုေတြကို facebook ေပၚမွာ ျမင္ဖူးတုန္းက အေကာင္ႀကီးႀကီးျဖစ္မယ္လို႔ ထင္ထားခဲ့ေပမယ့္ တကယ္တမ္းဆံုျဖစ္ေတာ့ ဒီဘက္ေခတ္ ကိုရီးယားမင္းသားမ်ားလို ေသးေသးသြယ္သြယ္ ျဖဴျဖဴေလးျဖစ္ေနလို႔ တအံ့တၾသျဖစ္ရပါေသးတယ္။ ေမာင္မ်ဳိးက သူ႔ဘေလာ့ထဲမွာ ခပ္ရႊင္ရႊင္ေရးေလ့ရွိေပမယ့္ အျပင္မွာေတာ့ ၿပံဳးရုံရယ္ရုံေလာက္ပဲ ရွိၿပီး စကားနည္းတဲ့ ခပ္ေအးေအးလူငယ္တစ္ေယာက္ပါ။ ဘာမဆို ကူညီတတ္သူျဖစ္တာေၾကာင့္ ဦးဟန္ၾကည္ မဲ့ေဆာက္ကို ေစ်း၀ယ္ထြက္ျဖစ္ရင္ ယိုးဒယားလို စကားျပန္လုပ္ေပးဖို႔ သူ႕ကိုပဲ အားမနာတမ္း စစ္ကူေတာင္းေလ့ရွိပါတယ္။ သူ႔ဆီက အကူအညီရရုံသာမကဘဲ ညေနစာပါ ဇြတ္အတင္း လုၿပီးေကၽြးတတ္တဲ့ ေမာင္မ်ဳိးပါ။ လက္ေဆာင္ေပးတာလည္း အင္မတန္၀သီပါတဲ့ ဘေလာ့ဂါျဖစ္တာမို႔ ဦးဟန္ၾကည္ရဲ႕ ပစၥည္းေတြထဲကို သူ၀ယ္ေပးတဲ့ လက္ေဆာင္ပစၥည္းေတြ မသိမသာ ထိုးထည့္တတ္တာေၾကာင့္ အိမ္ျပန္ေရာက္မွ အားနာပါးနာနဲ႔ သိရတတ္ပါေသးရဲ႕။ မဒမ္ဟန္ၾကည္ကေတာ့ အႏွီ ဘေလာ့ဂါ ေမာင္မ်ဳိးကို သူ႔ေမာင္ေလးတစ္ေယာက္လိုပဲ ခင္ပါသတဲ့ဗ်ား။

( ဘေလာ့ဂ္ေဒး ၂ မွာ သူ႔အေၾကာင္းမပါလို႔ စိတ္ေကာက္ၿပီး အိပ္ၿပီလို႔ ေအာ္သြားတဲ့ ေမာင္မ်ဳိးေရ…ေနာက္ဆံုးပိတ္မွာ အိတ္နဲ႔လြယ္ၿပီးထားတာ ျမင္ၿပီမဟုတ္လား…)

ဘေလာ့ဂ္ရြာထဲမွာ ပရိုစာေရးဆရာေတြရဲ႕ ဘေလာ့ဂ္ေတြလည္းရွိတာမို႔ ဦးဟန္ၾကည္ စာၾကမ္းပိုးအတြက္ အင္မတန္အဆင္ေျပပါတယ္။ ဦးဘုန္း(ဓာတု) ကေတာ့ ဥပမာေပးတာေလးေတြ လွလွပပနဲ႔ ခ်စ္စရာေကာင္းေအာင္ ေတြးတတ္သူမို႔ အသစ္တက္တိုင္း သြားဖတ္ရပါတယ္။ လူငယ္ေတြကို အင္မတန္တိုးတက္ေစခ်င္လြန္းတဲ့ ဆရာဦးေအာင္သင္း ကေတာ့ သူ႕ရဲ႕ပညာေရးအေတြ႕အႀကံဳေတြကိုပါ မၾကာမၾကာတင္ေလ့ရွိတာေၾကာင့္ ပညာေရးေလာကသား ဦးဟန္ၾကည္အတြက္ တကယ့္ကို အေထာက္အပံ့ျဖစ္တဲ့ ဘေလာ့ဂ္ျဖစ္လို႔ေနပါတယ္။ ဦးဟန္ၾကည္ အထက္တန္းေက်ာင္းသားအရြယ္ကတည္းက မေဟသီမဂၢဇင္းမွာ အခန္းဆက္အျဖစ္ တရိႈက္မက္မက္ ေစာင့္ဖတ္ခဲ့ရတဲ့ UNV volunteer ေမ့ေဆးဆရာ၀န္ စိုးျမင့္(ေမ့ေဆး) ရဲ႕ ဘေလာ့ဂ္ကို အြန္လိုင္းေပၚမွာ ေတြ႕ရျပန္တာေၾကာင့္ ပို႔စ္အတင္ႀကဲေပမယ့္ အလုပ္အားရင္ အားသလို တင္ေလ့ရွိတဲ့ ဆရာ့စာေတြကို ေက်ေက်နပ္နပ္သြားဖတ္ရင္း မျဖစ္လိုက္ရတဲ့ UNV ဆရာ၀န္ဘ၀ကို အလြမ္းေျဖျဖစ္ပါရဲ႕။ တစ္ေခတ္တစ္ခါက ဦးဟန္ၾကည္ကလြဲလို႔ လူငယ္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားရဲ႕ အသည္းျဖစ္ခဲ့တဲ့ လြန္းထားထား(ေဆးတကၠသိုလ္) ရဲ႕ ဘေလာ့ဂ္ကိုေတာ့ ႏွစ္ေခါက္ေလာက္ပဲ အလည္ေရာက္ျဖစ္ပါတယ္။ ၀ထၳဳေတြထဲမွာ အမ်ားနားမလည္ႏုိင္တဲ့ အဂၤလိပ္စာလံုးေတြ ေဖာေဖာသီသီညွပ္သံုးေလ့ရွိၿပီး မယံုခ်င္စရာေကာင္းေလာက္ေအာင္ သဘာ၀နဲ႔ကင္းကြာလွတဲ့ စိတ္ကူးယဥ္ခ်စ္ဇာတ္လမ္းေတြကို စက္နဲ႔လွိမ့္ထုတ္သလို ေရးႏုိင္လြန္းတဲ့ လြန္းထားထားရဲ႕ စာေတြကိုေတာ့ Savage Garden ရဲ႕ သီခ်င္းေခါင္းစဥ္

 Truly, madly, deeply ကို တိုက္ရိုက္ဘာသာျပန္ၿပီး ယူထားတဲ့ “ စစ္မွန္စြာ၊ ရူးသြပ္စြာ၊ နက္ရႈိင္းစြာ ” တစ္အုပ္ထဲနဲ႔တင္ သံေယာဇဥ္ျပတ္သြားတာမို႔ အြန္လိုင္းေပၚမွာေတြ႕ေပမယ့္ ေယာင္လို႔ေတာင္ ထပ္မသြားျဖစ္ေတာ့ပါ။

အြန္လိုင္းေပၚတက္ရင္ စာဖတ္တဲ့အလုပ္က္ိုပဲ ခံုခံုမင္မင္လုပ္တတ္ေလတဲ့ ဦးဟန္ၾကည္က ရသစာေပဘေလာ့ေတြ၊ ကိုယ္ေရးကိုယ္တာဘေလာ့ေတြ၊ သုတဆိုင္ရာဘေလာ့ေတြကို အားလံုးနီးပါးလိုလို ေရာက္ျဖစ္ပါတယ္။ မ်ားေသာအားျဖင့္ေတာ့ ေရာက္ျဖစ္သမွ်ဘေလာ့ေတြမွာ လက္လွမ္းမီသေလာက္ပို႔စ္ေတြကိုေတာ့ စိတ္၀င္တစားဖတ္ၿပီး က်က်နန ကြန္မန္႔ေပးျဖစ္ပါတယ္။

ဘာေၾကာင့္လဲဆိုရင္ ကြန္မန္႔ဆိုတာ ဘေလာ့ဂါရဲ႕ အားေဆးျဖစ္ေနလို႔ပါ။ ကိုယ္ေရးတဲ့ ကြန္မန္႔တစ္ခုေၾကာင့္ ဘေလာ့ဂါမွာ ပညာျဖစ္ျဖစ္၊ စိတ္ေက်နပ္မႈပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ဆက္ၿပီးေရးခ်င္စိတ္ျဖစ္ျဖစ္ ေပၚလာ၊ ရလာရင္ ကြန္မန္႔ေပးရက်ဳိးနပ္တယ္လို႔လဲ ယူဆပါတယ္။ တစ္နည္းအားျဖင့္ ကြန္မန္႔ေပးျခင္းဟာလည္း ကိုယ့္နည္းကိုယ့္ဟန္နဲ႔ ျမန္မာစာေပတိုးတက္ေရးကို ပံ့ပိုးကူညီေနတယ္လို႔လည္း ဦးဟန္ၾကည္က လႈိက္လွႈိက္လွဲလွဲ ယံုၾကည္ပါတယ္။ စာကို က်က်နနဖတ္ၿပီး ထိိထိမိမိ ကြန္မန္႔ေလးေတြေပးတတ္တဲ့ ဘေလာ့ဂါေတြကိုလည္း ဦးဟန္ၾကည္ အလြန္ခ်ီးက်ဴးေလးစားပါတယ္။ အဲဒီပုဂၢဳိလ္ေတြဟာ ဘေလာ့ရြာရဲ႕ ရြာေစာင့္နတ္ ေတြပါ။ အဲဒီလိုပုဂၢဳိလ္ေတြသာမရွိရင္ ဘေလာ့ဂါဆိုတာလည္း ေရးအားရွိေတာ့မွာ မဟုတ္တာ ေသခ်ာလို႔ေနပါရဲ႕။

ဒီဘေလာ့ဂ္ေဒးပို႔စ္မွာ ဦးဟန္ၾကည္နဲ႔ ရင္းႏွီးတဲ့ ဘေလာ့ေတြကိုပဲ ညႊန္းထားတယ္လို႔လဲ မယူဆေစခ်င္ပါ။ တကယ္ေတာ့ ဒီဘေလာ့ရႊာမွာ ရွိသမွ် ဘေလာ့ဂါအားလံုးအား ဦးဟန္ၾကည္အတြက္ကေတာ့ စာေပညီအစ္ကို၊ ေမာင္ႏွမေတြပါပဲ။ တစ္ခ်ဳိ႕ဘေလာ့ေတြကို ရုတ္တရက္စဥ္းစားလို႔မရတာရယ္ ဘေလာ့ဂ္အားလံုးကို ညြန္းေနရင္ မတန္တဆ ရွည္လြန္းလွတဲ့ ပို႔္စ္ႀကီးျဖစ္သြားမွာရယ္ေတြေၾကာင့္ တစ္ခ်ဳိ႕ဘေလာ့ဂ္ေတြကိုေတာ့ အက်ယ္တ၀င့္ မညႊန္းေတာ့ပါ။ အခုညႊန္းသေလာက္နဲ႔တင္ ပို႔္စ္က ေတာ္ေတာ္ကိုရွည္ေနပါၿပီ။ ဒါေပမယ့္ ေခါင္းထဲမွာ ေပၚလာတဲ့ သြားေနက်ဘေလာ့ဂ္တစ္ခ်ဳိ႕ကိုေတာ့ ညႊန္းလက္စနဲ႔ အတိုေကာက္ဆက္ညႊန္းလိုက္ပါဦးမယ္။ အဲဒီဘေလာ့ေတြကေတာ့ -

ေရွးေဟာင္းသုေတသနနဲ႔ပတ္သက္လို႔ အားထားရတဲ့ - ေရွးျမန္မာ နဲ႔ ညလင္းျဖဴ

ႏိုင္ငံျခားခရီးသြားလုပ္ငန္းအေၾကာင္းနဲ႔ ဖြယ္ဖြယ္ရာရာေလးေတြ ေရးတတ္တဲ့ - ကိုေအေအတူ

အိမ္မွာဟင္းမေကာင္းတိုင္း သြားသြားၿပီးသြားရည္က်ျဖစ္တဲ့ - Baby tester နဲ႔ Lu Lu

ဆရာျမင့္သန္းရဲ႕ စာေတြကို သြားသြားဖတ္ျဖစ္တဲ့ - ေတဇာ(လေရာင္လမ္း)

ပညာသင္တဲ့ အေတြ႕အၾကံဳေလးေတြကို ဖြယ္ဖြယ္ရာရာ ေရးတတ္တဲ့ - စန္းထြန္း

ျမန္မာစာ စကားေျပကို ပိုင္ပိုင္ႏိုင္ႏိုင္ရွိလြန္းလွတဲ့ - ဆရာဦးမင္းဒင္

၀ထၳဳတုိေလးေတြ အေရးေကာင္းလွတဲ့ - ကိုသတိုး နဲ႔ဲ႔ ျမေသြးနီ

ပရဟိတလုပ္ငန္းေတြကို အားသန္လွတဲ့ - ေမာင္ဘႀကဳိင္(ခ်ဥ္ေပါင္ၿခံ)

မိုးေငြ႕ဆိုတဲ့ နံမည္နဲ႔မလိုက္ေအာင္ မိုးမိၿပီးအေအးပတ္လို႔ ဖ်ားေနတတ္တဲ့ - မိုးေငြ႕

ဇာတ္လမ္းေကာင္းေလးေတြနဲ႔ ရင္ဖြင့္ေကာင္းတဲ့ - ကိုစိုစီ(တည္ၿငိမ္ေအး)ီ

အခုမွပဲ ျပန္ေပၚလာတဲ့ - အလင္းစက္မ်ား

ထူးဆန္းေထြလာေလးေတြနဲ႔ ေဆးပညာဆိုင္ရာေလးေတြ ေရးေလ့ရွိတဲ့ - သက္တန္႔ခ်ဳိ

အလုပ္ေတြမ်ားေနလို႔ စာအေရးက်ဲေနတဲ့ အိပ္မက္မွာရင္းႏွီးခဲ့တဲ့ ညီေတာ္ - Deedoe

ခင္စရာေကာင္းတဲ့ - ခ်င္းကေလး KMC

……………………………………………

က်ယ္ျပန္႔လွတဲ့ဘေလာ့ဂ္ရြာထဲမွာ ဦးဟန္ၾကည္ မဖတ္မိေသးတဲ့၊ အေရာက္အေပါက္နည္းတဲ့ ဘေလာ့ဂ္ေတြလည္း ဒုနဲ႔ေဒး ရွိေနပါေသးတယ္။ မံမံတစ္လုပ္၊ မွန္မွန္အုပ္ေရးအတြက္၊ အလုပ္မပ်က္၊ စာသင္လ်က္က၊ အနားရမွ စာဖတ္ရသူျဖစ္တာမို႔ တစ္ခါတစ္ခါမွာ ကိုယ့္မိတ္ေဆြေတြ ပို႔စ္အသစ္တင္တာေတာင္ သြားမဖတ္ျဖစ္တဲ့အခါေတြလည္း ရွိေကာင္းရွိႏုိင္ပါေသးရဲ႕။ ညဘက္ညဘက္ ဘေလာ့လည္ရင္းစာဖတ္ေနတာေၾကာင့္ မနက္နဲ႔ည အၿမဲမွားၿပီး လင္းအားႀကီး ၃ နာရီ၀န္းက်င္ေလာက္မွ အိပ္ျဖစ္ေနတဲ့ ဒုကၡကလည္း သိပ္မေသးလွတာေၾကာင့္ ဦးဟန္ၾကည္တစ္ေယာက္ ရက္ပ္ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ကိုေတာင္ ေဟာသလို စပ္မိပါေသးတယ္။

“ ညစဥ္ညတိုင္း အိပ္ေရးပ်က္...အိပ္ရခက္ေတာ့ စိတ္ေတြပ်က္...မနက္ထဖိုိ႔ အက်င့္ပ်က္...အလုပ္လုပ္ရင္း မ်က္ေခ်းထြက္...အြန္လိုင္းႏွိပ္စက္ အေနခက္...ၾကာရင္ေသဖြယ္ ခက္မွခက္... ”

 ဒါေပမယ့္ ဘေလာ့ရြာထဲမွာ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ႀကီးက်င္လည္ေနၾကတဲ့ သာတူညီမွ် ရြာသူရြာသားေတြ ျဖစ္ၾကတာမို႔ အလုပ္မ်ားရွာတဲ့ ဦးဟန္ၾကည္ကို နားလည္ေပးႏိုင္ၾကမယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္မိပါတယ္။ အခု ဒီဘေလာ့ဂ္ေဒး တက္ဂ္ပို႔စ္မွာလည္း က်န္ေနခဲ့တဲ့ ဘေလာ့ဂါမိတ္ေဆြမ်ား ရွိရင္ ဦးဟန္ၾကည္ အေကာင္းစားေလးကို၊ ႏွာေခါင္းျပားေအာင္ ထုမယ္လို႔၊ ေဒါသမမ်ားဘဲ မေနာဟဒယပြားရင္ျဖင့္၊ (ဆံုးသြားတဲ့)ေတာကအဖြားနဲ႔ ေပးစားပါ့မယ္ဆိုတဲ့အေၾကာင္း ေစတနာအေပါင္းနဲ႔ ေၾကျငာေမာင္းခတ္လိုက္ရပါရဲ႕ ခ်စ္စြာေသာ ဘေလာ့ဂါအေပါင္းတို႔။     ။