အေမ...

အေမဆိုတာ
ႏွလံုးသားရဲ႕ကဗ်ာသံသရာရဲ႕ အားအင္
၀ိညာဥ္ရဲ႕ အလင္း
ခ်စ္ျခင္းတို႔ရဲ႕ သခင္
ရွင္သန္ျခင္းရဲ႕ အႏွစ္
သကၠရာဇ္တို႔ရဲ႕ ပိုင္ရွင္
ကၽြန္ေတာ္တို႔ရင္ထဲက ထာ၀ရသစၥာရွင္
ေႏြလြင္ျပင္က လတစ္စင္း
အေမ့ကိုလြမ္းရင္း ရွင္သန္မယ္ . . .



အေမနဲ႔ခြဲေနခဲ့ရတာ အခုဆိုရင္ ေျခာက္ႏွစ္ေက်ာ္လို႔ ခုနစ္ႏွစ္ထဲကို ၀င္လာပါၿပီ။
အေမေနလို႔မွေကာင္းပါရဲ႕လား။

အေ၀းေရာက္သားဘ၀ဆိုေတာ့လည္း အေ၀းကလြမ္းရုံကလြဲလို႔ ဘာမွမတတ္ႏိုင္ပါဘူးအေမ။
ခပ္ငယ္ငယ္ ကေလးဘ၀ကတည္းက သားအေပၚယံုၾကည္မႈအျပည့္နဲ အားကိုးရွာတဲ့အေမ့ကို လြမ္းလိုက္တာအေမရယ္။ အေမသင္ေပးတဲ့ပညာနဲ႔ ထမင္းစား၊ အေမေပးတဲ့ဂုဏ္သိကၡာနဲ႔ အသက္ရွင္ေနေပမယ့္ အခုအခ်ိန္အထိ အေမ့အတြက္ဘာတစ္ခုမွ ထိထိေရာက္ေရာက္လုပ္မေပးႏိုင္ေသးတာ ျပန္ေတြးမိရင္ ၀မ္းနည္းတယ္္ဗ်ာ။

ဒါေပမယ့္အေမရယ္...
မတတ္ႏိုင္ေသးတာတစ္ခုကို ထိုင္ၿပီးစိတ္ညစ္မခံနဲ႔ဆိုတဲ့ အေမ့စကားကို သားအၿမဲသတိရပါတယ္။ အေမ့ဆီျပန္လာဖို႔ မလြယ္ေသးတဲ့အေျခအေနမွာ ထိုင္လြမ္းေနလို႔လဲ ဘာမွမထူးတာ သားသိပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အေမ့ကိုလြမ္းတဲ့ အလြမ္းေတြကို အလုပ္နဲ႔ေျဖတယ္။ အေမ့ကို သတိရတဲ့ရက္ေတြမွာ ခါတိုင္းထက္အလုပ္ကို ႏွစ္ဆတိုးလုပ္တယ္။ အေမသင္ေပးတဲ့ပညာနဲ႔ လူေတြအက်ဳိးကို ခါတိုင္းထက္ႏွစ္ဆတိုးၿပီး ေဆာင္ရြက္တယ္။ အေမျဖစ္ေစခ်င္တဲ့ဘ၀မ်ဳိးျဖစ္ေအာင္ သားႀကိဳးစားတယ္။ အေမမႀကိဳက္တာ ဘာတစ္ခုမွ မလုပ္ျဖစ္ေအာင္လည္း ထိန္းသိမ္းပါတယ္ အေမ။


ဒါေၾကာင့္ သားအလုပ္ႀကိဳးစားေနတာ အေမ့ကိုခ်စ္လို႔၊ လြမ္းလို႔ပါအေမ။ အေမနဲ႔ျပန္ေတြ႕ခြင့္ရတဲ့တစ္ေန႔ေန႔မွာ အေမျဖစ္ေစခ်င္တဲ့ပံုစံမ်ဳိးသားျဖစ္ေနရပါေစမယ္။ အေမအနီးမွာ မရွိေပမယ့္ အေမ့စကားေတြကို ေျမ၀ယ္မက်နားေထာင္ရင္း အေမ့ဆႏၵေတြကို ျဖည့္ပါ့မယ္။

အေ၀းေရာက္သားရဲ႕ အေမ့ကို တမ္းခ်င္းပါအေမ...