ဆရာတစ္ေယာက္အတြက္ သင္ၾကားမႈမွာ ေအာင္ျမင္ဖို႔ ရုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာေရာ၊ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ ပံ့ပိုးမႈေတြအမ်ားႀကီးလိုအပ္ပါတယ္။ သူမ်ားကိုပံ့ပိုးေပးၾကမယ့္သူေတြျဖစ္ေပမယ့္လည္း သူတို႔ကိုယ္တိုင္မွာလည္း သင့္တင့္ေလွ်ာက္ပတ္တဲ့ ပံ့ပိုးမႈေတြရဖို႔လည္း လိုအပ္္ေနပါေသးတယ္။ ကိုယ္တိုင္မွာ လိုအပ္ခ်က္ေတြ၊ မျပည့္စံုမႈေတြ ရွိေနရင္ သူမ်ားကို ျဖည့္ဆည္းေပးႏိုင္ဖို႔ လံုး၀မျဖစ္ႏိုင္ပါ။
ဆရာတစ္ေယာက္အတြက္ ရုပ္၀ထၳဳပိုင္းဆိုင္ရာ လိုအပ္ခ်က္ေတြဆိုတာကေတာ့ လူအမ်ားျမင္သာတဲ့ အခ်က္ေတြျဖစ္ပါတယ္။ သူမ်ားတကာနဲ႔တန္းတူ ၀တ္ဆင္လိုမႈ၊ ေနထိုင္လိုမႈ၊ လူေနမႈ အဆင့္အတန္း စတာေတြပါ။ ဒါေပမယ့္ လူမျမင္ေပမယ့္ အရာေရာက္တဲ့ ပံ့ပိုးမႈတစ္ခုကေတာ့ ဆရာ၊ ဆရာမေတြရဲ႕ ပါရမီျဖည့္ဘက္ေတြဆီက နားလည္ေပးမႈပါပဲ။
ဆရာတစ္ေယာက္ရဲ႕ဘ၀ဆုိုတာ အခ်ိန္္ေပးရင္ေပးသေလာက္ အနားယူခ်ိန္ရွားပါးလွပါတယ္။ စာသင္ခ်ိန္သာမက စာသင္ခ်ိန္ျပင္ပမွာပါ ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားေတြအတြက္ ျဖည့္ဆည္းေပးေနရသူေတြျဖစ္လို႔ ကိုယ္ပိုင္အခ်ိန္နည္းလွပါတယ္။ ဒါေတြအျပင္ သင္ၾကားမႈနည္းစနစ္ေတြ၊ ေက်ာင္းသားစိတ္ပညာေတြ၊ သင္ရိုးၫႊန္းတန္းေတြျပင္ဆင္ေနရတာေတြေၾကာင့္ အိမ္ေထာင္ဖက္ေတြအေပၚမွာ တာ၀န္မေက်တာမ်ဳိးေတြ ရွိလာႏိုင္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ သင္ၾကားေရးဆိုတာ ေက်ာင္းသားေတြေရာ၊ ေက်ာင္းသူေတြပါ တရင္းတႏွီးရွိေအာင္ ႀကိဳးစားမွ ပိုထိေရာက္ႏိုင္တာမ်ဳိးပါ။ ဆရာ၊ ဆရာမေတြရဲ႕ စိတ္ထားနဲ႔ရည္ရြယ္ခ်က္ကို အခ်င္းခ်င္းကေတာ့ နားလည္ႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အျပင္ေလာကသားေတြျဖစ္တဲ့ အိမ္ေထာင္ဖက္ေတြဘက္က နားလည္မႈလြဲမွားတာေတြလည္း ရွိႏိုင္ပါေသးတယ္။
အဲဒီလို အေနအထားမ်ဳိးေတြႀကံဳလာတဲ့အခါမ်ဳိးမွာ ဆရာ၊ ဆရာမေတြခမ်ာ သူတို႔ရဲ႕လုပ္ငန္းကတစ္ဖက္၊ အိမ္ေထာင္ဖက္ကတစ္မ်ဳိးနဲ႔ ဗ်ာမ်ားရပါေတာ့တယ္။ တစ္ဖက္ကိုမွ အႏိုင္ေပးလို႔မရႏိုင္တဲ့ အရာေတြျဖစ္တာေၾကာင့္ သူတို႔ပဲ စိတ္ဆင္းရဲ၊ ကိုယ္ဆင္းရဲ ျဖစ္ၾကပါတယ္။
ဒီဒုကၡမ်ဳိးကို ပညာေရးေလာကထဲကို ၀င္ကာစနဲ႔၊ အိမ္ေထာင္က်ကာစ ပညာေရး၀န္ထမ္းေတြ ခံစားရေလ့ရွိပါတယ္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဘက္စလံုးအတြက္ အက်ဳိးလံုး၀မရွိႏိုင္တဲ့ အရာျဖစ္လို႔ ပညာေရး၀န္ထမ္းေတြရဲ႕ အိမ္ေထာင္ဖက္ေတြ အေနနဲ႔ သတိထားသင့္လွပါတယ္။ ဆရာဆိုတာမ်ဳိးဟာ သင္ၾကားမႈအတြင္းမွာ သင္ၾကားေရးကလြဲလို႔ က်န္တာဘာမွ ေခါင္းထဲမွာ မထည့္အားပါ။ ထည့္ထားရင္လည္း သင္ၾကားမႈ မေအာင္ျမင္ႏိုင္ပါ။
ဒါေၾကာင့္...
ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားေတြရဲ႕ ပညာေရးအတြက္ ပညာေရး၀န္ထမ္းေတြရဲ႕ ပါရမီျဖည့္ဘက္ေတြကလည္း ထိုက္သင့္သေလာက္ ၀ိုင္း၀န္းကူညီဖို႔လိုအပ္ပါတယ္။
ျမန္မာ့ပညာေရး တိုးတက္ျမင့္မားေရးအတြက္ ေနာက္ကြယ္ကေန စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာပံ့ပိုးကူညီမႈေတြ ေပးၾကမယ့္ ပညာေရး၀န္ထမ္းေတြရဲ႕ ပါရမီျဖည့္ဘက္ေတြကိုလည္း အေလးတယူရွိသင့္ပါရဲ႕ေနာ္...
ဆရာတစ္ေယာက္အတြက္ ရုပ္၀ထၳဳပိုင္းဆိုင္ရာ လိုအပ္ခ်က္ေတြဆိုတာကေတာ့ လူအမ်ားျမင္သာတဲ့ အခ်က္ေတြျဖစ္ပါတယ္။ သူမ်ားတကာနဲ႔တန္းတူ ၀တ္ဆင္လိုမႈ၊ ေနထိုင္လိုမႈ၊ လူေနမႈ အဆင့္အတန္း စတာေတြပါ။ ဒါေပမယ့္ လူမျမင္ေပမယ့္ အရာေရာက္တဲ့ ပံ့ပိုးမႈတစ္ခုကေတာ့ ဆရာ၊ ဆရာမေတြရဲ႕ ပါရမီျဖည့္ဘက္ေတြဆီက နားလည္ေပးမႈပါပဲ။
ဆရာတစ္ေယာက္ရဲ႕ဘ၀ဆုိုတာ အခ်ိန္္ေပးရင္ေပးသေလာက္ အနားယူခ်ိန္ရွားပါးလွပါတယ္။ စာသင္ခ်ိန္သာမက စာသင္ခ်ိန္ျပင္ပမွာပါ ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားေတြအတြက္ ျဖည့္ဆည္းေပးေနရသူေတြျဖစ္လို႔ ကိုယ္ပိုင္အခ်ိန္နည္းလွပါတယ္။ ဒါေတြအျပင္ သင္ၾကားမႈနည္းစနစ္ေတြ၊ ေက်ာင္းသားစိတ္ပညာေတြ၊ သင္ရိုးၫႊန္းတန္းေတြျပင္ဆင္ေနရတာေတြေၾကာင့္ အိမ္ေထာင္ဖက္ေတြအေပၚမွာ တာ၀န္မေက်တာမ်ဳိးေတြ ရွိလာႏိုင္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ သင္ၾကားေရးဆိုတာ ေက်ာင္းသားေတြေရာ၊ ေက်ာင္းသူေတြပါ တရင္းတႏွီးရွိေအာင္ ႀကိဳးစားမွ ပိုထိေရာက္ႏိုင္တာမ်ဳိးပါ။ ဆရာ၊ ဆရာမေတြရဲ႕ စိတ္ထားနဲ႔ရည္ရြယ္ခ်က္ကို အခ်င္းခ်င္းကေတာ့ နားလည္ႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အျပင္ေလာကသားေတြျဖစ္တဲ့ အိမ္ေထာင္ဖက္ေတြဘက္က နားလည္မႈလြဲမွားတာေတြလည္း ရွိႏိုင္ပါေသးတယ္။
အဲဒီလို အေနအထားမ်ဳိးေတြႀကံဳလာတဲ့အခါမ်ဳိးမွာ ဆရာ၊ ဆရာမေတြခမ်ာ သူတို႔ရဲ႕လုပ္ငန္းကတစ္ဖက္၊ အိမ္ေထာင္ဖက္ကတစ္မ်ဳိးနဲ႔ ဗ်ာမ်ားရပါေတာ့တယ္။ တစ္ဖက္ကိုမွ အႏိုင္ေပးလို႔မရႏိုင္တဲ့ အရာေတြျဖစ္တာေၾကာင့္ သူတို႔ပဲ စိတ္ဆင္းရဲ၊ ကိုယ္ဆင္းရဲ ျဖစ္ၾကပါတယ္။
ဒီဒုကၡမ်ဳိးကို ပညာေရးေလာကထဲကို ၀င္ကာစနဲ႔၊ အိမ္ေထာင္က်ကာစ ပညာေရး၀န္ထမ္းေတြ ခံစားရေလ့ရွိပါတယ္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဘက္စလံုးအတြက္ အက်ဳိးလံုး၀မရွိႏိုင္တဲ့ အရာျဖစ္လို႔ ပညာေရး၀န္ထမ္းေတြရဲ႕ အိမ္ေထာင္ဖက္ေတြ အေနနဲ႔ သတိထားသင့္လွပါတယ္။ ဆရာဆိုတာမ်ဳိးဟာ သင္ၾကားမႈအတြင္းမွာ သင္ၾကားေရးကလြဲလို႔ က်န္တာဘာမွ ေခါင္းထဲမွာ မထည့္အားပါ။ ထည့္ထားရင္လည္း သင္ၾကားမႈ မေအာင္ျမင္ႏိုင္ပါ။
ဒါေၾကာင့္...
ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားေတြရဲ႕ ပညာေရးအတြက္ ပညာေရး၀န္ထမ္းေတြရဲ႕ ပါရမီျဖည့္ဘက္ေတြကလည္း ထိုက္သင့္သေလာက္ ၀ိုင္း၀န္းကူညီဖို႔လိုအပ္ပါတယ္။
ျမန္မာ့ပညာေရး တိုးတက္ျမင့္မားေရးအတြက္ ေနာက္ကြယ္ကေန စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာပံ့ပိုးကူညီမႈေတြ ေပးၾကမယ့္ ပညာေရး၀န္ထမ္းေတြရဲ႕ ပါရမီျဖည့္ဘက္ေတြကိုလည္း အေလးတယူရွိသင့္ပါရဲ႕ေနာ္...
No comments:
Post a Comment