လူေတြဟာ ေက်ာင္းဆရာ၊ ဆရာမေတြကို ဘာေၾကာင့္မ်ားအထင္မႀကီးၾကတာလဲ...
ဘာေၾကာင့္လဲဆိုရင္ ဆရာ၊ဆရာမေတြကိုယ္တိုင္က ကိုယ့္ကိုယ္ကုိ အထင္ႀကီးေလးစားမႈအားနည္းလို႔ပါ
ျမန္မာလူမ်ဳိးေတြမွာ
ဆရာ၊ ဆရာမေတြကို ေလးစားတဲ့သူေတာ့မ်ားပါတယ္။ ဒီလိုပဲ အထင္မႀကီးတဲ့သူေတြလည္း မ်ားပါတယ္။ ပိုဆိုးတာက ေလးစားတဲ့သူေတြကိုယ္တိုင္က အထင္မႀကီးျခင္းပါပဲ။ ၾကာေတာ့ဆရာ၊ ဆရာမေတြလည္း ကိုယ့္ကိုယ္ကို တန္ဖိုးထားမႈပိုင္းမွာ အားနည္းလာပါေတာ့တယ္။ ကိုယ့္ကိုယ္ကို တန္ဖိုးထားျခင္းနဲ႔ အလုပ္အေပၚမွာ ဂုဏ္ယူျခင္းတို႔ဟာ တုိက္ရုိက္အခ်ဳိးက်ေနတာျဖစ္လို႔ လုပ္ငန္းခြင္ဆိုင္ရာ မေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြ ျဖစ္လာပါေတာ့တယ္။
မေပ်ာ္ရင္ထြက္ၿပီး တျခားအလုပ္လုပ္စားေပါ့လို႔ ေျပာမယ္ဆို္ရင္လည္း ေျပာသင့္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ၀န္ထမ္းတစ္ေယာက္ရဲ႕ခံစားခ်က္ကို ၀န္ထမ္းခ်င္းပဲနားလည္ပါတယ္။ ၀န္ထမ္းတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ အေၾကာက္ဆံုးက အလုပ္ကေနထြက္ရမွာကိုပါပဲ။ ၀န္ထမ္းေလာကမွာ အသိုင္းအ၀ိုင္းနဲ႔ သိုက္သုိက္၀န္း၀န္း ကူညီေျဖရွင္းၾကတဲ့ သဘာ၀ေၾကာင့္ အျပင္ေလာကမွာ မစြန္႔စားရဲေတာ့တာလဲပါပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ အလုပ္အေပၚမွာ သံေယာဇဥ္ျဖစ္ေနတာလဲပါပါတယ္။ ဘယ္ေလာက္ အေပါက္ဆိုးၿပီး ေစတနာမပါတဲ့ ဆရာ၊ ဆရာမပဲျဖစ္ျဖစ္ သူ႔အလုပ္ကိုေတာ့ သူသံေယာဇဥ္ရွိၾကတာခ်ည္းပါပဲ။ အျပင္ေလာကကုိ ေၾကာက္တာနဲ႔ လက္ရွိေလာကကို သံေယာဇဥ္တြယ္တာ ႏွစ္ခ်က္နဲ႔ပဲ ဆရာ၊ ဆရာမေတြဟာ အျပင္ထြက္ဖို႔ အခြင့္အေရးနည္းလာပါေတာ့တယ္။
ဒါေပမယ့္...
ဆရာ၊ ဆရာမေတြရတဲ့လစာက ေအာက္တန္းစာေရးလစာနဲ႔ ထူးမျခားနားျဖစ္ေနပါတယ္။ တာ၀န္ၾကေတာ့ သူတို႔ခမ်ာ မႏိုင္ရင္ကာႀကီးထမ္းၾကရတာပါ။ အိမ္မွာစား၀တ္ေနေရး မေျပလည္တာနဲ႔အမွ် အလုပ္အေပၚမွာ စိတ္နာသလိုလိုျဖစ္လာေလ့ရွိပါတယ္။ ဒၤီၾကားထဲမွာ လူအမ်ားစုက တန္ဖိုးဆိုတာကို ၀င္ေငြနဲ႔တိုင္းတာေလ့ရွိတတ္တာေၾကာင့္ ဆရာ၊ ဆရာမေတြခမ်ာ ထိုက္တန္တဲ့အတင္ႀကီး အားက်မႈကို မခံၾကရတဲ ေသာကကုိလည္း ရင္စည္းခံၾကရျပန္ပါတယ္။ ၾကာလာေတာ့ သူ႔စိတ္နဲ႔သူ ပဍိပကၡျဖစ္ၿပီး သင္ၾကားေရးမွာ ထိခိုက္ပါေတာ့တယ္။
ဆရာျဖစ္သူက သူ႔အလုပ္ကို တန္ဖိုးထားမႈက်ဆင္းလာတာနဲ႔အမွ် သူ႔ေက်ာင္းသားေတြလည္း ပညာေရးကို ေလးစားမႈနည္းလာပါေတာ့တယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ ေပးသူကိုယ္တိုင္က တန္ဖိုးထားၿပီး အျမတ္တႏိုးရွိတဲ့အရာကို ေပးမွ ယူသူကလည္း ျမတ္ျမတ္ႏိုးႏုိးရွိမွာမို႔ပါ။
ဒါေၾကာင့္ ပညာေရးတိုးတက္လာေအာင္ ပညာေရးပဲ့ကိုင္ရွင္ ဆရာ၊ ဆရာမေတြကို သူတို႔ဘ၀အတြက္ အာမခံခ်က္အျပည့္ရွိႏိုင္ေလာက္တဲ့ ၀င္ေငြမ်ဳိးရွိသင့္ေၾကာင္း ေတြးမိပါတယ္။ ထိုက္တန္တဲ့ ၀င္ေငြမ်ဳိးဖန္တီးေပးတာေတာင္မွ ဆရာ၊ဆရာမေတြဘက္က ႀကိဳးစားအားထုတ္မႈပိုင္းတက္မလာရင္ေတာ့လည္း
ေက်ာင္းသားေလးေတြပဲ ကံဆိုးၾကတယ္လို႔ပဲ မွတ္ရမယ္ထင္ရဲ႕...
ဘာေၾကာင့္လဲဆိုရင္ ဆရာ၊ဆရာမေတြကိုယ္တိုင္က ကိုယ့္ကိုယ္ကုိ အထင္ႀကီးေလးစားမႈအားနည္းလို႔ပါ
ျမန္မာလူမ်ဳိးေတြမွာ
ဆရာ၊ ဆရာမေတြကို ေလးစားတဲ့သူေတာ့မ်ားပါတယ္။ ဒီလိုပဲ အထင္မႀကီးတဲ့သူေတြလည္း မ်ားပါတယ္။ ပိုဆိုးတာက ေလးစားတဲ့သူေတြကိုယ္တိုင္က အထင္မႀကီးျခင္းပါပဲ။ ၾကာေတာ့ဆရာ၊ ဆရာမေတြလည္း ကိုယ့္ကိုယ္ကို တန္ဖိုးထားမႈပိုင္းမွာ အားနည္းလာပါေတာ့တယ္။ ကိုယ့္ကိုယ္ကို တန္ဖိုးထားျခင္းနဲ႔ အလုပ္အေပၚမွာ ဂုဏ္ယူျခင္းတို႔ဟာ တုိက္ရုိက္အခ်ဳိးက်ေနတာျဖစ္လို႔ လုပ္ငန္းခြင္ဆိုင္ရာ မေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြ ျဖစ္လာပါေတာ့တယ္။
မေပ်ာ္ရင္ထြက္ၿပီး တျခားအလုပ္လုပ္စားေပါ့လို႔ ေျပာမယ္ဆို္ရင္လည္း ေျပာသင့္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ၀န္ထမ္းတစ္ေယာက္ရဲ႕ခံစားခ်က္ကို ၀န္ထမ္းခ်င္းပဲနားလည္ပါတယ္။ ၀န္ထမ္းတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ အေၾကာက္ဆံုးက အလုပ္ကေနထြက္ရမွာကိုပါပဲ။ ၀န္ထမ္းေလာကမွာ အသိုင္းအ၀ိုင္းနဲ႔ သိုက္သုိက္၀န္း၀န္း ကူညီေျဖရွင္းၾကတဲ့ သဘာ၀ေၾကာင့္ အျပင္ေလာကမွာ မစြန္႔စားရဲေတာ့တာလဲပါပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ အလုပ္အေပၚမွာ သံေယာဇဥ္ျဖစ္ေနတာလဲပါပါတယ္။ ဘယ္ေလာက္ အေပါက္ဆိုးၿပီး ေစတနာမပါတဲ့ ဆရာ၊ ဆရာမပဲျဖစ္ျဖစ္ သူ႔အလုပ္ကိုေတာ့ သူသံေယာဇဥ္ရွိၾကတာခ်ည္းပါပဲ။ အျပင္ေလာကကုိ ေၾကာက္တာနဲ႔ လက္ရွိေလာကကို သံေယာဇဥ္တြယ္တာ ႏွစ္ခ်က္နဲ႔ပဲ ဆရာ၊ ဆရာမေတြဟာ အျပင္ထြက္ဖို႔ အခြင့္အေရးနည္းလာပါေတာ့တယ္။
ဒါေပမယ့္...
ဆရာ၊ ဆရာမေတြရတဲ့လစာက ေအာက္တန္းစာေရးလစာနဲ႔ ထူးမျခားနားျဖစ္ေနပါတယ္။ တာ၀န္ၾကေတာ့ သူတို႔ခမ်ာ မႏိုင္ရင္ကာႀကီးထမ္းၾကရတာပါ။ အိမ္မွာစား၀တ္ေနေရး မေျပလည္တာနဲ႔အမွ် အလုပ္အေပၚမွာ စိတ္နာသလိုလိုျဖစ္လာေလ့ရွိပါတယ္။ ဒၤီၾကားထဲမွာ လူအမ်ားစုက တန္ဖိုးဆိုတာကို ၀င္ေငြနဲ႔တိုင္းတာေလ့ရွိတတ္တာေၾကာင့္ ဆရာ၊ ဆရာမေတြခမ်ာ ထိုက္တန္တဲ့အတင္ႀကီး အားက်မႈကို မခံၾကရတဲ ေသာကကုိလည္း ရင္စည္းခံၾကရျပန္ပါတယ္။ ၾကာလာေတာ့ သူ႔စိတ္နဲ႔သူ ပဍိပကၡျဖစ္ၿပီး သင္ၾကားေရးမွာ ထိခိုက္ပါေတာ့တယ္။
ဆရာျဖစ္သူက သူ႔အလုပ္ကို တန္ဖိုးထားမႈက်ဆင္းလာတာနဲ႔အမွ် သူ႔ေက်ာင္းသားေတြလည္း ပညာေရးကို ေလးစားမႈနည္းလာပါေတာ့တယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ ေပးသူကိုယ္တိုင္က တန္ဖိုးထားၿပီး အျမတ္တႏိုးရွိတဲ့အရာကို ေပးမွ ယူသူကလည္း ျမတ္ျမတ္ႏိုးႏုိးရွိမွာမို႔ပါ။
ဒါေၾကာင့္ ပညာေရးတိုးတက္လာေအာင္ ပညာေရးပဲ့ကိုင္ရွင္ ဆရာ၊ ဆရာမေတြကို သူတို႔ဘ၀အတြက္ အာမခံခ်က္အျပည့္ရွိႏိုင္ေလာက္တဲ့ ၀င္ေငြမ်ဳိးရွိသင့္ေၾကာင္း ေတြးမိပါတယ္။ ထိုက္တန္တဲ့ ၀င္ေငြမ်ဳိးဖန္တီးေပးတာေတာင္မွ ဆရာ၊ဆရာမေတြဘက္က ႀကိဳးစားအားထုတ္မႈပိုင္းတက္မလာရင္ေတာ့လည္း
ေက်ာင္းသားေလးေတြပဲ ကံဆိုးၾကတယ္လို႔ပဲ မွတ္ရမယ္ထင္ရဲ႕...
1 comment:
ဆရာအလုပ္ေပၚထားတဲ့ ဦးဟန္ၾကည္ရဲ႔စိတ္ဓါတ္ကို ေလးစားပါတယ္။
Post a Comment