ရူပေဗဒ ေျဖလို႔ၿပီးပါၿပီ...
ေျပာေနက် စကားသံုးၿပီးေျပာရရင္ ကိုယ့္ေက်ာင္းသားေတြအားလံုး မအူဘဲ၊ ေဟာင္ၿပီးထြက္လာၾကပါတယ္။ အညံ့ဆံုး၊ အပ်င္းဆံုးေက်ာင္းသားေတာင္ ၇၀ေက်ာ္ဖိုးေျဖႏိုင္တာဆိုေတာ့ သူတို႔ေတြအားလံုး ေပ်ာ္ၾကတာ မဆန္းပါ။ တစ္ေယာက္ၿပီး တစ္ေယာက္ လက္သီးလက္ေမာင္းေတြတန္းၿပီး ေအာ္ဟစ္ထြက္လာၾကတဲ့ျမင္ကြင္းဟာ တစ္ႏွစ္လံုး တပင္တပန္းသင္ခဲ့ၾကားခဲ့ရတဲ့ ဆရာတစ္ေယာက္အတြက္ မဟာၾသသဓ ေဆးတစ္ပါးပါပဲ။ သူတို႔ကိုျမင္ရတဲ့ဆရာတစ္ေယာက္ရဲ႕ရင္ထဲမွာ ဘယ္ေလာက္မ်ား ပီတိျဖစ္ရမလဲဆိုတာ ကိုယ္တိုင္ဆရာျဖစ္မွ ရႏိုင္တဲ့ ခံစားခ်က္ပါ။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဒီလိုေျဖခဲ့ၾကတဲ့ လမ္းျပၾကယ္ရဲ႕ ေက်ာင္းသူ၊ ေက်ာင္းသားအားလံုးအတြက္ ဦးဟန္ၾကည္က
Congratulation ပါ...
အေကာင္းဆံုးေျဖႏိုင္ခဲ့ၾကတဲ့ ေက်ာင္းသားေတြထဲမွာ တစ္ႏွစ္လံုး ဆရာေရာ၊ မိဘကိုပါ အမ်ဳိးမ်ဳိး စိတ္ဒုကၡေပးၿပီး ေလခ်င္တိုင္းေလခဲ့တဲ့ ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္က ထိပ္ဆံုးကပါ။ စာေမးပြဲမေျဖခင္ ၄ရက္အလိုအထိ မေျဖေတာ့ပါဘူးဆိုၿပီး နည္းမ်ဳိးစံုနဲ႔ ေပခဲ့၊ ေတခဲ့တဲ့ အဲ့ဒီသေကာင့္သားေလးက သခ်ၤာ၊ ဓာတု၊ ရူပ သံုးဘာသာလံုး အားရပါးရ ေျဖခဲ့ႏိုင္တာမို႔ တစ္ႏွစ္တာလံုး ဆံုးမနည္းမ်ဳိးစံုနဲ႔ဆံုးမၿပီး တရားေပါင္းေျမာက္မ်ားစြာ ေဟာခဲ့ရတဲ့ ဆရာဦးဟန္ၾကည္တစ္ေယာက္ စေလဦးပုညရဲ႕ ေတးထပ္ထဲကလို
“သုတ္၊ ၀ိနည္း၊ ပိဋကတ္နဲ႔
လွ်ာျပတ္ေအာင္ေဟာေသာ္လည္း
ေဟာရင္းက ပ်ံေတာ္မမူခင္”
တပည့္တစ္ေယာက္ရဲ႕ဘ၀ ေကာင္းစားသြားတာ ျမင္ခဲ့ရတာမို႔ ဒီ ၂၀၁၀-၁၁ ပညာသင္ႏွစ္ရဲ႕miracle တစ္ခုကို ေအာင္ျမင္ေအာင္ လုပ္ျပႏိုင္ခဲ့ပါၿပီ။ တစ္ႏွစ္တစ္ႏွစ္မွာ miracle တစ္ခုေတာ့ အနည္းဆံုး လုပ္ျပႏိုင္ရမယ္ဆိုတဲ့ လမ္းျပၾကယ္ရဲ႕လမ္းစဥ္ကို ေအာင္ျမင္ေအာင္ အေကာင္အထည္ေဖာ္ႏိုင္ခဲ့လို႔လည္း ကိုယ့္ကိုယ္ကို ၀မ္းသာလို႔ မဆံုးေတာ့ပါ။ ကေလးေတြ ေရွ႕မွာ ဟန္ေဆာင္ထားရေပမယ့္ လက္သီးလက္ေမာင္းတန္းၿပီး ႀကံဳး၀ါးခ်င္မိပါေသးရဲ႕...
ဒီေန႔ေျဖခဲ့ၾကတဲ့ ဘာသာရပ္မွာ ငါးေယာက္ေျခာက္ေယာက္ေလာက္က အားရပါးရ ေျဖႏိုင္ခဲ့ၾကတာမို႔ သူတို႔ေလးေတြလည္း ဂုဏ္ထူးအိပ္မက္လွလွေတြနဲ႔ ပီတိေတြျဖစ္ေနၾကပါၿပီ။ ဒါတင္မကပဲ ႏွစ္ရက္ပိတ္ၿပီးရင္ ေျဖရမယ့္ ေဘာဂေဗဒကိုပါ ဂုဏ္ထူးရေအာင္ ေျဖမယ္လို႔ အားပါးတရ ႀကံဳး၀ါးေနၾကပါေသးရဲ႕။ ပညာသင္ႏွစ္အစကတည္းက ကိုယ့္ေက်ာင္းသားေတြကို တစ္ဘာသာ ဂုဏ္ထူးပါရင္ တစ္သိန္းဆုခ်မယ္လို႔ ကတိေပးထားခဲ့တာမို႔ ကိုယ့္ကေလးေတြက ဆရာတစ္သိန္းေနာ္လို႔ တဖြဖြ သတိေပးေနၾကပါၿပီ။ ေလးငါးဘာသာေလာက္ ဂုဏ္ထူးေတြပါၾကရင္ အိပ္ထဲကေန ေလးငါးသိန္းေလာက္ ကုန္သြားမွာျဖစ္ေပမယ့္ ဦးကပ္ေစးႀကီး ဦးဟန္ၾကည္တစ္ေယာက္ အၿပံဳးေတာင္မပ်က္ဘဲ “ဘာမွမပူနဲ႔ လက္ထဲရွိတဲ့ ပိုက္ဆံမေလာက္ရင္ အိမ္ကို ပိုက္ဆံလွမ္းမွာၿပီး ဆုခ်မယ္” လို႔ ရဲရဲႀကီး အာမခံခ်က္ေပးမိပါတယ္။
ဆရာတစ္ေယာက္ရဲ႕ ပင္ပန္းမႈ၊ စြန္႔လႊတ္ရမႈ အစစအရာရာ အားလံုး ဒီေန႔တစ္ရက္ထဲနဲ႔တင္ ေက်သြားတာမို႔ အေကာင္းဆံုး ေျဖခဲ့ၾကတဲ့ ကိုယ့္ရဲ႕ခ်စ္စြာေသာ ငပ်င္းေလးေတြကို ရင္ထဲကေန လႈိက္လႈိက္လွဲလွဲ ေက်းဇူးတင္ရပါတယ္။ ကေလးေတြ ေျဖႏိုင္ဖို႔ ဆုေတာင္းေပးတဲ့ အစ္မေမဓာ၀ီကိုလည္း ေက်းဇူးဥပကာရ အထူးတင္မိပါတယ္။ ေနာက္ဆံုး ဘာသာရပ္မွာလည္း ကေလးေတြ ေဟာင္ၿပီးထြက္လာႏိုင္ဖို႔ လမ္းျပၾကယ္ ဦးဟန္ၾကည္ အင္တိုက္အားတိုက္ ႀကိဳးစားရင္း ဆရာေကာင္းတစ္ေယာက္ရဲ႕ တာ၀န္ေတြေက်ႏိုင္သမွ်ေက်ဖို႔ အားသြန္ေနမိပါေၾကာင္း။ ။
2 comments:
ဆရာဟန္ တို႕ ေဟာင္ျပီးရင္းအေဟာင္ခံေနရျပီေပါ့ေလ
ဆရာတစ္ေယာက္ရဲ႕ ေစတနာေမတၱာကို အထင္းသားျမင္ေတြ႔ရေစပါတယ္.. ကၽြန္မလည္း ဆရာမလုပ္ခဲ႔ဖူးတာမို႕ ဆရာတစ္ေယာက္ရဲ႕ ရင္ထဲကို ထြင္းေဖာက္နားလည္ ခံစားမိရပါတယ္..
ပိုစ္႕ေလးအတြက္ ေက်းဇူးပါ။ ပီတိေတြ မွ်ေ၀ခံစားသြားပါတယ္.
Post a Comment