စာေမးပြဲၾကားက အားလပ္ရက္ . . .

 တကၠသိုလ္၀င္တန္း စာေမးပြဲေပါင္းမ်ားစြာ ႀကံဳဖူးတဲ့အထဲမွာ 

ဒီႏွစ္စာေမးပြဲကာလကေတာ့ အရွည္ဆံုးကာလ ျဖစ္မယ္ထင္ပါတယ္။ စာေမးပြဲတြင္းမွာပဲ အားလပ္ရက္ေတြ ေ၀ေ၀ဆာဆာနဲ႔ စုစုေပါင္း ၁၁ရက္တိတိၾကာတဲ့ ဧရာမ စာေမးပြဲကာလရွည္ႀကီးပါ။

အခုလို စာေမးပြဲကာလမွာ အားလပ္ရက္ေတြ ညွပ္ေပးထားေတာ့ ေက်ာင္းသားေတြ နားနားေနေနနဲ႔ အင္ျပည့္အားျပည့္ စာေမးပြဲေျဖခြင့္ရၾကတာမို႔ ေကာင္းတဲ့အစီအစဥ္လို႔ ဆိုရပါလိမ့္မယ္။ လြန္ခဲ့တဲ့ေလးႏွစ္ေလာက္ကဆိုရင္ တစ္ေန႔ကို တစ္ဘာသာႏႈန္းနဲ႔ ဆက္တိုက္ေျဖလိုက္တာ ေနာက္ဆံုးဘာသာျဖစ္တဲ့ ဇီ၀ေဗဒမေျဖခင္ ညမ်ဳိးဆိုရင္ ေက်ာင္းသားေတြခမ်ာ အားကုန္ၿပီး ပင္ပန္းကုန္ၾကပါၿပီ။ အဲဒီညက ကိုယ့္ေက်ာင္းသားေလးေတြ ဇီ၀ေဗဒေတြ က်က္ေနၾကတဲ့ ပံုကို အခုထိ မ်က္စိထဲမွာ ျမင္ေယာင္ေနတုန္းပါ။ လမ္းေလွ်ာက္ၿပီး က်က္တဲ့ကေလးကလဲ လမ္းေလွ်ာက္ေနရင္း အိပ္ငိုက္ေနလိုက္တာ မျမင္မစမ္းျဖစ္ၿပီး တိုင္နဲ႔ေခါင္းနဲ႔ ေဆာင့္တဲ့အထိဆိုပါေတာ့။ ထိုင္ရင္းစာက်က္ေနတဲ့ကေလးကလည္း ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္ေနရင္းကေန မၾကာမၾကာေနာက္ျပန္လန္က်သြားတတ္ပါတယ္။ စာေမးပြဲဆိုတဲ့ အသိေၾကာင့္ ပင္ပန္းေနတဲ့ၾကားက အတင္းရုန္းကန္ႀကိဳးစားေနၾကေပမယ့္ ခႏၶာကိုယ္က ဒဏ္မခံႏိုင္ေတာ့တာကို ျပေနသလိုပါ။

တကယ္ေတာ့ ကိုယ္တို႔ေတြလည္း ဆယ္တန္းေက်ာင္းသားဘ၀က ဒီလိုပဲတစ္ရက္တစ္ဘာသာေျဖၿပီး စာေမးပြဲကို ျဖတ္သန္းခဲ့ရတာပါ။ တစ္ႏွစ္တာလံုး စနစ္တက် ေလ့လာျပင္ဆင္ထားတာျဖစ္လို႔ စာေမးပြဲရက္မွာ အလြန္အမင္းပင္ပန္းတာမ်ဳိးမျဖစ္ဘဲ သက္ေတာင့္သက္သာ ျဖတ္ေက်ာ္ခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီဘက္ေခတ္က ေက်ာင္းသားေတြကေတာ့ အခ်ိန္ရရင္ရသေလာက္ လည္ဖို႔ပတ္ဖို႔၊ ေပ်ာ္ဖို႔ပါးဖို႔သာ အားသန္ၾကတဲ့ကေလးေတြ ျဖစ္တာနဲ႔အညီ စာေမးပြဲတြင္းေရာက္မွ အိပ္ေရးေတြ အပ်က္ခံၿပီး လူေရာ၊ စိတ္ပါ ပင္ပန္းဆင္းရဲႀကီးစြာနဲ႔ စာေမးပြဲကာလကို ျဖတ္သန္းၾကရတာမ်ားပါတယ္။

 ဒီႏွစ္စာေမးပြဲ အခ်ိန္စာရင္းထြက္လာေတာ့ အားလပ္ရက္ေတြ ေ၀ေ၀ဆာဆာနဲ႔မို႔ ေက်ာင္းသားေတြ သက္ေတာင့္သက္သာေျဖၾကရၿပီး စာၾကည့္ခ်ိန္ပိုရတာေၾကာင့္ အမွတ္ေတြေကာင္းေကာင္းနဲ႔ အားပါးတရေျဖႏိုင္ၾကမယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္မိပါတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ပဲ စာေမးပြဲကာလကို ေရာက္လာေတာ့ ျမန္မာ၊ အဂၤလိပ္၊ သခ်ၤာ သံုးဘာသာ ဆက္တိုက္ေျဖၿပီးလို႔ ဓာတုေဗဒ မေျဖခင္ တစ္ရက္ပိတ္ေပးလိုက္ခ်ိန္မွာေတာ့ ကိုယ္တို႔မ်ဳိးဆက္သစ္ကေလးေတြရဲ႕ စိတ္ဓာတ္နဲ႔ ဇြဲလံု႔လကို မ်က္၀ါးထင္ထင္ ေတြ႕ျမင္ခြင့္ရလိုက္ပါေတာ့တယ္။

သခ်ၤာေျဖၿပီးတဲ့ ၁၂နာရီခြဲေလာက္ကစလို႔ ေက်ာင္းသားေတြ အပီအျပင္ အနားယူလိုက္၊ အိပ္လိုက္ၾကတာ ညေန ၄နာရီေက်ာ္ေလာက္ေရာက္မွ မ်က္ေခ်းပြတ္ၿပီး ထၾကပါေတာ့တယ္။ စာသင္ခ်ိန္ေရာက္ျပန္ေတာ့လည္း တစ္ရက္က်န္ပါေသးတယ္ ဆိုတဲ့ အသိက စိတ္ထဲမွာ ရွိေနၿပီးသားမို႔ အရင္ရက္ေတြကေလာက္ အင္တိုက္အားတိုက္ မရွိၾကေတာ့ပါ။ ဆရာျဖစ္သူမွာ ဒီငပ်င္းကိုယ္ေတာ္ျမတ္ေတြကို အတင္းေမာင္းရႏွင္ရ စိတ္ဓာတ္သြင္းရပါေတာ့တယ္။ ပိတ္ရက္တစ္ရက္လံုး စာကို ပီပီျပင္ျပင္မၾကည့္ခဲ့ၾကေပမယ့္ ဓာတုမေျဖခင္ ညမ်ဳိးေရာက္လာျပန္ေတာ့ စာေမးပြဲကို ေတြးရင္းေၾကာက္လာတဲ့ပံုနဲ႔ တစ္ညလံုးမအိပ္မေနၾကည့္ၾကပါေတာ့တယ္။ စာေမးပြဲကာလမွာ ေက်ာင္းသားေတြကို ေစာေစာအိပ္ခိုင္းဖို႔ မိဘေတြကို မွာထားေပမယ့္ ကေလးေတြစာၾကည့္ေနရင္ ေပ်ာ္ေန၊ စိတ္ခ်မ္းသာေနတဲ့ မိဘေတြရဲ႕သဘာ၀ေၾကာင့္ ေမာင္မင္းႀကီးသားေလးေတြ ေနာက္တစ္ရက္စာေမးပြဲ လာေျဖၾကေတာ့ မ်က္တြင္းေလးေတြ ေဟာက္ပက္နဲ႔ ျဖစ္လာၾကပါေတာ့တယ္။ ဒီပုဂၢိဳလ္ျမတ္ေတြကို နရင္းအုပ္ခ်င္စိတ္ေပၚမိေပမယ့္ စာေမးပြဲတြင္း ျဖစ္ေနတာမို႔ ကိုယ့္ေဒါသေလးကို အသာျပန္ၿမိဳခ်ထားရျပန္ရဲ႕။

သခ်ၤာေျဖၿပီးျပန္ေတာ့လည္း 

အေျခခံပညာက ေက်ာင္းသားေတြကို သက္သာေစခ်င္တဲ့ ေစတနာအျပည့္နဲ႔ ရူပေဗဒမေျဖခင္မွာ အားလပ္ရက္ႏွစ္ရက္တိတိ ရက္ရက္ေရာေရာ ေပးလိုက္ျပန္ပါတယ္။ 

အခြင့္အေရးရရင္ ရသလို အေလလိုက္ၾကမယ့္ ကိုယ္တို႔ရဲ႕ မ်ုဳိးဆက္သစ္တစ္စုလည္း စာေမးပြဲၿပီးကတည္းက ၀မ္းသာအားရ အနားယူၾကပါေတာ့တယ္။ ဒါတင္မကေသးဘဲ ညေနပိုင္းကေနစၿပီး ညပိုင္းအထိ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္မွာ ဖင္ပူေအာင္ထိုင္ေတာ္မူၾကၿပီး စာအေၾကာင္း၊ ဖြန္အေၾကာင္းေတြကို အားရပါးရေဆြးေႏြးေတာ္ မူၾကတာ စာသင္ခ်ိန္လည္းမေရာက္ အိမ္လည္းျပန္မလာၾကလို႔ မိဘေတြကိုယ္တိုင္ ကို္ယ့္ဆီကို ဖုန္းတဂြမ္ဂြမ္ဆက္ၿပီး ေမးယူၾကရတဲ့ အထိပါ။ ဒီၾကားထဲမွာ တစ္ခ်ုဳိ႕ေက်ာင္းသူ၊ ေက်ာင္းသားမ်ားက ညပိုင္းစာသင္ခ်ိန္ပါ ေျပးၿပီးအိမ္မွာအားရပါးရ နားေတာ္မူၾကပါေသးတယ္။ သင္ေပးရမယ့္ ဆရာခမ်ာ ကိုယ့္တပည့္ေတြကို စာေတြရွင္းျပဖို႔အေရး လည္ပင္းရွည္ေအာင္ ေစာင့္ရပါေသးရဲ႕။ ေက်ာင္းသားေတြ အိမ္ကို ဖုန္းဆက္ၿပီးလွမ္းေခၚရတာလည္း အႀကိမ္ေပါင္းမနည္းပါ။ ၾကာရင္ ဖိုးသင္ခ်င္ႀကီးလို႔ ထင္မွာစိုးရိမ္ရပါေသးတယ္။

အေျခခံပညာက ေက်ာင္းသားေတြကို ေစတနာအျပည့္နဲ႔ အားလပ္ရက္ေပးတာမွန္ေပမယ့္ ခ်စ္စြာေသာ ေမာင္ပ်င္းမ်ားေၾကာင့္ အားလပ္ရက္ဆိုတဲ့အတိုင္း အားအားေန၊ အေလလိုက္ၿပီး ဒီေန႔ဆိုရင္ တစ္ရက္ကုန္ခဲ့ပါၿပီ။ မနက္ျဖန္ တစ္ရက္နားၿပီးရင္ ေနာက္ရက္မွာ စာေမးပြဲဆက္ေျဖရေတာ့မွာပါ။ ေျဖရမယ့္ ဘာသာရပ္ကလည္း စာေတြေရာ၊ ပုစၧာေတြမ်ားလွ ရႈပ္လွတဲ့ ရူပေဗဒျဖစ္ေနတာမို႔ အခုဒီစာေရးေနတဲ့ ည၁၀နာရီေက်ာ္မွာ သင္ခန္းစာ တစ္စက္ေက်ာ္ပဲ ျပန္ရွင္းႏိုင္ပါေသးတယ္။ မနက္ျဖန္တစ္ရက္လံုး သူတို႔အေလလိုက္သမွ် ကာမိ၊ ေထမိေအာင္ ဆရာျဖစ္တဲ့ ဦးဟန္ၾကည္မွာ ေခါင္းပူေအာင္ ရွင္းျပရဦးေတာ့မွာကို ေတြးရင္း ေလာေလာဆယ္မွာ ရသေလာက္ ႀကံဳးသင္ရဦးမွာမို႔ ေရးလက္စစာကို လက္စသတ္ၿပီး သင္ပုန္းေရွ႕မွာ မတ္တပ္ျပန္ရပ္ရပါေတာ့မယ္။ အင္း...မဆံုးႏိုင္ေသာ အၿမဲစိမ္းသင္ၾကားေရး စံနစ္ပါကလား။     ။