၀ါသနာ. . .

facebook မွာ

ကို္ယ္နဲ႔ေက်ာင္းေနဖက္သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္နဲ႔ ဆံုျဖစ္ေတာ့ ကဗ်ာေတြေရးျဖစ္ေသးလားလို႔ ေမးပါတယ္။ သူက ကိုယ္တို႔ ပထမႏွစ္ေလာက္မွာ “ရင္ကြဲေကာင္”ဆိုတဲ့ ေခါင္းစဥ္နဲ႔ ၀တၱဳေလးတစ္အုပ္ေပါင္းထုတ္ျဖစ္ၾကတုန္းက အတူတူေရးခဲ့တဲ့ သူငယ္ခ်င္းပါ။ ကိုယ္လည္းဘယ္လိုေျဖရမွန္းေတာင္မသိေတာ့ပါ။ ေရးျဖစ္္တာလဲမဟုတ္ မေရးျဖစ္ဘူးလဲမဟုတ္ဘူးလို႔ပဲ ေျဖခဲ့ရပါတယ္။

ေက်ာင္းသားဘ၀ကေတာ့ အပူအပင္ကင္းကင္းနဲ႔မို႔ ကဗ်ာေတြေရာ၊ ၀ထၳဳပါအဆက္မျပတ္ေရးျဖစ္ပါတယ္။ အရြယ္ကလည္း ၂၀ ၀န္းက်င္ဆိုေတာ့ အခ်စ္အေၾကာင္းဆိုတာကလည္း ေရးတိုင္းထြက္တဲ့ေခါင္းစဥ္ပါ။ လုပ္ငန္းခြင္ထဲေရာက္ေတာ့ ဘ၀အေမာေတြေၾကာင့္ ကဗ်ာဆိုတာ ရွားပါးပစၥည္းျဖစ္လာပါေတာ့တယ္။ အတင္းညွစ္ေရးရင္ေတာ့လည္း တစ္ပုဒ္စ ႏွစ္ပုဒ္စထြက္လာပါရဲ႕။ ဒါေပမယ့္ တကယ့္ခံစားခ်က္မဟုတ္တာေၾကာင့္ ကိုယ့္ဖာသာ စိတ္တိုင္းမက်မိပါ။ ဒါေပမယ့္ စိတ္ပါသည္ျဖစ္ေစ၊ မပါသည္ျဖစ္ေစ ပန္းခ်ီေတြ ေန႔စဥ္ထိုင္ဆြဲေလ့ရွိတဲ့ ပါဗလိုပီကာဆို 

Pablo Picasso ရဲ႕ထံုးကို ႏွလံုးမူၿပီး ေရးတဲ့အခါလည္း ေရးမိပါတယ္။

ဒါေပမယ့္ ကဗ်ာမ်ဳိးေစ့ကေတာ့ ပ်က္မသြားေသးပါ။ ပ်က္လည္းအပ်က္မခံပါ။ ေလးတန္းေက်ာင္းသားဘ၀ကတည္းက ကဗ်ာစေရးခဲ့တာမို႔ ဗီဇကေပ်ာက္လည္း ေပ်ာက္မသြားႏိုင္ပါ။ တျခားကဗ်ာေတြ မေရးျဖစ္ေသးရင္ေတာင္ ကေလးေတြကိုစာသင္ရာမွာ မွတ္မိလြယ္ေစဖို႔ တစ္ခ်ဳိ႕စာေတြကို ကဗ်ာေလးေတြစပ္ၿပီး သင္ေပးျဖစ္ပါတယ္။ ဓာတုေဗဒမွာပါတဲ့ ျဒပ္စင္အလွည့္မွန္ွဇယား periodic table ကို အလြယ္မွတ္လို႔ရေအာင္္

“ဟိုက္ၿဒဳိ၊ ဟီလီ၊ လစ္သီ၊ ဘီ

ဘိုရြန္၊ ကာဗြန္၊ ႏိုက္၊ ေအာက္ဆီ

ဖလို၊ နီယြန္၊ ဆိုဒီ၊ မက္

အလူ၊ ဆီလီ၊ ေဖာ့ နဲ႔ဆက္

ဆာလ္ဖာ၊ ကလိုရင္း၊ အာဂြန္ မွာ

ပိုတက္၊ ကယ္လ္ဆီ ၂၀ပါ” 

ဆိုတဲ့ကဗ်ာေလးေတြ ေရးၿပီးသင္ျဖစ္ပါတယ္။

ျမန္မာစာ သဒၵါသင္ရာမွာလည္း မွတ္ရလြယ္ေအာင္

“ပင္၊ ေပါင္း၊ ယာ၊ ဂုဏ္

ဖြဲ႕စည္းပံု”

“ဦး၊ မ်ား၊ စိတ္၊ စု

အနက္ျပဳ”

ဆိုတဲ့ ကဗ်ာေလးေတြေရးၿပီး သင္ပါတယ္။ ဆိုလိုတာက နာမ္ကို ဖြဲ႕စည္းပံုအရခြဲရင္ ပင္ကိုနာမ္၊ ေပါင္းစပ္နာမ္၊ ႀကိယာနာမ္၊ ဂုဏ္ရည္ျပနာမ္လို႔႔ ခြဲႏိုင္ၿပီး အနက္အဓိပၸာယ္အရခြဲရင္ တစ္ဦးဆိုင္နာမ္၊ အမ်ားဆိုင္နာမ္၊ စိတၱဇနာမ္၊ အစုျပနာမ္ လို႔ခြဲႏိုင္တယ္လို႔ ေျပာတာပါ။ ဆရာလည္း ကဗ်ာစပ္မပ်က္သလို တပည့္ေတြလည္း စာရလြယ္တာေၾကာင့္ ရွဥ့္လည္းေကာင္းေကာင္းေလွ်ာက္ႏိုင္ ပ်ားလည္းေကာင္းေကာင္းစြဲႏိုင္ၿပီး အဆင္ေျပလွပါတယ္။

ကုန္ကုန္ေျပာရရင္ အဂၤလိ္ပ္စာမွာ stylistic transformation လို႔ေခၚတဲ့ စာေၾကာင္းတည္ေဆာက္ပံု တစ္မ်ဳိးကေန ေနာက္တစ္မ်ဳိးကို ေျပာင္းရတဲ့ သင္ခန္းစာေတြမွာလည္း အားက်မခံ ကဗ်ာစပ္ပါတယ္။ ဥပမာေျပာရရင္ too...to ကေန not enough...to ေျပာင္းရတဲ့သင္ခန္းစာအတြက္

“ too ေနရာ not လာ

adj မွာေျပာင္းျပန္လွန္

ေနာက္က enough  ခံ”

လို႔ ကဗ်ာေကာက္ေရးေပးလိုက္ပါတယ္။ ေက်ာင္းသားေတြလည္း အပင္ပန္းခံၿပီးမွတ္စရာမလိုေတာ့ပဲ ပံုစံကို ေခါင္းထဲမွာ အလြယ္တကူမွတ္မိသြားတာေၾကာင့္ အဆင္ေျပပါတယ္။

Day Aye is too old to live alone.

ဆိုတဲ့ စာေၾကာင္းကို အထက္က ကဗ်ာသံုးၿပီး

Daw Aye is not young enough to live alone.

လို႔ အလြယ္တကူ ေျပာင္းလို႔ရသြားပါတယ္။ ဘာပဲေျပာေျပာ ကိုယ့္၀ါသနာကိုေတာ့ အေလအလြင့္အျဖစ္မခံဘဲ အသံုးတည့္ေအာင္ ႀကံရဖန္ရပါေတာ့တယ္။ တစ္ခါတစ္ခါက်ရင္ မွတ္ရခက္တဲ့ သင္ခန္းစာတစ္ခုကို ကဗ်ာေလးေတြသံုးၿပီး ကေလးေတြအလြယ္တကူ မွတ္လို႔ရသြားရင္ သူတို႔အတြက္ ၀မ္းသာသလို ကိုယ့္ဗီဇအတြက္လည္း ပီတိျဖစ္ရပါတယ္။

သင္ေထာက္ကူမဟုတ္ဘဲက်န္တဲ့ကဗ်ာေတြေရးမယ္လို႔ႀကံလိုက္ရင္ 

ဘယ္ကစလို႔စေရးရမွန္း မသိေတာ့တာမ်ားပါတယ္။ 

တစ္ခါတစ္ခါ သြားရင္းလာရင္း ကဗ်ာတစ္ပိုင္းတစ္စမ်ား ေခါင္းထဲ၀င္လာရင္ ေမ့မသြားေအာင္ မွတ္ထားၿပီး အိမ္ျပန္ေရာက္ရင္ ေတြ႕တဲ့စာရြက္မွာ ေကာက္ၿပီးေရးထားလိုက္မွ အဆင္ေျပတာပါ။ 

ဒါေတာင္မွ ၿပီးေအာင္ဆက္ေရးဖို႔ ေတာ္ေတာ္အားယူရပါတယ္။ တစ္ခ်ဳိ႕ဆရာေတြ အသက္၆၀ေက်ာ္ ၇၀မွာ အခ်စ္ကဗ်ာေတြ ေရးႏိုင္ေနတာ ေတာ္ေတာ္အားက်ပါတယ္။ 

ကိုယ့္မွာ အဘိုးႀကီးမျဖစ္ေသးဘဲ အခ်စ္ကဗ်ာေရးဖို႔ အင္မတန္လက္တြန္႔ပါတယ္။ ေတာ္ၾကာ အိမ္ရွင္မက တစ္မ်ဳိးျမင္သြားမွာ ေၾကာက္တာလည္း ပါေကာင္းပါမယ္ထင္ပါရဲ႕။ ကိုယ့္အေနအထားအရ သူမ်ားက တာ၀န္မေပးေပမယ့္ ကိုယ့္ဖာသာထိန္းေနရတဲ့ ဂုဏ္သိကၡာ(စားလို႔လည္းမရပါ) ဆိုတဲ့အရာႀကီးေၾကာင့္ သူတကာေျပာမွာ စိုးရိမ္ေနမိတာလည္း ပါပါလိမ့္မယ္။ ဘ၀နဲ႔ပတ္သက္တဲ့ ကဗ်ာေရးျပန္ေတာ့လည္း ကိုယ္အစာမေက်တာေတြ အန္ထုတ္မိတာမို႔ ေရးၿပီးရင္ လူပါအားကုန္သြားတတ္တာေၾကာင့္ သိပ္မေရးျဖစ္ျပန္ပါ။ တစ္ပုဒ္တစ္ေလ ထြက္လာရင္ေတာ့ ကိုယ့္ဘေလာ့ထဲမွာ တင္ျဖစ္သလို အိပ္မက္

မွာလည္း တင္ျဖစ္ပါတယ္။

ဒီညေတာ့သူငယ္ခ်င္းသတိေပးတာေၾကာင့္ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ ေကာက္ျခစ္ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ စိတ္တိုင္းနည္းနည္းမွ မက်ပါ။ ေလးလံုးစပ္ပံုစံပ်က္ကဗ်ာလို႔ ေခၚလို႔ရမယ္ထင္ပါရဲ႕။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ကိုယ္ေျပာခ်င္တာကိုေတာ့ ေပၚလြင္ေအာင္ေျပာႏိုင္တယ္လို႔ ထင္မိပါတယ္။ ဆရာေဇာ္ဂ်ီရဲ႕ ညီသစ္ဆင္းကဗ်ာမ်ားနဲ႔ ႏႈိင္းလိုက္ရင္ေတာ့ နံ႔သာဆီနဲ႔အီး၊ အင္း...ဦးပုညႀကီးရဲ႕ စာသားကို ငွားေျပာရရင္ မိုးႀကိဳးနဲ႔ အီးသံလို ခရီးအမွန္ကြာလြန္းလွေလး လို႔ေျပာရမယ္ထင္ပါတယ္။

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ေရးၿပီးသားကို ႏွေျမာတာေၾကာင့္ ပီကာဆိုရဲ႕ထံုးကို ႏွလံုးမူၿပီး တင္လိုက္ပါတယ္။

“ညီေလးအတြက္”

ညီေလးေရ...

မနက္ျဖန္ဟာ  ေရာက္မလာေသး

ခပ္ေ၀းေ၀းမွာ 

အနာဂတ္ျဖစ္  စိတ္မညစ္နဲ႔

ျဖစ္ခ်င္တာေတြ  ျဖစ္လိမ့္မယ္ ...

ညီေလးေရ...

မေန႔ဆိုဟာ  အတိတ္မွာကြဲ႕

လြန္တာေတြလည္းက်န္ခဲ့ေစ...

ညီေလးေရ...

ဒီေန႔ဆိုတာ  မင္းလက္မွာမို႔

ကိုယ့္ကိုယ္ကိုျပင္  အားသစ္၀င္ရင္း

မင္းအနာဂတ္  မားမားမတ္ဖို႔

ဆံုးျဖတ္ခိုင္မာ  ေသြးသစၥာႏွိပ္

အတိတ္ေမ့ရင္းႀကဳိးစားစို႔။     ။

ဟန္ၾကည္

၂၅.၃.၂၀၁၁(ေသာၾကာေန႔)

နံနက္ ၂:၃၀နာရီ