ေဆာင္းဦးႀကဳိ စာေမးပြဲ . . .

ေဆာင္း၀င္ပါၿပီ။

တျမန္ေန႔ညေန ၄နာရီေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ကစလို႔ ရာသီဥတုက အေအးဓာတ္ကဲလာပါတယ္။ တစ္ေႏြလံုး ျခစ္ျခစ္ေတာက္ေအာင္ပူခဲ့ရာကေန အမွတ္မထင္စေအးလိုက္ေတာ့ ေနရထိုင္ရ ေတာ္ေတာ္ခက္သြားသလိုပါ။ ေျပာေလာက္ေအာင္ သိသိသာသာေအးတာေတာ့ မဟုတ္ေပမယ့္ အပူရွိန္ျပင္းျပင္းနဲ႔ ေနသားက်ေနတာ ေလးငါးလေလာက္ၾကာၿပီဆိုေတာ့ ခပ္စိမ့္စိမ့္ေလး ေအးေနသလို ခံစားရပါတယ္။

ည၉နာရီေလာက္ အျပင္ထြက္ေတာ့လည္း ေအးေနပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ စေနညတို႔မွာ ထမ္းေဆာင္ေနက် တာ၀န္ေက်ႃပြန္ရေလေအာင္ ထို္င္ေနက်လက္ဖက္ရည္ဆိုင္သြားထိုင္ၿပီး အဂၤလန္အမွတ္ေပးေဘာလံုးပြဲေလးေတာ့ ၾကည့္ျဖစ္ေအာင္သြားၾကည့္ရပါတယ္။ လူတစ္ကိုယ္မွာ ၀ါသနာတစ္မ်ဳိးမွ ရွိမထားရင္၊ ကို္ယ့္၀ါသနာကို ကိုယ္သိမထားရင္ ပ်က္စီးဖို႔မ်ားပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကိုယ့္အတြက္ စိတ္အပန္းေျဖစရာလည္းျဖစ္၊ အႏၲရာယ္လဲမရွိႏိုင္တဲ့ ဒီ၀ါသနာေလးကိုေတာ့ တယုတယ ေမြးျမဴထားျဖစ္ပါတယ္။ တစ္ပတ္တစ္ပတ္ ေဘာလံုးပြဲေလးေတြ ေမွ်ာ္ရင္းအသက္ရွင္ရတာလဲ တစ္မ်ဳိးေတာ့ အရသာရွိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကိုယ္က သူမ်ားေတြလို ကိုယ္အားေပးတဲ့အသင္းကို ေငြအားေပးတာေတာ့ မဟုတ္ပါ။ လူပဲအားေပးပါတယ္။ သူမ်ားလုပ္အားကေန ကိုယ္ပိုက္ဆံရဖုိ႔ ေမွ်ာ္လင့္တဲ့သူကေတာ့ မဟာလူမိုက္ႀကီးျဖစ္မွာ ေသခ်ာပါရဲ႕။

မေန႔ကလည္း
ေအးပါတယ္။ သီတင္းလည္းကၽြတ္၊ မိုးေတာ့မလြတ္ေပမယ့္ ရာသီကေတာ့ ေဆာင္းနဲ႔တူလာပါၿပီ။ ဒါေပမယ့္ ခက္တာက ဒီေဒသမွာ ႏွင္းမျမင္ရျခင္းပါ။ လူမွန္းသိကတည္းက ေဆာင္းတြင္းဆိုရင္ နွင္းေငြ႕ေ၀ေ၀ထဲမွာ ႀကီးျပင္းခဲ့ရတာျဖစ္လို႔ ႏွင္းေငြ႕ေတြကိုေတာ့ လြမ္းမိပါေသးတယ္။

ဒီေန႔ေတာ့
လဆန္း၁ရက္ေန႔ ေရာက္လာၿပီမို႔ လပတ္စာေမးပြဲ သီတင္းပတ္ေရာက္ျပန္ပါၿပီ။ ညေန၄နာရီကစလို႔ ေျဖလိုက္တာ ခ်မ္းခ်မ္းေအးေအးနဲ႔ ညပိုင္း၇နာရီထ္ိုးမွပဲ ၿပီးပါလိမ့္မယ္။

ဒီလကေတာ့ အခါတိုင္းလို ၁နာရီစာ စာေမးပြဲငယ္မဟုတ္ေတာ့ဘဲ ၃နာရီစာ စာေမးပြဲႀကီး စစ္ျဖစ္ပါတယ္။ မႏွစ္ကေတာ့ ဒီလပိုင္းမွာ ၁နာရီခြဲစာ စာေမးပြဲလတ္စစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အနာဂတ္ကို လွမ္းမျမင္ရတာေၾကာင့္ တကၠသုိလ္၀င္တန္းစာေမးပြဲ ေစာေစာစစ္ရင္ ကိုယ့္ကေလးေတြ အဆင္သင့္ျဖစ္ေအာင္ အခုကတည္းက ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္ေနပါၿပီ။ မႏွစ္ကေတာ့ ဒီအခ်ိန္ဆိုရင္ ကိုယ့္ေက်ာင္းသားေတြ ဘာမွမျပင္ဆင္ၾကေသးပါ။

ဒါေပမယ့္ ဒီႏွစ္ကေတာ့ မႏွစ္ကလို ေအးလို႔မျဖစ္ပါ။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုရင္ ေက်ာင္းသားအင္အားက မႏွစ္ကထက္ ႏွစ္ဆျဖစ္လာသလို၊ ကိုယ့္နာမည္လည္း မႏွစ္ကထက္ ပိုရလာလို႔ပါ။ ဒါ့အျပင္ ဘယ္လိုေက်ာင္းသားမ်ဳိးမဆို ထိန္းႏို္င္တယ္လို႔ နာမည္ရထားတာေၾကာင့္ ဒီႏွစ္ကေလးေတြမွာ လက္ေရြးစင္ကေလးေတြ ပိုမ်ားလာပါတယ္။ ကို္ယ္ေျပာခ်င္တဲ့ လက္ေရြးစင္ဆိုတာ သူမ်ားေတြလက္နဲ႔ေရြးထုတ္ရာမွာ အျပင္ကိုစင္ထြက္ေနရစ္တဲ့ ကေလးေတြကို ဆိုလိုတာပါ။ အမ်ားစုက မိဘက မႏိုင္ၾကတဲ့ကေလးေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ မိဘမႏိုင္ေပမယ့္ ကိုယ္ကေတာ့ ႏိုင္ေအာင္ ထိန္းရပါလိမ့္မယ္။ အားလံုးရဲ႕ ယံုၾကည္မႈနဲ႔ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ကို အေရာင္တင္ေပးရမွာ “ လမ္းျပၾကယ္ ” ရဲ႕ အဓိက တာ၀န္ပါ။

ခါတိုင္းလေတြမွာေတာ့ တစ္၀ိုင္းကို ေမးခြန္းတစ္စံုထုတ္ေပးၿပီး ကိုယ့္၀ိုင္းမွာကိုယ္ပဲ ေျဖခိုင္းပါတယ္။ ဒီစာေမးပြဲကိုေတာ့ ၀ိုင္းအားလံုး၊ ေက်ာင္းသားအားလံုးေပါင္းၿပီး ေမးခြန္းတစ္စံုတည္းကို ေျဖခိုင္းထားပါတယ္။ ဒါမွ တစ္ေယာက္ခ်င္းစီရဲ႕ အေနအထားနဲ႔ အဆင့္အတန္းကို သိႏိုင္မွာမို႔ပါ။ ဒီစာေမးပြဲရမွတ္ဟာ ေက်ာင္းသားေတြရဲ႕ တကယ့္အေနအထားမွန္ကိုေတာ့ တိတိက်က်မေဖာ္ျပႏိုင္ေသးေပမယ့္ တစ္ေယာက္ခ်င္းစီရဲ႕ လုပ္အားႏႈန္းနဲ႔ ေလးစားမႈ၊ အာရုံစိုက္မႈကိုေတာ့ အေကာင္းဆံုး သံုးသပ္ႏုိင္ေအာင္ အေထာက္အကူျပဳပါလိမ့္မယ္။ ဒီစာေမးပြဲရလာဒ္ကို အေျခခံၿပီး လာမယ့္သံုးလစာအတြက္ သင္ၾကားမႈစံနစ္ကို ျပန္ၿပီးေရးရမွာပါ။ တစ္ေယာက္ခ်င္းစီရဲ႕ တိုးတက္မႈနဲ႔ လိုအပ္ခ်က္ေတြကိုလည္း အေကာင္းဆံုးျဖည့္ေပးႏိုင္ေအာင္ စီမံကိန္းျပန္ဆြဲေပးရပါလိမ့္မယ္။

ဒီသံုးလဟာ ေတာ္ေတာ္အေရးႀကီးပါတယ္။ ကိုယ္ကေတာ့ ၉၊ ၁၀၊ ၁၁ သံုးလကို ေက်ာင္းသားသခ်ၤဳိင္းလေတြလို႔ သတ္မွတ္ထားပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုရင္ အဲဒီလပိုင္းေတြဟာ ေက်ာင္းဖြင့္တာ သံုးလေက်ာ္လာၿပီျဖစ္လို႔ ေက်ာင္းသားေတြရဲ႕ တက္ႁကြမႈနဲ႔ ေလးနက္မႈ က်ဆင္းစျပဳလာတဲ့ လေတြျဖစ္ပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ တကၠသိုလ္၀င္တန္းေျဖဖို႔ကလည္း ေလး၊ ငါးလေလာက္ လုိေသးတာျဖစ္လို႔ ေၾကာက္စရာလန္႔စရာနဲ႔လည္း ေ၀းေနပါတယ္။ ဒီၾကားထဲမွာ သီတင္းကၽြတ္ၿပီဆိုတာနဲ႔ ပြဲလမ္းသဘင္ေတြကလည္း မႈိလိုေပါက္ေအာက္ ေပါလာေလ့ရွိပါေသးတယ္။ ကိုယ့္ေက်ာင္းသားေတြကို ဘယ္ေလာက္ပဲ စိတ္ဓာတ္ေကာင္းေအာင္ က်င့္ေပးထားေပမယ့္ ဆိုင္းသံ၊ ဗံုသံၾကားရင္ မေနႏိုင္ၾကတဲ့ ကေလးသာသာ အရြယ္ေတြမို႔ ဒီလပိုင္းေတြမွာ အာရုံကို ေတာ္ေတာ္စုစည္းႏိုင္ေအာင္ က်င့္ေပးေနရပါတယ္။

ဒါ့အျပင္ လူ႔သဘာ၀အရ ပံုစံတူ တစ္ခုထဲကို ထပ္ကာ၊ ထပ္ကာလုပ္ေနရရင္ ၿငီးေငြ႕လာေလ့ရွိပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သင္ၾကားမႈပံုစံနဲ႔ အေနအထားကို မၾကာမၾကာ ေျပာင္းေပးမွပဲ အဆင္ေျပပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ စာသင္ခ်ိန္ေတြကိုေတာ့ တတ္ႏို္င္သေလာက္ တည္ၿငိမ္မႈရွိေအာင္ ထိန္းထားပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုရင္ လူရဲ႕ဦးေဏွာက္ဟာ သူအက်င့္ရေနတဲ့ အခ်ိန္မွာပဲ အဆင္သင့္ျဖစ္ေနတတ္တာမို႔ပါ။ ဒါေတြတင္မကဘဲ ေက်ာင္းသားေတြ အၿမဲတမ္းတက္ႁကြမႈရွိေအာင္ အခက္အခဲေတြကို တစ္မ်ဳိးၿပီးတစ္မ်ဳိး မရိုးရေအာင္ ဖန္တီးေပးရပါတယ္။ အခက္အခဲဆိုတာမ်ဳိးဟာ လူေတြရဲ႕ ဇြဲ၊ စိတ္ဓာတ္နဲ႔ ႀကိဳးစားမႈကို ႃမွင့္တင္ေပးႏိုင္စြမ္းတဲ့ အေကာင္းဆံုး မိတ္ေဆြေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ စိတ္ဓာတ္က်လြယ္တဲ့ အရြယ္ေတြျဖစ္တာမို႔ အခက္အခဲက ႀကီးလြန္းေနရင္ အရႈံးေပးခ်င္စိတ္ေတြ ေပၚလာတတ္တာမို႔ အၿမဲခ်ိန္ဆၿပီး ေပးရပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ ဒီပညာေရး၀န္ေဆာင္မႈအလုပ္ကို ဆရာ၀န္အလုပ္နဲ႔ သေဘာသဘာ၀ခ်င္းဆင္တူတယ္လို႔ ကိုယ္ယူဆျဖစ္တာပါ။

မႏွစ္တုန္းကေတာ့ ကိုယ့္ေက်ာင္းသားေတြထဲမွာ ႏွစ္တက္ေက်ာင္းသားေတြက ႏွစ္က်ေတြထက္ ပိုၿပီးထူးခၽြန္ပါတယ္။ ဒီႏွစ္မွာေတာ့ ႏွစ္တက္ကေလးေတြက ႏွစ္က်ေတြထက္ ပိုအားနည္းေနျပန္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ပိုအာရုံစိုက္ေပးေနရပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုရင္ ႏွစ္က်ေက်ာင္းသားဆိုတာ အထက္တန္းေက်ာင္းကို သြားစရာမလိုတာေၾကာင့္ ကိုယ္ပိုင္အခ်ိန္ေတြမ်ားၾကပါတယ္။ ဒီအခ်ိန္ေတြမွာ ကိုယ့္စိတ္ႀကိဳက္ ေမာင္းႏွင္ေပးလို႔ရပါတယ္။ ႏွစ္တက္ကေလးေတြမွာေတာ့ အထက္တန္းေက်ာင္းမွာ အခ်ိန္အေတာ္မ်ားမ်ားေပးထားရတာျဖစ္လို႔ ကိုယ့္လက္ထဲမွာ အခ်ိန္သိပ္မရွိပါ။ ရသမွ်အခ်ိန္ေလးမွာ အတင္းလုပ္ေပးေနရပါတယ္။

ဒီၾကားထဲမွာ ကေလးအမ်ားစုက ငပ်င္းေလးေတြျဖစ္ေနေတာ့ ပိုေတာင္သတိထားရပါေသးတယ္။ ဘယ္ေလာက္ပဲပ်င္းပ်င္း အခ်ိန္တန္ရင္ေတာ့ သူတို႔လည္း ေအာင္ခ်င္ၾကမွာေတာ့ ေသခ်ာတာထက္ေတာင္ ပိုပါေသးတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သူတို႔ကိုလည္း ကိုယ့္သင္ၾကားမႈေနာက္ကိုပါလာေအာင္ ႀကိဳးစားေပးရပါတယ္။ အိမ္မွာစာမက်က္ရင္ေတာင္ ကိုယ့္ဆီမွာ ေန႔တုိင္းေက်ာင္းတက္ရင္ တစ္ခ်ဳိ႕တစ္၀က္ကို မက်က္ရဘဲ ေခါင္းထဲထည့္ေပးႏိုင္ေအာင္ အပင္ပန္းခံႀကိဳးစားေပးပါတယ္။ သူတို႔စာမဖတ္ရင္ ကိုယ္ကပဲ သူတို႔နဲ႔အတူ ၀ိုင္းဖတ္ေပးပါတယ္။ သူတို႔စာမက်က္ရင္ ကိုယ္ပါ၀ိုင္းက်က္ေပးပါတယ္။ အိမ္မွာဘာမွ အလုပ္မလုပ္တဲ့ကေလးေတြကို ကိုယ့္မ်က္စိေအာက္မွာပဲ အားလံုးလုပ္ခိုင္းပါတယ္။

ကိုယ့္အေနနဲ႔ ဒီအသက္အရြယ္အထိ ဘယ္ေက်ာင္းသားကိုမွ အိမ္မွာစာကို ျပင္းျပင္းထန္ထန္က်က္တယ္လို႔ မယံုခဲ့ပါ။ ရည္မွန္းခ်က္ႀကီးခဲ့တဲ့ ကိုယ္တို႔ေတာင္ တစ္ခါတစ္ခါ ပ်င္းစိတ္၀င္တတ္ပါေသးတယ္။ ေက်ာင္းသားဘ၀ကဆိုရင္ ေက်ာင္းသြားရမွာပါ ပ်င္းတဲ့အခါေတြ ရွိပါေသးတယ္။ မိဘရဲ႕ ပံ့ပိုးမႈေတြ ေကာင္းလြန္းလို႔သာ ဒီအဆင့္ကို ေရာက္ခဲ့တာပါ။ ဒီဘက္ေဒသက မိဘမ်ားကေတာ့ ကို္ယ္တိုင္က ပညာမတတ္ရွာၾကရုံသာမက စား၀တ္ေနေရးအတြက္ကို ပိုလို႔အာရုံထားၾကရတာေၾကာင့္ သားသမီးပညာေရးကို ကို္ယ္တို႔မိဘေတြေလာက္ ပံ့ပိုးမႈမေပးႏိုင္ပါ။ ဒါေၾကာင့္ ကိုယ္ကပဲ အစစအရာရာ တာ၀န္ယူမွ အဆင္ေျပပါတယ္။

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ကေလးပ်င္းေလးေတြမ်ားေလ ကိုယ္တို႔အစြမ္းပိုျပရေလမို႔ ေက်နပ္ပါတယ္။
ပ်င္းခ်င္သေလာက္ပ်င္း၊ ဖ်င္းခ်င္သေလာက္ဖ်င္းပါေစ အခ်ိန္တန္ရင္ေတာ့ ေအာင္ျမင္မႈရေအာင္ ယူႏိုင္ဖို႔ အခုထဲက ခါးေတာင္းႀကိဳက္မျဖဳတ္တမ္းေပါ့။ ။

ျမန္မာကဗ်ာဖြဲ႕နည္း . . .

ျမန္မာကဗ်ာဖြဲ႕နည္းဆိုတာ
ကိုယ္တို႔ခပ္ငယ္ငယ္က အထက္တန္းအဆင့္ စိတ္ႀကိဳက္ျမန္မာစာမွာ သင္တဲ့ျပဌာန္းစာအုပ္ျဖစ္ပါတယ္။ ေရွးရိုးျမန္မာကဗ်ာဖြဲ႕ထံုးေတြကို အေျခခံကစလို႔ က်က်နနရွင္းျပထားလို႔ ေတာ္ေတာ္ေလးေကာင္းတဲ့ စာအုပ္ျဖစ္ပါတယ္။ ကိုယ့္အေမဘက္က အေဒၚတစ္ေယာက္က အထက္တန္းေက်ာင္းသူဘ၀က စိတ္ႀကိဳက္ျမန္မာစာ အတြဲကိုယူခဲ့ပါတယ္။ သူ႔ဆီက ဒီကဗ်ာဖြဲ႕နည္းစာအုပ္ကို စာဖတ္တတ္ကာစ လက္တည့္စမ္းခ်င္ေနတဲ့ေလးတန္းေက်ာင္းသားအရြယ္ ကိုယ္ကဖတ္မိတာနဲ႔ ကဗ်ာေတြေတာင္ေရး၊ ေျမာက္ေရးေရးရင္း အလယ္တန္းေက်ာင္းသားအရြယ္ေလာက္မွာ ဒီကဗ်ာဖြဲ႕ထံုးအားလံုးနည္းပါးနဲ႔ ယဥ္ပါးသြားပါေတာ့တယ္။ ခပ္ငယ္ငယ္ကတည္းက ကဗ်ာအေျခခံသေဘာကို နားလည္သြားခဲ့ေတာ့ အသက္ရလာလို႔ ကဗ်ာေကာင္းေကာင္းေရးႏိုင္တဲ့ အရြယ္ေရာက္လာေတာ့ ကဗ်ာေရးရတာ အခက္အခဲမရွိေတာ့သလို ေရးလို႔လည္း ေကာင္းလာပါတယ္။ အေတြးေနာက္ကို ကာရန္ပါလာပါေတာ့တယ္။

အဲဒီစာအုပ္က ကိုယ္အထက္တန္းေက်ာင္းသားအရြယ္မွာ အသိမ္းလြန္ရာကေန ေပ်ာက္သြားလိုက္တာ ဘယ္မွာမွရွာလို႔မရတဲ့အျပင္ ျပန္ရွာ၀ယ္ေတာ့လည္း မရေတာ့ပါ။ ဒါေပမယ့္ အင္တာနက္နဲ႔ ေစတနာနဲ႔ေ၀ငွေပးတဲ့ စာခ်စ္သူေတြရဲ႕ ေက်းဇူးေၾကာင့္ ျမန္မာစာအုပ္ဆိုက္တစ္ခုကေန ျပန္ရွာေတြ႕ခဲ့ပါတယ္။ ကိုယ္ရထားတဲ့စာအုပ္ကို စာေပနဲ႔ယဥ္ေက်းမႈကို ျမတ္ႏိုးတဲ့အျခားေသာ ပရိသတ္ေတြ ဖတ္ေစခ်င္တဲ့ဆႏၵနဲ႔ ကိုယ့္ဘေလာ့ေပၚမွာ ျပန္တင္ေပးဖို႔ ႀကိဳးစားေနတာေတာ္ေတာ္ၾကာေနပါၿပီ။ မတင္တတ္တာေၾကာင့္ ေတာင္ေမး၊ ေျမာက္ေမးနဲ႔ ႏွစ္လေက်ာ္ေလာက္ စမ္းတ၀ါး၀ါးျဖစ္ေနရာကေန
KP3 ရဲ႕ ေက်းဇူးေၾကာင့္ အခုေတာ့ တင္လို႔ရသြားပါၿပီ။
( KP3 ဆထက္ထမ္းပိုး ေအာင္ျမင္ပါေစလို႔ ဆုမြန္ေကာင္းေတာင္းေပးလိုက္ပါတယ္)

ကဗ်ာခ်စ္သူတစ္ေယာက္အေနနဲ႔
ေမာ္ဒန္ကဗ်ာ၊ လြတ္လပ္ကာရံ၊ ပို႔စ္ေမာ္ဒန္ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ စိတ္ႀကိဳက္ခံစားႏုိင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကဗ်ာဖြဲ႕သူတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ကေတာ့ ကဗ်ာဖြဲ႕ထံုးေပါင္းမ်ားစြာကို ေက်ေက်ညက္ညက္ရွိဖို႔လိုပါတယ္။ ေရွးရိုးကို ရိုးအီသြားတာေၾကာင့္ လမ္းရိုးေဟာင္းမွာ လမ္းသစ္ထြင္တာကို အားေပးပါတယ္။ ဒါဟာ ျဖစ္လည္းျဖစ္သင့္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ လမ္းရိုးကို မျမင္ဖူးဘဲ လမ္းသစ္ထြင္ေနတာေတာ့ သဘာ၀သိပ္မက်ပါ။ ဒါေပမယ့္ ဒီဘက္ေခတ္ကေလးေတြအေနနဲ႔ ေရွးရိုးကဗ်ာဖြဲ႕နည္းကို က်က်နနသိေအာင္လုပ္ဖို႔ အခက္အခဲရွိပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုရင္ ကဗ်ာဖြဲ႕နည္းသင္တန္းဆိုတာမ်ဳိးလည္း မရွိတဲ့အျပင္ ကဗ်ာဖြဲ႕နည္းစာအုပ္လည္း မရွိတာေၾကာင့္ပါ။ ဒါေၾကာင့္ ကဗ်ာကို ျမတ္ႏိုးသူေတြအတြက္ ျပန္ေ၀ငွလိုက္ပါတယ္။


ျမန္မာကဗ်ာဖြဲ႕နည္း
http://www.scribd.com/doc/40496964


ျမန္မာစာေပဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္ပါေစ...

ေခတ္မီမီ ကမၻာၾကည့္ၾကည့္ျမင္ . . .

ဒီေန႔ေခတ္ေက်ာင္းသားေလးေတြမွာ နားခ်ိန္မရွိပါ...

မနက္၅နာရီခြဲေလာက္ကစလို႔ အိမ္ကထြက္သြားၾကရတာ ညဘက္၈နာရီေလာက္မွပဲ အိမ္ျပန္ေရာက္ၾကပါေတာ့တယ္။ ပံုမွန္ေက်ာင္းေတြမွာ မနက္၉နာရီကစေက်ာင္းတက္လ္ို႔ ညေန၃နာရီခြဲမွ ေက်ာင္းလႊတ္တာျဖစ္ၿပီး ၾကားထဲမွာထမင္းစားခ်ိန္ တစ္နာရီပဲနားေပးတာေၾကာင့္ စုစုေပါင္းစာသင္ခ်ိန္၆နာရီရွိပါတယ္။ ဒီစာသင္ခ်ိန္ကေတာ့ မနည္းလြန္း၊ မမ်ားလြန္းပါ။ ေက်ာင္းသားေတြအတြက္ သင့္ေတာ္ပါတယ္။

ဒါေပမယ့္ ကိုယ့္ေက်ာင္းသူ၊ ေက်ာင္းသားေတြကေတာ့ မနက္၈နာရီကစလို႔ ေက်ာင္းတက္ရပါတယ္။ စေနေန႔ေတြမွာလည္း ေက်ာင္းမပိတ္ပါ။ အခုလိုသီတင္းကၽြတ္ေက်ာင္းပိတ္ရက္မွာေတာင္ တစ္တုိင္းျပည္လံုးကေက်ာင္းေတြပိတ္ေပမယ့္ သူတို႔ေက်ာင္းကေတာ့ လျပည့္ေန႔နဲ႔ လျပည့္ေက်ာ္တစ္ရက္ေန႔ စုစုေပါင္းႏွစ္ရက္ပဲေက်ာင္းပိတ္ေပးၿပီး က်န္ရက္ေတြမွာ ပံုမွန္စာသင္ခ်ိန္အတိုင္းသင္ပါတယ္။ မ်ားမ်ားသင္ရင္ မ်ားမ်ားတတ္မယ္လို႔ ယူဆထားၾကဟန္တူပါရဲ႕။

ဒီၾကားထဲမွာ ေက်ာင္းသားအမ်ားစုက ေက်ာင္းစာတစ္ခုထဲနဲ႔ အားမရၾကတာမို႔ က်ဴရွင္ယူၾကရပါတယ္။ ကိုယ္တို႔ငယ္ငယ္ကလည္း က်ဴရွင္ယူခဲ့တာပါပဲ။ ေဆးေက်ာင္းသားဘ၀မွာလည္း က်ဴရွင္နဲ႔မကင္းလြတ္ခဲ့ပါ။ သင္ၾကားမႈညံ့ရင္ ထမင္းအိုးေပ်ာက္တတ္တဲ့ သဘာ၀ရွိတာေၾကာင့္ က်ဴရွင္ဆရာေတြဟာ ပံုေသလစာကေတာ့ အၿမဲရေနမွာျဖစ္တဲ့ ၀န္ထမ္းဆရာ၊ ဆရာမေတြထက္ ပိုႀကိဳးစားၾကတာ ထံုးစံပါ။ ဒါတင္မက က်ဴရွင္ဆရာဆီကိုလာတက္တဲ့ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားမ်ားက တကယ္အားကိုးလို႔လာၾကတာျဖစ္ပါတယ္။ ေက်ာင္းကဆရာ၊ ဆရာမဆီမွာက်ေတာ့ အားကိုးတယ္၊ မကိုးဘူးစဥ္းစားလို႔မရဘဲ သူသင္ေပးတာကို တာ၀န္အရ လက္ခံရတာပါ။ ဒါ့အျပင္ က်ဴရွင္ဆရာဆိုတာ သူ႔ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားကို ထိန္းသိမ္းဖို႔ သူ႔ကိုယ္သူပဲ အားကိုးရပါတယ္။ ေက်ာင္းပ်က္တဲ့ေက်ာင္းသား၊ စာမႀကိဳးစားတဲ့ေက်ာင္းသား၊ စဥ္းကမ္းမလိုက္နာတဲ့ေက်ာင္းသားေတြကိုလည္း သူ႔ဖာသာအဆင္ေျပေအာင္ ထိန္းသိမ္းယူရပါတယ္။ အဲဒီလိုေက်ာင္းသားမ်ဳိးကို က်ဴရွင္ကေနထုတ္ပစ္မယ္လို႔ ၿခိမ္းေျခာက္လို႔လဲမရႏိုင္ပါ။ ဒီက်ဴရွင္က ထုတ္လိုက္ရင္ တျခားက်ဴရွင္မွာ ရင္ေကာ့ၿပီးသြားတက္လို႔ရတဲ့ ေမာင္ေက်ာင္းသားက အဲဒီလိုစကားလံုးမ်ဳိးကုိ ရင္ေတာင္ခုန္မွာ မဟုတ္ပါ။ ဒါေပမယ့္ အထက္တန္းေက်ာင္းမွာေတာ့ ဆရာ၊ ဆရာမေတြဟာ ေက်ာင္းသားထိန္းသိ္မ္းရတာ သက္သာပါတယ္။ ေျပာမရ၊ ဆိုမရရင္ ေက်ာင္းအုပ္ႀကီးရုံုးခန္းကိုပဲ ပို႔မလား၊ မိဘေခၚၿပီး ျပန္အပ္ရမလား နည္းမ်ဳိးစံုနဲ႔ ထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္ပါတယ္။ လုပ္လည္း လုပ္ေနၾကပါတယ္။ အက်ဳိးဆက္ကေတာ့ က်ဴရွင္ဆရာေတြဟာ ေက်ာင္းသားထိန္းသိမ္းႏိုင္မႈအပိုင္းမွာ ၀န္ထမ္းဆရာေတြထက္ ပိုၿပီးကၽြမ္းက်င္လာၾကျခင္းပါပဲ။

ဒါေပမယ့္ အဓိကေျပာခ်င္တာက ေက်ာင္းေတြကေရာ၊ က်ဴရွင္ေတြကပါ စာသင္ခ်ိန္ေတြ သူ႔ထက္ငါ အၿပိဳင္အဆုိင္ယူၿပီး တြန္းသင္ေနၾကတာကိုပါ။ ေက်ာင္းသားဟာ မနက္၆နာရီထိုးရင္ က်ဴရွင္ေရာက္ေနပါၿပီ။ ညေနေက်ာင္းဆင္း ၃နာရီခြဲတာနဲ႔ က်ဴရွင္သြားလိုက္တာ ၆နာရီေလာက္မွ ျပန္ရပါတယ္။ ညတန္းပါ ယူၾကတဲ့ေက်ာင္းသားမ်ားကေတာ့ အိမ္မွာနာရီ၀က္ေလာက္ နားၿပီးရင္ ၆နာရီခြဲေလာက္ကစလို႔ ည၁၁နာရီေက်ာ္ေလာက္ထိ က်ဴရွင္မွာျပန္၀င္ၿပီး အဲဒီမွာပဲ အိပ္ၾကပါတယ္။ အဲဒီကေလးေတြဟာ မနက္ဆိုရင္လည္း ၄နာရီခြဲထၿပီး စာသင္ၾကရပါတယ္။ ဒီေတာ့ ကေလးတစ္ေယာက္ရဲ႕ အိပ္ခ်ိန္ဟာ ၅နာရီသာသာပဲ က်န္ပါေတာ့တယ္။ က်ဴရွင္မွာ အိပ္ေရးမ၀ၾကတဲ့ ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူေတြဟာ အထက္တန္းေက်ာင္းမွာ သြားၿပီးေတာ့ ငိုက္ၾကပါေတာ့တယ္။ အဲဒီေလာက္ မနားမေနစာသင္ေနၾကရတဲ့ ဘယ္ေက်ာင္းသားမွ ေခါင္းထဲမွာ စာ၀င္ႏိုင္မွာ မဟုတ္ေတာ့ပါ။ သက္မဲ့ျဖစ္တဲ့ ကြန္ပ်ဳတာေတာင္ ဆက္တုိက္ခိုင္းရင္ စက္ပူၿပီးလုပ္အားႏႈန္း က်သြားေလ့ရွိတာပါ။ ဒီေတာ့ တပင္တပန္းနဲ႔ မနားမေနစာသင္ေနၾကရတဲ့ ေက်ာင္းသားေတြရဲ႕ လုပ္အားႏႈန္းက်ဆင္းရတာ မထူးဆန္းေတာ့ပါ။

ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္ကို ဆရာေကာင္းေကာင္းက ဘယ္ေလာက္ပဲသင္သင္ သူ႔ကိုယ္ပိုင္စာၾကည့္ခ်ိန္မရွိရင္ ဘယ္လိုမွမတတ္ႏိုင္ပါ။ စာဆိုတာ ကိုယ္တိုင္ၾကည့္မွရတာပါ။ ဆရာလုပ္သူက နည္းေပးလမ္းျပရုံ၊ ၾကပ္မတ္ရုံပဲ လုပ္ေပးႏိုင္တာပါ။ ငါဟဲ့၀ါရင့္ဆရာဆိုတဲ့ မာနႀကီးတစ္ခြဲသား လက္ကိုင္ထားလို႔ အတင္းဖိသင္ေနၿပီး ကေလးေတြကို ကိုယ္ပိုင္စာၾကည့္ခ်ိန္နဲ႔ နားခ်ိန္ေပးမထားရင္ ေက်ာင္းသားေရာ၊ ဆရာပါ လံုးပါးပါးၿပီး နစ္နာပါလိမ့္မယ္။ ပင္ပန္းလြန္းၿပီး ေပ်ာ္ရႊင္စရာမေကာင္းတဲ့ ဘယ္အရာကိုမွ လူေတြစိတ္၀င္စားေလ့မရွိတာ သဘာ၀ပါ။ ဒီလိုပါပဲ ေက်ာင္းသားေတြမွာလည္း ပင္ပန္းလြန္းအားႀကီးရင္ စာကိုအာရုံ၀င္စားၾကေတာ့မွာ မဟုတ္ပါ။ စာဘက္မွာ အားနည္းသြားရုံသာမက က်န္းမာေရး၊ ကိုယ္ကာယႁကံ့ခိုင္ေရး၊ လူမႈေရး၊ စိတ္ဓာတ္ေရးရာ၊ အေထြေထြဗဟုသုတေရးရာေတြမွာ အခ်ိန္မေပးႏိုင္ေတာ့တာေၾကာင့္ ဘက္စံုေထာင့္စံုက အရႈံးႀကီးရႈံးကုန္ၾကၿပီး အစစအရာရာ က်ဆင္းသြားပါလိမ့္မယ္။

စာသင္ခ်ိန္တစ္ခ်ိန္ဆိုတာ ေက်ာင္းသားေတြအတြက္ေရာ၊ ဆရာေတြအတြက္ပါ အင္မတန္အေရးႀကီးပါတယ္။ ဆရာေရာ၊ ေက်ာင္းသားေတြပါ အခ်ိန္ေရာ၊ လုပ္အားပါ ေပးၾကရတာပါ။ သိသာထင္ရွားေအာင္ေျပာရရင္ အားလံုးရဲ႕ဘ၀ေရာ လုပ္အားပါေပးထားရတာပါ။ အဲဒီေလာက္ အရင္းအႏွီးႀကီးႀကီးေပးၿပီး လုပ္ထားရတဲ့ စာသင္ခ်ိန္တစ္ခ်ိန္အၿပီး ေက်ာင္းသားရဲ႕ေခါင္းထဲမွာ စာတစ္လံုးမွ ၀င္မသြားခဲ့ဘူးဆိုရင္ အားလံုးရႈံးသြားပါၿပီ။ ဒါေၾကာင့္ စာသင္ခ်ိန္ နည္းတယ္၊ မ်ားတယ္ဆိုတာထက္ တစ္ခ်ိန္ခ်င္းစီမွာ အက်ဳိးရွိေအာင္ ဘယ္လိုလုပ္ေပးၾကမလဲ ဆိုတာကိုပဲ ပိုၿပီးအေလးထားရပါလိမ့္မယ္။ ဒီေန႔လက္ခံက်င့္သံုးေနၾကတဲ့ Student centered education ေက်ာင္းသား ဗဟိုျပဳသင္ၾကားေရးစံနစ္မွာ ေပးသူျဖစ္တဲ့ ဆရာေတြထက္၊ လက္ခံသူေတြျဖစ္တဲ့ ေက်ာင္းသားေတြရဲ႕ လိုအပ္ခ်က္ေတြကိုျဖည့္ဆည္းေပးဖို႔ ပိုႀကိဳးစားရပါမယ္။ ကိုယ္ျဖစ္ခ်င္တဲ့ပံုစံထက္ သူတို႔နဲ႔လိုက္ဖက္မယ့္ ပံုစံမ်ဳိးကို ဦးစားေပးၿပီး ေရြးခ်ယ္ေပးသင့္ပါတယ္။ ဒါမွလည္း တိုးတက္မႈ ရွိပါလိမ့္မယ္။

ႏိုင္ငံတကာမွာ ကိုယ္တို႔ျမန္မာေက်ာင္းသားေတြေလာက္ တပင္တပန္းပညာသင္ယူၾကတာ ဘယ္မွာမွမရွိပါ။ ဒါေပမယ့္ အစစအရာရာမွာ ႏိုင္ငံတကာကို မမီႏိုင္ေသးပါ။ သင္သေလာက္သာ တတ္ၾကမယ္ဆိုရင္ ကမၻာေပၚမွာ ကိုယ္တို႔ေက်ာင္းသားေတြ ထိပ္တန္းကေတာင္ ဆင္းမယ္မထင္ပါ။ ဒါဟာ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုရင္ မလိုအပ္ဘဲ စာသင္ခ်ိန္ေတြမ်ားလြန္းေနတာေၾကာင့္ပါ။ နားေနခ်ိန္ရွားပါးလြန္းတာေၾကာင့္ပါ။

ေနာက္တစ္ခ်က္က ေက်ာင္းသားေတြ သင္ၾကားမႈမွာ အာရုံ၀င္စားမႈရေအာင္ သင္ၾကားတဲ့ေနရာနဲ႔ ပတ္၀န္းက်င္ဟာ သက္ေတာင့္သက္သာျဖစ္ဖို႔ လိုပါတယ္။ ေပ်ာ္စရာျဖစ္ေနရင္ ပိုလို႔ေကာင္းပါေသးတယ္။ ဒီေန႔ေခတ္ႀကီးမွာ ကိုယ္တို႔တိုင္းျပည္ဟာလည္း တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ေခတ္မီလာေနပါၿပီ။ အင္တာနက္၊ လက္ကိုင္ဖုန္း၊ ဆိုင္ကယ္၊ တယ္လီေဗးရွင္းဆိုတာေတြဟာ ဇိမ္ခံပစၥည္းဘ၀ကေန လူေတြရဲ႕ ေန႔စဥ္ဘ၀ထဲကိုပါ ေရာက္လာပါၿပီ။ ကိုယ္တို႔ငယ္ငယ္တုန္းကဆိုရင္ အိမ္တစ္အိမ္မွာ ေရဒီယိုတစ္လံုးေတာင္ ရွိၾကတာမဟုတ္ပါ။ အဲဒီလို အစစအရာရာ တိုးတက္လာေနေပမယ့္ စာသင္ေက်ာင္းေတြမွာေတာ့ ကိုယ္တို႔ငယ္ငယ္က သင္ယူခဲ့ၾကရတဲ့ ပတ္၀န္းက်င္၊ သင္ၾကားမႈပံုစံအတိုင္း သင္ေနၾကတုန္းပါ။ တကယ္ဆုိရင္ စာသင္ေက်ာင္းေတြလည္း ဘက္စံုေထာင့္စံု တိုးတက္သင့္ေနပါၿပီ။ သင္ေထာက္ကူပစၥည္းေတြ အစံုအလင္၊ နည္းပညာသံုးအေထာက္အကူပစၥည္းေတြ အစံုအလင္နဲ႔ အေအးခန္းစာသင္ခန္းေတြ ျဖစ္သင့္ပါၿပီ။
ကိုယ္တို႔ေခတ္ေက်ာင္းသားေတြအတြက္ ဒီေက်ာင္းေတြဟာ ေပ်ာ္စရာျဖစ္ခဲ့ေပမယ့္ ဒီေန႔အိုင္တီေခတ္ေက်ာင္းသားေတြကေတာ့ ကိုယ္တို႔ေခတ္ကစာသင္ေက်ာင္းေတြ၊ သင္ၾကားမႈပံုစံေတြကို ေပ်ာ္စရာလို႔ ျမင္ႏိုင္မွာမဟုတ္ေတာ့ပါ။
ဒါေၾကာင့္ စာသင္ေက်ာင္းေတြနဲ႔ သင္ၾကားမႈပံုစံေတြကိုလည္း ေခတ္မီတဲ့ပံုစံ ေျပာင္းေပးႏိုင္ၾကရင္ ေက်ာင္းသားေတြရဲ႕ အာရုံစိုက္မႈကို ျပန္ရလာမွာ မလြဲပါ။

ေက်ာင္းေတြမွာ စာရိတၱခ်ိန္၊ ဖြံ႕ၿဖိဳးေရးခ်ိန္၊ ကာယခ်ိန္၊ ဂီတခ်ိန္ဆိုၿပီး အခ်ိန္ေတြတရား၀င္ သတ္မွတ္ေပးထားပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေက်ာင္းေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကေတာ့ ဒီအခ်ိန္ေတြကို အသံုမခ်ပါ။ ခ်မွတ္ထားတဲ့မူ၀ါဒကို လက္ေတြ႕အေကာင္အထည္ မေဖာ္ပါ။ အဲဒီအခ်ိန္ေတြမွာ စာကိုပဲ ဖိသင္ပါတယ္။ ျမင္ေနရွိေနပါလ်က္နဲ႔ အသံုးခ်ခြင့္မရတဲ့ ေက်ာင္းသားေလးေတြမွာ ဘယ္ေလာက္မခံခ်ိ၊ မခံသာျဖစ္ၾကလိမ့္မလဲ။ တကယ္လို႔သာ အဲဒီအခ်ိန္ေတြကို သတ္မွတ္ထားတဲ့အတိုင္းသာ အတိအက် အေကာင္အထည္ေဖာ္ေပးႏိုင္ရင္ ကေလးေတြ ေတာ္ေတာ္တိုးတက္လာပါလိမ့္မယ္။ တကယ္ေတာ့ စံနစ္ကေတာ့ အဆင္ေျပေနပါတယ္။ ဒါကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ႏိုင္မႈမွာ အားနည္းေနေသးတာပါ။ တိတိက်က်နဲ႔ ထိထိေရာက္ေရာက္လုပ္ၾကရင္ မျဖစ္ႏိုင္စရာ ဘာမွမရွိပါ။ လုပ္ႀကည့္ႀကဖို႔ လိုပါတယ္။

ဆရာဆိုတဲ့ အဂၤလိပ္စာလံုးေပါင္းဟာ
T = Teaching
E = Expert
A = Active
C = Clever
H = Honest
E = Education
R = Research minded
စတဲ့ စာလံုးေတြကို စုေပါင္းထားျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဆရာေတြမွာ သုေတသီစိတ္ထားမ်ဳိးရွိဖို႔ လိုပါတယ္။ နည္းစံနစ္အသစ္ေတြကို စူးစမ္းရွာေဖြၿပီး စမ္းသပ္အသံုးခ်ၾကည့္ဖို႔ လက္မေႏွးသင့္ပါ။ ေဆးေလာကမွာ ကၽြမ္းက်င္ပါတယ္ဆိုတဲ့ ပါရဂူႀကီးေတြေတာင္ လူနာကိုေဆးေပးရာမွာ ေပးတဲ့ေဆးရဲ႕ ထိေရာက္မႈကို မၾကာမၾကာ Monitor လုပ္ၿပီး ကုသမႈကို လိုအပ္သလို ေျပာင္းေပးရေလ့ ရွိပါတယ္။ ဒီလိုပါပဲ ေက်ာင္းေတြက ဆရာေတြ၊ ဆရာမေတြလည္း သင္ၾကားမႈနည္းစံနစ္သစ္၊ ပံုစံသစ္ေတြကို စမ္းသပ္ၾကည့္ၾကၿပီး ထိေရာက္မႈေတြကို မွတ္တမ္းတင္လို႔ ေက်ာင္းသားေတြနဲ႔ ကိုက္ညီမႈရွိမယ့္ နည္းစံနစ္ေတြကို အသံုးျပဳၿပီး တိုးတက္မႈကို အားသြန္ခြန္စိုက္ လုပ္ေပးသင့္လွပါတယ္။


ကေလးေတြကို ကစားခ်ိန္၊ နားခ်ိ္န္ က်က်နနသတ္မွတ္ေပးထားၿပီး က်န္တဲ့ ဘက္စံုဖြံ႕ၿဖိဳးမႈေတြလည္း မ်က္ေျခမျပတ္ေစရဘဲ တိုးတက္ေခတ္မီတဲ့ ပညာေရးပတ္၀န္းက်င္သစ္၊ နည္းစံနစ္သစ္ေတြနဲ႔ ႀကိဳးစားေပးၾကမယ္ဆိုရင္ လာမယ့္ဆယ္စုႏွစ္ ႏွစ္ခုေလာက္အၾကာမွာ ျမန္မာေတြလည္း မညံ့ၾကတာ ကမၻာကို ႁကြားႏိုင္မွာျဖစ္ေၾကာင္း ရဲရဲႀကီး ယံုၾကည္မိပါေတာ့တယ္။

ခ်မ္းသာခ်င္တဲ့ ဦးဟန္ၾကည္ . . .

တစ္ရက္တစ္ရက္နဲ႔ အသက္ေတြလည္း ႀကီးလို႔လာပါၿပီ...
ဒါေပမယ့္ အလုပ္ထဲမွာ နစ္ေနတာေၾကာင့္ အသက္ကိုေတာင္ သတိမထားမိတာ ၾကာပါၿပီ။

ကိုယ့္အလုပ္ကလည္း နားရက္ယူလို႔ မျဖစ္တဲ့အျပင္
မနက္၆နာရီေလာက္ကတည္းက ဇယ္စက္သလို အလုပ္ေတြလုပ္လိုက္ရတာ ေန႔လည္ ၁နာရီေလာက္မွ အိမ္ျပန္ရပါေတာ့တယ္။ အိမ္ေရာက္ရင္ ေရခ်ဳိး၊ ထမင္းစားၿပီး ၂နာရီေလာက္ကစၿပီး အလုပ္ခြင္ျပန္၀င္လိုက္တာ ည၉နာရီေလာက္ေရာက္မွ တစ္ေန႔တာအလုပ္ၿပီးပါတယ္။ အိမ္ျပန္ေရာက္ရင္ ဘာမွမလုပ္ခ်င္မကိုင္ခ်င္ေတာ့ေလာက္ေအာင္ အားကုန္ေနပါၿပီ။ တစ္လကုန္လို႔ လဆန္း၇ရက္ေန႔ေရာက္မွပဲ တစ္ရက္တာ အနားရပါတယ္။ ကိုႀကီးေက်ာက္ေျပာသလုိ အားကုန္လို႔ ပ်ားအံုစားရမယ့္ကိန္းပါ။

တစ္ခါတစ္ေလေတာ့လည္း ေတြးမိပါတယ္။
ဘာေၾကာင့္မ်ား ဒီေလာက္ႀကိဳးႀကိဳးစားစား လုပ္ေနမိပါလိမ့္လို႔ပါ။ လူျဖစ္လာတဲ့ဘ၀မွာ သူမ်ားထက္ပုိေတာ္၊ ပိုတတ္၊ ပိုေအာင္ျမင္ခ်င္တဲ့ အတၱေၾကာင့္လို႔ပဲ ေျပာလို႔ရမယ္ ထင္ပါတယ္။ ေနာက္တစ္ခ်က္က ကိုယ္ကအင္မတန္မွ ခ်မ္းသာခ်င္ပါတယ္။ ေလာဘႀကီးတယ္ေျပာရင္လည္း ေျပာၾကပါေစ။ ဆင္းရဲမွာ အင္မတန္ေၾကာက္ပါတယ္။ သိပၸံပညာရွင္တစ္ေယာက္ေျပာဖူးသလို ဆင္းရဲမွာေၾကာက္တယ္၊ ဆင္းရဲရင္ ဘာမွလုပ္လို႔မရေတာ့ဘူးတဲ့။ ပညာေတြပိုတတ္လာေအာင္၊ သူမ်ားကိုမ်ားမ်ားကူညီႏိုင္ေအာင္ဆိုတာ ကိုယ့္လက္ထဲမွာ ေငြမ်ားမ်ားရွိမွ ျဖစ္တာပါ။ လက္ဗလာနဲ႔ေတာ့ လူမႈေရးလုပ္လို႔ျဖစ္မွာမဟုတ္ပါ။

ေလာကမွာ ကိုယ္၀မ္းအနည္းဆံုးအခ်ိန္ဟာ သူမ်ားက အကူအညီလာေတာင္းတာကို မေပးႏိုင္တဲ့အခ်ိန္ျဖစ္ပါတယ္။ ကိုယ္တိုင္ထမင္းတစ္လုပ္အတြက္ တပင္တပန္းႀကဳိးစားေနရခ်ိန္ကဆိုရင္ သူမ်ားေတြရဲ႕ဒုကၡကို ျမင္ေနလ်က္နဲ႔ မတတ္ႏိုင္လို႔ လက္ပိုက္ၾကည့္ခဲ့ရတာ အင္မတန္၀မ္းနည္းခဲ့ရပါတယ္။ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးတဲ့လူေတြကို ကူညီဖို႔၊ လူမႈေရးလုပ္ငန္းေတြလုပ္ဖို႔ဆိုတာ လက္ထဲမွာေငြမရွိရင္ေတာ့ အိပ္မက္သာသာပဲ ျဖစ္သြားပါလိမ့္မယ္။ မျဖစ္ျဖစ္ေအာင္ကူညီရင္ေတာ့ ရႏိုင္ေပမယ့္ ဆင့္ပါးစပ္ႏွမ္းပက္သလိုျဖစ္ရုံရွိမွာမို႔ ဘာမွထိေရာက္မႈ ရွိမယ္မထင္ပါ။ ကိုယ္က ေငြေၾကးတတ္ႏိုင္လို႔ စက္ရုံတစ္ခုေထာင္ႏိုင္တယ္ဆိုရင္ အနည္းဆံုးေတာ့ စက္ရုံအလုပ္သမားေတြကို အလုပ္ေပးထားႏိုင္ပါေသးတယ္။ အဲဒီလုိမွမဟုတ္ဘဲ လက္ဗလာနဲ႔ ပရဟိတလုပ္ခ်င္ေနရင္ သူမ်ားအိမ္မွာ ေရသြားထမ္းေပးတာပဲ လုပ္လို႔ရပါလိမ့္မယ္။ ဒါမ်ဳိးသာဆိုရင္ေတာ့ ကိုယ့္မာနတစ္ခြဲသားနဲ႔ ဒီတစ္သက္ ပရဟိတလုပ္ျဖစ္မွာေတာင္ မဟုတ္ေတာ့ပါ။ ဒါေၾကာင့္ ဒီလုပ္ငန္းေတြအတြက္ ကိုယ့္မွာေငြလိုပါတယ္။

ေနာက္တစ္ခ်က္က ကိုယ့္ကို လူေနၿခံဳၾကား စိတ္ေနဘံုဖ်ားလို႔ေျပာရင္လည္း မတတ္ႏိုင္ပါ။ ႏိုင္ငံတကာမွာ လုပ္ေနၾကတဲ့ ပညာေရး၀န္ေဆာင္မႈလုပ္ငန္းႀကီးေတြကို အင္မတန္မွအားက်ပါတယ္။ ကိုယ္ပိုင္တကၠသိုလ္ႀကီးမွာ ကိုယ့္ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားေတြကို ကိုယ့္စိတ္ႀကိဳက္ဘာသာရပ္ေတြကို ႏိုင္ငံတကာအဆင့္မီေေအာင္ သင္ၾကားေပးၿပီး ေျမေတာင္ေႃမွာက္ေပးခ်င္တာ တကယ့္ဆႏၵပါ။ ႏိုင္ငံတကာနဲ႔ရင္ေဘာင္တန္းႏိုင္မယ့္ ျမန္မာလူမ်ဳိး ပညာတတ္ႀကီးေတြျဖစ္ေအာင္ ေမြးထုတ္ၿပီး ကိုယ့္တိုင္းျပည္ႀကီးတိုးတက္ေအာင္ လုပ္ခ်င္ပါတယ္။ မကုန္ခမ္းႏိုင္တဲ့ ပညာရင္းျမစ္ေတြကို ႏိုင္ငံတကာကို တင္ပို႔ေရာင္းခ်ၿပီး တိုင္းျပည္ခ်မ္းသာေအာင္ တစ္ဖက္တစ္လမ္းက လုပ္ခ်င္ပါတယ္။ ဒီလိုလုပ္ဖို႔ဆိုတာ လက္ထဲမွာ ႏွစ္ပဲတစ္ျပားရွိရုံနဲ႔ လုပ္လို႔မရႏိုင္ပါ။ အခုဆိုရင္ အစိုးရက ပုဂၢလိကေက်ာင္းေတြတည္ေထာင္ခြင့္ေပးထားတာကို ၀မ္းပါးမိေပမယ့္ အနည္းဆံုးသိန္းသံုးေလးေထာင္ရွိမွ ထူေထာင္ႏိုင္မွာျဖစ္တာမို႔ ေ၀းေ၀းကပဲ လြမ္းေနရပါတယ္။ ေၾကာ္ၿငာတစ္ခုထဲမွာ ေဒြးေျပာသလို
လက္ထဲမွာ ေငြမရွိေသးေတာ့ အိုင္ဒီယာေတြကို ေဘးပံုခ်ထားရပါရဲ႕။

ဒီအေတြးေတြနဲ႔ တစ္ရက္တစ္ရက္ မနားမေနႀကိဳးစားေနေပမယ့္ အခုထိေတာ့ ဦးဟန္ၾကည္တစ္ေယာက္ သူေဌးမျဖစ္ေသးပါ။ ဆရာစိုင္းခမ္းလိတ္ရဲ႕ သီခ်င္းထဲကစာသားကို ကိုးကားၿပီးေျပာရရင္ေတာ့ -
“ဒုကၡကိုမ်က္ေျချပတ္ေအာင္ ေျပးခဲ့တဲ့ခရီးပါ...
ဒီဘ၀ႀကီး...
အခုထိေတာ့ မ်က္ေျချပတ္ေအာင္ ျဖတ္လို႔မရလည္း နည္းနည္းေတာ့ အသက္ရွဴ...
ေခ်ာင္လာစ...” လို႔ပဲ ဆိုရပါလိမ့္မယ္။
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ တစ္ေန႔တစ္လံပုဂံဘယ္မွမေရြ႕ႏိုင္တာ အမွန္ပဲမို႔ တစ္ရက္တစ္ရက္ အေကာင္းျမင္အေတြးေတြနဲ႔ အားသစ္ေတြေမြးရင္း ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မနက္ျဖန္ေတြနဲ႔အတူ ရွင္သန္ေနဆဲပါ။

ကိုယ့္မူ၊ ကိုယ့္ဟန္ . . .

တျဖည္းျဖည္းနဲ႔
အခ်ိန္ေတြ ကုန္လိုက္လာတာ ကိုယ့္ေက်ာင္းသားေတြ တကၠသိုလ္၀င္တန္းေျဖဖို႔ ၄လေက်ာ္ပဲ က်န္ပါေတာ့လား။

သင္ခန္းစာကေတာ့ သံုးပံုႏွစ္ပံုျပတ္ေအာင္ သင္ၿပီးေနပါၿပီ။ တစ္ရက္ကိုမွ နည္းနည္းပဲသင္ၿပီး သင္ခန္းစာေက်ညက္မႈကို ဦးစားေပးထားခဲ့တာျဖစ္လို႔ ျပန္လွန္သင္ၾကားမႈပိုင္းကို သိပ္ေတာ့စိတ္မပူမိပါ။ တစ္ပတ္တစ္ခါ၊ ႏွစ္ခါေလာက္ သင္ခန္းစာေတြကို ပိုင္းၿပီးစာေမးပြဲငယ္ေလးေတြ စစ္ေပးထားတာမို႔ ေက်ာင္းသားေတြကိုယ္တိုင္ ျပန္လွန္ေလ့က်င့္ၿပီး ျဖစ္ေအာင္လုပ္ေပးထားပါေသးတယ္။ စာသင္ခ်ိန္မွာ နည္းစံနစ္ထက္ သေဘာတရားကို ဦးစားေပးၿပီး သင္ထားပါတယ္။ သေဘာတရားကို ပိုင္ပိုင္ႏိုင္ႏိုင္ရွိသြားရင္ နည္းစံနစ္ဆိုတာ ကိုယ္တိုင္ရွာေဖြယူလို႔ ရတာပါပဲ။ ကိုယ္ေျပာေနက်စကားနဲ႔ဆို ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲဆိုတဲ့ How ထက္၊ ဘာေၾကာင့္လုပ္ရသလဲဆိုတဲ့ Why ကို နားလည္သေဘာေပါက္ေအာင္ ႀကိဳးစားေပးထားပါတယ္။ သင္ခန္းစာေတြကို Must know(သိကိုသိရမယ့္စာ)၊ Should know(သိသင့္တဲ့စာ)၊ Good to know(သိရင္ေတာ့ပိုေကာင္းသလို၊ မသိရင္လည္း ျပႆနာသိပ္မရွိတဲ့စာ) ဆိုၿပီး ပိုင္းျခားေပးထားပါေသးတယ္။

ဒါေပမယ့္ ကိုယ္ကဘယ္ေလာက္ပဲ ေပးေနပါေစ ခံယူသူသာ အဓိကျဖစ္တာမို႔ အူေၾကာင္ၾကားျဖစ္က်န္ရစ္တဲ့ ငတိေတြလည္း ရွိေနပါေသးတယ္။ မ်ဳိးေစ့ဘယ္ေလာက္ပဲေကာင္းပါေစ ေျမဆီေျမႏွစ္ေပၚမွာမူတည္ၿပီး အပင္သန္မႈျခင္းကြာတတ္တာ သဘာ၀မို႔ သိပ္ေတာ့လည္း၀မ္းမနည္းမိပါ။ ပညာေရးေလာကထဲကို စ၀င္ကာစကေတာ့ ကိုယ္ေပးသေလာက္မရရင္ ေတာ္ေတာ္ႀကီးကို ၀မ္းနည္းမိခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အတၱာဟိ၊ အတၱေနာ၊ နာေထာ(မိမိကိုယ္သာကိုးကြယ္ရာ)ျဖစ္တာမို႔ သူတို႔ဘ၀အတြက္ သူတို႔က ပိုႀကိဳးစားရမွာကို မႀကိဳးစားရင္ေတာ့လည္း ဘုရားေဟာတရားေတာ္ထဲကလို ႏိုင္သေလာက္လုပ္ေပးၿပီး သေဗၺသတၱာကမၼသကာလုပ္ရပါေတာ့တယ္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ကိုယ့္ဘက္ကေတာ့ အေကာင္းဆုံးျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစားေပးမႈကေတာ့ ဆံခ်ည္တမွ်င္စာေလာက္ေတာင္ မေလ်ာ့ေစရပါ။

ကိုယ့္နည္းစံနစ္က သူမ်ားေတြနဲ႔ တကယ့္ေျပာင္းျပန္ပါ။ စာသင္ခန္းတြင္းမွာ ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားေတြကို လြတ္လြတ္လပ္လပ္ေနခိုင္းပါတယ္။ သခ်ၤာတြက္ခ်ိန္မွာဆို လိုအပ္ရင္ သီခ်င္းပါဖြင့္ထားေပးလိုက္ပါေသးတယ္။ သီခ်င္းေလးညည္းရင္းတြက္ေတာ့ ဉာဏ္ရည္ေတာင္ ပိုလို႔ထက္ပါေသးတယ္။ ဆရာ၊ တပည့္ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေႏြးေႏြးေထြးေထြးရွိေအာင္ အာရုံစိုက္ၿပီး ႀကိဳးစားေပးပါတယ္။ သင္တန္းခ်ိန္မွာ ဆရာကို ေၾကာက္ေနဖို႔မလိုပါ။ ၀ါသနာပါရင္ ျငင္းလို႔ေတာင္ရပါေသးတယ္။ ဒါေပမယ့္ သင္တန္းခ်ိန္ျပင္ပမွာေတာ့ ဆရာ၊ တပည့္ေဒြးေရာယွက္တင္ ေနခြင့္မေပးပါ။ ဆရာေရာ၊ တပည့္ပါ သိကၡာအက်မခံပါ။ စာသင္ၾကားမႈကိုလည္း ေဖေဖာ္၀ါရီလပိုင္းထိ ဖိသင္ထားၿပီး လလယ္ေလာက္ကစလို႔ သင္ၾကားမႈကို ေလွ်ာ့ခ်လိုက္ပါတယ္။ က်န္းမာေရးကို ဦးစားေပးၿပီး စိတ္ဓာတ္တက္ႁကြလာေအာင္ပဲ စစ္ဆင္ေရးလုပ္ပါတယ္။ စာေမးပြဲတြင္းမွာ စာအသစ္မသင္ပါ။ ညဘက္မွာ ၁၀နာရီခြဲရင္ အားလံုးအိပ္ခိုင္းပါတယ္။ ဒီအခ်ိန္မွာ တစ္ႏွစ္တာလုပ္ထားတဲ့ အလုပ္ကပဲ စကားေျပာတာပါ။ ဘာေတြထပ္သင္လို႔မွာ အက်ဳိးမရွိေတာ့ပါ။

ေနာက္ ကိုယ္ကဘယ္ေတာ့မွ တစ္ႀကိဳခန္႔မွန္းေမးခြန္း ထုတ္မေပးပါ။ သင္ခန္းစာအားလံုး မႏိုင္တဲ့ေက်ာင္းသားကို သင္ခန္းစာတစ္၀က္ကိုပဲ ႏိုင္ေအာင္၊ ေက်ညက္ေအာင္ ၾကည့္ခိုင္းပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ကိုယ္လုပ္ရဲရင္ ခံရဲေအာင္ က်င့္ေပးထားပါတယ္။ စာမႀကိဳးစားတဲ့ေက်ာင္းသား၊ စိတ္ဓာတ္မေကာင္းတဲ့ ေက်ာင္းသားဆိုရင္ ဘယ္လိုမွအေအာင္မခံႏိုင္ပါ။ ဒီလိုစိတ္ဓာတ္ညံ့ဖ်င္းတဲ႔ကေလးတစ္ေယာက္ ပညာတတ္အသိုင္းအ၀ိုင္းထဲေရာက္လာရင္ ေလာကနာပါလိမ့္မယ္။ အေခ်ာင္သမားစိတ္ဓာတ္နဲ႔ကေလးတစ္ေယာက္မ်ား တိုင္းျပည့္ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္သြားခဲ့ရင္ တုိင္းျပည့္အေရး မေတြး၀ံ့စရာျဖစ္သလို သူ႔ကိုသင္ေပးလိုက္မိတဲ့ ဆရာမွာလည္း ရင္ထုမနာျဖစ္ရပါလိမ့္မယ္။

ကိုယ့္ကေလးေတြကို ကိုယ္အၿမဲေျပာေလ့ရွိပါတယ္။ ကိုယ္သင္ေပးထားတဲ့ပညာဟာ သူမ်ားကို ေစာ္ကားဖို႔၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကို စိတ္ႀကီး၀င္ ဘ၀င္ျမင့္ဖို႔ လံုး၀မျဖစ္ေစရဘူးလို႔ပါ။ သူမ်ားကို ကူညီဖို႔ ၊ တိုင္းျပည္ကို အလုပ္အေႁကြးျပဳဖို႔ သင္ေပးထားတာျဖစ္မွန္း သိေအာင္ ရိုက္သြင္းပါတယ္။ ကိုယ္ခံယူခ်က္ကေတာ့ ရွင္းပါတယ္။ တုိင္းျပည္ကို ဒုကၡေပးမယ့္ ဘယ္လိုလူမ်ဳိးမွ ကိုယ့္ပညာကို မရေစရပါ။ ထမင္းတစ္လုပ္အတြက္ ထင္းခုတ္စားလို႔ ရတဲ႔ဒီတိုင္းျပည္မွာ ဘယ္ေတာ့မွ ကိုယ့္ခံယူခ်က္ မပ်က္ေစရပါ။ ကိုယ့္အယူအဆကို အမ်ားကလက္မခံေတာ့တဲ့ ေန႔ေရာက္ရင္ ဒီေလာကကေန ကိုယ္နားပါေတာ့မယ္။

ေလာေလာဆယ္ေတာ့ ကိုယ့္ဦးေဆာင္မႈေအာက္မွာ ကေလးေတြေရာ မိဘေတြပါ တစ္ေသြးတည္းတစ္သားတည္း ရွိေနတာမို႔ မၾကာခင္ေရာက္လာေတာ့မယ့္ စာေမးပြဲအတြက္ အားသြန္ခြန္စိုက္လုပ္ေပးဖို႔ အခုကတည္းက ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္ေနရင္း ေက်နပ္ေနဆဲပါ။ ။

ဆရာ၊ ဒကာ ညီညာစြာျဖင့္ . . .

သာသနာဆိုတာ ဆရာ၊ ဒကာေပါင္းစည္းညီညာစြာနဲ႔ ထိမ္းသိမ္းေပးမွ စည္ပင္ဖြံ႕ၿဖိဳးတာပါ။

ဒီအေတြးကို ဘာေၾကာင့္ေကာက္ခါငင္ခါ ေတြးမိရသလဲဆိုရင္ ထိုင္ရင္းေနရင္း ကိုယ့္ေရွ႕မွာအျမင္မေတာ္လြန္းတဲ့ ျမင္ကြင္းကို ျမင္ေနရလို႔ပါ။ ကိုယ္စာသင္တဲ့ ၀ိုင္းတစ္၀ုိင္းရဲ႕ ေရွ႕တည့္တည့္မွာ မြတ္စလင္ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ တစ္ဆိုင္ရွိပါတယ္။ ဒီေန႔လည္ ေက်ာင္းသားေတြကို စာေမးပြဲငယ္တစ္ခုစစ္ေနရင္း အိမ္ေရွ႕၀ရန္တာကေန အျပင္ကိုေမွ်ာ္ၾကည့္မိေတာ့ အဲဒီမြတ္စလင္ဆိုင္က လမ္းေဘးအက်ဆံုးစားပြဲမွာ ထိုင္ေတာ္မူၿပီး လက္ဖက္ရည္ဘုဥ္းေပးေတာ္မူေနၾကတဲ့ ဗုဒၶဘာသာဘုန္းေတာ္ႀကီးေလးပါးကို ေတြ႕လိုက္ရပါရဲ႕။ ႏွစ္ပါးကေတာ့ ပဥၨင္းထင္ပါတယ္။ သက္ေတာ္ ၄၀၀န္းက်င္ရွိလို႔ မွန္းၾကည့္လိုက္တာပါ။ ႏွစ္ပါးကေတာ့ ကိုရင္ငယ္ေလးေတြပါ။ သကၤန္းကိုေတာ့ က်က်နနရုံထားတာ ေတြ႕ေနရပါတယ္။

ခက္တာက ကိုယ္ေတာ္ေတြ လက္ဖက္ရည္ဘုဥ္းေပးေနတဲ့ အခ်ိန္က မြန္းလြဲ၃နာရီ ျဖစ္ေနတာပါပဲ။ ဒီအခ်ိန္ဆိုတာ ကိုယ္တို႔သာမန္လူ၀တ္ေၾကာင္ေတြေတာင္ သီလယူထားရင္ လက္ဖက္ရည္ေသာက္လို႔ မရေတာ့တဲ့ အခ်ိန္ႀကီးပါ။ ဒါကို ကိုယ္ေတာ္တို႔က ဘယ္လိုမ်ား ေရႊဥာဏ္ေတာ္စူးေရာက္ၿပီး လက္ဖက္ရည္ဘုဥ္းေပးေတာ္မူေနၾကပါလိမ့္ဆိုတာ စဥ္းစားလို႔ေတာင္မရပါ။ ကိုရင္ငယ္ေလးေတြမို႔ မလိမ္မိုး၊ မလိမ္မာ မွားၾကတာဆိုရင္လည္း သည္းခံလို႔ ရနိုင္ပါေသးတယ္။ အခုလိုပဥၨင္းအရြယ္သံဃာေတာ္ေတြကိုယ္တိုင္ မသင့္ေတာ္တာေတြလုပ္ေနတာ ျမင္ရေတာ့ ဘုရားရွင္ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီးကို သူတို႔ကိုယ္စား မ်က္ႏွာပူမိပါေတာ့တယ္။

အဆိုးတကာ့ အဆိုးဆံုးက သူမ်ားဘာသာ၀င္ေတြေရွ႕မွာ မသင့္ေတာ္တာေတြကို လုပ္ျပတာပါပဲ။ က်န္တဲ့ဘာသာ၀င္ေတြမွာ (ခရစ္ယာန္ Roman Catholic ဂိုဏ္းေတြကလြဲရင္) ဘာသာေရးေခါင္းေဆာင္ ပုဂၢဳိလ္ေတြရဲ႕ ၀တ္စားဆင္ယင္မႈဟာ သာမန္လူေတြနဲ႔ ထူးထူးျခားျခားမကြာလွတာမို႔ သူတို႔ေတြအျပစ္တစ္ခုခုလုပ္ရင္ သိပ္မသိသာပါ။ ကိုယ္တို႔ဘာသာမွာက သံဃာေတာ္ဆိုတာ ဘယ္ကေနၾကည့္ၾကည့္ သိသာျမင္သာထင္ရွားလြန္းတဲ့ သကၤန္းႀကီးေတြနဲ႔ဆိုေတာ့ အခုလိုမ်ဳိး လုပ္ေနတာ ၾကားထဲကေန မ်က္ႏွာမထားတတ္ေအာင္ ရွက္မိပါတယ္။ ဒီကိုယ္ေတာ္ေတြ ဒီလိုလုပ္ေနရင္ သူတို႔ကိုယ္ကိုးကြယ္၀တ္ျပဳေနၾကတဲ့ ကိုယ္တို႔ေတြကို က်န္တဲ့ဘာသာ၀င္ေတြက ဘယ္လိုျမင္ၾကမွာပါလိမ့္။ ကိုယ္ေတာ္မ်ားကေတာ့ စဥ္းစားေတာ္မူၾကဟန္မတူပါ။ ဒါေၾကာင့္မို႔လည္း အခုလိုမ်ဳိး အစၥလာမ္လက္ဖက္ရည္ဆိုင္မွာ ေန႔ခင္းေၾကာင္ေတာင္ လက္ဖက္ရည္ဘုဥ္းေပးေတာ္ မူေနၾကတာ ျဖစ္မယ္ထင္ပါရဲ႕။

ဘယ္ေနရာမွာမဆို ေခါင္းေဆာင္ဆိုတာ က်န္တဲ့ေနာက္လိုက္ေတြထက္ ပိုၿပီးထိန္းသိမ္းရပါတယ္။ တာ၀န္ပိုယူရပါတယ္။ ေနာက္လိုက္ေတြရဲ႕ အျပစ္ေတြကိုေတာင္ ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္သူက တာ၀န္ခံေပးရေလ့ ရွိပါတယ္။ အခုေတာ့ ဘာသာေရးေခါင္းေဆာင္ေတြျဖစ္တဲ့ ဒီကိုယ္ေတာ္ေတြလုပ္ေနတာက သူတို႔လုပ္သမွ်အျပစ္ေတြကို ကိုယ္တို႔ဒကာ၊ ဒကာမေတြက ၀ိုင္း၀န္းခံၾကရေတာ့မလို ျဖစ္ေနပါရဲ႕။

တစ္ခါတစ္ခါမ်ား ကိုယ့္မ်က္စိေရွ႕မွာ အျမင္မေတာ္တာေတြ ေတြ႕ရတာမ်ားလြန္းေတာ့ ကိုယ္ေနေနတာ ေထရ၀ါဒ ဗုဒၶဘာသာေခါင္းေဆာင္ တိုင္းျပည္ဟုတ္မွ ဟုတ္ပါေလစလို႔ ေတြးယူရပါတယ္။ စဥ္းစားၾကည့္ပါ။ ဘုရားပြဲရန္ပံုေငြအတြက္ ေလာင္းကစား၀ိုင္းေတြ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းထဲမွာ လုပ္ခြင့္ျပဳပါသတဲ့။ ၀ိုင္းေသးတစ္၀ုိင္းကို ဘယ္ေလာက္၊ ၀ိုင္းႀကီးတစ္၀ိုင္းကို ဘယ္ေလာက္လို႔ သတ္မွတ္ၿပီး အေကာက္ေကာက္ပါတယ္။ အဲဒီရေငြဟာ တစ္ညကို သိန္း၂၀ေလာက္ရွိပါတယ္။ အဲဒီေငြနဲ႔ ဘုရားတည္ေက်ာင္းေဆာက္လုပ္တယ္ဆိုပါဦးေတာ့ ကိုယ္တို႔ေတြ ဘယ္လိုအသိတရား၊ ဘယ္လိုဦးေဏွာက္မ်ဳိးေတြနဲ႔ ဒီဘုရားေက်ာင္းကန္ေတြကို ရွိခိုးကန္ေတာ့ရမွာပါလိမ့္။

တကယ္ဆိုရင္ ဒကာ၊ ဒကာမေတြ ေလာင္းကစားလုပ္ေနရင္ေတာင္ ဆရာဘုန္းႀကီးက တားရျပဳရမွာပါ။ အခုေတာ့ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီးေတြကပါ ဦးစီးဦးေဆာင္ ျပဳေတာ္မူေနၾကေတာ့ ပိဋကတ္သံုးပံုထဲမွာ ကစား၀ိုင္းသုတ္မ်ားပါေလေရာ့သလား ေတြးခ်င္စရာ ျဖစ္ေနရပါၿပီ။

တစ္ခါတစ္ေလမွာ ဘုရားပြဲရွိလို႔ ညဘက္ ပြဲေစ်းတန္းလမ္းေလွ်ာက္ျဖစ္ရင္ အကုသိုလ္ေတြ ေအာတိုက္ေနေအာင္ ရၿပီးမွ အိမ္ျပန္ေရာက္ပါေတာ့တယ္။ စဥ္းစားၾကည့္ပါ။ မိန္းကေလးသံုးေလးေယာက္ေလာက္ ဒိုင္ခံေနတဲ့ အံကလုံ၀ိုင္း( အံစာတံုးမ်က္ႏွာေျခာက္ဖက္လံုးမွာ အရုပ္ေတြဆြဲထားပါတယ္။ အဲဒီလို အံစာတံုးမ်ဳိး ေလးလံုး၊ တခ်ဳိ႕က ေျခာက္လံုး၊ ရွစ္လံုးကို တန္းေပၚမွာတင္ထားပါတယ္။ အံစာတံုးေပၚက အရုပ္ေတြကို ေအာက္မွာခင္းထားတဲ့ ပတၱဴေပၚမွာဆြဲေပးထားပါတယ္။ ကိုယ္ထိုးခ်င္တဲ့ အရုပ္ေပၚမွာ ပိုက္ဆံထည့္ၿပီးလို႔ လူစံုရင္ အံစာတုံးေတြတင္ထားတဲ့ တန္းကိုႀကိဳးနဲ႔ ဆြဲခ်ပါတယ္။ ေအာက္က်လာတဲ့ အံစာတံုးေတြရဲ႕ အေပၚမ်က္ႏွာျပင္က အရုပ္ေတြကို ထုိးထားတဲ့သူက အေလ်ာ္ရပါတယ္။ အံစာတံုးႏွစ္တံုးမွာ ကိုယ္ထိုးတဲ့အရုပ္ေပၚရင္ ႏွစ္ဆ၊ သံုးတံုးမွာပါရင္ သံုးဆစသည္ျဖင့္ ေလ်ာ္ေပးတဲ့ ေလာင္းကစားပါ။ အညာမွာေတာ့ ခပ္လြယ္လြယ္ပဲ ဂလုန္းဂလုန္းလို႔ေခၚပါတယ္) မွာ သံဃာေတာ္ေတြခ်ည္းပဲ ဆယ္ပါး၊ ဆယ့္ငါးပါးေလာက္ ေအာ္လိုက္ဟစ္လိုက္နဲ႔ ေလာင္းကစားလုပ္ေနတဲ့ စိတ္ညစ္စရာျမင္ကြင္းမ်ဳိးေတြကို ဘယ္သူခံစားႏိုင္မလဲေလ။ အထူးသျဖင့္ ကိုယ့္ေဘးမွာ တစ္ျခားဘာသာ၀င္တစ္ေယာက္ ပါေနတဲ့အခါမ်ဳိးမွာ ပိုဆိုးပါေသးတယ္။ ကိုယ့္မွာ မ်က္ႏွာပူပူနဲ႔ မျမင္ဟန္ေဆာင္ရေတာ့တာပါပဲ။ အဲဒီအခါမ်ဳိးမွာ ကိုယ့္မိတ္ေဆြကမ်ား တစ္ခုခုကို သေဘာက်လို႔ ျပံဳးရင္ သိကၡာမလံုေတာ့သလို ေနရထိုင္ရတာလည္း မခ်မ္းေႃမ့ေတာ့ပါ။ ဗုဒၶဘာသာကို ျမတ္ျမတ္ႏိုးႏိုးရွိၾကတဲ့ တျခားလူေတြလည္း ကိုယ္လုိပဲထပ္တူထပ္မွ် ခံစားဖူးၾကမယ္ထင္ပါတယ္။

ကိုယ္ေဆးေက်ာင္းတတ္ေနတုန္းကပါ။ ကိုယ့္မိတ္ေဆြ ဂ်ာမနီႏိုင္ငံသား သံုးေယာက္နဲ႔အတူ ၿမိဳ႕ထဲကိုထြက္လည္ၾကရင္း မိတ္ေဆြဂ်ာမန္အမ်ဳိးသမီးက ကိုယ့္ကိုေမးပါတယ္။ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ ဘုန္းေတာ္ႀကီးေတြ ဘယ္လိုေနထိုင္စားေသာက္ၾကသလဲေပါ့။ သေဘာရိုးနဲ႔ သိခ်င္လို႔ေမးတာပါ။ ကိုယ္ကလည္း ၀မ္းသာအားရနဲ႔ပဲ ရွင္းျပပါတယ္။ ရဟန္းေတာ္ေတြဟာ တစ္သက္တာပတ္လံုး ညေနစာဘုဥ္းမေပးၾကတဲ႔ အေၾကာင္းပါထည့္ၿပီး ရွင္းျပပါတယ္။ ကိုယ္က အဲဒီလိုရွင္းျပေနခ်ိန္မွာပဲ ထမင္းဆိုင္တစ္ဆိုင္ကေန ကိုယ္ေတာ္ေလးႏွစ္ပါး ဟင္းထုပ္ေတြဆြဲၿပီးထြက္လာၾကတာ ျမင္ၾကရပါေရာ။ ကိုယ့္မိတ္ေဆြအမ်ဳိးသမီးရဲ႕ အၾကည့္က အဲဒီကိုယ္ေတာ္ႏွစ္ပါးဆီေရာက္သြားေတာ့တာမို႔ ကိုယ့္မွာကို္ယ့္သံဃာေတြ သိကၡာမက်ရေအာင္ ဒါကသူတို႔ေက်ာင္းမွာ ရွိၾကတဲ့ ဧည့္သည္ေတြကိုေကၽြးရေအာင္ ဟင္းလာ၀ယ္ၾကတာလို႔ ယုတၱိတန္သည္၊ မတန္သည္ မစဥ္းစားႏိုင္ေတာ့ပဲ လိမ္ရပါေတာ့တယ္။ စိတ္ထဲမွာေတာ့ ၀မ္းနည္းလိုက္တာ မေျပာပါနဲ႔ေတာ့။

သံဃာေတာ္ေတြဆိုတာ ကိုယ္တို႔ျမတ္စြာဘုရားရွင္ရဲ႕ ကိုယ္ပြားေတာ္ေတြမို႔ ကိုယ္အင္မတန္ပဲ ၾကည္ညိဳပါတယ္။ ဘာသာ၀င္တိုင္းကလည္း ကိုယ့္လိုပဲ ၾကည္ညိဳၾကမွာ မလြဲပါ။ ၾကည္ညိဳသဒၶါပြားလြန္းလို႔ပဲ တပင္တပန္းရွာေဖြထားၾကတဲ့ စည္းစိမ္ဥစၥာေတြကို အျမတ္တႏိုုး လွဴဒါန္းၾကတာပါ။ ၾကည္ညိဳလြန္းလို႔ပဲ ကိုယ့္ထက္အသက္အဆမတန္ငယ္ၾကတဲ့ ကိုရင္ေလးေတြကိုေတာင္ ဦးခ်ကန္ေတာ့ၾကတာပါ။ သူမ်ားၾကည္ညိဳေလးစားတာ၊ အားကိုးအားထားျပဳခံရတဲ့သူေတြဟာ လံုး၀မွားလို႔မရတဲ့သူေတြျဖစ္ပါတယ္။ အခုလို သူမ်ားကိုးကြယ္ခံရတဲ့ ကိုယ္ေတာ္ေတြဆိုရင္ေတာ့ ပိုၿပီးေတာ့ေတာင္ တာ၀န္ပိုႀကီးပါလိမ့္မယ္။

အထက္မွာေျပာခဲ့သလို ဆရာနဲ႔၊ ဒကာဆိုတာ ကၽြန္းကိုင္းမီ၊ ကိုင္းကၽြန္းမီျဖစ္တာမို႔ ဒကာလမ္းမွားရင္ ဆရာေတာ္သံဃာေတာ္ေတြက ျပဳျပင္ေပးသလို၊ သံဃာေတာ္ေတြကို လမ္းမွားမေရာက္ေအာင္ ထိန္းသိမ္းၾကဖို႔လည္း ဒကာေတြမွာ တာ၀န္ရွိပါတယ္။ တကယ္ဆိုရင္ မွားတဲ့သူကို မွန္ေအာင္ျပဳျပင္ေပးျခင္းဟာ ကုသုိလ္အင္မတန္ရတဲ႔ အလုပ္ပါ။ ဒါကိုပဲ သာသနာျပဳျခင္းလို႔ ေခၚပါတယ္။ ဘုရားတည္၊ ေက်ာင္းေဆာက္တဲ့ အလုပ္ထက္ပိုၿပီး အေရးႀကီးပါေသးတယ္။ အဲဒီလို တစ္ဦးကိုတစ္ဦး ၀ိုင္း၀န္းထိန္းသိမ္းၾကရင္ျဖင့္ ကိုယ္တို႔ရဲ႕ေထရ၀ါဒ ဗုဒၶသာသနာေတာ္ဟာ ေနလို၊ လလိုထြန္းပလာမွာ မလြဲပါ။

တကယ္လို႔မ်ား ဒီပို႔စ္ကို ဆရာေတာ္၊ သံဃာေတာ္ေတြမ်ား ဖတ္မိခဲ့ရင္ တပည့္ေတာ္တို႔ဒကာ၊ ဒကာမေတြရဲ႕ ခံစားခ်က္ကို နားလည္စာနာၿပီး သာသနာသန္႔စင္ၾကည္လင္ေရးအတြက္ ၀ိုင္း၀န္းထိန္းသိမ္းေပးေတာ္မူၾကဖို႔ ရိုေသညႊတ္ႏိုး လက္စံုမိုးၿပီး ရွိခိုးေတာင္းပန္အပ္ပါတယ္ဘုရား။ ။

နာေလးနာ . . .

စိတ္တိုလိုက္တာ...

စိတ္တိုရင္ ေက်ာဘယ္ဘက္ျခမ္း(ႏွလံုးရွိတဲ့ေနာက္ဘက္)က ေအာင့္ေအာင့္လာတယ္။
စိတ္မတိုေအာင္ေနမယ္လို႔ ဆံုးျဖတ္ထားေပမယ့္ တိုမိရျပန္ၿပီ။ က်န္တ့ဲကိစၥအားလံုးမွာ စိတ္မတိုေအာင္ ထိန္းလို႔ရႏိုင္ေပမယ့္ ဆရာတစ္ေယာက္ျဖစ္ေနတာမို႔ ကရုဏာေဒါသကေတာ့ မထြက္ခ်င္လည္း ထြက္ေနရေတာ့တာပါပဲ။

ေက်ာင္းသားေတြကို စာတင္မကဘဲ ဘက္စံုေထာင့္စံုက ေတာ္ေစ၊ ေကာင္းေစခ်င္တာ ကို္ယ့္ဆႏၵပါ။ အစစအရာရာ သူမ်ားထက္ထူးခၽြန္ၾကတဲ့၊ သူမ်ားထက္၀ီရိယေကာင္းတဲ့၊ သူမ်ားထက္ေစတနာပိုတဲ့၊ သူမ်ားထက္အနစ္နာခံႏိုင္တဲ့၊ သူမ်ားထက္ပိုအသိရွိတဲ၊့ သူမ်ားထက္ပိုဇြဲေကာင္းတဲ့၊ သူမ်ားထက္ပိုၿပီးလူေရးလူမႈနားလည္တဲ့၊ သူမ်ားထက္ပိုၿပီးမိဘကိုအလုပ္အေႁကြးျပဳမယ့္၊ သူမ်ားထက္ပိုၿပီးတိုင္းျပည္ကိုတိုးတက္ေစမယ့္ ကေလးေတြျဖစ္ေစခ်င္လွပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ ကိုယ္တို႔ေတြ လုပ္ေန၊ ကိုင္ေန၊ ႀကိဳးစားေန၊ ေျပာေန၊ ဆိုေနသမွ်ဟာ သူတို႔ေလးေတြအတြက္ေတြခ်ည္းပါ။ သူတို႔ေလွ်ာက္မယ့္လမ္း ေျဖာင့္ၿဖဴးေအာင္၊ သူတို႔စားမယ့္တမင္း ဟင္းေကာင္းေအာင္၊ သူတိို႔ေနမယ့္တိုက္ ပိုခမ္းနားေအာင္၊ သူတို႔ေမြးလာမယ့္သားသမီး ဂုဏ္ပိုရွိေအာင္၊ သူတို႔ကို သူမ်ားေတြက ပိုေလးစားေအာင္ ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြ အျပည့္အသိပ္နဲ႔ပါ။

ပညာေရးနယ္ပယ္ထဲကို စ၀င္လိုက္ကတည္းက ကိုယ့္မွာလုပ္သမွ်အလုပ္၊ ဖတ္သမွ်စာ၊ ေတြးသမွ်အေတြးအားလံုး ကိုယ့္ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားေတြအတြက္ခ်ည္းပါပဲ။ ကိုယ္အားသန္တဲ့ ရသစာေပဘက္ကိုေတာင္ ေခါင္းသိပ္မလွည္ျ့ဖစ္ေတာ့ဘဲ ေက်ာင္းသားစိတ္ပညာ၊ သင္ၾကားမႈနည္းစံနစ္ေတြ၊ ကေလးသူငယ္ျပဳျပင္ထိန္းသိမ္းေရးစာေပေတြ၊ သင္ရိုးၫႊန္းတန္းေတြ၊ သင္ေထာက္ကူပစၥည္းေတြ၊ သူတို႔ေတြဗဟုသုတျဖစ္ေစမယ့္ အေၾကာင္းအရာေတြ၊ ကုန္ကုန္ေျပာရရင္ သူတို႔ေတြ အိပ္ငိုက္တတ္တဲ့အခ်ိန္မ်ဳိးမွာ ေျပာျပရေအာင္ ဟာသတုိေလးေတြပဲ အားစုိက္ဖတ္ရပါတယ္။ ေတြးမွ်အေတြးတိုင္းမွာလည္း ဘယ္ေက်ာင္းသားကို ဘယ္လိုလုပ္ေပးရမလဲဆိုတာေတြပဲ ပါေနပါတယ္။ ဒီလိုစိတ္မ်ဳိးနဲ႔ တစ္ရက္တစ္ရက္မွာ ၁၂နာရီေလာက္ သူတို႔ဘ၀ေကာင္းက်ဳိးကို အားသြန္ခြန္စိုက္ သင္လိုက္၊ ၾကားလို္က္၊ ဆိုဆံုးမလိုက္နဲ႔ လုပ္လိုက္ရတာ အိမ္ျပန္ေရာက္ရင္ ပါးစပ္ေတာင္မဟႏိုင္ေတာ့တဲ့ အထိဆိုပါေတာ့။

တကယ္ဆို ကိုယ့္ဘ၀တစ္ခုလံုးဟာ ေက်ာင္းသူ၊ ေက်ာင္းသားေတြနဲ႔ တည္ေဆာက္ထားတာပါ။ သူတို႔ေအာင္ျမင္မႈဟာ ကိုယ့္ေအာင္ျမင္မႈပါ။ သူတို႔အနာဂတ္ဟာ ကိုယ့္အနာဂတ္ပါ။ သူတို႔သမိုင္းေၾကာင္းဟာလည္း ကိုယ့္သမိုင္းေၾကာင္းပါပဲ။ ဒါကို ကိုယ့္ကိုယ္ကိုကလြဲလို႔ ဘယ္သူမွမသိၾကပါ။ သိဖို႔လည္း မလိုအပ္ပါ။ သိလည္း သိစရာမလိုပါ။ သိလည္းမသိေစခ်င္ပါ။ ဒါေပမယ့္ အရင္းႀကီးႀကီးထည့္ထားရရင္ အျမတ္မ်ားမ်ားလိုခ်င္တဲ့ လူ႔သဘာ၀အရ ကိုယ့္ဘ၀တစ္ခုလံုး ရင္းႏွီးထားရတဲ့ ကိုယ့္ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားေတြဆီက အေကာင္းတကာ့အေကာင္းဆံုးေတြ ျပန္ရခ်င္တာ ကိုယ့္အျပစ္လို႔ ဆိုၾကရင္လည္း ရင္ေကာ့ၿပီးခံဖို႔ အသင့္ရွိေနပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္ ကိုယ့္ကေလးေတြ ပံုစံမက်ေသးတာ ေတြ႕ရရင္ ဘယ္လိုမွစိတ္ထိန္းလို႔မရေအာင္ စိတ္တိုမိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ပညာရွိအမ်က္အျပင္မထြက္ဆိုၿပီး ဘယ္သေကာင့္သားကမွန္းမသိ ဆိုရိုးထားခဲ့တာေၾကာင့္ ကို္ယ့္မွာဘယ္သူူူမွမသိေအာင္ ကိုယ့္ေဒါသကို ျပန္ျပန္ၿမိဳခ်ေနရတာ ေတာ္ေတာ္ဆိုးလွပါတယ္။ ဘယ္ေလာက္ပဲ စိတ္တိုေနပါေစ ကိုယ့္ေဒါသယမ္းအိုးကို လူမျမင္ေအာင္ ထိန္းသိမ္းရင္း ဟန္မပ်က္ေနရတာ ေတာ္ေတာ့္ကို အခံရခက္လွပါရဲ႕။

ၾကားဖူးတဲ့ စကားတစ္ခုက
ဆရာဆိုတာ “ေစတနာ၊ ၀ါသနာ၊ အနစ္နာ” နာသံုးနာနဲ႔ ျပည့္ရပါမယ္တဲ့။ ကိုယ့္မွာေတာ့ နာသံုးနာတင္မက “ႏွလံုးနာ”ပါ ထပ္တိုးလို႔ အခုဆိုရင္ နာေလးနာျဖစ္ေနပါေပါ့လား။ ။

တင္ . . . ေပ်ာက္ . . .

သီတင္းကၽြတ္လျပည့္ညအေၾကာင္း
အမွတ္တရ တစ္ပုဒ္ေရးၿပီးတင္လိုက္တာ ဘယ္ေရာက္သြားတယ္မသိ။ ေပ်ာက္ျခင္းမလွ ေပ်ာက္သြားတယ္။ စိတ္ပ်က္သြားတယ္။ ထပ္ေရးရင္ရမွန္းသိေပမယ့္ ခံစားခ်က္ခ်င္းက မတူႏိုင္ေတာ့ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ေနာက္ေန႔မွ ျပန္ေရးျဖစ္ေတာ့မယ္။

ဒါေပမယ့္ အမွတ္တရ ေန႔စြဲဆိုတာ ႏွစ္ခါျပန္မရတာမို႔ တစ္ခုခုေတာ့ေရးၿပီး တင္ျဖစ္ေအာင္တင္လိုက္ပါတယ္။

သီတင္းကၽြတ္ျပန္ၿပီ . . .

သီတင္းတစ္ခါ ကၽြတ္ျပန္ပါၿပီ...

လူ႔ဘ၀သက္တန္းတစ္ေလွ်ာက္ သီတင္းကၽြတ္ေပါင္းမ်ားစြာ ႀကံဳခဲ့ရာမွာ ဒီႏွစ္သီတင္းကၽြတ္ေလာက္ သီတင္းကၽြတ္နဲ႔ မတူတာ တစ္ခါမွ မေတြ႕ခဲ့ဖူးပါ။ ငယ္ငယ္ကတည္းက သင္ခဲ့ဖူးတဲ့စာေတြထဲမွာ “သီတင္းလဲကၽြတ္၊ မိုးလည္းလြတ္” လို႔ ပါခဲ့ေပမယ့္ ဒီႏွစ္သီတင္းကၽြတ္ကေတာ့ မိုးထဲေလထဲမွာပဲ ကၽြတ္သြားပါေတာ့တယ္။

ဒီေန႔သီတင္းကၽြတ္လျပည့္ေန႔ျဖစ္တာေၾကာင့္ ေက်ာင္းသားေတြကို ေက်ာင္းတစ္ရက္ ပိတ္ေပးလိုက္ရပါတယ္။ မပိတ္ဘဲထားရင္ ျဖစ္ေပမယ့္ စိတ္ကစာထဲမွာ ရွိၾကမွာမဟုတ္တာ ႀကိဳသိေနပါရဲ႕။ ဒါေၾကာင့္ မပိတ္ခ်င္ပိတ္ခ်င္နဲ႔ပဲ ပိတ္ေပးလိုက္ပါတယ္။ မနက္ျဖန္ေက်ာင္းတစ္ရက္ ပိတ္ေပးမယ္လည္း ေျပာလိုက္ေရာ ေမာင္မင္းႀကီးသား၊ မယ္မင္းႀကီးမေလးေတြ သိပ္ေတာ့မေပ်ာ္ရွာပါ။ ေဟးခနဲေအာ္လိုက္ၾကတာ လန္႔ေတာင္သြားရပါေရာ။

သီတင္းကၽြတ္လျပည့္ေန႔ျဖစ္ေပမယ့္ ကိုယ္ကေတာ့ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမသြားျဖစ္လိုက္ပါ။ ရွားရွားပါးပါး နားရက္ေလးမွာ အက်ဳိးရွိေအာင္ အင္တိုက္အားတိုက္ အိပ္ေနရပါရဲ႕။ ဥပုသ္ယူဖို႔ စိတ္သန္ေပမယ့္ လူေတြတအုပ္တမႀကီး အတင္းေျပာၾက ႁကြားၾက၀ါၾကတာေတြကို ႀကိဳျမင္ေနတာေၾကာင့္ ကုသိုလ္တစ္ပဲ ငရဲတစ္တင္းျဖစ္မွာေၾကာက္တာေၾကာင့္ မသြားျဖစ္ပါ။ ငယ္ငယ္ကတည္းက က်န္တဲ့ေန႔ေတြမွာ သီလယူေကာင္းယူျဖစ္ေပမယ့္ ဒီလိုရက္ႀကီးမ်ဳိးမွာ သူမ်ားေယာင္လို႔ေယာင္ရမွာကိုေတာ့ တစ္ခါမွမလုပ္ခဲ့ဖူးတာေၾကာင့္လဲ ပါမယ္ထင္ပါရဲ႕။

ကိုယ့္တရားကိုယ္စီရင္ၿပီး တစ္မနက္ခင္းလံုး တေမ့တေမာအိပ္ေနလိုက္တာ ကန္ေတာ့ဖို႔လာၾကတဲ့ ကေလးေတြေရာက္မွပဲ အိပ္ရာကလူးလဲထရပါေတာ့တယ္။ နာရီၾကည့္ေတာ့ ၁၀နာရီေတာင္ ထုိးေနပါၿပီ။ ဒါနဲ႔ပဲ မ်က္ႏွာကို အေျပးအလႊားသစ္ၿပီး ကန္ေတာ့ခံရပါေတာ့တယ္။ ဒီႏွစ္က ေက်ာင္းသားအင္အားလည္း ၂၅ေယာက္ေလာက္ ရွိေနတာျဖစ္တာေၾကာင့္ ကေလးေတြအားလံုးလာကန္ေတာ့ၾကတာ ေစာင့္ေနရင္းက ေန႔လည္ ၁နာရီေက်ာ္သြားပါေတာ့တယ္။

ေနကလည္း ပူလြန္းတာမို႔ ေန႔ခင္းဘက္ဘယ္မွ မသြားျဖစ္ဘဲ သီခ်င္းနားေထာင္ရင္း ေအးေအးလူလူပဲ စာဖတ္ေနျဖစ္ပါတယ္။ ဒီေန႔ခင္းတစ္ခုလံုး အလုပ္အေၾကာင္း ေခါင္းထဲကေန အားလံုးထုတ္ထားလိုက္ပါေတာ့တယ္။ တစ္ခါတစ္ေလ အခုလိုမ်ဳိး ေလာကနဲ႔မဆိုင္သလိုေလး ေနလိုက္ရတာလည္း အရသာတစ္မ်ဳိး ရွိေနပါရဲ႕။

ညေန၄နာရီထိုးေတာ့ ဘုရားသြားဖို႔ စိတ္ကူးေပၚလာတာေၾကာင့္ အျပင္ထြက္ျဖစ္ပါတယ္။ လမ္းမွာပဲ မိုးတဖြဲဖြဲရြာလာပါေတာ့တယ္။ ရြာေနတဲ့မိုးက သည္းလာတာေၾကာင့္ ဘုရားထဲ၀င္ၿပီး မိုးခိုလိုက္ရပါတယ္။ ဘုရားထဲမွာလည္း ကိုယ္လိုမိုးခိုေနၾကတဲ့သူေတြ တစ္အုပ္တစ္မႀကီး ရွိေနပါရဲ႕။ လူေတြၾကားကပဲ ဘုရားကို တိုးတိုးေ၀ွ႕ေ၀ွ႕နဲ႔ ဦးခ်ၿပီး နီးရာလက္ဖက္ရည္ဆိုင္မွာပဲ သြားၿပီးမိုးခိုရပါတယ္။ ညေနေမွာင္စပ်ဳိးခ်ိန္အထိ ကိုေရႊမိုးကလည္း တစ္စိမ့္စိမ့္နဲ႔ ရြာေတာ္မူရွာပါေပရဲ႕။

မိုးရြာေနတာေၾကာင့္ ဆီမီးေတြထြန္းထားတာလည္း မေတြ႕ရပါ။ ေျဗာက္အိုးေဖာက္သံလည္း မၾကားရပါ။ လူမွန္းသိကတည္းက သီတင္းကၽြတ္ၿပီဆိုရင္ ေျဗာက္အိုးေဖာက္သံနဲ႔ ယဥ္ပါးခဲ့တာျဖစ္လို႔ ဒီသီတင္းကၽြတ္ကေတာ့ ကိုယ့္အတြက္ အူေၾကာင္ေၾကာင္ျဖစ္လို႔ ေနပါရဲ႕။

မိုးေလးနည္းနည္းစဲေတာ့မွ လူရွင္းမယ္ထင္တဲ့ ဘုရားတစ္ဆူဘက္ကို သြားျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီဘုရားေရာက္ျပန္ေတာ့လည္း လူေတြတစ္အံုတစ္မႀကီး ရွိေနျပန္ပါေရာလား။ ကိုယ္တို႔လူမ်ဳိးကလည္း က်န္တဲ့ေန႔ေတြဆို ဘုရားနဲ႔ရန္ျဖစ္ထားၾကသလား ေအာက္ေမ့ယူရေအာင္ ကင္းကြာသေလာက္ အခါႀကီးရက္ႀကီးမ်ားဆိုရင္ေတာ့ အေျပးအလႊားလာၿပီး မ်က္ႏွာျပတဲ့ အက်င့္ကလည္း ရွိေသးတယ္မဟုတ္ပါလား။ ဒီၾကားထဲမွာ ဘုရားလာၿပီး လိပ္ဥတူးၾကတဲ့ သေကာင့္သားမ်ားကလည္း ဒုနဲ႔ေဒး ရွိေနပါဦးမယ္။ ဘုရားဖူးလာၾကတဲ့ အစ္မေတာ္ဘုရားမ်ားကလည္း မရွိရွိတာေဖာ္လို႔ အတိုအျပတ္၊ အၿပဲအကြဲေတြနဲ႔ အျမင္မေတာ္လြန္းတာေတြ ျမင္ရတာေၾကာင့္ ကိုယ့္ေဒါသကိုယ္အသိဆံုးျဖစ္တာမို႔ ရွင္ေတာ္ျမတ္ဘုရားကို အားနာနာနဲ႔ပဲ ခြင့္တင္လိုက္ရပါေတာ့တယ္။

ဒီလိုအခါႀကီးရက္ႀကီးဆိုရင္ ေသာက္ေတာ္ၾကဴးရမယ္လို႔ တရားေသသတ္မွတ္ထားၾကတဲ့ မသူေတာ္ေတြကလည္း မ်ားလွတာမို႔ ယာဥ္အႏၲရာယ္ေၾကာက္တာေၾကာင့္ ခပ္ေစာေစာပဲ အိမ္ျပန္ခဲ့ပါတယ္။
ဒီေန႔လိုရက္မ်ဳိးေသေတာ္ေခၚသြားရင္ နိဗၺာန္တစ္ခါတည္းေရာက္မယ္ဆိုလည္း တစ္မ်ဳိးေပါ့ေလ။

အိမ္ေရာက္ေတာ့ တပည့္တစ္ေယာက္ မေန႔က ခူးလာေပးတဲ့ မယ္ဇလီဖူးကို သုပ္ၿပီးအရသာခံရင္း သီတင္းတစ္ခါေတာ့ ေယာင္ခ်ာခ်ာနဲ႔ ကၽြတ္ခဲ့ရျပန္ေပါ့။ ။

( ဒီပို႔စ္ကိုတင္ေနရင္းေပ်ာက္သြားလို႔ လိုက္ရွာတာ Draft ထဲမွာ တစ္၀က္တစ္ပ်က္မွတ္ၿပီးသား ျဖစ္ေနတာေတြ႕ရလို႔ ျဖည့္ေရးၿပီး ျပန္တင္လိုက္ပါတယ္။ ပို႔စ္ႏွစ္ခုကေတာ့ အေပၚနဲ႔ေအာက္ ေျပာင္းျပန္ျဖစ္သြားရရွာေပါ့ )

ေခြးကေလးေတြရဲ႕ အျပဳအမူဆိုင္ရာ ျပႆနာ၁၀မ်ဳိး . . .

အေတြ႕အႀကံဳရင့္ၾကတဲ့
ေခြးပိုင္ရွင္ေတြကေတာ့ ေခြးကေလးေတြရဲ႕ အျပဳအမူဆိုင္ရာ ျပႆနာေတြကို ေကာင္းေကာင္းနားလည္ သေဘာေပါက္ၿပီး ျဖစ္ၾကပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အခ်ဳိ႕လူေတြအေနနဲ႔ေတာ့ ေခြးေတြဟာ ဘာေၾကာင့္ ဒီလိုအျပဳအမူေတြ ရွိေနရတယ္ဆိုတာနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ အံ့ၾသစရာေတြ ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္ေနႏိုင္ပါတယ္။ ေဟာင္ျခင္း၊ ကိုက္ျခင္း၊ ကိုက္၀ါးျခင္းနဲ႔ ေခြးကေလးေတြရဲ႕ အျခားေသာအျပဳအမူေတြကို ေခြးပိုင္ရွင္ေတြဟာ မၾကာခဏဆိုသလို မွားယြင္းသေဘာေပါက္ေလ့ရွိၾကၿပီး မွားယြင္းစြာကိုင္တြယ္ၾကေလ့ ရွိၾကပါတယ္။

ေခြးပိုင္ရွင္အသစ္တစ္ေယာက္ပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ေခြးေမြးဖို႔ စိတ္ကူးေနတဲ့သူတစ္ေယာက္ပဲျဖစ္ျဖစ္ ကိုယ့္ေခြးရဲ႕ အျပဳအမူေတြနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ သိနားလည္ထားၿပီး ကိုယ့္ေခြကို အေကာင္းဆံုးကိုင္တြယ္ထိန္းသိမ္းလိုၾကပါတယ္။ ေခြးကေလးေတြရဲ႕ အျပဳအမူေတြကို အေကာင္းဆံုးနားလည္ထားျခင္းဟာ ကိုယ့္ေခြးနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ ျပႆနာေတြကို အေကာင္းဆံုးကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းဖို႔နဲ႔ ကိုယ့္ေခြးကို ကာကြယ္ေပးႏုိင္ဖို႔ ပထမဆံုးေျခလွမ္းျဖစ္ပါတယ္။

ေခြးကေလးေတြရဲ႕ အျပဳအမူေတြနဲ႔ အဓိပၸာယ္ေတြကို ေအာက္မွာေဖာ္ျပေပးထားပါတယ္ . . .

(၁) ေဟာင္ျခင္း
ေခြးအမ်ားစုဟာ ေဟာင္တာ၊ အီတာ၊ အူတာေတြကို အဆင့္အမ်ဳိးမ်ဳိးနဲ႔ လုပ္ေလ့ရွိၾကပါတယ္။ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ေဟာင္ေနျခင္းကေတာ့ အျပဳအမူဆိုင္ရာ ျပႆနာျဖစ္ၿပီး ေျဖရွင္းေပးဖို႔ လိုအပ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ျပႆနာကို မေျဖရွင္းခင္မွာ ကိုယ့္ေခြးဟာဘာေၾကာင့္ ဒီလိုေဟာင္ေနရသလဲဆိုတာကို ေနရာမွာတင္ အရင္စဥ္းစားသင့္ပါတယ္။ ေခြးေတြဟာ ေအာက္ပါအခ်က္ေတြေၾကာင့္ ေဟာင္ေလ့ရွိၾကပါတယ္။
- သတိေပးျခင္း၊ အခ်က္ေပးျခင္း
- ကစားျမဴးထူးျခင္း၊ စိတ္လႈပ္ရွားျခင္း
- အာရုံစိုက္ျခင္း၊ ရွာေဖြျခင္း
- စိုးရိမ္ပူပန္ျခင္း
- ပ်င္းရိၿငီးေငြ႕ျခင္း
- အျခားေခြးမ်ားကို အခ်က္ေပးျခင္း

(၂) ကိုက္၀ါးျခင္း
အရာ၀ထၳဳေတြကို ကိုက္၀ါးျခင္းဟာ ေခြးေတြရဲ႕ သဘာ၀ျဖစ္သလို စိတ္ညစ္စရာအေကာင္းဆံုး အေလ့အက်င့္လည္း ျဖစ္ပါတယ္။ တကယ္လို႔ ကိုယ့္ေခြးဟာ ကိုက္၀ါးတဲ့အဆင့္ကေန ဖ်က္ဆီးတဲ့အဆင့္ထိ ေရာက္လာရင္ေတာ့ အျပဴအမူဆိုင္ရာ ျပႆနာျဖစ္လာပါၿပီ။ ေခြးေတြကိုက္၀ါးရျခင္း အေၾကာင္းရင္းေတြကေတာ့
- ေခြးသားေပါက္ေလးေတြ သြားေပါက္လာျခင္း
- ပ်င္းရိၿငီးေငြ႕ျခင္း၊ စြမ္းအင္မ်ားပိုလွ်ံျခင္း
- စိုးရိမ္ပူပန္ျခင္း
- ေခြးငယ္ေလးမ်ား သိလိုစိတ္ျပင္းျပျခင္း
ကိုယ့္ေခြးဟာ ကိုက္၀ါးတတ္တဲ့ ၀ါသနာဆိုးဆိုး၀ါး၀ါးရွိေနရင္ ကိုက္၀ါးႏိုင္တဲ့ အရုပ္မ်ားမ်ားထားေပးၿပီး ကိုက္၀ါးေစသင့္ပါတယ္။ အေရးႀကီးတဲ့ ပစၥည္းေတြကို ေခြးနဲ႔အေ၀းမွာ ထားပါ။ ကိုယ္အျပင္သြားစရာရွိရင္ ေခြးကိုပ်က္စီးႏိုင္မႈအနည္းဆံုးေနရာမွာ ထားခဲ့သင့္ပါတယ္။ ေခြးဟာ မကိုက္၀ါးသင့္တာကို ကိုက္၀ါးေနတာေတြ႕ခဲ့ရင္ မလုပ္ဖို႔ ေငါက္ႏိုင္ဆူႏိုင္ပါတယ္။ ၿပီးရင္ သူကိုက္၀ါးေနတဲ့ အရာက္ို ကိုက္၀ါးစရာ အရုပ္တစ္ခုနဲ႔ အစားထိုးေပးပါ။

(၃) တူးဆြျခင္း
အခြင့္အေရးသာရရင္ ေခြးကအမ်ားစုဟာ တူးလို႔ဆြလို႔ရသမွ်ေနရာတိုင္းမွာ တူးၾကယက္ၾကပါလိမ့္မယ္။ ဒါဟာ သူတို႔ရဲ႕ ပင္ကိုဗီဇျဖစ္ပါတယ္။ Terriers လိုေခြးမ်ဳိးေတြဟာ သူတို႔ရဲ႕ အမဲလိုက္တဲ့အေလ့အက်င့္ရာဇ၀င္အရ ပိုၿပီးတူးၾကဆြၾကေလ့ ရွိပါတယ္။ ေယဘုယ်အားျဖင့္ေတာ့ ေခြးေတြဟာ ေအာက္ပါအေၾကာင္းေတြေၾကာင့္ တူးၾကဆြၾကပါတယ္။
- ပ်င္းရိျခင္း၊ စြမ္းအင္ပိုလွ်ံျခင္း
- စိုးရိမ္ျခင္း၊ ေၾကာက္ရြံ႕ျခင္း
- အမဲလိုက္ဗီဇ
- ပိုင္ဆိုင္မႈ(အရိုး၊ အရုပ္စသည္)ကို သို၀ွက္ရန္
- လြတ္ေျမာက္ရန္၊ တစ္ေနရာရာသို႔ ၀င္ေရာက္ရန္
ကိုယ့္ေခြးဟာ ကိုယ့္ၿခံထဲမွာ တူးဆြေနရင္ေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလး စိတ္အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္ဖို႔ ေကာင္းပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္တူးေနသလဲဆိုတာကို ေလ့လာၿပီး ဆံုးျဖတ္လုပ္ကိုင္ပါ။ ဘယ္လိုမွေျပာလို႔မရေအာင္ တတူးထဲတူးေနရင္ေတာ့ သဲေသတၱာလိုမ်ုဳိး သူတို႔ေတြစိတ္ႀကိဳက္တူးလို႔ဆြလို႔ရမယ့္ အရာတစ္ခုထားေပးလိုက္တာ ပိုအဆင္ေျပပါလိမ့္မယ္။

(၄) စြန္႔ပစ္ခံရမွာ စိုးရိမ္ပူပန္ျခင္း
စြန္႔ပစ္ခံရမွာကို စိုးရိမ္ပူပန္ျခင္းဟာ ေခြးေတြမွာေတြ႕ရေလ့ရွိတဲ့ အျပဳအမူဆိုင္ရာ ျပႆနာတစ္ခု ျဖစ္ပါတယ္။ သိသာထင္ရွားတဲ့ သြင္ျပင္လကၡဏာေတြျဖစ္တဲ့ အသံေပးျခင္း၊ ကိုက္၀ါးျခင္း၊ သဘာ၀မက်စြာ ဆီးသြားျခင္း၊ ၀မ္းသြားျခင္း၊ အျခားသဘာ၀မက်တဲ့ အျပဳအမူမ်ားစြာတုိ႔ဟာ ပိုင္ရွင္ျဖစ္သူက စြန္႔ပစ္ခံရတဲ့ ေခြးတစ္ေကာင္မွာ ေတြ႕ေလ့ရွိပါတယ္။ အထက္ေဖာ္ျပပါ အျပဳအမူအားလံုးကို ေတြ႕ရဖို႔ေတာ့ ေမွ်ာ္လင့္ထားလို႔ မရျပန္ပါ။ စြန္႔ပစ္ခံရမွာစိုးရိမ္ပူပန္တဲ့ လကၡဏာေတြဟာ ေအာက္ပါအေၾကာင္းေတြေၾကာင့္လည္း ျဖစ္ႏိုင္ပါေသးတယ္။
- ေခြးပိုင္ရွင္ထြက္ခြာဖို႔ ျပင္ဆင္ေနရင္ ေခြးဟာ စြန္႔ပစ္ခံရမွာ စိုးရိမ္ပူပန္ပါတယ္
- ပိုင္ရွင္ထြက္သြားၿပီး ၁၀မိနစ္က ၁၅မိနစ္အတြင္းမွာ သဘာ၀မက်တဲ့ အျပဳအမူေတြ ျပေလ့ရွိပါတယ္
- ေခြးဟာ ပိုင္ရွင္ေနာက္ကို ေျပးလိုက္ဖို႔ ျပင္ဆင္မယ္
- ပိုင္ရွင္ကို ထိေတြ႕ႏိုင္သမွ် ထိေတြ႕ဖို႔ ၾကိဳးစားမယ္

(၅) မသင့္ေတာ္ေသာ အညစ္အေၾကးစြန္႔ျခင္း
အညစ္အေၾကးကို မဆင္မျခင္စြန္႔တာဟာ ေခြးေတြရဲ႕ စိတ္ပ်က္စရာအေကာင္းဆံုး အျပဳအမူျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလိုအက်င့္ဆိုးဟာ ကိုယ့္အိမ္ကို ညစ္ပတ္ေစရုံသာမက အျပင္သြားတဲ့အခါ၊ အလည္အပတ္သြားတဲ့အခါမ်ဳိးမွာ ေခြးကိုေခၚသြားလို႔ မျဖစ္ေအာင္ ဆိုးပါတယ္။ ဒီလိုမ်ဳိး အညစ္အေၾကးေတြစြန္႔ေနရင္ တိရစၦာန္ဆရာ၀န္နဲ႔ ပထမဆံုး တိုင္ပင္ၿပီး ေခြးမွာ က်န္းမာေရးျပႆနာရွိေနသလား အရင္စစ္ေဆးသင့္ပါတယ္။ က်န္းမာေရးဆိုင္ရာ ျပႆနာမရွိရင္ေတာ့ ေအာက္ပါအခ်က္ေတြထဲက ဘယ္အခ်က္ေတြေၾကာင့္ ျဖစ္သလဲဆိုတာ ေလ့လာၾကည့္ဖို႔ လိုပါလိမ့္မယ္။
- နယ္ေျမသတ္မွတ္ျခင္း
- စိုးရိမ္ပူပန္ျခင္း
- အာရုံစိုက္ခံရေအာင္ လုပ္ျခင္း
- အိမ္ညစ္ပတ္ေပေရေနျခင္း
ေခြးသားေပါက္ကေလးေတြမွာေတာ့ ၁၂ပတ္သားအရြယ္အထိ ႀကံဳရာေနရာမွာ အညစ္အေၾကးစြန္႔တာကို မေရွင္မလႊဲသာ လက္ခံရပါလိမ့္မယ္။ ေခြးႀကီးေတြမွာဆိုရင္ေတာ့ ဒီအက်င့္ဆိုးကို ေပ်ာက္ေအာင္ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ လုပ္ေပးမွ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။

(၆) အစာေတာင္းျခင္း
အၿမဲတမ္းစားစရာေတာင္းေနတတ္တာ ေခြးေတြရဲ႕ အက်င့္ဆိုးတစ္ခုျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေခြးပ္ိုင္ရွင္အမ်ားစုကေတာ့ ေတာင္းတိုင္းေကၽြးေလ့ရွိၾကပါတယ္။ အဲဒီလိုသာ ေတာင္းတိုင္းေကၽြးေနရင္ ေခြးေတြရဲ႕ အစာေျခဖ်က္မႈမွာ ျပႆနာျဖစ္ႏိုင္တဲ့အျပင္ အ၀လြန္ေရာဂါျဖစ္လာႏိုင္ပါတယ္။ ေခြးေတြက အစားမက္ၾကတာေၾကာင့္ ေတာင္းၾကတာမွန္ေပမယ့္ စားႁကြင္းစားက်န္ကိုေတာ့ မေကၽြးသင့္ပါ။ မွတ္ထားသင့္တာက အစာေကၽြးျခင္းဟာ ေခြးကိုခ်စ္တာ မဟုတ္ပါ။ ကိုယ့္ေခြးက ကိုယ့္ကို တအီအီအစာေတာင္းေနတာကို မေကၽြးဘဲေနဖို႔ဆိုတာ ေတာ္ေတာ္ေလးေတာ့ ခဲယဥ္းပါလိမ့္မယ္။ ဒါေပမယ့္ သူေတာင္းတုိင္း ခ်ခ်ေကၽြးေနရင္ေတာ့ ေရရွည္မွာ ျပႆနာနဲ႔ ၾကံဳရႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကိုယ္အစာမစားခင္မွာ ကိုယ့္ကိုေငးၾကည့္လို႔ မျမင္ႏိုင္တဲ့ ေနရာမ်ဳိးမွာ ေခြးကိုေနခိုင္းသင့္ပါတယ္။ ျဖစ္ႏိုင္ရင္ အျခားအခန္းတစ္ခုမွာ ထားသင့္ပါတယ္။ ေခြးက ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ေနမယ္ဆိုရင္ ကိုယ္နဲ႔ကိုယ့္မိသားစု စားေသာက္ၿပီးတဲ့အခါမွာ သူ႔ကိုဆုခ်တဲ့အေနနဲ႔ ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ ေကၽြးေမြးျပဳစုေပးရင္ ပိုေကာင္းပါလိမ့္မယ္။

(၇) ေနာက္ကလိုက္ျခင္း
ေခြးေတြဟာ လႈပ္ရွားေနတဲ့ အရာ၀ထၳဳေတြေနာက္ကေန ေျပးလိုက္ေလ့ရွိတာဟာ သူတို႔ရဲ႕ ဗီဇကလာတဲ့ အက်င့္ျဖစ္ပါတယ္။ ေခြးေတြဟာ ေျပးလႊားေနတဲ့ အျခားတိရစၦာန္ေတြ၊ ကားေတြနဲ႔ လူေတြေနာက္ကို ေပ်ာ္ေပ်ာ္ႀကီး ေျပးလိုက္ေလ့ ရွိၾကပါတယ္။ အဲဒီအက်င့္ရဲ႕ ရလာဒ္ကေတာ့ အႏၲရာယ္ျဖစ္ျခင္းနဲ႔ ပ်က္စီးဆံုးရႈံးျခင္းေတြပါပဲ။ ေခြးေတြရဲ႕ အဲဒီလို ေျပးလိုက္ေလ့ရွိတဲ့ အက်င့္ကို ျပင္ေပးဖို႔မတတ္ႏိုင္ရင္ေတာ့ အပ်က္အစီးနည္းႏိုင္သမွ်နည္းေအာင္ ေအာက္ပါႀကိဳတင္ကာကြယ္ေရးေတြကို ေဆာင္ရြက္ထားသင့္ပါတယ္။
- အိမ္ထဲမွာမဟုတ္တဲ့ အခ်ိန္တိုင္းမွာ ေခြးကို လည္ပတ္ပတ္ၿပီး ႀကိဳးခ်ည္ထားသင့္ပါတယ္
- ကိုယ့္ေခြးကို ကို္ယ္ေခၚရင္လာေအာင္ က်င့္ေပးထားပါ
- ေခြးကကိုယ့္ကို္ အာရုံစိုက္ေစမယ့္ ခရာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဆူဆူညံညံ အသံေပးႏိုင္မယ့္အရာပဲျဖစ္ျဖစ္ လက္လွမ္းမီရာမွာ ထားပါ
- လိမ့္ေနတဲ့အရာေတြ ခုန္ေပါက္ေနတဲ့အရာေတြကို အၿမဲသတိထားပါ
အေကာင္းဆံုးကေတာ့ ကိုယ့္ေခြးကို စံနစ္တက် ေလ့က်င့္ေပးထားတာပဲျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီလိုေလ့က်င့္ေပးျခင္းအားျဖင့္ ကို္ယ့္ေခြးရဲ႕အသက္အႏၲရာယ္ကိုပါ ကာကြယ္ေပးရာေရာက္ပါတယ္။

(၈) ခုန္ေပါက္ျခင္း
ေခြးငယ္ေလးေတြဟာ သူတို႔ရဲ႕မိခင္ကို ႀကိဳဆိုဖို႔၊ ႏႈတ္ဆက္ဖုိ႔နဲ႔ အေမနဲ႔ ထိေတြ႕ႏိုင္ဖို႔ ခုန္ေပါက္ေလ့ရွိၾကပါတယ္။ ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ လူေတြကို ႏႈတ္ဆက္ဖို႔အတြက္ပါ ခုန္ေပါက္ၾကေလ့ရွိပါတယ္။ တစ္ခါတစ္ရံမွာ သူတို႔မွာ လႊမ္းမိုးႏိုင္စြမ္းရွိတာကို ေဖာ္ျပႏုိင္ဖို႔လည္း ခုန္ေပါက္ေလ့ရွိပါေသးတယ္။ ခုန္ေပါက္ေနတဲ့ ေခြးတစ္ေကာင္ဟာ အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္ရသလို အႏၲရာယ္လဲ ႀကီးပါတယ္။ ေခြးေတြခုန္ေပါက္တဲ့အက်င့္ကို ေဖ်ာက္ႏိုင္တဲ့ နည္းလမ္းေတြ အမ်ားႀကီးရွိေပမယ့္ ေအာင္ေအာင္ျမင္္ျမင္ေတာ့ မေဖ်ာက္ႏိုင္ေသးပါ။ ေခြးရဲ႕ေျခေထာက္ကို ပင့္ေပးလိုက္တာ၊ လက္သည္းေတြကို ဆုပ္ကိုင္လိုက္တာ၊ ေခြးကို တြန္းလိုက္တာတို႔ဟာ တစ္ခါတစ္ခါမွာ အလုပ္ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေခြးအမ်ားစုအတြက္ေတာ့ ဒီလိုလုပ္ျခင္းေၾကာင့္ ေခြးရဲ႕အထင္လြဲမႈကို ရႏိုင္ပါတယ္။ ခုန္ေပါက္တာဟာ တစ္ခါတစ္ရံမွာ လူရဲ႕အာရုံစိုက္မႈကို ရဖို႔လုပ္တဲ့ အျပဳအမူလည္း ျဖစ္တတ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေခြးကဒီလို ခုန္ေပါက္တာဟာ ကိုယ့္အတြက္ ဆုလာဘ္ျဖစ္တယ္ဆိုတာ သိထားသင့္ပါတယ္။ ဒါကိုမလိုခ်င္ရင္ေတာ့ ဂရုမစိုက္ဘဲ ေရွာင္ထြက္သြားတာဟာ အေကာင္းဆံုးနဲ႔ အရိုးဆံုးနည္းလမ္းျဖစ္ပါတယ္။ ေခြးနဲ႔ မ်က္လံုးခ်င္းမဆံုပါေစနဲ႔။ ေခြးကို စကားလည္းမေျပာပါနဲ႔။ ထိလည္းမထိပါနဲ႔၊ ကိုယ့္အလုပ္ကိုသာ ဟန္မပ်က္ဆက္လုပ္ေနလိုက္ပါ။ ေခြးက ၿငိမ္ၿငိမ္သက္သက္ျဖစ္သြားရင္ ဆုခ်လိုက္ပါ။ ဒီလိုလုပ္ေပးရင္ မၾကာခင္မွာပဲ ေခြးက ကိုယ့္သေဘာထားကို နားလည္လာပါလိမ့္မယ္။

(၉) ကိုက္ျခင္း
ေခြးေတြဟာ ဗီဇနဲ႔ သူတုိ႔ရဲ႕စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာေၾကာင့္ ကိုက္ၾကေလ့ ရွိပါတယ္။ ေခြးငယ္ေလးေတြဟာ အျခားေခြးေတြနဲ႔ လူေတြကို သူတို႔ရဲ႕ပတ္၀န္းက်င္ကို စူးစမ္းေလ့လာဖို႔နဲ႔ သူတို႔ေနတဲ့ေနရာအေၾကာင္း ေလ့လာဖို႔ ကိုက္ေလ့ခဲေလ့ ရွိၾကပါတယ္။ သြားၿဖဲတာနဲ႔ ကိုက္ခဲတာဟာ လက္သင့္မခံႏိုင္တဲ့ အျပဳအမူျဖစ္ေၾကာင္း ေခြးပိုင္ရွင္က ကိုယ့္ေခြးငယ္ေလးေတြကို သိေအာင္လုပ္ေပးရပါလိမ့္မယ္။ ေခြးငယ္ေလးဘ၀ကရလာတဲ့ အက်င့္အျပင္ ေအာက္ပါအေၾကာင္းေတြေၾကာင့္လည္း ကိုက္ခဲေလ့ရွိၾကပါတယ္။
- ေၾကာက္ရြံ႕ျခင္းႏွင့္ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ကာကြယ္ဖို႔
- ပိုင္ဆိုင္မႈကို ကာကြယ္ဖို႔
- နာက်င္ျခင္းႏွင့္ ဖ်ားနာျခင္း
- အင္အားႀကီးေၾကာင္း ျပသဖို႔
- အမဲလိုက္တဲ့ ဗီဇ
အခ်ဳိ႕ေခြးမ်ဳိးေတြဟာ အႏၲရာယ္ေပးႏုိင္တယ္လ္ို႔ ယူဆၾကေပမယ့္ ေခြးအမ်ဳိးအစားေရြးၿပီး ေမြးဖို႔လည္း မလိုပါ။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုရင္ ပိုင္ရွင္နဲ႔ ေခြးေမြးသူေတြဟာ ကိုယ့္ေခြးကို ေလ့က်င့္ေပးတာ၊ ပတ္၀န္းက်င္နဲ႔ အသားက်ေအာင္ လုပ္ေပးတာေတြနဲ႔ ကိုက္ခဲတတ္တဲ့ ဗီဇစိတ္ကို ေလ်ာ့ေအာင္လုပ္ေပးႏိုင္သူေတြ ျဖစ္ၾကလို႔ပါ။

(၁၀) စိတ္တိုေသာင္းက်န္းျခင္း
စိတ္ဆိုးေနတဲ့ ေခြးတစ္ေကာင္ဟာ ဟိန္းေဟာင္ျခင္း၊ မာန္ဖီျခင္း၊ သြားၿဖဲျပျခင္း၊ ကိုက္ခဲျခင္းနဲ႔ ခုန္အုပ္ဖို႔အတြက္ အသင့္ျဖစ္ေနတဲ့ လကၡဏာေတြကို ျပေလ့ရွိပါတယ္။ အဲဒီအျပဳအမူေတြကို ေတြ႕ရရင္ေတာ့ ကိုယ့္ေခြးဟာ စိတ္တိုေသာင္းက်န္းဖို႔ အဆင္သင့့္ျဖစ္ေနၿပီဆိုတာ သတိျပဳၿပီး အရင္က ဘယ္လိုသေဘာေကာင္းတယ္ဆိုတာ ေမ့ပစ္ဖို႔ လိုလာပါၿပီ။ ဒါေပမယ့္ အလြယ္တကူအၾကမ္းဖက္ေလ့ရွိၿပီး ႏိုင္ထက္စီးနင္းျပဳေလ့ရွိတဲ့ ရာဇ၀င္ရွိတဲ့ေခြးေတြနဲ႔ စိတ္တိုေသာင္းက်န္းေလ့ရွိတဲ့ မိဘေတြက ေပါက္ဖြားလာတဲ့ ေခြးေတြဟာ အျခားေခြးေတြန႔ဲ လူေတြအေပၚမွာ စိတ္တိုေသာင္းက်န္းအႏိုင္က်င့္ခ်င္တဲ့ လကၡဏာမ်ဳိးေတြ အလြယ္တကူ ျပေလ့ရွိပါတယ္။ စိတ္တိုေသာင္းက်န္းရတဲ့ အေျခခံအေၾကာင္းရင္းဟာ ကိုက္ရတဲ့ အေၾကာင္းရင္းနဲ႔ ဆင္တူပါတယ္။ ကိုယ္ေမြးထားတဲ့ ေခြးမွာ စိတ္တိုလြယ္ၿပီး ကိုက္ခ်င္ခဲခ်င္တဲ့ အျပဳအမူေတြရွိေနရင္ေတာ့ တိရိစၦာန္ဆရာ၀န္နဲ႔ အရင္တိုင္ပင္သင့္ပါယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ က်န္းမာေရးျပႆနာေတြေၾကာင့္လည္း ေခြးေတြဟာ စိတ္တိုေသာင္းက်န္းေလ့ရွိလို႔ ျဖစ္ပါတယ္။ ေခြးမွာ က်န္းမာေရးျပႆနာ မရွိခဲ့ရင္ေတာ့ ကၽြမ္းက်င္တဲ့ ေခြးေလ့က်င့္ေရးဆရာနဲ႔ တိုင္ပင္ရပါလိမ့္မယ္။ ေတာ္ေတာ္ႀကီးကို ဆိုးဆိုး၀ါး၀ါး ေသာင္းက်န္းတဲ့ေခြးေတြကိုေတာ့ ပတ္၀န္းက်င္နဲ႔ လူေတြကို အေႏွာင့္အယွက္မေပးႏိုင္ေအာင္ သတိထားၿပီး ထိန္းသိမ္းေပးဖို႔ လိုပါလိမ့္မယ္။

ေခြးကေလးေတြရဲ႕ အျပဳအမူေတြဟာ အေတာ္စိတ္၀င္စားဖို႔ ေကာင္းပါတယ္။ သူတို႔မွာ ခံစားတတ္တဲ့ ႏွလံုးသားလည္း ရွိသလို လူေတြလိုပဲ အက်င့္စရုိက္ေတြ ရွိေနတာေၾကာင့္ လူနဲ႔နီးစပ္တယ္လို႔ ေခၚတာျဖစ္မယ္ထင္ပါရဲ႕။

Most experienced dog owners are familiar with common dog behavior problems, but some may wonder why dogs exhibit these behaviors. Barking, biting, chewing and many other common dog behaviors are often misunderstood and mishandled by dog owners. Perhaps you are new to dog ownership, considering getting a dog, or just wish to better manage your dog's behavior problems. Thoroughly understanding the most common dog behavior problems is the first step to solving and preventing them. A solid foundation of obedience training will help you prevent or better control common dog behavior problems.

1. Barking

Most dogs bark, howl and whine to some degree. Excessive barking is considered a behavior problem. Before you can correct barking, determine why your dog is vocalizing in the first place. These are the most common types of barking:

• Warning or Alert
• Playfulness/Excitement
• Attention-seeking
• Anxiety
• Boredom
• Responding to Other Dogs

2. Chewing

Chewing is a natural action for all dogs - it's just a part of the way they are wired. However, chewing can quickly become a behavior problem if your dog causes destruction. The most common reasons dogs chew are as follows:

• Puppy Teething
• Boredom / Excess Energy
• Anxiety
• Curiosity (especially puppies)

Encourage your dog to chew on the right things by providing plenty of chew toys. Keep personal items away from your dog. When you are not home, keep your dog crated or confined to an area where less destruction can be caused. If you catch your dog chewing the wrong thing, quickly correct him with a sharp noise. Then, replace the item with a chew toy. One of the most important things you can do: make sure your dog gets plenty of exercise!

3. Digging

If given the chance, most dogs will do some amount of digging - it's a matter of instinct. Certain breeds, like Terriers, are more prone to digging because of their hunting histories. In general, most dogs dig for these reasons:

• Boredom or Excess Energy
• Anxiety or Fear
• Hunting Instinct
• Comfort-Seeking (such as nesting or cooling off)
• Hiding Possessions (like bones or toys)
• To Escape or Gain Access

If your dog digs up your yard, it can get pretty frustrating for you. Try and determine the cause of the digging, then work to eliminate that source. Spend more time with your dog, give him more exercise, and work on extra training. If digging is inevitable, set aside an area where your dog can learn it is "okay" to dig, like a sand box.

4. Separation Anxiety

Separation anxiety is one of the most commonly discussed dog behavior problems. Manifestations include vocalization, chewing, inappropriate urination and defecation, and other forms of destruction that occur when a dog is separated from his owner. Not all of these actions are the result of separation anxiety. Signs of true separation anxiety include:

• Dog becomes anxious when owner prepares to leave
• Misbehavior occurs in the first 15-45 minutes after owner leaves
• Dog wants to follow owner around constantly
• Dog tries to be touching owner whenever possible

True separation anxiety requires dedicated training, behavior modification and desensitization exercises. Medication may be recommended in extreme cases, but this should be a last resort.

More Info

5. Inappropriate Elimination

Inappropriate urination and defecation are among the most frustrating dog behaviors. They can damage areas of your home and make your dog unwelcome in public places or at the homes of others. It is most important that you discuss this behavior with your veterinarian first to rule out health problems. If no medical cause is found, try to determine the reason for the behavior, which can come down to one of the following:

• Submissive/Excitement Urination
• Territorial Marking
• Anxiety
• Attention-seeking
• Lack of proper housebreaking

Inappropriate elimination is unavoidable in puppies, especially before 12 weeks of age. Older dogs are another story - many require serious behavior modification to rid them of the habit because you must often alter their perception of themselves.

6. Begging

Begging is a bad habit, but many dog owners unfortunately encourage it. This can lead to digestive problems and obesity. Dogs beg because they love food - but table scraps are not treats, and food is not love! Yes, it is hard to resist that longing look, but giving in "just this once" creates a problem in the long run. In a pack setting, a subordinate would never beg from alpha dogs without reprimand. When you teach your dog that begging is permitted, you jeopardize your role as pack leader. Before you sit down to eat, tell your dog to stay, preferably where he will not be able to stare at you. If necessary, confine him to another room. If he behaves, give him a special treat only after you and your family are completely finished eating.

7. Chasing

A dog's desire to chase moving things is simply a display of predatory instinct. Many dogs will chase other animals, people and cars. All of these can lead to dangerous and devastating outcomes! While you may not be able to stop your dog from trying to chase, you can take steps to prevent disaster.

• Keep your dog on a leash at all times (unless directly supervised indoors).
• Train your dog to come when called.
• Have a dog whistle or noisemaker on hand to get your dog's attention.
• Stay aware and watch for potential triggers, like joggers.

Your best chance at success is to keep the chase from getting out of control. Dedicated training over the course of your dog's life will teach him to focus his attention on you first - before running off.

8. Jumping Up

Puppies jump up to reach and greet their mothers. Later, they may jump up when greeting people. Dogs may also jump up to exert dominance. A jumping dog can be annoying and even dangerous. There are many methods to stop a dog's jumping, but not all will be successful. Lifting a knee, grabbing the paws, or pushing the dog away might work for some, but for most dogs this sends the wrong message. Jumping up is often attention-seeking behavior, so any acknowledgment of your dog's actions provide a reward! The best method: simply turn away and ignore your dog. Do not make eye contact, speak, or touch your dog. Go about your business. When he relaxes and remains still, calmly reward him. It won't take long before your dog gets the message.

9. Biting

Dogs bite for reasons that can be traced back to instinct and pack mentality. Puppies bite and nip on other dogs and people as a means for exploring their environment and learning their place in the pack. Owners MUST teach their puppies that mouthing and biting are not acceptable. Beyond puppy behavior, the motivation to bite or snap typically comes from the following:

• Fear or Defensiveness
• Protection of Property
• Pain or Sickness
• Dominance Assertion
• Predatory Instinct

Though some breeds are thought to be dangerous, it is my belief that breed specific legislation is not the answer. Owners and breeders are the ones who can help decrease the tendency for any type of dog to bite through proper training, socialization and breeding practices.

10. Aggression

Dog aggression is exhibited by growling, snarling, showing teeth, lunging and biting. It is important to know that any dog has the potential to become aggressive, regardless of breed or history. However, dogs with violent or abusive histories and those bred from dogs with aggressive tendencies are much more likely to exhibit aggressive behavior towards people or other dogs. Reasons for aggression are basically the same as the reasons a dog will bite or snap, but overall canine aggression is a much more serious problem. If your dog has aggressive tendencies, consult your vet first - it may stem from a health problem. Then, seek the help of an experienced dog trainer. Serious measures should be taken to keep others safe from aggressive dogs!

ေခြးကေလးေတြရဲ႕ ခႏၶာကိုယ္ဘာသာစကား . . .

သတၱ၀ါေတြထဲမွာ
လူနဲ႔အနီးစပ္ဆံုးနဲ႔၊ ခ်စ္စရာအေကာင္းဆံုးဟာ ေခြးကေလးေတြပဲ ျဖစ္မယ္ထင္ပါတယ္။
သူတို႔ေလးေတြဟာ လူရဲ႕အရိပ္အကဲကို အေကာင္းဆံုး အကဲျဖတ္ႏိုင္တဲ့ ဥာဏ္ႀကီးရွင္ေတြလည္း ျဖစ္ပါေသးတယ္။ ဒါေပမယ့္ လူေတြကေတာ့ သူတို႔ခ်စ္တဲ့ ေခြးကေလးေတြရဲ႕ သေကၤတ ဘာသာစကားေတြကို နားမလည္ႏိုင္ၾကပါ။ အခုအခါမွာေတာ့ သုေတသီေတြရဲ႕ ေလ့လာမႈေၾကာင့္ ခ်စ္စရာပါပီေလးေတြရဲ႕ ဘာသာစကားေတြကို အေကာင္းဆံုး ျပန္ဆိုႏိုင္ခဲ့ၿပီ ျဖစ္ပါတယ္။

ေခြးကေလးေတြရဲ႕ ခႏၶာကိုယ္သေကၤတ ဘာသာစကားေတြကို နားလည္ႏိုင္ရင္ သူတို႔ေလးေတြကို နားလည္ႏိုင္ဖို႔ အေကာင္းဆံုးအေထာက္အကူျပဳပါလိမ့္မယ္။ သူတို႔ရဲ႕ စိတ္ေနစိတ္ထားေတြကို သိႏိုင္သလို၊ သူတို႔ေတြဘာလုပ္ေတာ့မယ္ဆိုတာကိုလည္း ႀကိဳတင္ခန္႔မွန္းႏိုင္လာပါလိမ့္မယ္။ ေခြးကေလးေတြဟာ စကားေျပာႏိုင္ၾကတာ မဟုတ္လို႔ သူတို႔ေျပာခ်င္တာကို သရုပ္ေဖာ္ရာမွာ ခႏၶာကိုယ္ဘာသာစကားကိုပဲ ဦးစားေပး အသံုးျပဳေလ့ရွိၾကပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သူတို႔ေလးေတြရဲ႕ ဘာသာေဗဒကို နားလည္ႏိုင္ရင္ သူတို႔ေလးေတြကို ေလ့က်င့္ေပးရာ training မွာပဲျဖစ္ျဖစ္ သူတို႔ေလးေတြရဲ႕ ေယဘုယ်အျပဳအမူျပႆနာ common behavior problems ေတြကို ေျဖရွင္းေပးရာမွာပဲျဖစ္ျဖစ္ အမ်ားႀကီးအေထာက္အကူျပဳႏိုင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။

ကဲ...ေခြးကေလးေတြရဲ႕ ခႏၶာကုိယ္ဘာသာစကားေတြကို ဘာသာျပန္ဆိုၾကည့္ၾကပါစို႔...

ယံုၾကည္မႈရွိျခင္း
ယံုၾကည္မႈရွိတဲ့ ေခြးတစ္ေကာင္ဟာ
မတ္မတ္စန္႔စန္႔ရပ္ေလ့ရွိၿပီး ေခါင္းကိုလည္း ေမာ့ထားေလ့ရွိပါတယ္။ နားေတြကို စြင့္ကားထားၿပီး မ်က္လံုးကလည္း ေတာက္ပေနတတ္ပါတယ္။ ပါးစပ္ကိုလည္း အနည္းငယ္ဟထားတတ္ၿပီး သက္ေတာင့္သက္သာ ရွိတဲ့ပံုေပၚပါတယ္။ အၿမီးကို ခပ္ေကြးေကြးထားလို႔ ညင္ညင္သာသာရမ္းေနတတ္ၿပီး တစ္ခါတစ္ေလမွာေတာ့ ခပ္ေလ်ာ့ေလ်ာ့ေလး တြဲေလာင္းခ်တားတတ္ပါတယ္။ ပတ္၀န္းက်င္နဲ႔အတူ သက္ေတာင့္သက္သာရွိေနၿပီး ရန္လိုတဲ့အမူအယာ၊ ၿခိမ္းေျခာက္လိုတဲ့ သြင္ျပင္ေတြမရွိဘဲ ေဖာ္ေရြတဲ့ပံုစံေပၚပါတယ္။

ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္း
ေပ်ာ္ရႊင္ေနတဲ့ ေခြးတစ္ေကာင္ဟာ
ယံုၾကည္မႈရွိတဲ့ ေခြးတစ္ေကာင္နဲ႔ ကိုယ္ဟန္လကၡဏာခ်င္း တူညီပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ အၿမီးကို ေ၀ွ႔ရမ္းၿပီး နန္႔ေလ့ရွိၿပီး ထစ္ခါတရံမွာ ပါးစပ္ကိုဟထားတတ္သလို တအီအီအသံလည္း ေပးေလ့ရွိပါတယ္။ ေခြးဟာ ယံုၾကည္မႈရွိတဲ့ အေနအထားထက္ပိုၿပီး ခင္မင္ေဖာ္ေရြတဲ့ အမူအယာရွိၿပီး စိုးရိမ္ေၾကာင့္ၾကျဖစ္ေနတဲ့ လကၡဏာမ်ဳိး လံုး၀ေတြ႕ရမွာ မဟုတ္ပါ။

ကစားလိုျခင္း
ကစားလိုစိတ္ျပင္းထန္ေနတဲ့ ေခြးတစ္ေကာင္ဟာ
ေပ်ာ္ရႊင္ၿပီး စိတ္လႈပ္ရွားတက္ႁကြေနတဲ့ ကိုယ္ဟန္အမူအယာ ရွိပါတယ္။ နားရြက္ေတြကို ေထာင္မတ္ထားၿပီး၊ မ်က္လံုးေတြ အေရာင္တလက္လက္ထြက္ေနၿပီး အၿမီးကိုလည္း တနန္႔နန္႔ လုပ္ေနတတ္ပါတယ္။ ေပ်ာ္ရႊင္ႃမဴးထူးၿပီး ခုန္ေပါက္ေျပးလႊားေနေလ့ ရွိပါတယ္။ တစ္ခါတစ္ရံမွာ ေရွ႕လက္ေတြကို စန္႔ထားၿပီး ဦးေခါင္းကို ေရွ႕ထုတ္လို႔ ခႏၶာကိုယ္ေနာက္ပိုင္းကို ေလထဲမွာေႃမွာက္ထားရုံသာမက တစ္ခါတစ္ရံမွာ ရမ္းခါေနတတ္ပါေသးတယ္။ ဒီအမူအယာကိုေတြ႕ရရင္ေတာ့ ေခြးဟာ ခုန္ေပါက္ေဆာ့ကစားဖို႔ အဆင္သင့္ျဖစ္ေနၿပီဆိုတာကို ျပေနပါၿပီ။

အရႈံးေပးျခင္း
အရႈံးေပးၿပီး နာခံလိုက္နာဖို႔ အဆင္သင့္ျဖစ္ေနတဲ့ ေခြးတစ္ေကာင္ဟာ
ေခါင္းကိုေအာက္စိုက္၊ နားရြက္ကို ေနာက္ပစ္ထားၿပီး မ်က္လံုးေတြက အေ၀းကိုၾကည့္ေနပါလိမ့္မယ္။ အၿမီးကိုႏွိမ့္ထားၿပီး အနည္းငယ္ေ၀ွ႔ရမ္းေနတတ္ေပမယ့္ ေကြးထားျခင္းမရွိပါ။ ပက္လက္လွန္ၿပီး ဗိုက္သားေတြကို ေဖာ္ျပေနတတ္ပါတယ္။ အမိန္႔နာခံလိုက္နာေတာ့မယ့္ ေခြးတစ္ေကာင္ဟာ တျခားေခြး(သို႔) လူကို တရႈံ႕ရႈံ႕နမ္းလို႔ပဲျဖစ္ျဖစ္ လွ်ာနဲ႔လ်က္လို႔ပဲျဖစ္ျဖစ္ သူဟာနာခံလိုက္နာဖို႔ အသင့္ရွိေၾကာင္း ျပသေလ့ရွိပါတယ္။ တစ္ခါတစ္ရံမွာ ေျမႀကီးကို တရႈံ႕ရႈံ႕နမ္းၿပီး သူဟာ ျပႆနာလုပ္ဖို႔ ရည္ရြယ္ခ်က္မရွိေၾကာင္းျပသေလ့ရွိပါေသးတယ္။ နာခံလိုက္နာဖို႔ အသင့့္ျဖစ္ေနတဲ့ ေခြးတစ္ေကာင္ဟာ သိမ္ေမြ႕တဲ့ အမူအယာရွိၿပီး ရန္လိုျခိမ္းေျခာက္တဲ့ အမူအယာ လံုး၀မရွိပါ။

စိုးရိမ္ပူပန္ျခင္း
စိုးရိမ္ပူပန္ေနတဲ့ ေခြးတစ္ေကာင္ရဲ႕ ကိုယ္ဟန္အမူအယာဟာ
အမိန္႔နာခံဖို႔အသင့့့္ျဖစ္ေနတဲ့ ေခြးတစ္ေကာင္နဲ႔ တူပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ တစ္ခါတစ္ရံမွာ နားရြက္ေတြကို ေနာက္ပစ္ထားတတ္ၿပီး လည္ပင္းကိုလည္း ဆန္႔ထုတ္ထားေလ့ရွိပါတယ္။ ခႏၶာကိုယ္ေတာင့္တင္း မသက္မသာျဖစ္ေနေလ့ရွိၿပီး တစ္ခါတစ္ရံမွာ အနည္းငယ္တုန္တုန္ယင္ယင္ ျဖစ္ေနတတ္ပါတယ္။ စိုးရိမ္ပူပန္ေနတဲ့ ေခြးတစ္ေကာင္ဟာ မၾကာခဏဆိုသလို တအီအီအသံေပးတာ၊ ညည္းတြားတာ၊ သန္းေ၀တာေတြ လုပ္ေလ့ရွိၿပီး ႏႈတ္ခမ္းကိုလည္း လွ်ာနဲ႔လ်က္ေလ့ရွိပါတယ္။ အၿမီးကို ႏွိမ့္ထားေလ့ရွိၿပီး ေျခေထာက္ေတြၾကားမွာၫွပ္ၿပီး ၀ွက္ထားတတ္ပါေသးတယ္။ မ်က္လံုးက မ်က္ျဖဴသားေတြပါ တစ္ခါတစ္ရံေပၚေနတတ္ၿပီး အဲဒီအေျခအေနကို ေ၀လငါးမ်က္လံုး whale eye လို႔ ေခၚေလ့ရွိပါတယ္။ စိုးရိမ္ေနတဲ့ ေခြးတစ္ေကာင္ဟာ လႈံ႕ေဆာ္မႈတစ္ခုကို လြန္လြန္ကဲကဲ တံု႔ျပန္ေလ့ရွိၿပီး ပိုၿပီးေတာ့ အေၾကာက္လြန္သြားတတ္သလို ပိုၿပီးေတာ့လည္း ရန္လိုတဲ့ပံု ျဖစ္လာႏိုင္ပါတယ္။ အဲဒီအေနအထားမ်ဳိးမွာ ေခြးကို ဂရုစိုက္ၿပီး သူအာရုံစိုက္ၿပီး စိုးရိမ္ပူပန္ေနတဲ့ အရာကေန ပိုၿပီးသာယာတဲ့အရာတစ္ခု စိတ္သက္သာရာရမယ့္ အရာတစ္ခုက္ု အာရုံလႊဲေျပာင္းေပးဖို႔ လိုပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေခြးကို ပိုထိတ္လန္႔ေအာင္ မလုပ္မိဖို႔နဲ႔ စိတ္သက္သာရာရေအာင္ ေျဖေလွ်ာ့ေပးဖို႔ ဦးစားေပး ႀကိဳးစားသင့္ပါတယ္။

ေၾကာက္လန္႔ျခင္း
ေၾကာက္ေနတဲ့ ေခြးတစ္ေကာင္မွာ
အရႈံးေပးျခင္းနဲ႔ စိုးရိမ္ပူပန္ျခင္း လကၡဏာ ႏွစ္ရပ္လံုး ေတြ႕ရေလ့ရွိတဲ့အျပင္ ပိုၿပီးျပင္းထန္ထင္ရွားတဲ့ သြင္ျပင္ေတြလည္း ေတြ႕ရေလ့ ရွိပါတယ္။ ေခြးဟာ ေျမႀကီးနဲ႔ကပ္လို႔ ေတာင့္ေတာင့္ႀကီးရပ္ေနတတ္ပါတယ္။ နားရြက္ေတြကို ေနာက္မွာျပားကပ္ထားၿပီး မ်က္လံုးေတြေမွးထားတတ္ပါေသးတယ္။ အၿမီးကို ေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းၾကားမွာ ခ်ထားၿပီး စည္းခ်က္ညီညီ တုန္လႈပ္ေနတတ္ပါတယ္။ ေၾကာက္လန္္႔ေနတဲ့ ေခြးတစ္ေကာင္ဟာ ရံဖန္ရံခါဆိုသလို တအီအီညည္းေလ့ရွိသလို ဟိန္းေလ့ေဟာင္ေလ့ရွိယံုသာမက ကိုယ့္ကိုယ္ကုိ ကာကြယ္ဖို႔ သြားေတြကိုလည္း ၿဖဲျပတတ္ပါေသးတယ္။ ေခြးဟာ ေၾကာက္လြန္းမကေၾကာက္ရင္ ဆီးသြားရုံသာမက ၀မ္းေတြလည္း သြားတတ္ပါေသးတယ္။ ေၾကာက္ရြံ႕ေနတဲ့ ေခြးတစ္ေကာင္ဟာ သူ႔ကို ရန္ျပဳေတာ့မယ္လို႔ထင္လာရင္ ျပန္ၿပီးရန္ျပဳဖို႔ အဆင္သင့္ျပင္ထားတတ္ပါတယ္။ စိုးရိမ္ေၾကာက္လန္႔ေနတဲ့ ေခြးတစ္ေကာင္ကို ေျခာက္လွန္႔မယ့္အစား အေ၀းကို တိတ္တိတ္ဆိတ္ဆိတ္ ေရွာင္ထြက္သြားလိုက္တာဟာ အေကာင္းဆံုးနည္းလမ္း ျဖစ္ပါတယ္။ ကိုယ္က ေခြးပိုင္ရွင္ျဖစ္မယ္ဆိုရင္ ယံုၾကည္မႈရွိၿပီး ရဲ၀ံ့ဖို႔လည္း လိုပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေခြးကို သက္ေတာင့္သက္သာျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစားမေပးသင့္သလို အျပစ္ေပးတာမ်ဳိးလည္း မလုပ္သင့္ပါ။ ေခြးကို ၿခိမ္းေျခာက္မႈကင္းတဲ့၊ သူေၾကာက္ေနတဲ့ အရာနဲ႔ေ၀းၿပီး သူနဲ႔အကၽြမ္းတ၀င္ရွိၿပီးသားေနရာကို ေရႊ႕ေျပာင္းေပးတာဟာ အေကာင္းဆံုး ျဖစ္ပါတယ္။

လႊမ္းမိုးလိုျခင္း
အင္အားႀကီးမားၿပီး လႊမ္းမိုးလိုတဲ့ ေခြးတစ္ေကာင္ဟာ
သူဟာအျခားေခြးပဲျဖစ္ျဖစ္ လူအေပၚမွာျဖစ္ျဖစ္ လႊမ္းမိုးၿခိမ္းေျခာက္ႏိုင္တယ္ဆိုတာကို ေသခ်ာေအာင္လုပ္ေလ့ရွိပါတယ္။ ေခြးဟာ ယံုၾကည္မႈရွိရွိနဲ႔ ျမင့္ျမင့္မားမားရပ္ေလ့ရွိၿပီး တစ္ခါတစ္ရံမွာ ေရွ႕ကိုခပ္ကိုင္းကိုင္းထားၿပီး ရပ္ေလ့ရွိပါတယ္။ ေခြးရဲ႕မ်က္လံုးေတြဟာ ျပဴးက်ယ္ေနၿပီး အျခားေခြးကိုပဲျဖစ္ျဖစ္ လူကိုပဲျဖစ္ျဖစ္ မ်က္လံုးခ်င္းဆံုၿပီး ခပ္ရဲရဲ ၾကည့္ေလ့ရွိပါတယ္။ နားေတြကိုစြင့္ထားတတ္ၿပီး အၿမဲအသင့္အေနအထားမွာ ရွိေနသလို ေက်ာေပၚက အေမြးေတြလည္း ေထာင္ထားေလ့ရွိပါတယ္။ အသံတိုးတိုးနဲ႔ ဟိန္းေဟာင္ညည္းတြားေလ့ ရွိပါတယ္။ ေခြးရဲ႕အမူအယာဟာ ရင္းႏွီးေဖာ္ေရြမႈ နည္းပါးၿပီး ရန္လိုၿခိမ္းေျခာက္တဲ့ပံု ေပၚေနေလ့ရွိပါတယ္။ အဲဒီအမူအယာမ်ဳိးကို အရႈံးေပးထားတဲ့ ေခြးတစ္ေကာင္အေပၚမွာ ျပရင္ေတာ့ ျပႆနာသိပ္မရွိပါ။ လႊမ္းမိုးဖို႔ ႀကိဳးစားတဲ့ အျခားေခြးတစ္ေကာင္အေပၚမွာ ျပမိရင္ေတာ့ တိုက္ပြဲတစ္ခုျဖစ္ဖို႔ ေသခ်ာေနပါတယ္။ လူေတြအေပၚမွာ လႊမ္းမိုးဖို႔ႀကိဳးစားတဲ့ ေခြးတစ္ေကာင္ကေတာ့ အႏၲရာယ္ရွိႏိုင္တာ ေသခ်ာပါတယ္။ အဲဒီလို ေခြးမ်ဳိးနဲ႔ မ်က္လံုးခ်င္းဆိုင္ၾကည့္မယ့္အစား အေ၀းကို အသာတၾကည္ ေရွာင္ထြက္သြားတာပဲ ပိုေကာင္းပါတယ္။ တကယ္လို႔ ကိုယ္ေမြးထားတဲ့ေခြးမွာ လူေတြကို အဲဒီလိုလႊမ္းမိုးဖို႔ႀကိဳးစားတတ္တဲ့ အျပဳအမူမ်ဳိးရိွိေနရင္ေတာ့ အျပဳအမူကို စံနစ္တက် သရုပ္ခြဲေလ့လာဖို႔ လိုေနပါၿပီ။

ရန္လိုျခင္း
ရန္လိုေနတဲ့ ေခြးတစ္ေကာင္ရဲ႕ အျပဳအမူဟာ
လႊမ္းမိုးဖို႔ႀကိဳးစားတဲ့ ေခြးတစ္ေကာင္ရဲ႕ အျပဳအမူထက္ပိုပါတယ္။ ေခြးဟာ ပိုင္ဆိုင္မႈကို သက္ေသျပခ်င္တဲ့ အေနနဲ႔ ေျခေခ်ာင္းအားလံုးကို ေျမႀကီးေပၚမွာ ခိုင္ခိုင္ၿမဲၿမဲ ေျခကုပ္ယူၿပီး ရပ္ေနေလ့ရွိၿပီး ေရွ႕ကိုေျပးထြက္လာဖို႔ အဆင္သင့္ရွိေနတတ္ပါတယ္။ နားရြက္ေတြကို ေနာက္မွာစန္႔ေနေအာင္ ေထာင္ထားၿပီး ေခါင္းကိုလည္း ေျဖာင့္ေျဖာင့္တန္းတန္းျဖစ္ေအာင္ ထားေလ့ရွိပါတယ္။ မ်က္လံုးေတြကို ေမွးထားေပမယ့္ စူးရွေတာက္ပေနေလ့ ရွိပါတယ္။ အၿမီးကို ေျဖာင့္တန္းေနေအာင္ ျမင့္ျမင့္ေႃမွာက္ထားၿပီး ေရွ႕ေနာက္ ေ၀ွ႔ရမ္းေနတတ္ပါေသးတယ္။ သြားၿဖဲထားရုံသာမက ေမးရိုးေတြကို အသံျမည္ေအာင္ႀကိတ္ေနတတ္ၿပီး ၿခိမ္းေျခာက္သံအျပည့္နဲ႔ ဟိန္းေလ့ေဟာင္ေလ့ ရွိပါတယ္။ ေက်ာေပၚက အေမြးေတြကိုလည္း ေထာင္ထားတတ္ပါတယ္။ အဲဒီလို လကၡဏာမ်ဳိးရွိေနတဲ့ ေခြးတစ္ေကာင္အနားကို ေရာက္သြားခဲ့ရင္ေတာ့ အေ၀းကို ဂရုတစိုက္နဲ႔ အျမန္ဆံုးထြက္ခြာသြားတာ အေကာင္းဆံုးျဖစ္ပါတယ္။ ကိုယ့္ရဲ႕ေခြးမွာ ရန္လိုတဲ့လကၡဏာေတြ ေတြ႕ေနရရင္ေတာ့ ကၽြမ္းက်င္တဲ့ ေခြးေလ့က်င့္ေရးဆရာနဲ႔ ေတြ႕ဆံုေပးၿပီး ေကာင္းတဲ့အျပဳအမူေတြကို သင္ၾကားေပးဖို႔ စီစဥ္ေပးရပါလိမ့္မယ္။ အေရးႀကီးတာက ရန္လိုေနတဲ့ ေခြးတစ္ေကာင္ကို အိမ္ေမြးအျဖစ္ မေမြးမိဖို႔ပါပဲ။

ေခြးကေလးေတြဟာ
လူသားေတြအတြက္ အေကာင္းဆံုးအေဖာ္မြန္ပါ။ သူတို႔ဟာ သခင္ေတြအေပၚမွာ ဘယ္ေတာ့မွသစၥာမေဖာက္ၾကပါ။
ရိုးသားျဖဴစင္မႈ အရွိဆံုး သတၱ၀ါေကာင္းေလးေတြျဖစ္တာမို႔ ကိုယ္ကေတာ့ စိတ္ပ်က္စရာေကာင္းလွတဲ့ တခ်ဳိ႕ေသာလူေတြအစား ေခြးကေလးေတြနဲ႔ပဲ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ စကားေျပာေနခ်င္ပါေသးရဲ႕. . .

Confident

The confident dog stands straight and tall with her head held high, ears perked up, and eyes bright. Her mouth may be slightly open but is relaxed. Her tail may sway gently, curl loosely or hang in a relaxed position. She is friendly, non-threatening and at ease with her surroundings.

Happy

A happy dog will show the same signs as a confident dog. In addition, she will usually wag her tail and sometimes hold her mouth open more or even pant mildly. She appears even more friendly and content than the confident dog, with no signs of anxiety.

Playful

A playful dog is happy and excited. Her ears are up, eyes are bright, and tail wags rapidly. She may jump and run around with glee. Often, a playful dog will exhibit the play bow: front legs stretched forward, head straight ahead, rear end up in the air and possibly wiggling. This is most certainly an invitation to play!

Submissive

A submissive dog holds her head down, ears down flat and averts her eyes. Her tail is low and may sway slightly, but is not tucked. She may roll on her back and expose her belly. A submissive dog may also also nuzzle or lick the other dog or person to further display passive intent. Sometimes, she will sniff the ground or otherwise divert her attention to show that she does not want to cause any trouble. A submissive dog is meek, gentle and non-threatening.

Anxious

The anxious dog may act somewhat submissive, but often holds her ears partially back and her neck stretched out. She stands in a very tense posture and sometimes shudders. Often, an anxious dog whimpers, moans, yawns and/or licks her lips. Her tail is low and may be tucked. She may show the whites of her eyes, something called whale eye An anxious dog may overreact to stimulus and can become fearful or even aggressive. If you are familiar with the dog, you may try to divert her attention to something more pleasant. However, be cautious - do not provoke her or try to soothe her.

Fearful

The fearful dog combines submissive and anxious attitudes with more extreme signals. She stands tense, but is very low to the ground. Her ears are flat back and her eyes are narrowed and averted. Her tail is between her legs and she typically trembles. A fearful dog often whines or growls and might even bear her teeth in defense. She may also urinate or defecate. A fearful dog can turn aggressive quickly if she senses a threat. Do not try to reassure the anxious dog, but remove yourself from the situation calmly. If you are the owner, be confident and strong, but do not comfort or punish your dog. Try to move her to a less threatening, more familiar location.

Dominant

A dominant dog will try to assert herself over other dogs and sometimes people. She stands tall and confident and may lean a bit forward. Her eyes are wide and she makes direct eye contact with the other dog or person. Her ears are up and alert, and the hair on her back may stand on edge. She may growl lowly. Her demeanor appears less friendly and possibly threatening. If the behavior is directed at dog that submits, there is little concern. If the other dog also tries to be dominant, a fight may break out. A dog that directs dominant behavior towards people can pose a serious threat. Do not make eye contact and slowly try to leave. If your dog exhibits this behavior towards people, behavior modification is necessary.

Aggressive

An aggressive dog goes far beyond dominant. All feet are firmly planted on the ground in a territorial manner, and she may lunge forward. Her ears are pinned back, head is straight ahead, and eyes are narrowed but piercing. Her tail is straight, held up high, and may even be wagging. She bears her teeth, snaps her jaw and growls or barks threateningly. The hairs along her back stand on edge. If you are near a dog showing these signs it is very important to get away carefully. Do not run. Do not make eye contact with the dog. Do not show fear. Slowly back away to safety. If your own dog becomes aggressive, seek the assistance of a professional dog trainer to learn the proper way to correct the behavior. Dogs with aggressive behavior should never be used for breeding.

ေက်းဇူးရွင္ . . .

ဒီညအင္တာနက္ လုိင္းေကာင္းလို္က္တာ။
စိတ္ခ်မ္းသာစရာပဲ။ ကိုယ့္မွာ 3G Network လဲ မသံုးႏုိင္ေသးေတာ့ 2G နဲ႔ မွိန္းသံုးေနရတယ္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ အဆင္ေျပေျပေလး သံုးေနရတာပဲ ေက်းဇူးတင္ရဦးမယ္။

ျပႆနာက အြန္လိုင္းသံုးေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ဖုန္းဆက္လို႔မရတာပါပဲ။ အြန္လိုင္းသံုးဖို႔ Mobile Modem ၀ယ္ရျပန္ေတာ့လည္း အလကားေနရင္း ေငြႏွစ္သိန္းေလာက္ေခ်ာမယ့္အေရးဆိုေတာ့ ႏွေျမာပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ရွိတဲ့ဖုန္းေလးကိုပဲ USB နဲ႔ခ်ိတ္ၿပီး အြန္လိုင္းသံုးရပါေတာ့တယ္။

ေန႔လည္ပိုင္းေတြဆုိရင္ လိုင္းေပၚသိပ္မတက္ရဲပါ။ ေတာ္ၾကာ အေရးႀကီးတဲ့ဖုန္းေတြ၀င္လာရင္ ကိုယ့္ကိုေခၚလို႔မရတာေၾကာင့္ ခက္မွာစိုးရပါေသးတယ္။ တစ္လတစ္လကို ဖုန္းေျပာလို႔ကုန္တဲ့ေငြက ျမန္မာေငြ ၂၀၀၀ေတာင္ သိပ္မေက်ာ္ခ်င္ေပမယ့္ အြန္လိုင္းစရိတ္ကေတာ့ ၁၀၀၀၀နီးပါးေလာက္ေခ်ာပါတယ္။ ဒါေပမယ့္လည္း အိုးမကြာ၊ အိမ္မကြာေလး အြန္လိုင္းေပၚတက္ေနႏိုင္တာကိုပဲ ၀မ္းသာရပါဦးမယ္။

အြန္လိုင္းေပၚတက္တယ္ဆိုေပမယ့္ ကိုယ့္မွာက သူမ်ားေတြလို စကားေျပာေဖာ္မိတ္ေဆြ သိပ္မရွိတာေၾကာင့္
( ကိုယ္တိုင္ကလည္း မိတ္ေဆြမ်ားမ်ားထားဖို႔ အားမသန္ပါ) Gtalk လည္း သိပ္မသံုးျဖစ္ပါ။ မိတ္ေဆြဆိုလို႔ အိပ္မက္မွာကဗ်ာေရးဖက္၊ စာေရးဖက္ျဖစ္တဲ့ ေဆာ္ဒီေရာက္ ကိုလင္းရယ္၊ စကၤာပူမွာဘြဲ႕လြန္တက္ေနၾကတဲ့ သူငယ္ခ်င္းသံုးေလးေယာက္ရယ္၊ ျမန္မာျပည္အရပ္ရပ္မွာ တာ၀န္က်ေနၾကတဲ့
သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ရယ္ပဲ ရွိတာပါ။ ဒါေၾကာင့္ သူမ်ားေတြလို လုိင္းေပၚတက္တိုင္း စကားေျပာေနရတဲ့ ဒုကၡကေတာ့ ေတာ္ေတာ္ကင္းပါတယ္။ ကိုယ္၀ါသနာပါတဲ့ စာေလးေတြဖတ္၊ ကိုယ့္လုပ္ငန္းနဲ႔သက္ဆိုင္တဲ့ စာေတြေလ့လာ၊ ကိုယ့္မျဖစ္ညစ္က်ယ္ဘေလာ့ေလးမွာ ေရးခ်င္ရာေလးေတြေရးနဲ႔ ေတာ္ေတာ္ေလးေတာ့ စိတ္ခ်မ္းသာစရာေကာင္းတယ္လို႔ ထင္တာပါပဲ။

မေန႔တစ္ေန႔ကေတာ့ အင္တာနက္ဂ်ာနယ္မွာ British Council ကေန အြန္လိုင္းအဂၤလိပ္စာအခမဲ့သင္တန္းအေၾကာင္း ေရးထားတာဖတ္လိုက္ရတယ္။ ကိုယ့္အဂၤလိပ္စာေလး တိုးတက္ေအာင္ေတာ့ သင္ဦးမွလို႔ စိတ္ကူးရပါတယ္။ ပညာလိုအိုသည္မရွိဆိုတာသိေပမယ့္ ေကာင္းတာလုပ္ရမွာ ရွက္တတ္တဲ့ ဗမာပီပီ ႀကီးေကာင္ႀကီးမနဲ႔ အဂၤလိပ္စာသင္တန္းမွာ သြားထိုင္ရမွာရွက္တဲ့ ကိုယ္တို႔လိုလူေတြအတြက္ အေကာင္းဆံုး၀န္ေဆာင္မႈေပးတဲ့ ဌာနကို ေက်းဇုူးတင္သလို အင္တာနက္ကိုလည္း ေက်းဇူးအနႏၲပါ။ ။

ထိတ္လန္႔စရာအေကာင္းဆံုး ရုပ္ရွင္ ၁၀ကား . . .

ရုပ္ရွင္ဆိုတာ
ၾကည့္သူေတြကို ရင္ရႈပ္ေအာင္လုပ္တဲ့ အရာျဖစ္ပါတယ္။ ဟာသကား၊ စစ္ကား၊ အခ်စ္ကား၊ စံုေထာက္ကား၊ လွ်ဳိ႕၀ွက္သည္းဖိုကားစသည္ျဖင့္ ဇာတ္လမ္းေပါင္းကလည္း စံုတကာေစ့လို႔ ေနပါတယ္။ ဇာတ္ကားအမ်ားစုကေတာ့ နံမည္ႀကီးသရုပ္ေဆာင္ေတြနဲ႔ အားျဖည့္ၿပီး ဇာတ္အိမ္ေ၀ေ၀ဆာဆာနဲ႔ ရိုက္ကူးထုတ္လုပ္ေလ့ရွိပါတယ္။ ဒါမွလည္း ပရိသတ္ႀကိဳက္တဲ့ ဇာတ္ကားျဖစ္လာမွာပါ။

ဒါေပမယ့္ နံမည္ႀကီးသရုပ္ေဆာင္ေတြ သိပ္မပါဘဲ ပရိသတ္ႀကိဳက္ေအာင္ ရိုက္ႏိုင္တဲ့ဇာတ္ကားအမ်ဳိးအစားကေတာ့ ထိတ္လန္႔သည္းဖို ခပ္လြယ္လြယ္ေခၚရရင္ေတာ့ သရဲကားေတြျဖစ္ပါတယ္။

နည္းပညာမတိုးတက္ခင္ တိပ္သားေခတ္တုန္းကေတာ့ ရုပ္ရွင္တစ္ကားၾကည့္ဖို႔အေရး အေတာ့္ကို ၀ါယမစိုက္ရပါတယ္။ ကားေကာင္းျဖစ္ေပမယ့္ အိမ္မွာ၀ယ္ထားႏိုင္ဖို႔ မလြယ္ပါ။ ဗီစီဒီေခတ္ေရာက္လာေတာ့ ရုပ္ရွင္ၾကည့္ရတာ အေတာ္အဆင္ေျပလာပါတယ္။ အခုေခတ္လို နည္းပညာေရစီးေၾကာင္း အရွိန္ေကာင္းေနခ်ိန္မွာေတာ့ ရုပ္ရွင္ႀကိဳက္သူေတြအတြက္ အင္မတန္မွ အဆင္ေျပလွပါတယ္။

ကိုယ္တို႔ႏိုင္ငံမွာေတာ့ မူပိုင္ခြင့္ဥပေဒကလည္း အသက္မ၀င္ေသးတာေၾကာင့္ ဇာတ္ကားေပါင္း၂၀ေလာက္ပါတဲ့ ဒီဗီဒီတစ္ေခြကိုမွ ၁၀၀၀ ၀န္းက်င္ပဲေပးရတာဆိုေတာ့ ရုပ္ရွင္ႀကိဳက္တဲ့ ၀ါသနာအိုးေတြအတြက္ အခ်ဳိရွာသကာတင္မကာပဲ ပ်ားရည္အိုးပါေတြ႕လို႔ေနပါရဲ႕။ အဲဒီေခြဆိုင္ေတြမွာၾကည့္ရင္ အေရာင္းရဆံုးဇာတ္ကားေခြေတြထဲမွာ သရဲကားေခြေတြ ပါေနတာေတြ႕ႏုိင္ပါတယ္။ ယိုးဒယားသရဲကား၊ အင္ဒိုသရဲကားေတြအျပင္ တေလာဆီက ျမန္မာသရဲကားေတြပါ ထြက္လာပါေသးတယ္။ ဒါေပမယ့္ ျမန္မာသရဲကားကေတာ့ မိတ္ကပ္အေဖြးသားနဲ႔ အက်ႋအျဖဴႀကီးေတြ၀တ္ၿပီး သရဲပံုဖမ္းထားေပမယ့္
အလင္းအေမွာင္နဲ႔ ကင္မရာအယူအဆေတြလိုေနေသးတာေၾကာင့္ ေၾကာက္ရမယ့္အစား ရယ္စရာပိုေကာင္းပါေသးတယ္။ ဒါေတာင္မွ အဲဒီျမန္မာသရဲကားေတြၾကည့္ၿပီး ေသြးလန္႔တဲ့လူကလန္႔ၾကေသးတာမို႔ အခုေတာ့လည္း ျမန္မာသရဲကားေတြ မရိုက္ရေတာ့တာမို႔ မ်က္စိေနာက္ေတာ့ ေတာ္ေတာ္သက္သာသြားပါၿပီ။

အေနာက္တိုင္းသားေတြကေတာ့ ဘာမဆိုမွတ္မွတ္သားသားရွိၾကတာေၾကာင့္ သမိုင္းတစ္ေလွ်ာက္ ရိုက္ကူးတင္ဆက္ခဲ့ၾကတဲ့ ထိတ္လန္႔သည္းဖိုဇာတ္ကားေတြထဲကမွ ေၾကာက္စရာအေကာင္းဆံုးျဖစ္ေအာင္ ရိုက္ကူးႏိုင္ခဲ့တဲ့ ဇာတ္ကားေပါင္း ၁၀ကားကို ေအာက္ပါအတိုုင္း အစီအစဥ္တက် တင္ျပထားပါတယ္။

The Exorcist

ဒါရိုက္တာ William Friedkin က စာေရးဆရာ William Peter Blatty ရဲ႕၀ထၳဳကို အသက္သြင္းခဲ့တဲ့ ဇာတ္ကားျဖစ္ပါတယ္။ ေၾကာက္စရာရသ အေျမာက္ဆံုးဇာတ္ကားအျဖစ္ မွတ္တမ္းတင္ႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ ဇာတ္ကားတစ္ကားလံုးဟာ သရုပ္ပီျပင္ေျပာင္ေျမာက္လွတဲ့ အထူးျပဳလုပ္ခ်က္ေတြနဲ႔ ဇာတ္လမ္းရဲ႕အရွိန္ကို က်မသြားေအာင္ ထိန္းသိမ္းထားႏုိင္ခဲ့ပါတယ္။ ကားေဟာင္းကို ျပန္လည္ျပဳျပင္ၿပီး ေနာက္တစ္ႀကိမ္ျပန္လည္ထုတ္လုပ္ထားတဲ့ ကားသစ္မွာေတာ့ အထူးျပဳလုပ္ခ်က္ေတြကို ပိုၿပီးပီျပင္ေအာင္ ျပန္လည္ျပဳျပင္ထားပါေသးတယ္။ ဒီဇာတ္ကားဟာ တကယ့္ျဖစ္ရပ္မွန္ ျဖစ္စဥ္ကို အေျခတည္ၿပီး ရိုက္ကူးထားခဲ့တာျဖစ္တာေၾကာင့္ သမိုင္းတေလွ်ာက္ ထိတ္လန္႔စရာအေကာင္းဆံုး ဇာတ္ကားျဖစ္တယ္ဆိုတာ ျငင္းခ်က္ထုတ္စရာမလိုေလာက္ေအာင္ ထင္ရွားလွပါတယ္။

ထိတ္လန္႔စရာအေကာင္းဆံုးဇာတ္၀င္ခန္း-
ဇာတ္ေဆာင္က အေပၚထပ္စႀကံၤကေန သရဲေတြေစာင့္ေနၾကတဲ့ အိပ္ခန္းဆီကို ေလွ်ာက္လာတဲ့ ဇာတ္၀င္ခန္း

The Haunting (1963)

၁၉၉၉မွာ အသစ္ျပန္ရိုက္ထားတဲ့ စိတ္ပ်က္စရာဇာတ္ကားကို မဆိုလိုပါ။ ၁၉၆၆မွာ ဒါရိုက္တာ Robert Wise ရိုက္ကူးခဲ့တဲ့ မူရင္းဇာတ္ကားကိုသာ ဆိုလိုျခင္းျဖစ္ၿပီး အမွန္တကယ္ပဲ ထိတ္လန္႔စရာေကာင္းတဲ့ ဇာတ္ကားျဖစ္ပါတယ္။ သရဲေျခာက္တယ္လို႔ နံမည္ႀကီးလွတဲ့ စံအိမ္ႀကီးမွာ အျခားလူေတြနဲ႔အတူ တစ္ညတာေနခဲ့ရတဲ့ အျပစ္ကင္းစင္ၿပီး မတည္မၿငိမ္ရွိလြန္းလွတဲ့ Eleanor အျဖစ္ Julie Harris က အပီျပင္ဆံုး သရုပ္ေဆာင္ထားခဲ့ပါတယ္။ အထူးျပဳလုပ္ခ်က္ေတြက ပထမတန္းစားေတြမဟုတ္ခဲ့ေပမယ့္ ထိတ္လန္႔စရာေကာင္းေအာင္ေတာ့ ျပဳလုပ္ႏိုင္စြမ္းခဲ့ပါတယ္။

ထိတ္လန္႔စရာအေကာင္းဆံုးဇာတ္၀င္ခန္း-
တစ္စံုတစ္ေယာက္က Eleanor အခန္းတံခါးကို လာေခါက္ေနတာေၾကာင့္ အခန္းေဖာ္ျဖစ္တဲ့ Theo ကို သူမရဲ႕လက္ကို ဖ်စ္ညွစ္ေနတာကို ရပ္ဖို႔ေျပာခဲ့ေပမယ့္ Theo က အခန္းအျပင္ကို ထြက္ၾကည့္လိုက္ပါတယ္။

Jacob's Ladder

Jacob Singer အျဖစ္သရုပ္ေဆာင္တဲ့Tim Robbins ဟာ ဗီယက္နမ္စစ္ျပန္တစ္ဦးျဖစ္ၿပီး ထိတ္လန္႔စရာေကာင္းလြန္းတဲ႔ စစ္ပြဲရဲ႕အနိဌာရုံေတြေၾကာင့္ စိတ္ေ၀ဒနာခံစားေနရသူတစ္ဦးလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါဟာ စစ္တပ္ရဲ႕ စမ္းသပ္ခ်က္ေတြေၾကာင့္လား၊ Jacob Singer ရဲ႕ တကယ့္စိတ္ေ၀ဒနာေၾကာင့္လား၊ အျခားေသာ အေၾကာင္းအရာတစ္ခုေၾကာင့္လား ေသေသခ်ာခ်ာ မသိႏိုင္ပါ။ မေကာင္းဆိုး၀ါးေတြကို ေနရာတကာမွာ ေတြ႕ျမင္ေနရၿပီး Jacob Singer တစ္ေယာက္ ဘယ္သူ႔ကို ယံုၾကည္ရမယ္ဆုိတာ မေ၀ခြဲႏိုင္ေတာ့ပါ။ ဒီဇာတ္ကားဟာ ပရိသတ္ေတြကို Jacob Singer ရဲ႕အိပ္မက္ေတြထဲကို ဆြဲေဆာင္ေခၚယူသြားခဲ့ၿပီး ဘယ္အရာက တကယ့္အစစ္အမွန္ျဖစ္တယ္ဆိုတာ ေ၀ခြဲရခက္ေအာင္ ျပဳလုပ္နိုင္စြမ္းပါတယ္။

ထိတ္လန္႔စရာအေကာင္းဆံုးဇာတ္၀င္ခန္း-
Jacob Singer ဟာ ရထားေပၚက ဆင္းကာနီးအခ်ိန္မွာ ရထားေပၚမွာထိုင္ေနတဲ့ တကယ့္ခရီးသည္တစ္ဦးကို ၾကည့္လိုက္မိတဲ့အခါ ေကြးေကာက္ေနတဲ့ အၿမီးတစ္ေခ်ာင္းဟာ အဲဒီလူရဲ႕ေအာက္ကေန ထြက္ေနတာကို ေတြ႕ရပါေတာ့တယ္။

Poltergeist

ရိုက္ကူးထုတ္လုပ္ခဲ့သမွ်ရုပ္ရွင္ေတြထဲက အေကာင္းဆံုးဇာတ္ကားတစ္ကား ျဖစ္ပါတယ္။ ဇာတ္လမ္းကို အေမရိကန္ ေက်းလက္ေဒသရဲ႕ လံုၿခံဳေအးခ်မ္းမႈနဲ႔ ရိုးရွင္းတဲ့မိသားစုတစ္ခုရဲ႕ ဘ၀ပံုစံနဲ႔ အစခ်ီထားၿပီး ေနာက္ပိုင္းမွာ ထိတ္လန္႔စရာေကာင္းတဲ့ အိမ္ျဖစ္လာပံုနဲ႔ သရုပ္ေဖာ္ထားပါတယ္။
ဇာတ္လမ္းဆင္ထားပါတယ္။ ငယ္ရြယ္တဲ့ မိသားစုေနထိုင္ၾကတဲ့ ေက်းလက္အိမ္ကေလးတစ္အိမ္မွာ ထူးဆန္းၿပီး ၾကည္ႏူးစရာေကာင္းတဲ့ ျဖစ္စဥ္ေတြျဖစ္ပ်က္ခဲ့ၿပီး ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ ၅ႏွစ္သမီးေလး ေပ်ာက္ဆံုးသြားရာကစလို႔ ထိတ္လန္႔စရာေတြ တစ္ခုၿပီးတစ္ခု ျဖစ္လာပါေတာ့တယ္။ သဘာ၀လြန္ျဖစ္ရပ္ဆိုင္ရာ ကၽြမ္းက်င္သူေတြကို ေခၚယူၿပီး စစ္ေဆးခိုင္းခဲ့ေပမယ့္ ထူးဆန္းလွတဲ့ျဖစ္စဥ္ေတြနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ဘာအေျဖမွ ထုတ္မေပးႏိုင္ခဲ့ပါ။

ထိတ္လန္႔စရာအေကာင္းဆံုးဇာတ္၀င္ခန္း-
ကေလးေပ်ာက္ဆံုးမႈနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ဘသာ၀လြန္ျဖစ္ရပ္ဆိုင္ရာ ကၽြမ္းက်င္သူ စိတ္ပညာရွင္က သူမပတ္၀န္းက်င္မွာ လက္မ်ားစြာက ၀န္းရံေနေၾကာင္း ရွင္းလင္းေျပာၾကားရင္း “သူမဟာ ကိုယ္တိုင္အတြက္ေတာ့ သာမန္ကေလးတစ္ေယာက္ ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္ေနႏိုင္ေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔အားလံုးအတြက္ေတာ့ မေကာင္းဆိုး၀ါး တစ္ေကာင္သာျဖစ္ပါတယ္”ဆိုတဲ့ ထိတ္လန္႔စရာ မွတ္ခ်က္ေပးလိုက္ပါတယ္။

The Sixth Sense

အသက္၉ႏွစ္အရြယ္သာ ရွိေသးတဲ့ Cole Sear အျဖစ္သရုပ္ေဆာင္တဲ့ Haley Joel Osment ဟာ ေၾကာက္လန္႔စရာေကာင္းၿပီး စိတ္အေႏွာက္အယွက္ျဖစ္စရာ ျမင္ကြင္းေတြကို စိတ္အာရုံထဲမွာ အၿမဲျမင္ေနရၿပီး သူ႔ရဲ႕မိခင္ျဖစ္သူကလည္း ဘာေၾကာင့္ျဖစ္ရတယ္ဆိုတာကို နားမလည္ႏိုင္ခဲ့ပါ။ ကေလးဟာ ၾကည့္ေပ်ာ္ရႈေပ်ာ္မရွိတဲ့ လူေသအေလာင္းေတြကို ေနရာအႏွံ႔ျမင္ေနသလို ထင္ေယာင္ထင္မွားေတြျဖစ္လာတာေၾကာင့္ စိတ္ပညာရွင္ Malcolm Crowe (Bruce Willis) နဲ႔ေတြ႕ၿပီး အႀကံညာဏ္ေတာင္းရပါေတာ့တယ္။ ဒါရိုက္တာ M. Night ဟာ ဒီဇာတ္လမ္းကို ေခတ္ေဟာင္းက ထိတ္လန္႔သည္းဖိုဇာတ္ကား Twilight Zone နဲ႔ ခပ္ဆင္ဆင္ ရိုက္ကူးခဲ့ျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အထူးျပဳလုပ္ခ်က္ေတြကိုေတာ့ လိုတာထက္ပိုမသံုးျဖစ္ေအာင္ အေတာ္ဂရုစိုက္ထားပါတယ္။ ဇာတ္လမ္းကို ပါးပါးနပ္နပ္နဲ႔ တည္ေဆာက္ထားၿပီး ထင္မွတ္မွတ္မထားတဲ့ အံ့ၾသစရာအဆံုးသတ္မ်ဳိးနဲ႔ ဇာတ္လမ္းကို သိမ္းထားပါတယ္။

ထိတ္လန္႔စရာအေကာင္းဆံုးဇာတ္၀င္ခန္း-
Cole က အခန္းအလယ္မွာ အကာအကြယ္ေတြနဲ႔ စီရင္ထားတဲ့ ရြက္ဖ်င္တဲတစ္ခုထိုးထားခဲ့ေပမယ့္ တဲဆီကိုသူေလွ်ာက္လာတဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ တဲထဲမွာ မိန္းကေလးငယ္တစ္ေယာက္ရဲ႕ ၀ိညာဥ္ကသူ႔ကို ေစာင့္ေနတာကို ေတြ႕လိုက္ရပါတယ္။

Rosemary's Baby

၁၉၆၈မွာ ဒါရိုက္တာ Roman Polanski ရိုက္ကူးခဲ့တဲ့ ဒီဇာတ္ကားဟာ ဇာတ္ကားရဲ႕ ဇာတ္၀င္ေတး၊ သရုပ္ေဆာင္ Mia Farrow ရဲ႕ ကေယာင္ေျခာက္ျခားနဲ႔ ေၾကာက္စရာေကာင္းတဲ့ သရုပ္ေဆာင္မႈ၊ Dakota အေဆာက္အဦ၊ ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ႏိုင္ၿပီး ဟာသေျမာက္လွတဲ့ Ruth Gordon ရဲ႕ ဇာတ္ေဆာင္စရိုက္၊ တစ္ခန္းလံုးျပည့္ေနတဲ့ ေစတန္မာန္နတ္ကိုးကြယ္သူ သက္ႀကီးရြယ္အိုေတြစတဲ့ စံခ်ိန္မီရိုက္ခ်က္ေတြနဲ႔ ဒီေန႔အထိတန္း၀င္ဇာတ္ကား ျဖစ္ေနဆဲျဖစ္ပါတယ္။ Rosemary (Farrow) ဟာ ဘာတစ္ခုမွ နားမလည္ခဲ့ရဘဲ မေကာင္းဆိုး၀ါးတစ္ေကာင္ရဲ႕ မိခင္အျဖစ္ New York အေျခစိုက္ ပညာသည္အဖြဲ႕အစည္းကေန ေရြးခ်ယ္ျခင္း ခံခဲ့ရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေနာက္ပိုင္းမွာ သူမဟာ စဥ္းစားလို႔ေတာင္မရႏိုင္တဲ့ မေကာင္းဆိုး၀ါးတစ္ေကာင္ရဲ႕မိခင္အျဖစ္ကို တကယ္ေရာက္ေနၿပီလားဆိုတဲ့ သံသယေတြ၀င္လာပါေတာ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ သူမကို ယံုၾကည္မဲ့သူမရွိပါ။

ထိတ္လန္႔စရာအေကာင္းဆံုးဇာတ္၀င္ခန္း-
Rosemary ရဲ႕ ေၾကာက္စရာ အိပ္မက္ေတြ။

The Omen

ဒီဇာတ္ကားကေတာ့ ခရစ္ေတာ္ကိုဆန္႔က်င္သူေနရာမွာ လူကိုယ္တိုင္သရုပ္ေဆာင္ထားတဲ့ ပထမဆံုးဇာတ္ကားျဖစ္ၿပီး Damien လို႔ေခၚတဲ့ ကေလးတစ္ေယာက္အျဖစ္နဲ႔ ေပၚလာခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္။ ဒီကေလးဟာ ၿဗိတိန္ႏိုင္ငံမွာ တာ၀န္က်ေနတဲ့ အေမရိကန္သံအမတ္ႀကီးရဲ႕ ကေလးအျဖစ္ေမြးဖြားခဲ့ပါတယ္။ ကေလးဟာ ထိတ္လန္႔စရာေကာင္းတဲ့ ေသြးေအးရက္စက္မႈမ်ဳိးေတြရွိသလို သူ႔ပတ္၀န္းက်င္က အလုပ္သမားေတြ၊လူေတြဟာ သူ႔ကိုယံုၾကည္ ကိုးကြယ္ၾကၿပီး၊ သူ႕ကိုကာကြယ္ဖို႔အတြက္ ဘာမဆို စြန္႔လႊတ္ၾက၊ လုပ္ၾကပါေတာ့တယ္။

ထိတ္လန္႔စရာအေကာင္းဆံုးဇာတ္၀င္ခန္း-
Damien ရဲ႕ေမြးေန႔ပါတီပြဲမွာ သူ႔ရဲ႕အထိန္းေတာ္အမ်ဳိးသမီးဟာ သူ႔ကိုသစၥာရွိမႈကို သက္ေသျပဖို႔ ေခါင္မိုးကေန ႀကိဳးဆြဲခ်ၿပီး ကိုယ့္ကိုယ္ကုိ အဆံုးစီရင္သြားခဲ့ပါတယ္။

The Innocents

Henry James ရဲ႕The Turn of the Screw ၀ထၳဳကို ၁၉၆၁ ခုႏွစ္မွာရိုက္ကူးခဲ့တဲ့ ဒီရုပ္ရွင္ဟာ ပရိသတ္ကို ၀ိတိုရိယေခတ္ အဂၤလန္ႏိုင္ငံရဲ႕ ထိတ္လန္႔စရာ ၀ိညာဥ္ေလာကထဲကို တျဖည္းျဖည္းခ်င္း ဆြဲေခၚသြားပါတယ္။ မိဘမဲ့ ေမာင္ႏွမႏွစ္ေယာက္ကို ေစာင့္ေရွာက္ဖို႔ ငွားရမ္းခံရတဲ့ အထိန္းေတာ္အမ်ဳိးသမီးအျဖစ္ Deborah Kerr က သရုပ္ေဆာင္ထားၿပီး ေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေႃမ့တဲ့ သူ႔အိမ္ေလးဟာ ကေလးႏွစ္ေယာက္ ေရာက္လာခ်ိန္ကစလို႔ ထူးဆန္းတဲ့ျဖစ္ရပ္ေတြနဲ႔အတူ ထိတ္လန္႔စရာေတြ ျဖစ္လာပါေတာ့တယ္။ သူမဟာ ၀ိညာဥ္ေတြကို ျမင္လာရၿပီး အိမ္ရဲ႕အတိတ္ကလွ်ဳိ႕၀ွက္ခ်က္ေတြဟာ ပစၥဳပၸန္ကာလနဲ႔ ကေလးႏွစ္ေယာက္အေပၚမွာ ဘယ္လိုအက်ဳိးဆက္ေတြ သက္ေရာက္ေနတယ္ဆိုတာကိုပါ နားလည္လာပါေတာ့တယ္။

Psycho

၁၉၈၈ခုႏွစ္မွာ ျပန္ရိုက္ခဲ့တဲ့ စိတ္ပ်က္စရာဇာတ္ကားကို ဆိုလိုျခင္းမဟုတ္ဘဲ ၁၉၆၀မွာ ဒါရိုက္တာ Alfred Hitchcock ရိုက္ကူးခဲ့တဲ့ ထိတ္လန္႔စရာ အျဖဴ၊အမည္း ရုပ္ရွင္ကားကို ဆိုလိုျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ ဒီဇာတ္ကားက သရုပ္ေဆာင္မႈေတြ၊ ရိုက္ခ်က္ေတြ၊ ဓာတ္ပံုပညာအယူအဆေတြဟာ တကယ့္ပထမတန္းစားေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ Norman Bates အျဖစ္သရုပ္ေဆာင္တဲ့Anthony Perkins ရဲ႕ ထိတ္လန္႔တုန္လႈပ္စရာေကာင္းေလာက္ေအာင္ ေျပာင္ေျမာက္လြန္းတဲ့ သရုပ္ေဆာင္မႈေတြကို ႏႈိင္းယွဥ္ႏိုင္တဲ့ သရုပ္ေဆာင္လည္း ဒီေန႔အထိ မေပၚေပါက္ေသးပါ။ ဟာ အစစအရာရာ ရွားပါးလွတဲ့ ေခတ္ဆိုးေခတ္ၾကပ္ႀကီးမွာ အသံုးစရိတ္အနည္းငယ္နဲ႔ ျဖစ္ေအာင္ရိုက္ကူးခဲ့ရတာေၾကာင့္ သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္၊ လူမႈပတ္၀န္းက်င္နဲ႔ သရုပ္ေဆာင္မႈ၊ တင္ဆက္မႈကလြဲၿပီး အျခားေသာ အထူးျပဳလုပ္ခ်က္ေတြကို ဘာတစ္ခုမွ အသံုးမျပဳႏိုင္ခဲ့ပါ။ ဒါေပမယ့္ ဒီဇာတ္ကားဟာ ဇာတ္ကားအဖြင့္စာတမ္းကအစ Bernard Herrmann ရဲ႕သရုပ္ေဆာင္မႈအဆံုး ေမ့ေပ်ာက္လို႔မရႏိုင္ေအာင္ ထူးျခားေျပာင္ေျမာက္လွတဲ့ကားအျဖစ္ မွတ္တမ္း၀င္ခဲ့ပါတယ္။

ထိတ္လန္႔စရာအေကာင္းဆံုးဇာတ္၀င္ခန္း-
ေရခ်ဳိးတဲ့ဇာတ္၀င္ခန္းလို႔ထင္ၾကပါလိမ့္မယ္။ ဒါေပမယ့္ တကယ့္ထိတ္လန္႔စရာအေကာင္းဆံုးဇာတ္၀င္ခန္းဟာ Norman Bates က ရုပ္လံုးသြင္းထားတဲ့ငွက္ရုပ္ေတြၾကားမွာ Marion Crane (Janet Leigh) ကို တုန္တုန္လႈပ္လႈပ္နဲ႔ စကားေျပာေနတဲ့ အခန္းျဖစ္ပါတယ္။

The Shining

Stanley Kubrick ဟာ Stephen King ရဲ႕၀ထၳဳကို ရုပ္ရွင္အျဖစ္ အသက္သြင္းခ်င္ခဲ့တာဟာ ရည္မွန္းခ်က္တစ္ခုျပည့္ေျမာက္ရုံအတြက္သာမက ေသြးလန္႔၊ ေၾကာက္ရြံ႕ၿပီး မေမ့ႏိုင္စရာေကာင္းလွတဲ့ သည္းထိတ္ရင္ဖိုေတြကို ေ၀မွ်လိုတဲ့ ဆႏၵလည္းပါ၀င္ခဲ့ပါတယ္။ ဇာတ္လမ္းကို စၾကည့္ခ်ိန္မွာေတာ့ သရုပ္ေဆာင္ Jack Nicholson ဟာ လူေတြလႈပ္လႈပ္ရွားရွားရွိလြန္းတဲ့ ဌာနတစ္ခုက လက္ရဲဇက္ရဲႏိုင္လြန္းတဲ့ လူတစ္ေယာက္လို႔ထင္ရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူ႔ရဲ႕ေနာက္ပိုင္း သရုပ္ေဆာင္မႈေတြကို ကိုဆက္ၾကည့္ေနရင္းက ပရိသတ္ရဲ႕ အာရုံေၾကာေတြ၊ အေရျပားေတြထဲကိုအထိ စိမ့္၀င္သြားေစမယ့္ ထိတ္လန္႔တုန္လႈပ္စရာေတြကို ခံစားရမွာျဖစ္ပါတယ္။ ဇာတ္၀င္ခန္းေတြဟာ သဘာ၀က်လြန္းၿပီး ေၾကာခ်မ္းစရာေကာင္းလွသလို Shelly Duvall ရဲ႕ သရုပ္ေဆာင္မႈကလည္း ေသြးလန္႔စရာေကာင္းေလာက္ေအာင္ ေျပာင္ေျမာက္လြန္းပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီဇာတ္ကားဟာ တစ္ခါၿပီးတစ္ခါ ထပ္ၾကည့္ခ်င္စိတ္ျဖစ္ေပၚေစတဲ့ဇာတ္ကားျဖစ္တယ္ဆိုတာကေတာ့ သံသယျဖစ္ဖို႔မလိုပါ။

ထိတ္လန္႔စရာအေကာင္းဆံုးဇာတ္၀င္ခန္း-
စႀကံၤလမ္းမွာေနတဲ့ ေသးေသးသြယ္သြယ္ အမႊာညီအစ္မရဲ႕ ၀ိညာဥ္ေတြ။

အထက္မွာတင္ျပခဲ့တဲ့ ဇာတ္ကားေတြကို အကုန္ေတာ့မၾကည့္ဖူးေပမယ့္ တ၀က္ေက်ာ္ေလာက္ကိုေတာ့ ၾကည့္ဖူးပါတယ္။ တကယ့္ကိုပဲ စိတ္လႈပ္ရွားမႈနဲ႔အတူ ပီျပင္တဲ့ဘယာနကရသကို ခံစားရတာေတာ့ တကယ္ေသခ်ာလွပါတယ္။