ေမာ္ကြန္းမ၀င္ ၁၀ သံုးလံုး . . .

10.10.10
( Sunday )

စၾက၀ဠာသမိုင္းမွာ တစ္ရက္ပဲရွိမယ့္ရက္စြဲ။
ကိုယ္တို႔တစ္သက္မွာ တစ္ခါပဲေတြ႕ႏိုင္မယ့္ေန႔။
ဒီလိုဂဏန္းသံုးလံုးပါတဲ့ရက္စြဲမ်ဳိးတပ္ဖို႔ ေနာက္ထပ္ ၁ႏွစ္ေက်ာ္ထပ္ေစာင့္ရဦးမယ္။
ဒါေပမယ့္...
ဒီရက္စြဲကိုေတာ့ ေနာက္ဘယ္ေတာ့မွ ထပ္တပ္ခြင့္ရေတာ့မွာ မဟုတ္။

ေန႔စြဲေတြဆိုတာ သမိုင္းနဲ႔ယွဥ္မွ တန္ဖိုးရွိတာပါ။
၁၀.၁၀.၁၀ ကေတာ့ ဘာထူးျခားျဖစ္စဥ္မွ မရွိလိုက္တာေၾကာင့္ မသိလိုက္မသိဖာသာပဲ ကုန္လြန္ျဖတ္သန္းသြားပါတယ္။ ဘာတန္ဖိုးမွ မရွိလိုက္တဲ့ေန႔တစ္ေန႔ အျဖစ္နဲ႔ မၾကာခင္ေမ့ေမ့ေပ်ာက္ေပ်ာက္ျဖစ္သြားတာ ခံရမွာ ေသခ်ာေပါ့။

ဒီေန႔စြဲဟာ
ႏိုင္ငံ့သမိုင္းမွာ မတြင္ေပမယ့္
ကိုယ့္သမိုင္းမွာေတာ့ ျဖစ္စဥ္ငယ္ေလးေတြနဲ႔ ေ၀ေ၀ဆာဆာရွိခဲ့ပါတယ္။ မေန႔က သင္တန္းခ်ိန္ၿပီးလို႔ ေက်ာင္းသားေတြကို လက္မွတ္ထိုးေပးေတာ့ ကေလးတစ္ေယာက္က ဒီေန႔စြဲကိုၾကည့္ၿပီီး “ဘူသံုးလံုး”လို႔ ထေအာ္ပါတယ္။ က်န္တဲ့ကေလးတစ္ေယာက္ကေတာ့ “ဒီေန႔တစ္သုညထြက္မယ္”လို႔ ေႁကြးေၾကာ္ပါတယ္။ ေကာင္းေရာ။ ဖဲသမားနဲ႔ ခ်ဲသမားေတြ႕ေနပါေရာလားဆိုၿပီး ရယ္မိရတယ္။

ညပိုင္းလည္းေရာက္ေရာ တစ္သက္မွာတစ္ခါ ေမာ္ေတာ္ပီကယ္ေကာင္နဲ႔ စိတ္ကေတာက္ကဆျဖစ္ရပါတယ္။ အၾကီးအက်ယ္ေတာ့မဟုတ္ေပမယ့္ ကိုယ့္အတြက္ေတာ့ ပထမဆံုးအျဖစ္ မွတ္တမ္း၀င္သြားရပါေရာ။ ဒါေပမယ့္ ကိုယ္က သမိုင္းလည္းမ၀င္၊ ေမာ္ကြန္းလဲမတင္ႏိုင္ေသးတဲ့ သာမန္လူျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ ဒီေန႔စြဲဟာ ကိုယ့္အတြက္ကလြဲလို႔ ဘယ္သူ႔အတြက္မွ ထူးျခားေအာင္မလုပ္ႏိုင္ခဲ့ပါ။

ေန႔စြဲေတြကို ေမာ္ကြန္းတင္ႏိုင္ေလာက္တဲ့ အျဖစ္မ်ဳိး ကိုယ္ေရာက္ခ်င္လိုက္တာေလ...