ဆရာမ်ား၏ ပုဂၢဳိလ္ေရးဆိုင္ရာႏွင့္ အသက္ေမြး၀မ္းေၾကာင္းမႈဆိုင္ရာတိုးတက္မႈ . . .

Dec 21, 2009 Barbra Abromitis

ရာသီအလိုက္ေက်ာင္းပိတ္ရက္မ်ား၊ ပညာသင္ႏွစ္ဆံုးေက်ာင္းပိတ္ရက္မ်ားတြင္ ဆရာမ်ားသည္ မိမိကိုယ္ကို ပုဂၢဳိလ္ေရးဆိုင္ရာႏွင့္ အသက္ေမြး၀မ္းေၾကာင္းမႈဆိုင္ရာ ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္မႈရွိေအာင္ႀကိဳးစားျခင္းျဖင့္ စြမ္းအင္မ်ား ကုန္ဆံုးယုတ္ေလ်ာ့ကုန္ျခင္းမွ ကာကြယ္ႏိုင္သည္။

ဆရာမ်ားသည္ တစ္ခါတစ္ရံတြင္ ေက်ာင္းဖြင့္ရက္တိုင္းစင္ျမင့္ေပၚတက္၍စာသင္ေနရသည္ဟု ခံစားရႏုိင္သည္။ ေက်ာင္းသားမ်ားကို စိတ္လႈပ္ရွားတက္ႂကြေနေစၿပီး သင္ယူမႈတြင္ စိတ္ပါ၀င္စားေစရန္ႀကိဳးစားရျခင္းသည္ ဆရာမ်ားအတြက္ မေဖာ္ျပႏိုင္ေအာင္မ်ားျပားေသာ စြမ္းအင္မ်ားကို သံုးစြဲရသည္။ စာသင္ၾကားရာတြင္ ္ႀကံဳေတြ႕ရေသာဖိအားမ်ားတြင္ သင္ၾကားမႈအခ်က္အလက္မ်ားစုေဆာင္းရျခင္း၊ စာရင္းဇယားမ်ားျပဳစုရျခင္း၊ အစီအစဥ္မ်ားခ်မွတ္ရျခင္း၊ စာေမးပြဲမ်ားစစ္ေမးရျခင္းစသည္တို႔ပါထပ္ေပါင္းလိုက္ေသာအခါ ဆရာတစ္ေယာက္တြင္ အနားယူအပန္းေျဖခ်ိန္၊ မိမိကိုယ္ကို ေခတ္မီတိုးတက္ေစရန္
ျပဳစုပ်ဳိးေထာင္ခ်ိန္၊ အေကာင္းဆံုးညႊန္ၾကားခ်က္မ်ားေပးႏိုင္ရန္ ျပင္ဆင္ခ်ိန္မ်ားေလ်ာ့နည္းလာေလ့ရွိသည္။

ပုဂၢဳိလ္ေရးဆိုင္ရာႏွင့္ အသက္ေမြး၀မ္းေၾကာင္းမႈဆိုင္ရာတိုးတက္မႈမ်ားရွိေအာင္ စဥ္ဆက္မျပတ္ႀကိဳးစားျခင္းက ဆရာမ်ားကို တက္ႂကြလန္းဆန္းေစရုံသာမက တီထြင္ဖန္တီးနိုင္မႈစြမ္းအားႏွင့္ သင္ၾကားမႈနည္းဗ်ဴဟာသစ္မ်ား
ခ်မွတ္ႏိုင္ေစေသာစြမ္းရည္မ်ားကိုပါတိုးတက္ေစၿပီး ေက်ာင္းသားမ်ား၏တိုးတက္မႈကို မ်ားစြာအေထာက္အကူ ျပဳေစသည္။ အက်ဳိးဆက္မွာ အေကာင္းဆံုးေသာညႊန္ၾကားခ်က္မ်ားခ်မွတ္ေပးႏိုင္ေသာ ပိုမိုေပ်ာ္ရႊင္သည့္ အျပဳသေဘာေဆာင္ေသာဆရာမ်ားျဖစ္လာေစျခင္းျဖစ္သည္။ ေအာက္ပါနည္းလမ္းတို္႔သည္ သီတင္းပတ္အားလပ္ရက္မ်ား၊ ရာသီလိ္ုက္ေက်ာင္းပိတ္ရက္ရွည္မ်ားတြင္ ဆရာမ်ား၏ ပုဂၢဳိလ္ေရးႏွင့္ အသက္ေမြး၀မ္းေၾကာင္းဆိုင္ရာတိုးတက္မႈမ်ားကို ႄမွင့္တင္ေပးမည့္နည္းလမ္းမ်ားျဖစ္သည္။

ဆရာမ်ားအတြက္ ပုဂၢဳိလ္ေရးဆိုင္ရာ တုိးတက္မႈနည္းလမ္းမ်ား
Author Parker Palmer(1997) က “ပညာသင္ၾကားေပးျခင္းသည္ လူသားတို႔၏ စစ္မွန္ေသာအျခားလႈပ္ရွားမႈမ်ားကဲ့သုိ႔ တစ္စံုတစ္ေယာက္၏အတြင္းပုိင္းမွေကာင္းသည္ျဖစ္ေစ၊ ဆိုးသည္ျဖစ္ေစ ထြက္ေပၚလာေသာအရာျဖစ္သည္” ဟုဆိုခဲ့ပါသည္။ ဆရာမ်ားသည္ ေမာပန္းႏြမ္းနယ္လြန္းေသာအခါ၊ အာဟာရမျပည့္၀သည့္အခါ၊ ကိုယ္ကာယေလ့က်င့္ခန္းမ်ားမရွိသည့္အခါ၊ အလုပ္တာ၀န္မ်ား ဖိစီးလြန္းေနသည့္အခါ၊ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္မ်ားႏွင့္ အဆင္မေျပသည့္အခါ၊ ေက်ာင္းသားမ်ားကို ထိန္းသိမ္းရန္ခက္ခဲသည့္အခါ၊ အိမ္တြင္ခ်န္ရစ္မထားခဲ့ႏိုင္ေသာမိသားစုျပႆနာမ်ားရွိလာေသာအခါ ဆရာမ်ား၏ စြမ္းရည္မ်ားကို ဆုတ္ယုတ္ေစၿပီး စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာထက္ျမက္တက္ႂကြမႈမ်ားကိုပါ က်ဆင္းေစသည္။

ဆရာမ်ားသည္ က်န္းမာႂကံ့ခိုင္ေသာခႏၵာကိုယ္ဖြဲ႕စည္းမႈမ်ဳိးရွိမွသာ လုပ္ငန္းခြင္တြင္ တိုးတက္ေကာင္းမြန္ေသာ အျမင္စူးရွမႈမ်ားကို ထိန္းသိမ္းထားႏိုင္ေပမည္။ ညေန ၇ နာရီေနာက္ပိုင္းတြင္ အလုပ္မလုပ္ေတာ့ဘဲ အနားယူျခင္း၊ တစ္ပတ္လွ်င္တစ္ရက္ အနားယူျခင္းစသည္ျဖင့္ အလုပ္ႏွင့္ပတ္သက္၍ တိက်ေသာ အလုပ္ခ်ိန္ဇယားခ်မွတ္ထားၿပီး ထိုဇယားအတို္င္း အတိအက်လိုက္နာျခင္းမ်ဳိးျပဳလုပ္ရမည္ျဖစ္သည္။ ဆရာသစ္မ်ားအတြက္မူ အစာကိုအခ်ိန္ယူ၍ စနစ္တက်စားရန္၊ ကာယေလ့က်င့္ခန္းယူရန္၊
အိပ္ေရး၀၀အိပ္ရန္အခ်ိန္မ်ားပို၍ယူျခင္းတို႔က အလုပ္ကိုမနားမေနလုပ္ျခင္းတုိ႔ထက္
ပို၍အက်ဳိးသက္ေရာက္မႈ ရွိေၾကာင္း သိရွိထားသင့္သည္။

ဆရာတစ္ေယာက္အဖို႔ တစ္ေန႔တာတြင္ မိမိစိတ္ပါ၀င္စားရာျပဳလုပ္ရန္ သို႔မဟုတ္ ၀ထၳဳတစ္အုပ္ဖတ္ျခင္း၊ ေရေႏြးေႏြးျဖင့္စိမ္ခ်ဳိးျခင္း၊ ေမြးထားေသာေခြးကေလးမ်ားႏွင့္ေဆာ့ကစားျခင္း စသည့္စိတ္အပန္းေျဖစရာမ်ားကို ျပဳလုပ္ႏုိင္ရန္ အခ်ိန္တို႔အျပင္ ၀ါသနာပါရာတစ္စံုတစ္ခု ျပဳလုပ္ျခင္းတို႔အတြက္ အခ်ိန္ရေအာင္ယူသင့္သည္။ ေန႔စဥ္စြမ္းအင္သစ္မ်ားကို ျပန္လည္ေမြးဖြားေစျခင္းျဖင့္ စာသင္ခန္းတြင္းတြင္ ဟာသ၊ ဖန္တီးမႈႏွင့္ ပညာသင္ယူရန္တြန္းအားေပးႏိုင္မႈစေသာစြမ္းရည္တို႔ တိုးတက္ေစမည္ျဖစ္သည္။

လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္မ်ား၊ ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူမ်ားႏွင့္ ေကာင္းမြန္ေသာဆက္ဆံေရးကိုတည္ေဆာက္ျခင္း၊ အိမ္တြင္းေရးျပႆနာမ်ားကို အိမ္တြင္ခ်န္ထားခဲ့ျခင္းတို႔သည္ ဆရာေကာင္းတစ္ေယာက္ျဖစ္ရန္ မရွိ္မျဖစ္လိုအပ္ေသာ အရာမ်ားျဖစ္သည္။
ဆရာသည္ေက်ာင္းသားတစ္ဦးခ်င္းစီအေၾကာင္းသိေအာင္ေန႔စဥ္အာရုံစိုက္၍ အားထုတ္ရသည္။ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္မ်ား၏ တင္ျပမႈမ်ားကို ေထာက္ခံမႈေရာ၊ ဆန္႔က်င္မႈပါမက်န္ နားေထာင္ရျပန္သည္။ ထို႔ျပင္ အျခားျပႆနာမ်ားကို လုပ္ငန္းခြင္ထဲသို႔ မေရာယွက္ေစရန္လည္း ထိန္းသိမ္းရျပန္သည္။ တစ္ကုိယ္ေရလြတ္လပ္မႈကို ေစာင့္ေရွာက္ရသည့္ျပင္ ဆက္ဆံေရးေကာင္းမ်ားကိုပါ ေက်ာင္းတြင္တည္ေဆာက္ေနရျခင္းေၾကာင့္ ဆရာတစ္ေယာက္အတြက္ အခက္အခဲအတားအဆီးမ်ားကို ရင္ဆိုင္ေက်ာ္ျဖတ္ရန္အတြက္ ေကာင္းမြန္ေသာက်န္းမာေရးရွိရန္ အေရးအႀကီးဆံုးျဖစ္ေပသည္။


ဆရာမ်ားအတြက္ အသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္းဆိုင္ရာ တိုးတက္မႈနည္းလမ္းမ်ား
ေက်ာင္းအာဏာပိုင္အဖြဲ႕အစည္းမ်ားက ဆရာမ်ားအတြက္ လုပ္ငန္းကၽြမ္းက်င္မႈဆိုင္ရာ အရည္အေသြးမ်ားကို တုိးတက္ေစရန္ပံ့ပိုးေပးေသာအခါ ဆရာအမ်ားစုက သင္တန္းဆင္းလက္မွတ္သစ္တစ္ခု ရႏိုင္ေသာ အစီအစဥ္မ်ဳိးကိုသာဆႏၵရွိၾကသည္။ အသက္ေမြး၀မ္းေၾကာင္းမႈပညာကၽြမ္းက်င္ တိုးတက္ေစရန္ ရည္ရြယ္ခ်က္သည္ ဆရာတစ္ေယာက္၏ပံုမွန္လုပ္ငန္းေဆာင္တာမ်ားအေပၚ ၀န္ထုပ္၀န္ပိုးမျဖစ္ေစသင့္ပါ။ လုပ္ငန္းကၽြမ္းက်င္မႈတိုးတက္ေစေရးသည္ ပညာသင္ႏွစ္တေလွ်ာက္ အနည္းငယ္စီ ေပ်ာ္ရႊင္စြာ ေလ့လာသင္ယူျခင္း၊ သင္ခန္းစာမ်ားကုိ ျပန္လည္ေႏႊးျခင္း၊ ေက်ာင္းရက္ရွည္ပိတ္ရက္မ်ားတြင္ သင္တန္းတက္ျခင္းမ်ဳိးသာျဖစ္သင့္သည္။

အႀကံျပဳႏို္င္သည့္ လုပ္ငန္းကၽြမ္းက်င္မႈတိုးတက္ေစေရးနည္းလမ္းမ်ားမွာ ပညာေရး website မ်ားကိုေလ့လာျခင္း၊ ကၽြမ္းက်င္ပညာရွင္မ်ားအဖြဲ႕အစည္းမ်ားႏွင့္ ပူးေပါင္းျခင္း၊ ပညာေရးစာေစာင္မ်ားကို ေလ့လာျခင္း၊ ေက်ာင္းတြင္ျဖစ္ေစ အျခားေနရာမ်ားတြင္ျဖစ္ေစ လုပ္ငန္းတူမ်ားႏွင့္အႀကံဉာဏ္မ်ား
ဖလွယ္ျခင္း၊ ပညာေရးညီလာခံမ်ားတက္ေရာက္ျခင္း၊ Online သင္တန္းမ်ားတက္ေရာက္ျခင္း၊ ပညာေရးဆိုင္ရာနည္းပညာမ်ားဗဟုသုတမ်ားကို ေဆာင္းပါးမ်ားေရးသားျခင္း၊ ဆရာမွတ္တမ္းမ်ားကဲ့သို႔ေသာ အႀကံေပးစာအုပ္မ်ားကိုဖတ္ရႈျခင္းတုိ႔ျဖစ္ၾကသည္။ ၄င္းတို႔အနက္မွ မိမိစိတ္ပါ၀င္စားရာကို
ပံုမွန္ေလ့လာျခင္းျဖင့္ ဆရာတစ္ေယာက္သည္ ၀န္ထုပ္၀န္ပိုးမျဖစ္ဘဲ မိမ္ိကိုယ္ကို အစဥ္အၿမဲတိုးတက္မႈရွိေနေအာင္ ထိန္းသိမ္းထားႏို္င္မည္ျဖစ္သည္။